Testen? en waar?
Pff, nooit gedacht dat ik in deze rubriek zou posten...of eigenlijk stiekem ook wel.
Vandaag gesprek met juf gehad die aanraadt zoon te laten testen. In ieder geval op intelligentie (hb?) maar vooral ook op de reden waarom mijn zoon niet tot werken komt.
Mijn zoon is 6 (wordt in nov 7) en zit in groep 4. Vanaf de kleuterklassen gaat hij met prima cito's over, maar maken de juffen zich zorgen omdat ze hem niet in beweging krijgen. Zijn cito's zijn a/b voor de vakken waar het om begrip gaat. Als het om tempo gaat zakt hij naar onderin de c. In ieder geval zijn zijn resultaten verbazingwekkend veel beter dan wat je zou verwachten op basis van wat hij laat zien in de klas. Enorm afgeleid, geen focus, nauwelijks motivatie en traag, traag, traag. Tot nu toe redt hij het desondanks dus wel, maar juf denkt dat er echt niet uitkomt wat er in zit, dat hij daar last van zal gaan krijgen en dat we hem tekort doen als we niet gaan zoeken naar wat er aan de hand is. Want dat er iets aan de hand is, is volgens haar zeker. En eigenlijk heb ik ook altijd dat gevoel wel gehad. Maar ik weet niet echt wat er nou aan de hand kan zijn. Dacht ook altijd dat het mss gewoon lag aan het feit dat hij erg jong is. Overigens is hij thuis ook niet vooruit te branden (aankleden, eten). Hij lijkt totaal ongevoelig voor belonen, straffen, wedstrijden. Doet hem niets, hij vindt het wel best.
Een paar opmerkelijke dingen: bijna fotografisch geheugen, vooral voor wat hij hoort (herkent klassieke muziek, kent hele liederen van Drs P en hoorspelen van Ollie B Bommel uit zijn hoofd), veel interesse in dingen als 'wat is elektriciteit, de oerknal, lava' etc, praat heel mooi en gebruikt veel deftige woorden, is zelf een beetje bezig met tafels en worteltrekken en zo. Geen dertien in een dozijn misschien, maar ook geen reden om nou meteen aan hoogbegaafdheid te denken, toch? For what it's worth: mijn man en ik zijn beide gymnasiasten, 'beste vd klas', twee academische studies afgerond zonder er eigenlijk veel aan te hoeven doen.
Hij is emotioneel heel stabiel en gelijkmatig, en dol op gezelligheid. Heeft zo nu en dan wel wat tics maar die gaan ook altijd weer over. Motorisch niet heel sterk, maar wel vrij gemiddeld. Overigens ook een groeihormoondefect, maar dat heeft niets met dit alles te maken.
Kortom, ik ben er heel dubbel over. Overdrijven we nou en is het gewoon een bijzonder jong maar verder niets aan de hand? Of is er inderdaad reden tot zorg en moeten we dus iets? Maar kan dat als het verder een jochie is dat zo in harmonie is met zichzelf en de wereld? Wat denken jullie (als jullie al iets zouden kunnen zeggen op basis van deze summiere info)?
Tweede vraag: waar moet ik zijn? Wat voor soort test is er nodig? Ik woon in Amsterdam.
Hoop dat iemand met me mee wil denken..
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Herken wel wat
Een kind wat veel dingen laat, maar dan wel ineens in één klap leert. De nijging heeft om boekentaal of uitdrukkingen die hij hoort precies zo weer in zijn spreektaal te copieeren of geluiden daarin te immiteren ipv het woord te gebruiken. Laat met praten, als kleuter niet kunnen tekenen.
Extreem langzaam om aan het werk te zetten en ook langzaam met taken als aankleden. En na dat hij ergens mee begonnen is vaak weer stopt en de handeling niet afmaakt omdat hij snel afgeleid is, zelfs door zijn eigen gedachten.
Ongevoelig voor straf of beloningen. Antwoordt vaak niet als je hem roept, terwijl hij je wel hoort.
Bijzonder gefocust als iets hem interesseert, waarbij het onderwerp tot in den treure uitgediept wordt en hij bijna niet op kan houden om er over te vertellen en ook steeds weer op het onderwerp terug komt. Aan de andere kant juist vaak totaal verlies van interesse als hij een kunstje (bijv. fietsen, lezen, zwemmen, rekenen) eenmaal kan.
