Vraag over overprikkeling
De tijden van overprikkeling vanwege het einde van het schoolseizoen zijn weer dik aangebroken. Niks dan verjaardagsfeestjes, schoolreisjes, leuke activiteiten van de sportverenigingen etc.
Zoon (10) wil persé aan alles volop meedoen, alleen zitten wij dan thuis met de gebakken peren. Je merkt het zodra hij thuiskomt: niets dringt tot hem door, hij kan helemaal niets hebben en is totaal niet coöperatief. Recept voor scenes en drama's dus, als je er niets aan doet. Wat wij daar aan *willen* doen is hem even rust geven, een half uurtje rustig boven zitten of een stripboek lezen is al genoeg. Helaas valt er op zo'n moment geen land met hem te bezeilen, dus we krijgen hem op geen enkele manier zo ver dat hij rustig gaat zitten lezen of even naar zijn kamer gaat. Alleen de houdgreep helpt om hem naar boven te "helpen". Onwenselijk natuurlijk.
Behalve de situatie voorkómen, wat kan ik doen om dit soepeltjes te laten verlopen? Uiteraard bespreken we achteraf hoe het eigenlijk beter had kunnen verlopen, maar de volgende keer gaat het in het heetst van de strijd toch weer mis, helaas.
Gisteren weer zo'n situatie gehad, schoolreisje, daarna bij een vriend spelen, vergeten te lunchen (zucht), thuis de emmer die helemaal is overgelopen en de ontlading waardoor het een uur lang bal is (wat nog best meevalt, maar ik wil het gewoon niet). Ik stelde voor hem vandaag ziek te melden op school maar nee, dat was absoluut niet zijn bedoeling, hup, weer vol erin.
By the way: de etiketten zijn ADHD en PDD-NOS en eigenlijk gaat het heel goed met 'm.
Alert zijn
Ik denk dat je hier erg alert op moet zijn als moeder. Afspreken na een schoolreisje vind ik ook voor mijn nadh kinderen niet bespreekbaar. Dat mag gewoon nooit.
Maar ja, dat is wijsheid achteraf voor je.
Is het een idee om een soort van leefregel van te maken?
Een extra activiteit per dag bijvoorbeeld. En dan speelafspraken ook als activiteit meerekenen?
Bij ons werkt het wel zo, voor alle kinderen. Gisteren avondvierdaagse, dus niet afspreken 's middags. Daar ben ik best wel strikt in. En daarom geeft het nooit discussie.
Ik verbied hier trouwens ook regelmatig een speelafspraak voor een nadh kind, als zorgenzoon zijn rust nodig heeft. Dat is misschien niet zo leuk, maar een boze broer is nog veel minder leuk.
Als nadh-kinderen gaan sputteren, vraag ik altijd wat ze liever hebben. En dan hebben ze toch wel liever dat hun broer gezellig en ontspannen is. Nou, daar moeten ook zij soms wat voor over hebben. Het is niet anders.
En verder hebben wij inmiddels voor zorgenzoon wel manieren gevonden om te ontspannen na school. Bij hem is het eten, een kopje koffie (hij is 13) en de pc met koptelefoon. Hier komt hij dan van bij. We stellen dan helemaal geen eisen aan hem.
Nou ja, het valt niet mee, sterkte.
Jaja
Jaja, ik weet eigenlijk wel dat voorkomen beter is dan genezen, maar dan wil hij zo graag afspreken met die vriend die bijna nooit kan en dan vind ik dat de sociale contacten belangrijker zijn dat zo'n drama thuis. Onlangs bij de avond4daagse heb ik er trouwens wel bewust op gelet, maar dat was makkelijk want er mochten kennelijk maar heel weinig lopers afspraken maken 's middags.
Sowieso belaadt zoon zijn eigen bordje heel erg met activiteiten, het liefst gaat hij naar tekenles én muziek én sport (2 verschillende) én afspreken, vaak nog op dezelfde dag ook. Eh ja, het is veel. Maar hij doet het zo graag. En het is allemaal zo leerzaam voor hem.
Vraag was eigenlijk hoe ik bij een overprikkeld kind kan afdwingen dat ie een half uurtje op zijn krent gaat zitten? Koptelefoon op bij de computer is wel een goed plan, daar werkt hij wellicht wel aan mee, en dan de computer boven zetten zodat zijn broertje hem niet lastig valt. Broertje wil álles meedoen wat Broer doet, dus dat helpt absoluut niet bij het ontprikkelen. Het begint altijd met heibel tussen die 2 en daarna begint het circus.
Keuzes maken
Wat wij doen voor zoon is toch keuzes maken en niet aan alles meedoen. Vandaag heeft hij een partijtje, heel leuk, maar hij mag vanavond dan geen voetbal kijken. Binnenkort gaat hij op kamp (veel prikkels!), dus het weekend er voor rust. Ook wij kiezen zoveel mogelijk voor 1 ding per keer. Dus niet schoolreisje en dan nog spelen. ( geldt trouwens ook voor nadh dochter). Sterkte de komende tijd trouwens, de hectische weken komen er weer aan
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Tweede bericht
Lees nu pas je tweede bericht. Eens denken. Hier is het toch ook een half uurtje op de ds als hij zich even terug moet trekken. Tegenwoordig laat ik hem dat vaak even op zijn kamer doen, lekker even alleen. Of anders met de koptelefoon. Daarna gaan we wel huiswerk maken.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Andere optie...
