Speciaal onderwijs?

Oh wow Li

Dat zijn nog eens sprongen.
Je hebt al geregeld dat het huiswerk wat systematischer binnenkomt door dat meisje dat je zoon geholpen heeft. Volg ook of dat echt lukt.
Zelf het huiswerk begeleiden. En inderdaad social stories van je man hoe het soms gaat.
Mijn zoon is in de derde blijven zitten vanwege een stormachtige sociale ontwikkeling. Dat is gewoon realistisch. Er kon bij mijn zoon op dat moment niets meer bij, dat kon ik gewoon constateren omdat we s'avonds altijd samen huiswerk maakten.
Zijn mentor snapte dat niet en vond het geloof ik maar een smoes, maar het was gewoon letterlijk waar.
Overigens is zoon daarna nooit meer blijven zitten en zit nu op het HBO waar hij helemaal bij is en het goed doet. We bespreken zijn 'huiswerk' nu alleen omdat hij het prettig vind om zaken uit te spreken, dat zorgt voor goede inprenting en de onderwerpen zijn voor mij gewoon leuk. Zeker de eerste jaren heeft hij vakken die ik ook gehad heb op de universiteit.
Hier is het huiswerk samen maken met mij nooit een probleem geweest of geworden.
Het kan meevallen. En je zoekt gewoon steeds nieuwe openingen om door te gaan.
Op deze school of op een andere.
Je zoon boft maar met zo'n moeder.

Li,

Succes!

dank je

Die grammatica-kaarten had ik voor oudste al aangeschaft, maar niemand kijkt ernaar zonder zware druk van mij Maar die kubussen lijken me prima. Hij werkt ook graag met Quizlet, dan mag hij Duitse of Franse woordjes afschieten met het Nederlandse equivalent. Als fervent gamer vindt hij dat prachtig.

Ik heb inderdaad goede hoop dat hij niet verandert en mijn hulp blijft accepteren. Ergens voelt hij volgens mij wel dat hij mij voorlopig nodig heeft om de wereld te verduidelijken. Maar mocht dat ooit veranderen, dan zien we het dan wel weer.

Bij de overige kinderen besloot ik al vroeg dat de ene zo moeilijk was als kind, dat ze wel een hele makkelijke puber moest worden, om me te compenseren. De ander was zo lief en schattig, dat ik rekende op drakerig gedrag tijdens de puberteit. Het is allebei uitgekomen, dus misschien heb ik wel voorspellende gaven?

Ik heb een link voor je

https://www.passendonderwijs.nl/brochures/handreiking-onderwijs-en-zorg-gesprekshandleiding/

Ik heb even rondgevraagd (zeggen dat ze niet aan PassendOnderwijs doen), en wat zij doen mag niet.

Over Frans: Welke methode is dat? Prisma heeft namelijk meerdere methodes Frans.

Mijn zoon heeft daar wellicht baat bij...

Ik herken het sociaal opbloeien heel erg, overigens. Van en over school hoor ik op dat vlak alleen uiterst positieve verhalen. In ons geval is dat ook weer nadelig, omdat ze nauwelijks 'zien' waar dat autisme van hem nou zit, behalve dat hij in gesprekken met en antwoorden tegen docenten erg kort van stof is.

Kortom, het gaat goed, kortom ondersteuning is eigenlijk niet nodig. Zoals gezegd hebben we toch verlenging van de coach gekregen. Dat is fijn. Helaas hebben wij zelf de financiële mogelijkheden niet om bijvoorbeeld een zorgstudent in te huren. Wel krijgt hij 1x per week bijles Nederlands (hij komt van een Duitse school). Evt. zou ik deze bijles naar 2x kunnen opschroeven. Ix nlds, 1 xplanning, zoiets.

Enfin, dan nog: als hij nu blijft zitten haal je hem ook uit zijn sociale omgeving. Ik vraag me echt af of dat goed doet, als hij wel op deze school blijft. Wat is zijn gemiddelde?

Kijk eens naar de gesprekshandleiding.

Sociale omgeving

@Mirreke, Li gaf aan dat zoon deel maakt uit een vriendenclub van verschillende niveaus en jaren. Die vriendschap hoeft niet te veranderen. De vrienden zoeken elkaar op.
Dat wordt moeilijker als hij naar een andere school gaat. Dan moet hij opnieuw vrienden maken.

