toch gameverslaafd? icm ASS
Eerste keer dat ik hier post...
Het loopt allemaal moeizaam met zoonlief van bijna 13. Begonnen in brugklas en dat valt hem heel erg zwaar, lange dagen, drukke dagen, veel huiswerk... hij haat school en is er somber en boos van. Dit voorjaar is er ook ASS vastgesteld. Dat maakt het er niet makkelijker op. We hebben hulp en school denkt mee, maar we moeten onze weg nog vinden. En zo heel veel oplossingen zijn er ook niet.
Nu is hij nogal gefocust op zijn computer en met name online minecraft games.Tot vorig jaar zaten wij er behoorlijk bovenop, maar met de komst van mobiele telefoons, eigen computers, hebben we het wat meer losgelaten. Nu is het een constante strijd, want hij sluit zich op en zit, ondanks duidelijke regels, stiekem te gamen. Maar we betrappen hem dus steeds net niet.
Maar nu wel dus. Hij zat gewoon te gamen om 22:00. Kabel er in en hoppa. Ik ben niet ontploft, en hij voelt de bui natuurlijk hangen.
Maar jezus... wat doen we hier nu weer mee? Volgens mij is hij echt dwangmatig aan het gamen om maar niet met school bezig te hoeven zijn. Dat zegt hij overigens ook... maar dat gaat dus niet hè? Omdat hij zelf zo vreselijk in de put zit, ben ik bang om de druk extra op te voeren. Maar ja, zachte heelmeesters...
Iemand tips, feedback, herkenning
De verkeerde kant
Zelf heb ik nooit een ban gezet op computergebruik omdat mijn zoon daar ook veel voordeel van had, niet alleen in afleiding maar ook als communicatiemiddel met mij en met anderen, niet alleen gamen maar ook interesses opzoeken, en toch naar school bleef gaan ook al was het heel moeilijk.
De kunst is natuurlijk om te zorgen dat de realiteit voor je zoon beter leefbaar wordt. En dat valt niet mee. Maar tegelijk strijden over de digitale middelen is heel zwaar en kan uiteindelijk ook je communicatie die je wel hebt met je kind kosten.
Misschien is een tussenweg om 00.00 uur 's nachts de wifi uit te zetten tot de volgende ochtend 7.00 uur. Is dat een mogelijkheid?
En de schoolgang zal de komende jaren niet meevallen en vaak tegenvallen, misschien hier en daar toch een meevaller, maar dat is je goed erin verdiepen, samen met je zoon bespreken en puzzelen en daar vooral al je aandacht aan geven. Dan wordt het je verstoppen in gamen ook minder.
Wat gaat er niet goed op school? Kan het zijn dat hij teveel alleen heeft moeten werken terwijl hij veel meer ondersteuning nodig heeft van jou, school of zonodig van huiswerkbegeleiding?
Loopt hij achter en lukt het niet om het in te halen? Blijven zitten is niet leuk maar kan een realistische optie zijn.
Zorg vooral dat je samen de voorwaarden verbetert waaronder het hem wel lukt om te leren. Bij voorkeur samen.
Er zijn hier verschillende draadjes hoe je het kunt oppakken.
https://www.ouders.nl/forum/zorgenkinderen/autisme-en-gymnasium
Zoek maar eens op autisme, brugklas en huiswerk
https://www.ouders.nl/forum/ouders-en-school/te-veel-afstromers-in-de-brugklas-van-dochter
Belangrijk is om er als het kan zelf dagelijks met je zoon naar te kijken. Zonodig helpen met boeken inpakken en ordenen, een vaste plek om samen naar het huiswerk te kijken en goed te luisteren waar je kind tegenaan loopt. Het is een investering die je niet aan school kunt overlaten.
Zie ook dit draadje
https://www.ouders.nl/forum/ouders-en-school/als-het-niet-goed-gaat-met-je-kind-op-school-wat-dan
Zou handig zijn als er al een volledig stroomschema was wat je kunt doen als het niet goed gaat met je kind op school, want daar gaat het hier toch echt over. Maar misschien krijg je er door hier de links te lezen toch een wat uitgebreider beeld bij.