Extreem goed geheugen voor details ook over lange periodes terwijl andere dingen juist helemaal niet worden onthouden of zelfs niet aan lijken te komen. Vrij sociaal, maar lijkt geen echt behoefte aan vrienden te hebben en iemand wordt al snel als zijn vriend bestempeld zonder dat het contact werkelijk close is.
Zeer intelligent en niet te vergeten ook een groeihormoondefect.
Daar heb ik er dus twee van. De één valt nog net in het normaalgebied, de ander duidelijk niet. Zijn aanvankelijke diagnose is een primaire taalontwikkelingstoornis, maar in veel dingen doet hij een beetje denken aan een asperger met ADD. Niet genoeg om daar echt in te passen, maar ook teveel om het als normaal te bestempelen.
Jeltje
Ik zou alleen gaan testen, als jullie het idee hebben dat je met de uitslag iets kan dat je nu niet kan.
Je schrijft over intelligentie. Het is jullie en de school blijkbaar al duidelijk dat hij een erg slim jongetje is. Wat zou een IQ-test in dat opzicht opleveren? Waarschijnlijk (niet met zekerheid, want zo betrouwbaar zijn die testen niet) komt er een hoge score uit. Mooi. Maar jullie weten toch al dat hij slim is? Ik zou gewoon vertrouwen op wat je ziet. Oké, hij is slim: wat heeft hij nodig om gemotiveerd te blijven op school? School kan gaan compacten, verdiepen en verrijken. Nu al, daar heb je zo'n test niet voor nodig. In hoeverre wordt hij uitgedaagd op school?
Ik heb niet zo veel met opmerkingen van juffen "er is wat aan de hand". Volgens mij bedoelt ze daarmee te zeggen: "ik weet ook niet hoe ik hem normaler/gemiddelder moet krijgen, dus het zal wel aan kind zelf liggen!". Wat doet de juf al om hem te motiveren? En waarom denkt zij dat onderzoek/testen gaat helpen?
wat zegt hij zelf waarom het zo traag gaat? Komt het doordat hij steeds afgeleid wordt, of door wat er in zijn hoofd speelt?
Hier een slimme dochter die vooral met rekenen erg langzaam was. Bleek dat ze na het opschrijven van een antwoord onzeker werd of ze het goed had, antwoord uitgumde en de som opnieuw uitrekende. Soms 4 of 5x. Dingen die saai, makkelijk zijn op school makt ze trouwens ook veel langzamer dan leukere moeilijker dingen.
Orthopedagoog?
Misschien kun je eens met een orthopedagoog gaan praten, die kan een stuk meer met jouw verhaal dan de juf.
Die kan, naast uitvissen hoe slim je kind is, kijken welke problemen er verder zijn en jou en je kind handvatten geven om verder te gaan. En je hebt een onderbouwd iets voor school.
Wij hebben die stap ooit gezet en zijn er een stuk verder mee gekomen.
Idd
Ik zou geloof ik ook naar een orthopedagoog gaan. Met de vraag of die met jullie mee wil kijken.
Voor kinderen die slim zijn, is het een uitdaging om te leren stampen. Te leren om dingen op te nemen die saai en suf zijn, maar die je wel nodig hebt, voor je leerproces. De tafels bijvoorbeeld in groep 4, of franse werkwoordvervoegingen in de tweede klas van het vo (zucht).
Primavera
Wat je beschrijft is exact mijn zoon (dacht eerst dat je een samenvatting gaf!). Denk jij dat er een verband is met het ghdefect? Ik heb er nooit iets over gevonden.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Alcedo
Dank voor je reactie.
Punt is dat we eigenlijk niet weten of hij zo slim is. Hij laat het op school niet zien iig. Ik denk ook wel eens dat we ons juist laten bedotten door zijn taalgebruik ('staat u mij toe?' t is echt een wandelende Bommel zo nu en dan). Ik denk dat een test op intelligentie, voor wat het waard is, in ieder geval kan maken dat wij en school hem niet onder- of overschatten. Meten is weten, een beetje althans.
Maar, je hebt gelijk, eigenlijk gaat het daar niet om. Het punt is dat hij niet aan het werk te krijgen is. Beginnen, doorgaan, afmaken...op vrijwel geen enkel vlak lukt dat.
Juf, ook vorige juf, hebben al wel het een en ander geprobeerd. Stil plekje, kleurenklok, maar ook pluswerk. Ook daarmee is hij niet te prikkelen. Intussen krijgt hij zijn basistaken dus nauwelijks af. Bij schrijven en lezen begint dat zich al te wreken, dat doet hij uiterst traag, bij andere vakken komt hij er wel mee weg. al met al lijkt er nauwelijks ruimte voor verrijken etc, omdat hij ook dat niet bijbeent qua tempo.
