Slimme autsider

Wat fijn!

Hoi Tess,

Ik lees belangstellend met je mee ! Heb een dochter, die na de zomervakantie gaat beginnen op het gymnasium. Ook met ASS.

Vandaag ook al een hobbeltje genomen. Zal i.v.m. herkenbaarheid niet teveel in detail tereden, maar er was een wijziging in de klassesamenstelling, waar ik mijn hart voor vasthield, maar waar dochter heel groot, volwassen en wijs op reageerde. Oh , wat kan ik me af en toe verkijken op dat kind , zeg !

Een van de vriendinnen van mijn dochter komt van cluster 4. Ze gaat volgend jaar waarschijnlijk ook naar het gym ( zit nu nog in groep 7 ).

Ik wens jou en je dochter heel veel suc6.

Groetjes chani

Leuk

Ik lees vol belangstelling mee, fijn te horen dat jullie kinderen het goed doen, hier ook een slimme zoon met Pdd-nos. Zit met rugzak op een reguliere school in groep 6, op cognitief gebied gaat het goed. Vorige week gesprek gehad met ambulant begeleider en meester. Al vooruit gelopen op volgend jaar , groep 7. Advies om in groep 7 alvast te orienteren op VO , ook hier is de inzet Havo of hoger (definitieve advies kunnen ze nu natuurlijk nog niet geven). Ik ben benieuwd hoe jullie dat hebben gedaan, waar hebben jullie naar gekeken tijdens de open dagen, wat heeft de doorslag gegeven om voor een bepaalde school te kiezen?

Voor ons was dat

1. de goede naam van de school
2. er is een autistenklas aanwezig ( hoewel we daar in overleg uiteindelijk niet voor gekozen hebben )
3. de fijne , rustige en open sfeer op de school ( was voor mij gelijk nummer 1.
4. de hoop dat gym kinderen wat meer bergip kunnen opbrengen voor de eigenheid van mijn dochter ( hoe cru dat ook klinkt )

Ervaring

Wij zijn er pas op de middelbare school achtergekomen dat dochter asperger heeft. De eerste jaren heeft ze het gered met huiswerkklas en een leuke klas die de eerste 3 jaar hetzelfde bleef. Waar zij later tegenaan liep was een vakkenpakket wat niet zo geschikt bleek te zijn. En het feit dat zij alles leert omdat zij de hoofd- en bijzaken niet uit elkaar kan houden, met oververmoeidheid als gevolg. Ze is een niveau afgestroomd en dat was heel prettig voor haar.
Maar jouw dochter weet al wat ze heeft. Zij zal niet dezelfde zoektocht als mijn dochter ondergaan (ook op het sociale vlak). Je kan nu al inspelen op bepaalde problemen, structuur (daar helpt een huiswerkklas goed bij) en je kunt advies vragen over het vakkenpakket. Ik denk dat het VWO best haalbaar is.
Succes, ze komen er wel deze meiden!

Bedankt voor jullie reacties!

Fay, wat zal dat pittig zijn geweest; om pas op de middelbare school te ontdekken dat ze asperger heeft, dan krijg je dat nog eens zo'n beetje samen met de puberteit ook Dat punt met hoofd en bijzaken is hier ook heel bekend, dat zullen we zeker in de gaten moeten houden, of ze niet veel te veel gaat doen. Van de andere kant; meestal kiest ze voor helemaal niks doen als ze het niet zeker weet... dan moet juf echt nog een keer duidelijker zijn in haar instructies anders gebeurd er niets!
Meiske weet zelf ook dat ze ass heeft, en haar broertje ook, Ik vind het wel belangrijk dat ze weten dat hun "anders zijn" een oorzaak heeft, en dat die oorzaak niet is dat ze lui of ongeinterreseert zijn; hun hoofd heeft vaak wat meer tijd nodig om alles te verwerken, krijgen ze die tijd, dan kunnen ze ook heel veel!
Ik betrap mezelf er ook wel eens op dat ik niet altijd dat geduld heb, vooral bij zoon. Echt als je een vraag stelt, dan kan het antwoord een hele tijd duren. Daar kun je achteraan gaan zitten met een "ik vraag je iets geef nou antwoord!" maar mijn ervaring is dat er echt veel betere dingen uitkomen als ik hem effe laat "aansudderen" en dan komt dat antwoord een half uur later wel. Een school moet daar rekening mee kunnen houden!
Komende week hebben we een gesprek met de ambulant begeleider, de hulp die daarvanaf komt waardeer ik nou niet zo... ze speelt altijd vooral in op alles wat er niet goed gaat, terwijl school zijn best doet om haar sterk te maken met haar sterke punten. We zullen het maar eens even afwachten, maar haar toekomstperspectief ziet er toch weer even wat beter uit!
groetjes, Tess

Verbazing!

