Update hb/add en ritalin

Dochter van 8 is in de carnavalsvakantie begonnen met 3 keer 5 mg Ritalin. Met die dosering merkten we al een beetje verschil. Een week later is ze na een telefonisch consult met de psychiater overgestapt op 3 keer 7,5 mg.
Het verschil was duidelijk merkbaar. Ze is rustiger, helderder, geconcentreerder. Ze kan opeens een uur lang aan haar huiswerk zitten en ook nog echt wat gedaan hebben in dat uur.
De instructiemomenten op school blijven echter moeizaam, het is dan erg druk voor haar en het duurt zo lang. ze is halverwege gewoon weg om maar zo te zeggen. Ook is ze halverwege de dag alweer erg moe.
Later nog een keer met de psychiater gebeld en hij heeft de voorkeur ervoor haar even op 7,5 te houden.
School zal aanpassingen moeten doen geeft hij aan, meer 1 op 1 instructie, zodat het op niveau en in een hoger tempo kan. rustigere werkplek, meer structuur, hulp in de planning. Als dat niet kan redt ze het ook met 10 mg niet.
Leuk was trouwens hoe positief hij over dochter was, vanaf het eerste moment was er een klik. Hij praatte met haar op een heel volwassen toon wat haar het gevoel gaf serieus genomen te worden en als een volwassene behandeld te worden en hij vond het geweldig een kind voor zich te hebben met wie hij op een normale volwassen manier kon praten.

Afgelopen week met school erover gesproken of een rugzakje geen optie is. Dat geeft school meer de mogelijkheid dochter 1 op 1 hulp te bieden. School staat hier zeker niet negatief tegenover. Wij trouwens ook niet, al is het maar voor het komende jaar om dochter de broodnodige ondersteuning te geven zodat ze weer zelfvertrouwen kan opbouwen. Dit is echter afhankelijk van wat in het verslag van de psychologe staat wat we as vrijdag krijgen en of op basis daarvan een rugzakje aangevraagd kan worden.
De punten zijn afgelopen weken meteen omhoog gegaan, dat was ook meteen een zelfvertrouwen boost voor dochter. ze wordt ook aan alle kanten de hemel ingeprezen zowel door ons als juf.
Ook deze week met school afgesproken dat ze deze termijn geen rapport krijgt, ze is ruim een maand afwezig geweest en de periode was zo stressvol voor haar dat iedereen vind dat een rapport geen goede afspiegeling zou zijn en alleen maar haar zelfvertrouwen schade kan toebrengen. Er is gekozen voor een verslag, waarin de nadruk zal leggen op het positieve, dat ze trots op zichzelf mag zijn dat ze ondanks alle moeilijke momenten toch doorgezet heeft. Dat ze altijd hard gewerkt heeft en dat iedereen om haar heen dat ook ziet en daar trots op is. Dus vooral proces gericht en minder punt gericht.

Op dit moment ben ik zelf ook vooral blij dat de school ziet dat dochter al die jaren hard gewerkt heeft maar dat er iets was waarom het niet lukte. En dat de school nu samen met ons energie erin wil steken om haar omhoog te trekken. Het wordt nu niet meer afgedaan als ongemotiveerd zijn of geen zin hebben maar als iets waar we samen iets aan kunnen doen.