Speciaal onderwijs?

Kamille

Je mist het punt ... Helaas.

Ik ben blij dat ik mijn kind heb leren plannen op de middelbare school, zoals eerder gezegd; de school helpt niet en uit zichzelf kunnen ze het niet. Nu hij volwassen is gaat het prima. En het grappigst is dat hij nu aan kinderen die hij bijles geeft dezelfde tips doorgeeft die wij hem geleerd hebben! Hebben we het toch goed gedaan... Ik denk dat het begeleiden en helpen van je kind beter is dan aan de kant toezien hoe het worstel en onnodig moet afstromen.

En... Echt het schoolsysteem is anders dan vroeger!! Minder uren op school en verplicht (voor de inspectie meetbaar) meer uren thuisstudie.

Als je eigen kind puber wordt is het boek Het Puberbrein, aan te raden.

...

ja natuurlijk maar wat ik bedoel is dat autisten ook wel ervanuit gaan vaak dat de hele wereld voor hun rent en dat je als ouders daar ook wel voor moet waken. als een kind van 15 nog niet eens bv zijn eigen planning kan maken voor school, kan hij als hij 18 is dan wel op kamers en zijn hele huishouding doen? als hij 25 is een gezin draaiende houden inclusief alle administratie enzo?

het verbaast me vaak hoever dit doorgaat. de moeder van mijn stiefkinderen had al gezegd dat als ze oma zou worden ze er altijd voor het gezin zou zijn met koken en schema's maken. dat vind ik echt te ver gaan hoor je hebt ook nog een eigen leven.

Kamille

Pfff Kamille het zou heel fijn zijn als je niet altijd 'autisten' erbij sleept.
Mijn kinderen zijn niet autistisch.... En er zijn ontzettend veel kinderen op het speciaal onderwijs die niet autistisch zijn.

Kamille

niemand zegt hier dat je de schema's voor de kinderen moet maken, of hun werkstukken maken. Je kan ze helpen, leren om het zelf te doen. EN misschien is dat niet nodig en kan je kind het zelf, dat is dan mooi.
En als jij niet wil helpen, tja... bedenk dat de meeste ouders dat wel doen.
Vond je het vroeger zo fijn dat je ouders je eigen leven hadden en je maar lieten aanrommelen? En is dat niet net zo wat je nu ook al doet/deed bij je eigen kind?

o jee

Zijn jullie hier nog steeds over bezig? Kamille, dan laat je je zoon toch gewoon aanmodderen? Maar ik neem toch aan dat je er geen probleem mee hebt als andere ouders dat niet doen.

En je moet niet naar een psycholoog maar naar een psychiater. Ik geloof echt dat je zelf autisme hebt, omdat je je zo vastbijt in zaken. Dat heb ik tot nu toe alleen maar bij autisme gezien, dus het zou me verbazen als je het niet had.

En gezien de erfelijkheid van autisme betekent dat dat je zoon het misschien ook heeft, en als dat zo is heeft hij echt goede, gerichte hulp nodig.

autisten

Kun je nu eens ophouden met over "autisten" te praten? iemand hééft autisme. Het klinkt ontzettend naar uit de mond van iemand die er geen klap van snapt. En hoezo denken die "autisten" dat de hele wereld voor hen rent, ken jij ze? Allemaal? Houd eens op, je snapt het toch niet.

Inderdaad Pirata

In mijn reactie sprak ik over autisten.... Had ik niet moeten doen!

En er zijn zoveel verschillende vormen van autisme dat het ontzettend hinderlijk is iedereen over één kam te scheren. Geen mens is hetzelfde, dat geldt ook voor mensen met een zelfde vorm van autisme, mensen met een bepaalde ziekte en mensen die bijvoorbeeld gescheiden ouders hebben!

Kamille, Jouw kind is toch ook niet hetzelfde en reageert hetzelfde als andere kinderen met gescheiden ouders?