Precies

Dit clubje is echt heel bijzonder, vind ik. Een deel staat trouwens op afstromen, maar omdat het het "luchclubje" is, hindert dat niet.

Ja, dat "het gaat goed, dus laten we vooral stoppen met datgene wat zorgt dat het goed gaat" herken ik wel. Ik weet nog dat een juf op de basisschool zei dat ze het raar vond dat de slimste jongen van de klas ondersteuning kreeg, terwijl er toch zoveel kinderen waren die dat beter konden gebruiken. De toenmalige AB'er keek haar koeltjes aan en antwoordde: "Gelukkig ga jij daar niet over."

Dat dit niet mag weet ik, maar wat doe je eraan? Ik heb wel het samenwerkingsverband op de hoogte gesteld (daar moest ik toch verslag uitbrengen omdat ik ze had gevraagd te bemiddelen), maar die kunnen er ook niks tegen doen.

Prisma: het is deze methode: http://www.prisma.nl/boek/9789000351749/Frans-voor-zelfstudie/

En we hebben er ook een voor Duits, maar die heeft dit kind juist niet nodig omdat hij een goede docent heeft. Geen idee of hij verstand heeft van autisme, maar het is zo'n lieve, goeie man met hart voor kinderen, dat hij dat niet eens nodig heeft.

En Quizlet ken je vast wel, voor de woordjes? Die zet ik er wel zelf in, anders gaat het natuurlijk mis, of duurt het eeuwig.

ik gebruik wrts

DAn zet ik ze er zelf ook in )... Wij hebben vroeger een heel leuk spel gehad voor rekensommetjes en later tafels en zo. Maar zoonlief wil nou geen 'kinderachtige' spelletjes meer...

Bedankt voor de naam van de Franse methode. Ik ga eens kijken. Nog een jaar Frans, dan gaat hij het laten vallen.

Mijn zoon heeft jarenlang in Duitsland op school gezeten, dus zijn Duits is perfect. Hij zit eigenlijk voor jan met de korte achternaam in de les, maar blijkt daar wel voor zijn medeleerlingen een hele goede functie te hebben (las ik net in zijn rapport dat hij net vanmiddag heeft gekregen). Dat is juist weer erg goed voor hem.

Een erg leuk stukje geschreven door de docent

Ja, als hij in een fijne vriendengroep zit op deze school kun je overwegen hem dan te laten blijven zitten. Ik zou hem wel een peptalk geven hoor, wie weet is het zijn eer te na. En wat je kunt doen, zelf met de decanen gaan praten over toekomstige mogelijkheden. Mijn ervaring op één van de middelbare scholen waar we ervaring mee hebben is dat de sfeer en het team in de bovenbouw totaal veranderen. Echt fijne mensen, veel relaxter, en er is veel meer begrip.
En als je geen vertrouwen houdt: toch eens vrijblijvend gaan praten op een andere school... Nee heb je, ja...

Maar fijn joh! Dat jullie zoon zo goed gaat! Wat heerlijk is dat he, als ik eraan denk kan ik soms helemaal emotioneel worden van blijdschap... )

Ik heb dit draadje laten lezen door iemand die beroepsmatig o.a. met passend onderwijs te maken heeft.

Als je interesse hebt mag je haar rechtstreeks mailen. Als je haar mailadres wilt hebben, dan kun je mij mailen op 05mirreke at gmail dot com.

Zij heeft mij een mail geschreven o.a. met tips naar aanleiding van dit draadje. Die wil ik je ook graag doorsturen.

dank je!

Ik ga je zometeen mailen.

Overigens zei dochter, toen ik haar zei dat de teamleider zo'n naar verhaal had over passend onderwijs in de bovenbouw: "Mevrouw X? Joh, daar luistert op school helemaal niemand naar, iedereen weet dat ze gek is." Heerlijk, zo'n nuchtere puber. Dus misschien moet ik eens met de teamleider van de middenbouw gaan praten.

Teruggemaild

dus...