Ik vind de opstelling van de juf prettig, heb niet het gevoel dat ze hem richting 'normaal' wil krijgen. Ze vindt hem juist erg leuk, maar heeft het gevoel dat ze hem nu niet tot haar recht kan laten komen. Ik ben eerlijk gezegd blij dat zij dat tijdig aangeeft, en niet wacht tot er problemen komen. Ze lijkt me vooral positief gemotiveerd.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Thursday
Meestal zegt hij dat hij het niet weet. Hij heeft een keer gezegd dat vooral geluid hem afleidt. Dat, gekoppeld aan zijn fabelachtige auditieve geheugen, bracht ons op het spoor dat geluid mss wel erg binnenkomt met hem. Juf gaat kijken of een stiltekoptelefoon en/of een stil plekje hem helpt.
Onzekerheid of twijfel over zijn werk lijkt helemaal geen rol te spelen.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Moppeke en karmijn
Ja, ik denk dat een orthopedagoog een goed idee is. Hoe kom je erachter wat een goede is, weten jullie dat? Ik ga me eens oriënteren.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Huisarts
In ons geval zou ik aan de huisarts vragen of hij iemand kan aanraden. Maar je zou ook andere ouders, of de juf kunnen vragen. Als je in a' dam woont, zal je wel veel keus hebben.
Een goeie
Ik weet alleen een goeie voor je in het Gooi. Tenminste, daar zijn wij erg tevreden over.
Maar er zullen vast meer ervaringen zijn bij jouw in de buurt. Check ook eens de diverse websites van de praktijken, geeft je ook al een goede indruk hoe men werkt enz.
lijkt toch wel een beetje asperger kenmerken te hebben, niet ?
Naam
Waarom denk je dat?
Wat ik ervan weet, komt alleen het deftige taalgebruik overeen. Hij is juist erg sociaal, veel vriendjes, en redelijk empathisch.
J
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Onderzoek
Mijn zoon (11, 2 Gym) heeft ADHD en is hoogbegaafd. In veel opzichten lijkt hij erg op jouw zoon. Toen hij net zo oud was als jouw zoon zijn we bij 't Kabouterhuis in Amsterdam terechtgekomen. Via hen is er door een gespecialiseerd orthopedagoog een intelligentietest afgenomen. Zij heeft zoon als onderdeel van die test ook een dagdeel op school geobserveerd. Uiteindelijk bleek hij dus zeer hoogbegaafd te zijn en uit de test en obervatie bleek ook reden tot vermoeden van ADHD en/of een licht autistische stoornis. Voor die vervolgdiagnose zijn we toen naar De Bascule (AMC) gegaan waar dus idd de diagnose ADHD werd gesteld. Op sommige punten scoorde zoon ook vrij hoog op Asperger/autisme maar er is veel overlap met hoogbegaafdheid en ADHD; daarnaast is mijn zoon zeer sociaal en communicatief vaardig waardoor er toch geen sprake was van autisme/Asperger.
School is door beide instanties intensief betrokken geweest bij het geven van handvaten, praktische hulp etc. 't Kabouterhuis heeft school toen ook contact laten opnemen met een onderwijskundig bureau voor hoogbegaafdheid in het basisonserwijs. Uiteindelijk heeft zoon met succes 2 groepen overgeslagen, deed hij het heerlijk op school en hij zit nu met plezier in 2 Gymnasium. Ik hoop dat je hier wat mee kunt!
School
Overigens kon zoon na de diagnose hoogbegaafdheid ook meedoen met de Plusklas op de basisschool, wat hij geweldig vond. Eindelijk gelijkgestemden die net zo als hij dachten en dezelfde bizarre humor hadden. Hij zit nu op een speciaal Gymnasium voor meer- en hoogbegaafde kinderen en die aansluiting en band tussen die kinderen is prachtig om mee te maken. Of ze nu 10 of 13 jaar zijn; ze zijn gelijk. Ze lopen tegen dezelfde problemen op; de een heeft ADHD, de ander tics; het maakt niks uit. Ze begrijpen elkaar. Mocht je nog op zoek zijn naar een goede, leuke middelbare school voor je zoon over een paar jaar, kan ik deze van harte aanraden!