En om je beter te kunnen verdiepen in de manier van informatie verwerken en hoe dat omgaat in het hoofd van iemand met autisme kun je er misschien ook wat meer over lezen of een cursus of training volgen bij een goed instituut.
Het is handiger als je samen met je kind werkt dan gaat lopen worstelen de komende jaren.
herkenbaar en begrijpelijk
Kinderen met ASS hebben vaak moeite om zich aan te passen aan hun omgeving, snel te schakelen, om te gaan met onverwachte zaken etc. Dus op de middelbare school komt er nogal wat op je kind af. Mijn zoon is wat ouder (15), maar krijgt ook steeds meer een echte hekel aan school. Ik snap het wel. School is meestal niet bepaald de natuurlijke habitat voor een kind 'met iets'. Gevoel van veiligheid staat onder druk, het zich niet begrepen voelen, ...
Mijn zoon heeft fikse concentratieproblemen, maar heeft ook een hyperfocus. Als hij iets echt interessant vindt, dan laat hij het niet meer los. Verslavingsgevoelig ook. Die hyperfocus kan doorslaan in een obsessie, daar moeten we steeds voor waken. Hij herkent dat inmiddels zelf ook. Dus inderdaad wel grenzen stellen. Of beter gezegd: hem steeds weer helpen om zijn eigen stop-knop te vinden. En dat is moeilijk. Want een hyperfocus geeft ook een bepaalde rust, en is een welkome vlucht uit de gebruikelijke onrust en stress die hij ervaart. Een soort natuurlijk drug.
Ja, wij zijn (in de ogen van sommigen) ook zachte heelmeesters. Boos worden en straffen werken averechts., daar zijn we al jaren geleden mee gestopt.
Mijn belangrijkste advies: ga naast je kind staan, en er niet tegenover. Ga heel veel lezen over 'kinderen met iets' (dit forum heeft mij enorm geholpen!). Biedt hem steeds weer een helpende hand. Zorg dat thuis in ieder geval een veilige plek is waar hij wél begrepen wordt en waar hij zichzelf mag zijn. En zorg vooral dat hij zichzelf leert begrijpen. Dat hij inzit krijgt in zijn eigen patronen. Dat zal misschien wel jaren gaan duren, maar ieder stapje is er een. Praat over zijn bijzonderheden, dat helpt jou en hem. Benoem dus ook zijn verslavingsgevoeligheid. Laat hem zelf ook benoemde waar hij tegenaan loopt, denk samen na over praktische oplossingen. En stel vooral je vragen op dit forum! Je treft hier veel ouders met ervaring.
Hier ook
Wat ijsvogeltje zegt: "Biedt hem steeds weer een helpende hand. Zorg dat thuis in ieder geval een veilige plek is waar hij wél begrepen wordt en waar hij zichzelf mag zijn." is in mijn ogen het allerbelangrijkste.
Mijn zoon is 12, heeft ass en gameverslavingsgevoelig. Speelt al jaren, wanneer hij gamet, vrijwel alleen maar minecraft. Hij háát school, en zich staande houden in de buitenwereld kost hem enorm veel energie. Thuis is zijn veilige haven waar hij tot rust komt. Voor hem hoort gamen daarbij. Die knop heb ik zelf om moeten zetten, ik vond 2 uur achter elkaar gamen aanvankelijk zeer problematisch. Na ouderbegeleidingsgesprekken, en nadat de diagnose (twee jaar geleden) was bezonken, én na veel lezen idd, ben ik daar anders tegenaan gaan kijken. Minecraft is voor hem de manier om zich te kunnen ontspannen. Na een slopende dag op school, heeft hij dit gewoon nodig. We hebben er hard aan gewerkt om hem daarnaast ook andere dingen te laten doen. Hij sport ook veel.