Pirata, daarover verschillen de meningen

Ik ken een behoorlijk groot aantal autisten die echt vinden dat ze autistisch zijn, en het niet hebben. Omdat het bij hun persoonlijkheid hoort. Het is een integraal onderdeel van iemands zijn.

Mijn zoon heeft Aspergers en is daardoor een autist. Ik vind het geen scheldwoord.

...

iemand die suikerziekte heeft is een diabeet. als je raynaud hebt is je bloedsomloop gestoord. als je autist ben je psychisch gestoord. dat is nou eenmaal hoe je
het noemt.

ik hoor de kinderarts nog zeggen bij mijn zoon: hij heeft een gestoorde hartontwikkeling. dat is waarschijnlijk al in de zwangerschap ontstaan.

maar je mag niet zeggen: je bent psychisch gestoord tegen autisten want dat is hard???

Kamille, ik word misselijk van je uitspraken

Ik heb medelijden met je kind.

Ik zal niet meer reageren op jouw nonsens en ik hoop dat anderen dat ook niet doen.

Li, ik ben heel benieuwd!

Want jouw verhaal klinkt toch wel vervelend.

Ik heb een zoon in de tweede (havo/vwo) met begeleiding. Een coach, 1 uur in de week. Maar het gaat goed met hem, dus wordt deze begeleiding gestopt.

Ik maak mij zorgen, want volgend jaar valt zijn (verlengde brug-)klas uiteen en komt hij in een nieuwe klas met nieuwe verwachtingen en zo.

Ik lees jouw draadje en denk bij mezelf: dit zou ons ook nog wel eens kunnen gaan gebeuren. Fijne school, aardige mentor (nu), in principe wil iedereen wel meewerken. Maar tot nu toe was het niet zo moeilijk.

Ik ben echt benieuwd wat er gaat gebeuren als de eisen zwaarder worden. Mijn zoon zal bv. ook niet vragen wat het huiswerk is, niet aan een docent.

Ik denk dat ik ook een standaardbrief ga opstellen die ik alle docenten aan het begin van het jaar wil overhandigen, met kenmerken van hem, en vragen om medewerking aan de docenten, zoals het huiswerk duidelijk opgeven en dergelijke. Hier ook een school zonder elektronische leeromgeving helaas...

Kamille

Er is er hier maar één psychisch gestoord....
Anderen: uit de mond van Kamille klinkt "autisten" erg respectloos!

Ik denk dat Kamille een trol is

Ik ga forumbeheer inlichten dat Kamille draadjes vervuilt.

Pirata

daarin heb je gelijk ja!

...

het woord autist is een doodnormaal woord. wat is daar nou weer kwetsend aan???

mirreke

Morgen is het gesprek. Tot nu toe weet ik eigenlijk erg weinig. Waarom denken ze dat de begeleiding, die nu redelijk werkt, straks niet voldoende is? Waarom zou je een kind dat nu straalt van geluk (voor het eerst van zijn leven) uit zijn omgeving halen? Misschien willen ze me bang maken zodat ik afstromen naar HAVO accepteer als "lesser evil"?

Daarnet belde een vriendelijke meneer van het Samenwerkingsverband. Eerst had ik het idee dat Onderwijsconsulenten en Samenwerkingsverband naar elkaar verwezen omdat ze geen zin hadden me te helpen, maar dat bleek toch niet het geval te zijn: ze zijn eruit gekomen dat dit een zaak voor het Samenwerkingsverband is, dus hij gaat contact opnemen met de teamleider. Ik heb hem de mails gestuurd. Ben benieuwd...

Verder heb ik natuurlijk iedereen gebeld die op dezelfde school zit en die ook kinderen met "iets" hebben. Heel verschillende verhalen, maar sommigen hebben bij de school toch ook flink op hun poot moeten spelen. Het is, net als jij zegt, maar net wie je mentor, teamleider, etc is.

Ik denk dat het toch vooral risicobeperking is, over de rug van mijn zoon.

wij hebben hier ook een verlengde brugklas. Kennelijk vinden ze dat het nu "menens" wordt.

