Soms
zie ik het gewoon niet meer zitten met ASS zoon (bijna 11). Zijn gedrag (druk, aandacht vragen, chaotisch) kan ik dan echt niet meer hebben, positief en rustig aangeven wat ik wil komt gewoon niet aan en ik kan dan op een bepaald moment zo boos worden. Ik wil het niet, ik weet dan het alleen maar averechts werkt, maar ik ben het beu. Beu dat het zo gaat, beu dat ik zo reageer, beu dat ik de juiste knopen niet weet te vinden op dat moment. Boos op mezelf en moedeloos van alles. Ik kan natuurlijk allerlei voorbeelden bedenken, maar daar gaat het niet om. Ik ken het explosieve kind, vaak lukt het me om dat toe te passen, maar soms ook niet.
Zucht.. heeft iemand de gouden tip?
Geen gouden tip
wel herkenning. Naast ASS en ADHD speelt bij onze zoon de puberteit een grote rol. En inderdaad, soms heb ik er genoeg van om steeds geduldig en rustig te blijven, terwijl ik soms van binnen beef van ingehouden frustratie. En soms lukt dat ook niet, ik ben ook maar een mens. Dat geldt ook voor jou, misschien moet je dat maar accepteren en niet boos op jezelf worden. De volgende keer gaat het vast weer beter!
Zorg voor jezelf
Iedere dag zul je iets volkomen ontspannends voor jezelf moeten inplannen. Een half uurtje kan al wonderen verrichten. Een warm bad, een tijdschrift, een rondje wandelen/hardlopen, verzin het maar. Even echt alleen zijn, zonder dat iemand je mag storen. Dus ook geen smartphone erbij. Daarnaast een goede basis met voldoende nachtrust en voldoende vitamientjes, plus een uitlaatklep.
Als dat allemaal goed is, heb je energie, dan ben je uitgerust genoeg om ook steeds de positieve dingen te zien. Dan kun je ook genieten van je kind. Als dat lukt, reageer je ook minder of zelfs niet emotioneel op zijn uitbarstingen. Dan blijf je kalm, rustig.
Sterkte!