Dit alles is een heel proces geweest, waarin ik veel gewoon met hem besproken heb. Ik heb uitgelegd waarom gamen belangrijk voor hem is, waarom ik daar risico's in zie en besproken hoe we dit in goede banen kunnen leiden. Duidelijke afspraken werken goed, bij jouw zoon vast ook.
Je zegt: "Ik ben niet ontploft," Heel goed 
Probeer nooit te ontploffen. Mijn zoon kan er in elk geval niks mee. Ik heb geleerd rustig en neutraal te reageren wanneer hij iets verkeerd doet. Dat werkt het beste. Stem verheffen etc komt allemaal enorm hard en bedreigend binnen, heeft geen enkele zin ook. Een zachte heelmeester bereikt het meest bij hem.
Misschien kun je op een goed moment (wanneer hij uitgerust is, niet overprikkeld en de sfeer goed is), dit hele verhaal eens met hem bespreken. En afspraken maken over gametijden. Uitleggen waarom gamen vlak voor het slapen gaan niet goed is. Onderbouwd met feiten. En dan idd op die tijden de wifi eraf, zoiets.
Maar vooral: heb eindeloos geduld. Hij heeft het zwaar, de brugklas is voor heel veel kinderen flink wennen, voor hem nog meer.
Je inlezen helpt ook. Er is nog weinig onderzoek gedaan naar ass en gamen. Misschien heb je iets aan het volgende boek:
https://www.bol.com/nl/p/gamen-en-autisme/1001004011485890/
Niet verkrijgbaar, maar misschien tweedehands of uit de bieb.
En misschien deze graphic novel voor je zoon:
https://www.bol.com/nl/p/ben-x/9200000036228269/
Zou hem eerst zelf ff lezen, kijken of het geschikt is. Hij zou er veel in kunnen herkennen wellicht.
nog even over de verslaving
Heel erg eens met wat Maankind schrijft.
Toch noch even over die game-verslaving. Voor een verslavingsgevoelig kind, ligt een gameverslaving op de loer, want pubers gamen nu eenmaal en gamen heeft verslavende elementen. Dat betekent niet dat als er geen games zouden zijn, er geen verslaving zou optreden. Dan raken ze 'gewoon' verslaafd aan wat anders. Mijn zoon heeft ook een Minecraft-priode gehad, maar nu al heel lang niet meer. Het is überhaupt lang geleden dat ik hem heb zien gamen. Hij is o.a. een fervent schaker en kan helemaal opgaan in online schaakwedstrijden en filmpjes waar topschakers hun strategieën toelichten. En zo heeft hij nog een hobby waar hij geobsedeerd mee bezig is. Op de basisschool heeft hij een tijdje aan darten gedaan: daar sloeg hij ook helemaal in door. En hij zich heeft een periode uren per dag bezig gehouden met goochelen.
Hij heeft dat soort 'verslavingen' blijkbaar nodig. Het is steeds weer (samen) zoeken naar de balans. Wanneer is het nog (redelijk) leuk, wanneer is de verslaving te heftig? Het is belangrijk om de patronen te herkennen, en te bespreken met je kind, zodat hij zijn eigen valkuilen leert kennen.
(ik vrees overigens de dag dat mijn zoon besluit zijn eerste joint te gaan roken)
sorry voor de typefouten!
sorry voor de typefouten!
cirkel
Ik krijg het idee dat je zoon in een vicieuze cirkel vast zit.
Doordat hij zijn huiswerk verdringt, wordt school alleen maar vervelender. Dan loop je daar de hele dag op eieren. Stel je voor dat er huiswerkcontrole komt! En eigenlijk snap je het allemaal niet meer, omdat je op een zeker moment achter gaat lopen. Dus nog minder zin in dat schoolwerk. Het is veel fijner op school als je bij bent met je werk, maar leg dat een puber maar eens uit....en ASS-kinderen zijn hierbij mogelijk nog moeilijker te bereiken dan NADH-kinderen (niets-aan-de-hand).