Li, ik hoop dat je nog iemand hebt kunnen vinden om mee te gaan

Woont AnneJ misschien bij je in de buurt

Ik zou deze school niet gelijk opgeven. Probeer liever een afspraak te maken voor een testperiode waarin een eenvoudige oplossing uitgeprobeerd gaat worden. Ik zou dan gaan voor een oplossing waar je de leraren zo min mogelijk bij nodig hebt. Een buddy lijkt me ideaal. Die kan die foto maken van het huiswerk of het huiswerk noteren. En dan samen een whatsapp groep waar jij in meekijkt. En waarin je ook later nog wat extra info kunt vragen, bijvoorbeeld of nog schriftelijke uitleg is uitgedeeld, zoals een lijstje van eisen bij een werkstuk, practicum of zoiets.
De groeps whatsapp is vaak erg chaotisch. Dat lijkt me minder geschikt.

School kan je zoon toch niet zomaar weigeren?

Risicobeperking, dat klopt

Bij de voorlichting voor nieuwe brugklassers (dus in groep 8, bij onze jongste zoon) versprak een van de voorlichters zich: hij gaf aan dat nieuwe brugklassers bij het aannamebeleid worden bekeken op het risico dat zij vormen voor de school.... oepsie...

Onze situatie lijkt bijna identiek: onze zoon werkt momenteel ook op VWO-niveau. Ik weet zeker dat hij dit aankan, het gaat echt supergoed. Maar daarbij heeft hij wel ondersteuning nodig. Of eigenlijk: daarbij hebben de leraren ondersteuning nodig. Want IEDEREEN van welke hulpverlening dan ook zegt ALTIJD weer: wat goed helpt bij autisme is goed voor ALLE leerlingen.

Ik denk dat jij moet blijven hameren op wat goed is voor je zoon: het gaat om je zoon. Speciaal onderwijs moet volgens mij geïndiceerd worden, en school moet aantonen dat ze er alles aan gedaan hebben om hem op school te houden.

Jij kunt aantonen dat het goed met hem gaat. De aanpassingen die jij hen aanraadt zijn ridicuul klein (het duidelijk opgeven van huiswerk bijvoorbeeld). Dus kunnen zij echt niet aantonen dat ze er alles aan hebben gedaan.

Wat ik me afvraag, waar ongeveer speelt dit. Uit andere zaken die je vertelt zou het de school van onze zoon kunnen zijn namelijk. En dan ben ik maar beter goed voorbereid...

Ik ben benieuwd wat je morgen te horen krijgt. Wees gewapend (met argumenten), accepteer niet dat ze hem afschuiven. Ook al is je vertrouwen weg (wij hebben met een ander kind op een andere school ook een nare ervaring gehad, maar zoon wilde niet weg en nu zit hij daar in de bovenbouw met een heel ander team en merk ik dat er juist erg veel begrip voor hem is, veel medewerking van de docenten, enzovoorts...), toch kan het best zijn dat dat vertrouwen herstelt wordt. Je kent meerdere mensen met kinderen met een extra hulpvraag zeg je, wat dus wil zeggen dat het toch kán!

Ik hoop dat je komt vertellen hoe het gesprek is verlopen en wat er gaat gebeuren.

Risicobeperking, dat klopt

Bij de voorlichting voor nieuwe brugklassers (dus in groep 8, bij onze jongste zoon) versprak een van de voorlichters zich: hij gaf aan dat nieuwe brugklassers bij het aannamebeleid worden bekeken op het risico dat zij vormen voor de school.... oepsie...

Onze situatie lijkt bijna identiek: onze zoon werkt momenteel ook op VWO-niveau. Ik weet zeker dat hij dit aankan, het gaat echt supergoed. Maar daarbij heeft hij wel ondersteuning nodig. Of eigenlijk: daarbij hebben de leraren ondersteuning nodig. Want IEDEREEN van welke hulpverlening dan ook zegt ALTIJD weer: wat goed helpt bij autisme is goed voor ALLE leerlingen.

