Uitgesproken kleding en haar
Mijn zoontje is 9. Zijn moeder en ik zijn al enkele jaren uit elkaar en hij woont 100km van mij vandaan (Rotterdam). 1x in de 2 weken is hij een weekend bij mij. Hij is een zorgenkindje met de nodige baggage. Aangezien ik hem maar beperkt zie is mijn invloed tevens beperkt.
Ik merk dat hij zich steeds meer uitgesproken gaat kleden. Inmiddels heeft hij een grote hanekam en draagt hij een groene legerjas. Ik vraag mij af of dit wel goed is voor zijn zelfbeeld en de acceptatie van anderen in zijn omgeving. Hij vertoont problemen op sociaal emotioneel vlak en op school gaat het ook niet best. Wij lopen al een traject met hem om hem zo goed mogelijk weer op de rit te krijgen.
Ik zit op 1 lijn met zijn moeder behalve als het gaat om zijn uitgesproken kleding. Als ik bij haar aangeef dat ik me daar zorgen over maak en of we daar niet wat strikter in zouden moeten zijn (dus het veranderen van zijn kapsel en minder opvallende kleding) is zij het daar niet mee eens. Zij geeft aan dat alle kinderen op school er zo bijlopen qua jas en dat iedereen positief reageert op zijn kapsel.
Toch vraag ik het mij af of het wel oke is dat een 9 jarige zich op een dergelijke manier kleed en of dat niet komt door een bepaalde onzekerheid. Tevens ben ik bang dat dit een voorbode is voor extremere kleding of gedrag. Ik heb de wijsheid zelf ook niet in pacht en vraag mij af wat nu beter is. Dit allemaal toestaan of toch iets mee doen?
Mijn ex heeft al langere tijd een nieuwe partner waar ze mee samen woont. Een aardige kerel met zijn hart op de juiste plek maar toch weer uit een heel ander milieu dan ik. Ik vind dat hij het heel leuk doet met mijn zoontje maar sommige dingen vind ik dan toch weer minder (roken, spullen/kleding met legerpatronen, vissen ,darten).
Ik wil bovenstaande m.b.t. kleding en kapsel van mijn zoontje ook gaan bespreken met de psycholoog waar mijn zoontje momenteel bij loopt maar dat duurt nog even.
Ik ben benieuwd naar jullie visie hier op.
Stoer
Even kort. Ik vind het wel leuk en stoer van jullie zoon dat hij hierin zichzelf is ondanks dat het niet allemaal even gemakkelijk gaat. Mijn kind is zo bang uit de toon te vallen wil bijvoorbeeld alleen maar blauwe of grijze sweaters.
Fase
Hopelijk is het gewoon een fase. Je kunt het met hem bespreken wat zon uiterlijk bij sommigen teweeg kan brengen. Niet bij iedereen, maar je valt wel op en dan hebben mensen al snel een mening.
Hier heeft zoon ook een soort fase gehad met metalbands en doodshoofden op zijn shirts, vesten met krijgers, broeken met gaten, en van die knopen in zijn oren.
Tegenwoordig loopt hij in maatkostuums.
Met kleding kun je een boodschap uitzenden, wat denkt hij dat zijn kleding over hem verteldt? Wat wil hij ermee vertellen? Kan ook zonder tekst hoor, maar dat je het als bespreekverhaal gebruikt waarmee hij zijn tekst kan ontwikkelen.
Kan altijd weer verdwijnen
Oudste hier had als motto: Dare to be different! Al vanaf dat ze kleuter was wilde ze zelf kleren uitkiezen in de winkel en meestal was het niet mijn keus. Felle kleuren die gedragen werden in niet heel erg voor de hand liggende combinaties.
Geweldig vond ze het zelf en na een jaar of zes had ze echt een eigen stijl ontwikkeld met beter bij elkaar passende kleuren en was ik om. Ik vond haar geweldig en stimuleerde die eigenheid.
In de brugklas werd het wat minder, ze wilde eerst goed in de groep liggen voor ze anders durfde te zijn. Na anderhalf jaar ging ze weer wat extremere dingen kopen.
Toen haar broer ernstig ziek werd wilde ze met rust gelaten worden, minder opvallen, zodat niet alle docenten van haar broer iedere dag kwamen vragen hoe het er voor stond. Dus sindsdien is ze weer wat meer grijze muis.
Nu broer weer goed aan het herstellen is heeft ze wel haar haar fuchsia roze geverfd, toch anders zijn dan de rest van de grijze muizen.