Misschien moet je hem juist niet dwingen om "op zijn krent te zitten" Dat moeten kinderen op school al veel te lang. Je kunt ook de rust halen uit beweging; mijn dochter gaat graag fietsen als ze veel aan haar hoofd heeft, ff lekker alleen, meestal komt ze heel ontspannen terug. Zoon vertrouw ik nog niet zo in het verkeer (oh ja, en hij kan niet fiesten) maar overprikkeltip nummer 1 voor hem is de trampoline! Verder nog eentje die voor beide werkt: yoga! soms maar 5 minuutjes, soms kunnen we een half uur bezig zijn. Ik wil zoon ook wel eens voor de tv zetten om rust te krijgen... maar eigenlijk werkt dat niet, want hij stuitert gewoon voor de tv door, hangt ondersteboven op de bank, springt over de tafel... nou ja,dan liever de trampoline dus 
succes ermee, Tess
Hier beeldscherm
Als zoon overprikkeld is, of overstuur, of heeft een enorme huilbui... Kortom een punthoofd! Dan helpt echt maar een ding, dat is beeldscherm. Dat mag dan tv of computer zijn. Computer werkt hier het beste 
Na een halfuurtje is hij weer rustig. Daarna kunnen we altijd goed bespreken wat er nou misging.
En inderdaad afspraken en activiteiten beperken, hoe goed ook teveel is teveel. Dus na een schoolreis niet afspreken, tijdens avond4daagse niet afspreken. Dat kan allemaal later ook.
Na een halfuurtje computeren en even bespreken gaat zoon altijd heerlijk spelen. Even in alle rust zijn hoofd op orde krijgen na de chaos.
Hoe dan ook te laat
Volgens mij kun je gewoon niet veel meer, als de emmer is overgelopen. Dan maakt het ook niet veel meer uit wat je doet, behalve rust geven door geen eisen te stellen, rust eisen lijkt me een te grote opgave op zo'n moment.
Hier bij zorgenkind niet zo'n probleem, die kan zijn eigen grenzen vrij goed hanteren meestal en zoekt echt zijn rust. Maar juist nadh dochter kan echt doorschieten in activiteiten, afgrenzen is het enige dat helpt, vindt ze niet leuk overigens, jammer dan. Ik vind je eigen grenzen leren kennen een heel leerzaam item, en door er steeds overheen te gaan kunnen kinderen dat maar moeilijk leren lijkt me.
Had hier laatst bij een slaapfeestje een vrij prikkelgevoelig meisje dat helemaal over de rooie ging. Toen ik haar eenmaal gekalmeerd had gaf ze aan dat ze de nacht ervoor een logeetje had gehad en de hele dag geen rust, vanalles gedaan, en dat dit feestje nu echt teveel voor haar was. Ik snapte dat echt niet, een slaapfeestje lijkt me al voor een niet-prikkelgevoelig kind reden om niet teveel (vooruit)te plannen.
Mijn dochter
is heel snel overprikkeld, de afgelopen week was er avondvierdaagse en schoolreis. Wij hebben besloten dat ze dit jaar geen avondvierdaagse ging lopen omdat ze dan veel te moe zou zijn voor de schoolreis. De dag na schoolreis is ze thuis gebleven van school omdat ze er helemaal doorheen zat. Gelukkig is ze geen meisje dat dan toch maar door wil gaan en het zelf ook heel duidelijk aangeeft dat ze niet meer kan.
Ik heb het zelf ook, teveel prikkels dan zit ik er helemaal door en moet ik gewoon rust aan m'n hoofd, het is niet anders.
Natuurlijk hebben jullie gelijk
Beetje late reactie, maar het is druk druk druk in deze tijd van het jaar, ook voor ouders...
Natuurlijk hebben jullie gelijk. Er moet een rem op al die activiteiten, wil je het niet uit de hand laten lopen. Maar ja, soms is het wel afwegen: urenlang plezier voor een kind, weegt volgens mij toch wel op tegen een half uur moeilijk gedrag thuis. Want meestal is de overprikkelde bui snel weer over, als we hem goed de kans geven ervan af te komen. Misschien is het dan sowieso wel beter om hem iets te laten doen dat hij graag wil. Bijvoorbeeld toch maar computeren, maar dan boven in zijn eentje, zijn broertje mag dan absoluut niet storen. Buiten laten uitrazen/fietsen/spelen/voetballen werkt hier meestal averechts, daar wordt het alleen maar erger van helaas.
Het valt de leraar op school ook op trouwens, hij wil heel erg veel maar hij kan het met zijn hoofd niet allemaal bijbenen. En omdat hij wel van alles op de hoogte wil zijn blijft hij maar vragen stellen. Waarschijnlijk is zijn enthousiasme voor alles ook zijn kracht, maar het valt niet mee zo'n wil-alles-doen-en-weten-karakter te matchen met die informatieverwerkingsproblematiek. Nou ja, we gaan lekker door met hem, wel de rust blijven inbouwen en soms als het niet anders kan de problemen maar op de koop toe nemen. Ik zal wat relaxte computerspellen opsnorren voor die momenten. En maak mijn borst vast nat voor de terugkeer na het kamp van de sportvereniging volgende week (veel keten, niet slapen, dat werk).