Laatste gesprek gehad voor dit schooljaar, de verbazing bij mij is nu eigenlijk nog groter...
Juf, IB-er en AB-er aan tafel. Begin dit jaar nog zeer voorzichtig, nu ineens zo gedraaid dat er een vwo advies ligt, en dat we ons goed moeten afvragen of een herindicatie van het rugzakje wel nodig is ???
Nogmaals, ik ben blij hoor! maar durf gewoon geen al te groot gat in de lucht te springen. Hoe kan dit?
Meiske komt vanuit "zeer moeilijk", cluster 4, en daar het advies "ze zal hier wel nooit weg komen" nou daar dachten wij als ouders toch anders over! tegen adviezen in naar regulier met rugzakje... en nu naar vwo ZONDER hulp? Cito's zijn nu goed, IB-er zegt zelfs "tja, met deze leerprestaties wil iedere school haar wel hebben, en echt gedragsproblemen heeft ze ook niet." AB-er is verdacht stil, en besluit met de mededeling dat we ons goed moeten bezinnen of een herindicatie nodig is? Is er dan helemaal geen probleem meer? was er een probleem? JA, dat wel degelijk! heeft meiske dan geen autisme meer? JAWEL! dat gaat niet weg, ze heeft problemen, ze heeft een speciale gebruiksaanwijzing en die zal ze ook altijd houden, maar schijnbaar is die nu niet meer van invloed op haar leerprestaties. Wil dat zeggen dat ze dan zonder enige vorm van hulp op iedere vo school terecht kan? NEE, echt niet!
Volgens mij wil het vooral zeggen dat wij als ouders alles zelf mogen gaan doen straks! Waar begeleiding voor handen is bij kinderen die ook een lager leer niveau hebben, is het bij slimme kinderen ineens op! die moeten zich verder ook maar zelf redden.
Ik merk dat ik als moeder haar ook ontzettend kan overschatten soms; deze week twee dagen totaal overprikkeld thuis geweest, en nog loopt het niet echt lekker. We hebben de picto's weer van stal gehaald, meer duidelijkheid aangebracht, we laten haar zelf daarin helpen, ze is er met zichtbaar plezier mee bezig... Ze is echt aan vakantie toe, we proberen haar niet meer teveel "lastig te vallen" met vo vragen, dat komt allemaal volgend jaar wel, ik merk dat ze dat erg moeilijk vindt nog, tja, niet zo vreemd, mama vindt het ook moeilijk!
En dus zetten we ons slimme dromenmeisje maar weer even op de schommel, doen we yoga oefeningen, laten haar met de paardjes in de weer... want dat helpt, en ze staart... en ze is zo stil... en ze is zo moe...
Ik zie een slimme mooie meid, met heel veel mogelijkheden, maar wat zal ze er hard voor moeten werken! en wat zullen wij als ouders nog een hoop op ons bord krijgen!
Tess

Rekening

Ik denk dat deze begeleiders niet zien hoeveel moeite en energie het je dochter kost om bij de les te blijven en hoe ze ook een begrijpende en steunende houding van de school nodig heeft. Als voorwaarde. En ja, soms kan het zonder rugzakje, afhankelijk van die omstandigheden, op school. Maar om alleen te focussen op de leerresultaten is onverstandig. Als de omstandigheden minder ideaal zijn kan het zo weer afgelopen zijn. En juist als er geen gedragsproblemen zijn vergeten mensen hoe nodig die steun is en gaan weer over tot de orde van de dag en gaan eisen stellen die niet handig zijn voor een kind voor wie de wereld vaak chaotisch en onoverzichtelijk is.
Mijn dochter heeft zonder rugzakje het brugjaar goed gedaan, dankzij een begripvolle, niet al te grote klas en een begripvolle en steunende mentor.
Dit jaar had ze dat niet en nu zit ze thuis.

Annej

"En juist als er geen gedragsproblemen zijn vergeten mensen hoe nodig die steun is en gaan weer over tot de orde van de dag en gaan eisen stellen die niet handig zijn voor een kind voor wie de wereld vaak chaotisch en onoverzichtelijk is."