Het zij zo.
Wat ik wel heel belangrijk zou vinden is dart het eigen keus is aan niet opgelegd door een ouder of vriendjes.
Als hij het zelf kiest is het prima.
Laten gaan
Toen mijn dochter 8 was, wilde ze superkorte rokjes en begon ze met make-up te experimenteren. Een vriendin zei: laat maar gaan, als ze straks puber is, associeert ze korte rokjes en make-up met kleine kinderen. En zowaar, nu ze 14 is, kleedt ze zich keurig en gebruikt ze nog nauwelijks make-up.
Vrij laten
Ik heb mijn kinderen altijd vrij gelaten in hun kledingkeuze, een gothicperiode is hier ook voorbij gekozen, maar heb destijds wel de grens gelegd bij de combatprint. Een broek of vest in camouflageprint vind ik prima, maar niet broek én vest én tas.
Mijn zus verbiedt haar dochter haar haar te millimeteren en/of te verven. Ik vind dat overdreven, dat haar groeit vanzelf weer aan (of misschien houdt ze wel voor altijd een ultra kort kapsel).
Onschadelijk
Lijkt me totaal onschadelijk. Zolang hij niet met een bot door zijn neus thuiskomt...
Sowieso weet ik niet wat jij een hanekam vindt, maar jongens hier zijn ook vaak nogal kaal aan de zijkant met een grote dot haar bovenop. Dat is mode.
Zoals mijn zoon aan een vriendin zei toen hij 7 was: ik bepaal zelf mijn uiterlijk!!!!
En nu is ie 17 en loopt alleen maar in poloshirts. En als ie wat anders aanhad, ook goed, zolang het schoon is.
Gothic inderdaad
Dochter had op de basisschool een periode dat ze 'gothic' kleding wilde. Helaas duurde die fase maar een half jaar, had ik haar garderobe voor ingericht.
Knap
Hanekammen zijn veel werk, dus knap dat je 9-jarige dit kan. Bovendien bouw je ze op met zeep, dus hij ruikt in ieder geval lekker.
Tsja
Als je al moeite hebt met vissen en darten dan is het logisch dat een hanenkam je slapeloze nachten bezorgd.
Net als Max
Je beschrijbing van de nieuwe vriend van je ex valt mij ook op. Weet je zeker dat jouw probleem bij de kledingstijl van je zoon ligt en niet bij de nieuwe relatie van je ex?
stoer
Ik heb mijn kinderen bijna geheel vrij gelaten in kledingkeuze. Enige waar ik echt weerstand tegen heb is kleding met legerprints.
Grappig trouwens dat we allemaal zo onze vooroordelen hebben. Ik heb een dochter die vanaf jaar of 12 make up gebruikt (en nu als 18-jarige nog steeds). Ik heb daar geen enkele moeite mee, evenmin met korte rokjes of truitjes met diep decolleté. Maar ik begrijp dat "keurig gekleed" beter is.
Gelukkig is mijn dochter erg slim dus dat compenseert weer wat vooroordelen 
Smaak oefenen
Ik laat mijn kinderen lekker zelf hun eigen smaak ontwikkelen, ze kunnen dat eindeloos veel beter dan ik. En hun vrienden sturen het wel bij als het uit de bocht vliegt.
Als het maar schoon is en enigszins voldoet aan de geldende weersomstandigheden.
Net zo het kapsel, al heb ik wel het kleuren lang tegen gehouden bij mijn zoon omdat me dat zonde leek van zijn lange haar waar hij zo trots op was. Op een dag liet hij het kort knippen en daarna vond ik kleuren geen punt meer, ik laat ze het wel grotendeels zelf betalen. Vanaf 13 hebben ze allemaal kleedgeld, en inmiddels ook"kappergeld". Willen ze iets duurders dan is daar hun zakgeld of salaris voor.
Maar goed, dat zijn nu pubers. Met 9 jaar mochten ze van mij niet hun haar kleuren, wel zelf kiezen voor kapsel en kleding.
Ik heb gezien wat alle commentaar van mijn moeder deed bij mij en mijn zussen, dus ik probeer mijn kinderen veel ruimte te geven hun eigen smaak te ontwikkelen.
Nou doen ze dat ook prima, dus ik heb makkelijk praten.
Bas
'Een aardige kerel met zijn hart op de juiste plek maar toch weer uit een heel ander milieu dan ik'
Misschien is dat juist wel wat haar aantrekt in hem.