Ik denk dat jij moet blijven hameren op wat goed is voor je zoon: het gaat om je zoon. Speciaal onderwijs moet volgens mij geïndiceerd worden, en school moet aantonen dat ze er alles aan gedaan hebben om hem op school te houden.

Jij kunt aantonen dat het goed met hem gaat. De aanpassingen die jij hen aanraadt zijn ridicuul klein (het duidelijk opgeven van huiswerk bijvoorbeeld). Dus kunnen zij echt niet aantonen dat ze er alles aan hebben gedaan.

Wat ik me afvraag, waar ongeveer speelt dit. Uit andere zaken die je vertelt zou het de school van onze zoon kunnen zijn namelijk. En dan ben ik maar beter goed voorbereid...

Ik ben benieuwd wat je morgen te horen krijgt. Wees gewapend (met argumenten), accepteer niet dat ze hem afschuiven. Ook al is je vertrouwen weg (wij hebben met een ander kind op een andere school ook een nare ervaring gehad, maar zoon wilde niet weg en nu zit hij daar in de bovenbouw met een heel ander team en merk ik dat er juist erg veel begrip voor hem is, veel medewerking van de docenten, enzovoorts...), toch kan het best zijn dat dat vertrouwen herstelt wordt. Je kent meerdere mensen met kinderen met een extra hulpvraag zeg je, wat dus wil zeggen dat het toch kán!

Ik hoop dat je komt vertellen hoe het gesprek is verlopen en wat er gaat gebeuren.

Ja,

Ik had het AnneJ al gevraagd ! Maar ik ben bang dat ze dan wel aan de gang kan blijven. En ik vroeg het ook een vriendin die zelf in het onderwijs zit, maar die had een begrafenis. Verdere vrienden hebben ook kinderen op school en dat wil ik ze niet aandoen, dan staan zij ook bekend als de bonte hond.

Maar misschien blijkt morgen alles weer anders te zijn hoor. Vooral als ik meld dat het Samenwerkingsverband ze gaat bellen.

Dank trouwens voor de goeie tips, ik heb er al enorm veel gehad in dit draadje. Hopelijk heeft iedereen er iets aan. Even al die rare posts verwijderen, dan is het een nuttig draadje voor een heleboel mensen.

Trouwens

ik ken hier in de omgeving een instelling die kinderen/leerlingen/studenten helpt met hun school/leerwerk. Dit gebeurt na school, maar daarvoor heb je wel ondersteuning nodig, toegekend via de gemeente/huisarts.

Daarmee zou je school behoorlijk kunnen ontlasten.

Kijk hier eens, of iets als dit mogelijk is. http://buitenschoolsebegeleiding.info/

Korte aanvulling

het gaat dan om begeleiding bij autisme en school natuurlijk. Huiswerkinstituten zijn er genoeg, maar dit is specifiek toegespitst op jouw kind en zijn situatie...

Wat ik ook zou doen:

is het gesprek opnemen op mn telefoon, al is het maar voor mezelf. Zeker als je alleen bent. Dan kun je nog eens terugluisteren...

Niks afspreken, ook niet als ze het willen afdwingen, tenzij je echt overtuigd bent dat het precies is wat jij ook wilt. Zeg dat je het er nog met je man/partner/de vader over wilt hebben.

mirreke

Zo te zien is dat een ander deel van het land!

Maar hij krijgt la ondersteuning, niet alleen van mij (dat pikt hij gelukkig) maar ook van Stichting Zorgstudent. Hun website is helaas wat warrig, maar het meisje dat ze voor me vonden helpt hem enorm met dat soort zaken en ze werken landelijk.

Het probleem is juist de connectie met school. Als ik weet wat er gevraagd wordt, dan zorg ik (of dat meisje) dat hij het doet.Lijkt me dus een simpel logistiek dingetje en het verbaast me echt dat de school er zo moeilijk over doet.