Ja juist! jij verwoord precies waar ik bang voor ben! en ik heb dat eerder gezien... Meiske is namelijk niet vervelend of agressief, ze keert altijd in zichzelf als het niet goed loopt, dat hoeft niemand in de gaten te hebben, niemand heeft er ook last van, en dus gebeurd er niks.
De school waar ze nu zit focust juist niet zozeer op de leerresultaten, ze doet het hier ook heel goed, hoe goed heeft ze zelf niet eens in de gaten want ze krijgt geen cijfers en geen rapporten. (wij wel ) Ook van de cito's, die school als verplicht nummer wel afneemt hoort meiske de uitslag niet. We hebben haar nu wel verteld dat ze ze heel goed had gemaakt dat mag ze best weten. Maar in de klas worden zeker geen resultaten vergeleken of zo.
Maar goed, in het kijken naar v.o. en in de gesprekken met de AB-er wordt dus wel heel erg naar de leerresultaten gekeken. En het valt me op dat mensen altijd denken als een kind intelligent is dat er verder wel geen probleem zal zijn, dan is ineens alles "over" want ze is slim, ze is leerbaar, ze kan compenseren. Maar dat moet haar wel geleerd worden! en dat kost haar wel heel veel moeite! (en ons ook)
Mijn probleem is eigenlijk, dat als ik hulp voor haar wil meteen het leerniveau gaat zakken... want op vmbo kan van alles, op havo een heel klein beetje, en op vwo niveau hoef je echt niks meer te verwachten.
Toch is het onze insteek om meiske op een zo hoog mogelijk leerniveau te krijgen, sociaal gezien is ze al niet handig (dus kapster of nagelstyliste zijn niet echt haar beroepen) leren kan ze WEL! laat haar op dat gebied dan ook maar alles uit de kast trekken, dan komt ze er wel! Bijkomend voordeel is dat ze het echt kan. Ik ben niet de moeder die thuis met de kinderen uitgebreid tafeltjes oefent, cito's voorbereid, en huiswerk oefent, integendeel, mijn kinderen leren gewoon gemakkelijk. Af en toe gooi ik er eens een paar tafels door voor zoon (zo tussen het koken door, of in de auto) en ik weet eigenlijk niet eens wanneer ze toetsen hebben...
Maar de angst dat ze in het sociaal emotionele totaal vastloopt, en ze dus niet meer tot leren komt is er heel erg bij mij, en die kans is er zeer zeker. Maar goed, als ze vastloopt in een vwo brugklas was ze ook vastgelopen in een vmbo brugklas...
Op welk soort school zat jou dochter? ze had dus geen rugzakje meer, maar was school wel op de hoogte van de problematiek? en waar is die fijne mentor van vorig jaar gebleven? man is dat balen, dat het zover moet lopen dat je kind zelfs thuis komt te zitten. En nu? gaat ze weer terug naar diezelfde school of moeten jullie iets anders verzinnen? Ik sprak laatst een vader die helemaal gelukkig was dat zijn zoon (met autisme) nu naar het volwassen onderwijs mocht, dat is gewoon leren zonder al die franje die zogenaamd leuk moet zijn voor tieners zoon deed het er hardstikke goed, dus een trotse papa nu. Tot zijn 18e was het echter een en al aanklungelen. Eigenlijk zou er een regeling moeten komen dat deze kinderen vanaf hun 12e naar het volwassen onderwijs mogen ik weet wat ik zeg, heb er zelf ook gezeten.
groetjes, Tess

Tja, volwassenenonderwijs, kan ook weer een optie zijn. Ik heb mijn kinderen al lang geleden uitgelegd dat het weleens wat langer kan duren voor je bent waar je wilt zijn, maar je gaat gewoon door, steeds weer opnieuw openingen en kansen zoeken.
Spannend is of dochter nu wel een rugzakje krijgt. Omdat ze dat in groep 8 pas aanvroeg stak de staatssecretaris daar een stokje voor, zodat ze niet meer geaccepteerd werd op het speciaal onderwijs waar ze naartoe zou gaan.
Omdat we met zoon ook al zo'n gedoe hadden heb ik haar zonder commentaar aangemeld uit angst dat geen school haar wilde hebben zonder rugzakje.
En toevallig snapte haar mentor in de brugklas haar meteen, daar hoefde ik geen woord aan te wijden. De mentor van dit jaar vind mij dus maar een verwennende overbezorgde moeder en daar wijd ik dus ook geen woord aan. Bovendien zit deze leerkracht inmiddels overspannen thuis. Inmiddels weet de school dat ze een zorgvraag heeft, maar ja, zegt moeder dus, dus dat gaf nog wel wat gedoe hier en daar.
Dochter staat inmiddels op een paar plaatsen ingeschreven en ik zit er bovenop dat ze ergens gaat landen. Hopelijk met ingang van komend schooljaar. En voorlopig schijnt ze school aan huis te krijgen, maar dat vlot niet erg.
Overigens kan ze wel op haar niveau terecht in het so, mits er plaats is, en mits het rugzakje toegekend wordt. Ik weet niet waar jij woont, maar er zijn scholen, ook so, waar je ook op HAVO/VWO begeleiding kunt krijgen.