Herkenbaar
Jeltje, 't is net of je mijn zoon beschrijft. Op de basisschool erg afgeleid, weinig motivatie en traag maar desondanks goeie cijfers en cito's. Heel goed geheugen en interesse voor zaken die je niet op die leeftijd zo snel zou verwachten en dan wel goed gefocust. Nadat hij het steeds minder naar zijn zin kreeg op school en op een gegeven moment helemaal niet meer wilde bleek in groep 7 uiteindelijk dat hij een IQ van 134 heeft. Hij ging naar een plusklas wat hem veel goed heeft gedaan.
Op het VWO bleef hij echter problemen houden met plannen, tempo en concentratie en is hij opnieuw getest. Inmiddels heeft hij ook de diagnose ADD, waarmee heel veel puzzelstukjes van vroeger ook op hun plaats vielen.
Het maakt niet uit wat voor naam je er aan geeft maar het is wel heel belangrijk om goed te kijken waar je kind tegenaan loopt en waaraan hij behoefte heeft. Helaas is het ook vaak zo dat een etiket wel deuren opent die anders gesloten blijven. Dat hebben wij zowel op de basisschool als nu op het VWO ondervonden.
Elisa en anna carin
Dank voor jullie berichten.
Waar ik bij blijf twijfelen is of zoon het in een plusklas wel zou laten zien. Tot nu toe in ieder geval niet, als hem wat moeilijkers wordt aangeboden. En daarbij is het feit dat hij de basis al niet eens laat zien (je zal toch moeten schrijven en lezen in een plusklas) wel een obstakel. Vandaar dat ik ook wel veel voel voor die test; dan weten we iig een beetje welke kant we het op moeten zoeken.
Anna Carin, ik denk idd dat het kan helpen als we dat etiketje wel hebben, als daar al sprake van is. En liever op een moment dat hij nog niet vastloopt.
Elisa, dank voor je tips. Wij hebben een vriendin die hoogleraar orthopedagogiek is aan de UvA, en twee kinderen heeft die hb zijn. Ze kent het dus uit de theorie en de praktijk. Ik ga eens kijken wat zij me aanraadt.
J
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Ook hier
herkenning! Vooral de relatie werkhouding en cito's maken. Dat verschil begrepen de juffen van mijn zoon dus nooit. Ik heb het ook nooit eerder zo gehoord in mijn omgeving, maar jouw verhaal lezend, lijkt dit identiek aan mijn zoon!
School dacht elk jaar dat hij maar moest blijven zitten .... ze konden niet geloven dat hij de 2e cito in het jaar goed zou maken na een jaar lummelen. Maar elk jaar kon hij met ruime A's en B's over! Door zijn houding kwam hij niet in aanmerking voor pluswerk of een plusklas. Daarvoor moet je goed zelfstandig en geconcentreerd kunnen werken en dat lukt gewoon niet.
Het is als een spagaat.
En ja, we hebben getest. We hebben therapieën/trainingen laten volgen, boeken gelezen, zelf trainingen gevolgd. We hebben een school gezocht die bereid is alles uit de kast te trekken. Met juffen die duidelijk, rustig en geduldig met hem zijn.
Inmiddels is mijn zoon naar groep 7 doorgehobbeld. En voor het eerst horen we hem zeggen dat hij zijn werk wil afmaken. Dat hij zijn best wil doen! Het lukt niet altijd, maar er is bij hemzelf een knop om, lijkt het! Hij wil dolgraag naar het VO. Alsof hij licht aan het einde van de basisschool-tunnel ziet! De herhaling en de zinloze acties op de basisschool zijn een kwelling voor hem. Hij wil échte dingen leren!
Wat ik hiermee allemaal wil zeggen is dat we ons de afgelopen jaren veel zorgen hebben gemaakt. Er veel over hem gepraat is. Men veel beren op de weg heeft gezien (er heeft eens een juf gezegd dat ze niet verwachtte dat hij de basisschool zou kunnen afmaken!) Maar het lijkt of hij nu opeens uit zichzelf de ommekeer heeft gemaakt. Wanhoop dus niet en blijf volhouden en er in geloven! (niet dat wij er nu zijn, maar ik ben al zo opgelucht met deze verandering!)
(mogen wij trouwens weten welke tips en adviezen jouw vriendin heeft? Ben wel benieuwd!)
Trouwens, was het primavera die het had over dat gebrek aan groeihormoon?? Mijn zoon is idd klein voor zijn leeftijd, maar over groeihormoongebrek heb ik nog geen therapeut of psych horen praten!