Onze puber (is nu 14) maakte er ook een potje van. Hij kreeg niet de kans zich de hele dag te verliezen in games overigens, maar natuurlijk was het wel veel (ook andere games en tegelijkertijd er over skypen met zijn vrienden, wat een pokkeherrie).
In elk geval, hij was zelf niet bij machte om uit die cirkel te stappen. Wij hebben dus huiswerkbegeleiding ingehuurd. Na afloop kon hij fijn gamen (en met een veel geruster gevoel, want het huiswerk was grotendeels af). Om 21:15 naar beneden en gezamenlijk tv kijken.
Hij zit nu in de derde en begint (soms) het licht te zien. De huiswerkbegeleiding hebben we naar een paar keer per week terug kunnen brengen, de rest doet hij zelfstandig. Hij heeft inmiddels ook door dat als hij een 1 haalt, het ZIJN 1 is en niet die van ons of van de leraar. Net zoiets als dat hij eerst niet snapte dat het zijn eigen probleem was om zijn boeken, huiswerk, tijd van opstaan op orde te houden. Inmiddels begint het dus te dagen in het oosten, qua verantwoordelijkheidsgevoel. Het heeft slechts 2,5 jaar geduurd, dus hou vol!!!
Nog een dingetje: wij trokken de wifi er in het weekend overdag uit. Eerst iets aan het huiswerk doen (woordjes leren etc.). Daarna laten zien hoe ver je bent en dan mag de wifi er weer in.
tip van zoon (14):
Je moet niet tegen me zeggen: zullen we aan je huiswerk gaan? Je moet zeggen: we gaan nu aan je huiswerk.
En dan zitten we samen op de bank met zijn boeken, lekker een arm om hem heen. Daarna mag hij gamen zoveel hij wil. Hij wil informatica studeren en het is verdraaid handig om zo iemand in huis te hebben als er iets is met een computer. De meewarige blik van "wat ben je toch een sukkel" neem ik maar op de koop toe.
We hebben op dagen dat ik werk ook begeleiding van Stichting Zorgstudent, want huiswerkbegeleiding werkte niet bij hem. Maar ik ken andere ASS'ers waar groepsbegeleiding wel werkt.
Jellinek
https://www.jellinek.nl/is-mijn-kind-gameverslaafd/
Ook bij de Jellinek kunnen ze je goede tips geven. Jij bent degene die samen met je zoon uitpuzzelt wat helpt.
Je kunt ook laten uitzoeken of je zoon verslaafd is. Als ze zeggen dat hij niet verslaafd is wat dan? En als ze zeggen dat hij wel verslaafd is wat dan?
Je kunt er nodeloos veel tijd mee kwijt zijn. Tijd die je beter kunt besteden aan de voortgang van zijn studie en dat beter en haalbaarder maken samen. Met je zoon en met school.
"Leg uit waarom u zorgen heeft. Alleen maar verbieden helpt bijna nooit. Dan gaat uw kind waarschijnlijk stiekem nog veel meer gamen. Verder is het belangrijk dat u weet wat u verbiedt. Dus speel eens een avondje mee. Laat uw kind aan u uitleggen waarom dit zo ‘gaaf’ is. Graag verwijzen we u naar de ‘gesprekstips gamen’. Vindt u dat het echt uit de hand loopt, neem dan contact op met de huisarts.
Als laatste wil ik u toch meegeven: maak u niet te snel zorgen. Door duidelijke regels en voldoende afleiding, groeien de meeste kinderen ook weer over deze fase heen. Opgroeien gaat nu eenmaal met vallen en opstaan."
dank --- storm is geluwd
Dank jullie hartelijk voor de uitgebreide reacties! Ik ga de leestips allemaal eens aandachtig bij langs.
Gelukkig hebben we goede begeleiding van zowel zijn mentor als de psycholoog. We snappen dat de overgang moeilijk is, en met ASS helemaal. Bijkomend probleem zijn ook zijn depressieve gevoelens. Zelf inzicht is momenteel nog ver te zoeken. Maar hij is natuurlijk ook best jong, en gevoelsmatig nog jonger.
