Trots!
Mijn zoon, (bijna 11, met klassiek autisme) is er dit schooljaar helemaal klaar mee! Hij wil niet meer van school opgehaald worden, hij gaat zelf met de bus naar huis. De hele week al zit ik 's middags rond ophaaltijd een beetje vreemd rond te staren... ik moet hem zo toch ophalen... maar nee, het hoeft niet meer: meneer is groot genoeg.
Zeer eigenwijs gaat hij op pad, met zijn eigen ov-chipkaart in de bus, en dan nog een stuk naar huis lopen dat hij half huppelend, rennend, springend aflegt. Super vrolijk komt hij thuis met de mededeling "daar ben ik weer!"
Ik ben als mama supertrots op mijn grote zoon. En alhoewel er nog altijd genoeg beren op de weg zijn met twee kinderen met autisme, wilde ik dat toch even delen.
groetjes, Tess
Vind ik leuk
Ik ook
Genieten
Heerlijk hoor dat je zoon ineens zo'n toch onverwachte sprong maakt. Daar kun je dan intens van genieten. Gefeliciteerd.
Ik ook
Goed van hem zeg
Hier ook een zoon van 11 en ik vind het knap hoor! Wat fijn dat hij zelfstandig wil zijn en het echt doet.
Yes!
Wat een grote stap. Gefeliciteerd !