Li nogmaals gemaild

Ik weet niet of je vaak naar je gmail kijkt (ik dus niet ), vandaar dat ik het hier even meld, maar ik heb je nog een mail gestuurd.

groet,

Mirjam

ik ook niet!

Ik zal even kijken, dankjewel! Ben hier flink aan het malen nu...hopelijk maal ik er iets goeds uit.

Hoe is het nu bij jullie?

Bij ons is veel gebeurd... Zoon gaat goed, begeleiding gaat door!!! Wel moeten praten en uitleggen, maar school wil goed meedoen nu.

Tja

Hij is dus blijven zitten, haalde alleen nog maar slechte cijfers na alle toestanden. Ondertussen bleven ze maar roepen dat hij het toch niet alleen voor het overgaan deed en dat hij vooral gemotiveerd moest bijven. Tja, welke dertienjarige blijft onder dit soort omstandigheden gemotiveerd?

Mijn vraag blijft toch steeds "waarom", maar daar wordt overheen gewalst. Laatst zei hij dat hij wel eens buikpijn had voor een toets, kreeg ik meteen weer een verhaal dat hij hier wel voor gekozen had en zo. Nou, als je elk kind dat buikpijn heeft voor een belangrijke toets meteen naar het speciaal onderwijs doet...

Nee, wij zijn niet blij. Bovendien hoor ik vandaag of de jongste wel overgaat, dat geeft ook spanning. Maar ik probeer er een positieve draai aan te geven. Ik ga proberen een oudergroepje op te zetten van kinderen met een OPP, die af en toe met de schoolleiding overleggen over passend onderwijs. Ik heb al twee kandidaten. Dat moet wel heel voorzichtig aangevlogen worden natuurlijk. We blijven het toch maar proberen...

Pas je op!

Pas je op dat je niet de trekezel gaat worden van andere ouders. Juist omdat je jongste ook begeleiding kan gebruiken, zou ik niet te veel hooi op de vork nemen. In ieder geval niet voor een school niet aangeeft geen tijd/energie te kunnen steken in intensievere begeleiding. Focus op je kinderen en maak liever tijd om als gezin iets leuks te doen ipv een vergaderiing met andere ouders in kader van opp.

Toch flanagan

Ik zat met een andere passend onderwijs ouder in de MR. Dat helpt ook je eigen kind omdat je dan weet welke koers de school vaart, wat er leeft, en je kunt er zelf ook aan bijdragen. En je hebt zinvolle contacten die je in een crisis van pas kunnen komen.
Hier was dat wel een aanrader.

Keuze

Tijdig informeel wandelgangen overleg, vlak voor de MR begon heeft er voor gezorgd dat dochter naar speciaal onderwijs vlakbij en van onze keuze ging, waar ze eigenlijk verder weg en minder onze keuze geplaatst bleek te zijn. Men was bang dat ze zich niet zou kunnen handhaven tussen groepen met veel jongens, terwijl ze juist moeite heeft met meisjes.

Wel doen!

(sorry flanagan )

Ik ben laatst bij een lotgenotendag geweest (van MamaVita, moeders van kinderen met autisme...), en ik vond het een verademing, waar ik ook nog eens weer heel veel heb geleerd. Iedereen is ervaringsdeskundige, dat heb ik als zo prettig ervaren!

Het bracht me meteen weer in herinnering hoe fijn ik destijds de oudercursus heb gevonden, vooral ook weer door de lotgenotencontacten en de informatie. Je hoeft dan niet telkens het wiel uit te vinden, en het geeft een wonderlijk gevoel van rust, te weten dat er meer ouders worstelen met dezelfde problemen...

Ik zou het zeker wel doen. Niet een groepje waar jij alle sores voor oplost, maar wel een groepje vanuit de gedachte: samen sta je sterk, waarmee je de houding van school kunt peilen enz..

Ik zal je mailen! (heb ook weer het wachtwoord voor mn hotmail gevonden, dat was ik kwijt)..

Even nog: je zoon heeft asperger toch? Hij heeft een OPP blijkbaar. Wat staat daar in? Het moet nl. behoorlijk concreet zijn... En jij mag als ouder aanvullingen aanleveren...