Hier in de regio is 1 school met een so klasje op vmbo-t/ havo niveau...hoera! ze hebben maar liefst 16 plaatsen ) dus je moet al heel blij zijn wil je toegelaten worden, maar dan nog is de begeleiding maar 2 jaar, vanaf de derde klas moeten ze dan alsnog instromen in het regulier. Het regulier hier in de regio bestaat overigens uit leerfabrieken die ook nog eens allemaal aan elkaar gekoppeld zijn. Tot zover je vrijheid van keuze in het onderwijs.
Nou hoorde ik deze week de AB-er nog heel enthousiast vertellen dat in het so kinderen allemaal op eigen niveau kunnen werken....nou.... daar heb ik dan wel mijn vraagtekens bij. Ken een meisje dat vorig jaar van desbetreffende so school afgekomen is, zonder diploma overigens, maar met een paar certificaten. Ze had havo niveau, maar daar kon eigenlijk niemand mee overweg, ze had niet eens boeken voor de havo, het was een groot gedoe. Voor een kind / jonge meid, met asperger, die zelf grote moeite heeft met alles plannen, was de begeleiding om te huilen, en uiteindelijk werd ze 18 jaar, had geen diploma en was "te oud" om nog op die school te blijven. pfff... niet echt vertrouwen in dus.
Ervaring met so basisonderwijs heb ik wel uit eerste hand en nu nog krijg ik geregeld her en der de verhalen mee van oud klasgenootjes van mijn dochter, je wordt er niet vrolijk van!
Na ons gesprek op school liepen we naar buiten en zei ik tegen mijn man "zo, dat wordt dus gewoon vwo, zonder rugzakje, en we zijn van alle gedoe af." maar dat is natuurlijk niet zo. Ze is anders en dat blijft ze ook, iedere school heeft dat binnen twee weken in de gaten ook als wij niks zeggen.
Gelukkig is ze slim.
Nou ja, gelukkig?
Ik weet het ook even niet meer. Voor nu zit haar koppie in ieder geval al helemaal vol, pfoeh, einde van het schooljaar, blij dat het bijna vakantie is. En dan naar de 6e klas (groep 8) we hebben nog een jaartje. Maar wel een jaar waarin weer grote beslissingen moeten worden genomen.
Tess

Rugzakje op vwo

Er zijn overigens steeds meer gymnasia en vwo-scholen die ook kinderen met een rugzakje begeleiden. Soms gaat dat ook gewoon goed, daar ken ik ook een paar voorbeelden van.
Gymnasium kan dan net te hoog gegrepen zijn maar VWO is goed te doen. Mits natuurlijk er begrip en concrete hulp is op school. Blijft altijd een beetje afwachten.
Je kunt op de websites van veel scholen al zien wat voor rugzakjesbeleid ze hebben. bijvoorbeeld 5 per leerjaar of zoiets. Overigens is het zaak dan tijdig contact op te nemen met de school voor voortgezet onderwijs. Zoon hier is een keer afgewezen omdat hij al begin groep 8 zich had moeten melden om in november een traject mee te kunnen doen. Dat wist de basisschool weer niet die hem juist plaatsbaar achtte op die school en we waren dus te laat.

Gymnasium

Wat fijn dat je dochter in deze school en in deze klas goed kan leren en dat er uit komt wat er in zit. Dochter heeft geen gedragsproblemen wat school betreft, dus is niet lastig. School is wel lastig voor haar, het is voor haar moeilijk om structuur aan te brengen en met alle wisselende sociale dingen om te gaan. Meidenvenijn zal ze waarschijnlijk ook niet goed kunnen plaatsen.
Juist gymnasium kan een verademing zijn, daar zijn alle kinderen op hun oude school buitenbeentjes geweest. Het is ook een groep met een soort aparte status binnen een scholengemeenschap.
Het enige wat ik je kan adviseren is om eens te gaan praten met de vwo's en gymnasia in de buurt.