Vanaf vandaag gaat 's avonds zijn toetsenbord naar beneden. (wifi uitschakelen heeft geen zin want hij heeft kabel; die trok ik er uit, en stak hij er gewoon weer in; hij slaapt op zolder dus hij is tamelijk uit beeld nadat hij naar bed is). We overwegen de computer ergens anders neer te zetten. Gamekamer, slaapkamer. Dat zag hij wel zitten.
Op school heeft hij even wat ruimte gekregen om bij te komen. Dat wil zeggen, ze zitten hem even niet zo op de huid. Maar in september gaat het feest weer beginnen. Wij overwegen ook huiswerkbegeleiding, maar ik zelf twijfel of het werkt. Dat maakt zijn dagen van huis nog langer. Na 15:00 gaat bij hem echt het lichtje uit.
Nogmaals bedankt! Ik zal hier de komende tijd nog wel eens vaker langskomen.
Tony Attwood over huiswerk
http://www.child-autism-parent-cafe.com/homework.html
Dit artikel geeft inzicht in de manier waarop huiswerk een probleem kan zijn voor jongeren met autisme en wat oplossingsrichtingen.
"Why should this group of children have such an emotional reaction to the mere thought of having to start their homework and such difficulty completing assigned tasks? There may be two explanations. The first is based on their degree of stress and mental exhaustion during their day at school and the second is due to their profile of cognitive skills."
Hier maakten we huiswerk direct na het avondeten. Dan konden de kinderen eerst op hun kamer, alleen, bijkomen van de drukte van de dag.
Elke dag, behalve soms in het weekend, en vanaf de brugklas aan de eetkamertafel zodat ik heen en weer kon lopen van hun huiswerk naar werk in de keuken. Er was een kastje naast de eettafel met de boeken en schriften op volgorde met namen op de planken.
Voor ons was makkelijk dat we het al gewend waren vanaf groep 3. De basisschool gaf regelmatig huiswerk en werkstukken mee naar huis die we dus al jaren samen maakten. Het was wel heel veel maar ik kon geen geschikte huiswerkbegeleiding vinden. Op school was inderdaad te veel gevraagd na een lange dag en in de buurt was alleen groepsbegeleiding waar mijn kinderen ongeschikt voor waren en bovendien niet elke dag beschikbaar.
Maar begrijpen waar je kind het moeilijk mee heeft kan helpen om de reacties, stress, ontwijking, depressie, te leren zien en begrijpen.
huiswerkbegeleiding
Precies om al die redenen, zitten wij bij huiswerkthuis. Dan krijg je online begeleiding. Moet je wel achter een pc of laptop zitten, maar dat kan ook in de keuken ipv de gamekamer.
Eerst een uurtje rust thuis en dan aan de slag. Dat werkte hier het beste. 's avonds aan het huiswerk betekende dat hij al in "gamemkdus" stond en dan was er geen beginnen meer aan.
Kinderen met ASS kunnen problemen hebben met planning en overzicht houden. Om te te zorgendat ze niet verzuipen, moet iemand anders dat voor ze verzorgen. Zeker in het begin.
Controle programma
Toen mijn oudste (destijds 15 ofzo) gameverslaafd was (we ontdekten dat hij s nachts om 3 uur ook bezig was) hebben we er zo'n family controle programma van Microsoft opgezet. Meestal zit dat gewoon op de computer. Je kunt precies instellen op welke tijden hij mag gamen en ook wat voor spelen. Wifi uitzetten is niet altijd een optie want ze hebben de computer ook nodig bij het huiswerk maken.
Nu jaren later geeft hij zn verslaving van toen helemaal toe en ook dat hij blij is dat we ingegrepen hebben.
heu
"gamekdus" is gamemodus. Ik had mijn bril niet op gisteren.