Ben je tevreden met het OPP? Kun je eens met de intern begeleider aan tafel?
Bij ons leek het helemaal mis te gaan, en op de een of andere reden heb ik blijkbaar toch de juiste opmerking gemaakt of de juiste toon geraakt. Iig wordt nu (2 jaar te laat) een OPP opgesteld, en gaan ze goed en serieus aan de slag met kijken hoe ze hem naar het diploma gaan begeleiden...

Kinderen als jouw zoon zullen in speciaal onderwijs niet aarden, en dan worden ze uiteindelijk thuisziter. Laat dit (voorkómen van thuiszitten) nou speerpunt zijn v/h beleid v/h ministerie... Toen ik dat noemde (ik denk dat dat het was...) leek iedereen wel gereset. Ik ben nog steeds erg blij met deze school.

Ook is afstromen voor jouw zoon geen goed idee... Want zijn problemen (het plannen en organiseren) blijft ook op de havo bestaan. Zij moeten hem op zijn niveau ondersteunen...

Ik heb je een mail gestuurd

aan je gmail-adres.

dank, ik zal straks kijken!

Het punt is, Flanagan, dat de school lekker comfortabel achterover leunt. Communicatie is slecht. Dus dicht bij het vuur zitten heeft inderdaad zin, zolas Mirreke zegt. Maar dank voor je waarschuwing, ik zal ervoor waken.

Mijn jongste heeft trouwens helemaal niks, behalve een ernstig geval van puberteit. De oudste weer wel, maar die slaat zich er op eigen kracht goed doorheen, heeft ook geen OPP of zo.

Ik heb eens rondgevraagd bij een zorgcoordinator op een andere school en daar bleek mij inderdaad pas dat ik het OPP kan aanvullen. Dat ga ik dus zeker doen. Ook vond zij dat een oudergroepje zeker zin kan hebebn als gesprekspartner.

Er wordt hier op school maar zo makkelijk over alles gedaan. De leraren gaan echt niet zus of zo doen, zoon moet maar dit of dat, en anders naar SO. Niemand ziet hoe ongelooflijk het is dat een autistisch jongetje, ondanks alle problemen met de organisatie, gelukkig is en goed wordt "bewaakt" door zijn vrienden en zussen. Dat is zo kostbaar dat ik me er helemaal kapot voor vecht als dat nodig is. En niemand ziet hoe fantastisch hij zich het afgelopen jaar heeft ontwikkeld. Helaas is de AB' er een gevaar en geen bondgenoot. Die is helemaal voor SO en grijpt elke gelegenheid aan om het daarover te hebben. Daarom zal ik het wel hogerop moeten zoeken en dat kan alleen in een groep, anders sturen ze me gelijk terug in mijn hok..

Li, school heeft jouw kind aangenomen

en is nu verantwoordelijk. Een school kan tegenwoordig niet meer zeggen, we doen niks want wij doen niet aan passend onderwijs.

Een school mag je kind pas afschuiven naar passend onderwijs als ze kunnen aantonen dat ze handelingsverlegen zijn. Dat lukt echt niet als er echt helemaal niets gebeurt. Er moeten protocollen komen voor het opgeven van het huiswerk, er moet rekening gehouden worden met de formulering van vragen bij toetsen, waar je kind zit (als dat voor hem van belang is) enz. enz.
Dit zijn lachwekkend makkelijk toepasbare aanpassingen, en ze komen er niet mee weg dit niet te doen.

Mijn ervaring is dat het vaak onbekendheid is met dit hele passend onderwijs, waarom een school moeilijk doet.

Zij moeten meewerken, hij heeft vwo-niveau, en een school moet in een OPP aantonen hoe zij hem afleveren op dit niveau.

Afschuiven naar een lager niveau hoort daar niet bij!!! Sterker nog, de problemen blijven gelijk, je kind kan heus niet zomaar wel plannen en organiseren op de HAVO. De problemen worden dan zelfs vaak nog erger, omdat hij zich gaat vervelen, energie over heeft voor niet constructieve dingen, enz.