Ja, simpel

Maar het feit dat er slechts zo weinig nodig is, is denk ik in jouw voordeel. Want school moet, zoals gezegd, aantonen dat ze er alles aan hebben gedaan en dat ze een leerling desondanks niet kunnen handhaven. School is nu beslist niet handelingsverlegen, lijkt me.

Succes morgen...

ik zeg sowieso dat ik het met mijn man moet bespreken. Ik wil vooral informatie van ze, want ik heb bijna niks: waarom denken ze dit? Waarom denken ze dat passend onderwijs niet meer nodig moet zijn in de bovenbouw? Het kind is 13!

Gevorderd

Klinkt alsof je in hele korte tijd gevorderd bent. De crisis komt eerder dan je verwachtte maar je hebt al contact met onderwijsconsulenten en met het samenwerkingsverband, dat nu ook meekijkt. En bovendien, dat is ook heel waardevol, contact met andere ouders met kinderen met iets op dezelfde school. In elk geval heb je nu een beter beeld bij de situatie waar het morgen over gaat.
Je hebt al twee opties. Als de mentor er gevoelig voor is kun je een buddy zoeken en proberen op die manier het huiswerkprobleem op te lossen of de mentor vragen of ze zelf een ander idee heeft. Misschien willen ze wel meegaan in het post-it idee. Dan kun je je zoon vragen om bij elke les de leerkracht het postit blokje te geven? zou hij dat doen denk je? Je kunt het aanwennen en proberen. Niet te snel, ook niet bij een buddy, aannemen dat het dan wel geregeld is, maar opletten of het ook zo werkt en of je er nog iets bij moet verzinnen.
De andere optie is volgens het samenwerkingsverband een vergelijkbare school. Niet leuk, want de hele omgeving van je zoon verandert dan maar wel een nieuwe kans mocht de school echt dwars gaan liggen, dus dat hou je open.
Mocht het huiswerkprobleem wel opgelost kunnen worden, dan ben je voorlopig weer even uit de gevarenzone.
Maar ga je vooral wel orienteren op de omgeving en op speciaal onderwijs.
Zodat je snel kunt schakelen als het zover mocht komen. Want zo'n schoolwissel gaat echt niet zo maar en kost veel van jou betrokkenheid.
Ik wens je veel succes en kalmte morgen. En vooral, bevestig ook dat hoewel het om een klein logistiek probleem gaat, je heus wel snapt dat leerkrachten er aan moeten wennen om consequent zoiets aan te bieden. Maar inderdaad, het opletten of het huiswerk genoteerd wordt is ook goed voor alle leerlingen. Het is voor hen ook een kans om wel in het passend onderwijs te kunnen groeien aan de hand van een concreet project: het toezien op rust in de klas, concreet aanbieden van huiswerk en controleren, met name bij de kwetsbare kinderen, of het ze ook lukt.
Nee, ik ga niet mee.
Maar waarom vraag je niet een van de andere ouders toch?
Ik heb er nog nooit over nagedacht, maar ik trek soms wel samen op met andere ouders in het speciaal onderwijs dan. Ik sta ook wel bekend als een kritische ouder, maar wordt toch wel gewaardeerd.
Juist omdat ik de omgeving ken en de mensen en daarmee meer inzicht in de mogelijke oplossingen. en bevriend ben met een aantal alleenstaande ouders.
Vroeger ging mijn vader altijd mee, dat mis ik wel.
Maar goed, wij gaan in gedachten met je mee en horen graag morgen hoe het gegaan is. En tijdens het gesprek hoor je ons toch wel met de opmerkingen uit dit draadje. Houd je zelf kalm, dat is belangrijk, en inderdaad doe niet metten toezeggingen, je moet er ook even over nadenken en bespreken.
En neem anders een schriftje mee zodat je zaken concreet op kunt schrijven wat de school zegt.
En vat het dit weekend samen en stuur jou verslag van het gesprek naar de mentor, en afhankelijk van de afspraken, ook naar het samenwerkingsverband.

mee

Ik woon in het gebied van samenwerkingsverband Eindhoven Kempenland. Als het in de buurt is wil ik wel mee als je wil.