Zitten blijven is eigenlijk dus ook een belachelijke move. Sterker, de kans dat je kind dan afhaakt en een thuiszitter wordt, is nu weer wat groter geworden. Confronteer (in een fijn, ontspannen gesprekje... haha) de school hiermee. Het voorkomen van thuiszitten is nu speerpunt van beleid bij het ministerie. Als een school niet meewerkt met Passend onderwijs kun je de inspectie inschakelen. Normaal zal de inspectie niet reageren op individuele gevallen, maar met passend onderwijs dus wel! Ook omdat de staatssecretaris hierop inzet. Ook dit is beleidsspeerpunt...

Waar staat AB'er voor eigenlijk. Algemeen begeleider? Autisme begeleider?

Ik gaf je een paar namen in mijn mail. Neem contact op, ten eerste is het heel prettig om je gedachten hierover helder te krijgen met mensen die gewoon weten waar ze over praten. Ten tweede kunnen ze je goed helpen, met het opzetten van een plan, of kennis die je zelf nog niet had, zodat je zelf ook weer verder komt.

Ouderrgroepje

Mijn punt is niet het lid zijn van een oudergroepje. Maar aan het feit dat het groepje nog moet worden opgestart. Om als beginnend oudergroepje zorgkinderen serieus genomen te worden, gaat heel wat van de oprichster vragen.
Het hangt ook van de school af of er een luisterend oor is of niet. Deelname in een bestaande MR is misschien zinvoller. Daar kan je aan bijdragen, zonder de kar te moeten trekken.

Mirreke,

Als een school wil, zijn ze heel creatief in het aantonen van hun handelingsverlegen zijn; kloddertje hier kloddertje daar. Zo ligt je kind in no-time onder een vergrootglas.
Desnoods worden de ouders beschuldigd van kindermishandeling omdat een school van mening is dat de ouders hun kind emorioneel ondr druk zetten, bla bla. Als ze maar van die kritiische ouders kunnen afkomen.

Maar de relazen van Li lezende, is die school nog redelijk; hij hoeft niet af te stromen en ze zien dat afstromen slecht is voor zijn motivatie.

MR is openbaar

Voor zover ik weet is de MR openbaar dus je kunt er ook gewoon naartoe. Dan kun je in principe niet meepraten tijdens de vergadering tenzij je mening wordt gevraagd maar er zijn genoeg momenten ook na afloop dat je betrokken kunt zijn. Vaak betrekt men je er dan toch wel bij. Dat kan een start zijn om deel te nemen aan de MR.

Tsjonge,

Vanochtend te horen gekregen dat mijn jongste afstroomt. Nou heeft ze wel een hele tijd weinig gedaan, maar ze had op wiskunde na voor alles voldoende tot heel goed op haar laatste rapport. Krijg ik opeens te horen dat de afgelopen twee jaar ook meetellen. En het arme kind heeft het al zo moeilijk, blabla. Nou, dat ophalen heeft ze - op wiskunde na - echt op haar sloffen gedaan. En natuurlijk heeft ze het aan zichzelf te danken, maar hallo, ze is een puber. En iemand die alles mooi ophaalt fijn een trap na geven? De teamleider ging ook nog tegen me schreeuwen terwijl ik heel netjes bleef. Ze voelde natuurlijk wel dat ze fout zat, maar ja, de school kan op deze manier mooi de resultaten van de HAVO opschroeven, want die zijn nogal slecht.

Nou lekker dan!

Wat een aparte school... jaja, de afgelopen twee jaar tellen ook mee... Hmmm wat naar.
Hoe gaat ze nu van 2 vwo naar 3 havo? Wat een onzin zeg, zo demotiveer je een kind alleen maar.

Ik zou in bezwaar gaan hiertegen. Ik denk dat dat mogelijk is. Vraag nu hoe dat moet. Tegen dit soort beslissingen kun je je verzetten. Zorg dat je een goed verhaal hebt!

Vraag nu = vraag na

of liever, kijk op de website van de school. Daar moet de bezwaarprocedure vermeld staan.

en voortaan gesprekken

met school opnemen op je telefoon...

weet niet of je dat wilt

Is een coach/begeleider uit ZiN/pgb iets? Aan te vragen bij gemeente. Bij aanvraag niet teveel nadruk leggen op zorg/begeleiding voor schoolse zaken maar meer zelfstandigheid in het algemeen.
Onze zoon is er erg bij gebaat.