Hier

Hier gaat het heel goed met onze zoon in de eerste brugklas. Hij heeft een rugzakje gehad, maar dat wordt niet verlengd omdat de school niet meer handelingsverlegen is. Voor ons waren de succesfactoren:
Klassenvoorlichting. Het is goed als de klas weet waarom zoon ander reageert soms dan een ander.
Docentenvoorlichting. Al zoons docenten hebben een A4-tje gekregen met een aantal spelregels met betrekking tot onze zoon. (bijvoorbeeld dat hij een time-out mag nemen)
Time-out regeling. Zoon mag ten allen tijde op school, als hij het niet redt, stoppen met reageren en desnoods weglopen uit de klas. (dat laatste is geen een keer nodig geweest!). Dus als hij overprikkeld raakt, hoeft hij geen antwoord te geven op vragen en wordt hij met rust gelaten. Hij gaat dan heel boos naar zijn tafeltje staren, doet niets meer, of breekt alle potloden in zijn etui doormidden. Dat is een paar keer gebeurd. Vooral bij onduidelijke vakken en schreeuwende docenten.
Communicatie. Zoon en wij hebben een aanspreekpunt gehad op school. Dat was iemand die wij twee keer gesproken hebben en waar we een keer of vijftien mee gemaild hebben. Bij hem werd die betaald uit de rugzak, maar een mentor zou dat ook kunnen doen. Het gaat erom dat je elkaar op de hoogte houdt.
Verwachtingen. Dat is een moeilijke. Ik herken heel erg wat je schrijft. Op school lijkt je kind bijna 'normaal'. Maar dan komen ze thuis en dan valt het compensatievermogen weg. Ik heb moeten leren om dat niet erg te vinden. Blij zijn met dat het op school goed gaat en thuis oplossingen zoeken voor de problemen die daar ontstaan.
Een andere verwachting is, dat hoewel zoon gewoon meedoet, op een gewone school, hij niet ineens 'gewoon' is geworden. (gelukkig niet). Hij heeft bijvoorbeeld buiten school om, weinig contact met leeftijdsgenoten. Dat geeft niet, maar dat moet ik wel elke keer tegen mezelf zeggen.
Medicatie. Zoon is aan het groeien. Zijn dosering concerta is dit jaar wel verhoogd. Ook daardoor ging het ineens weer veel beter.
Begeleiding thuis. Wij bieden thuis structuur en coaching. We helpen met huiswerk, herinneren aan opdrachten. Het is vooral veel structuur bieden. Zoon blijft 'verdwalen' in vage opdrachten. Dan moet ik echt even meedenken met hem. Ook heeft hij thuis veel hulp nodig met het doen van saaie dingen. (woordjes Frans) Dat gaat niet vanzelf, ook al ben je nog zo slim.

Even over het gym

Ik zou me niet te blind staren op een gymnasium als per definitie geschikt vanwege de leerlingpopulatie. Ook is het ook niet zo dat alle gymnasiasten buitenbeentjes waren op het bo en dat ze nu fijn "onder ons" zijn, dat alles op z'n plek valt etc. Als ik zie/hoor hoe de leerlingen met elkaar omgaan is er niet een heel groot verschil met leerlingen op havo/vwo. Het zijn namelijk ook maar gewoon pubers . Ook is nerd geen geuzennaam . Dus ik zou eerst informeren of school ervaring heeft met ass of ADHD en de dagelijkse uitvoering van protocollen hiervan. En kijken of je ouders vindt die dit uit ervaring kennen.

Natuurlijk is het fijn dat ze slim is
We zijn dit jaar al een beetje op "scholenjacht" geweest, en dus goed voorgelicht wat er in onze regio "te koop" is. Maar goed, begin van het schooljaar was het advies nog heel voorzichtig... dat viel een beetje tegen (niks tegen vmbo, maar ik schatte mijn dochter anders in) maar daardoor zijn we gaan kijken naar vmbo-t/ havo klassen, en de hulp die daarin mogelijk is. Ik weet wel dat juf toen al sprak over tweetalig vwo, aangezien meiske erg goed is met talen (ze heeft vanaf groep 4 ook duits en engels gehad, en vanaf groep 6 frans) maar de AB-er wees dat direct van de hand vanwege haar (niet zo beste) rekencito's, ook werden wij als ouders flink gewaarschuwd het kind vooral niet te overvragen.
Het punt is, heeft die AB-er wel een idee wat overvragen is, en dan met name in het geval van ons meiske natuurlijk? Ze komt nl helemaal niet gestresst thuis van een dag waarop ze verkeersexamen heeft gedaan, en een toets, EN twee toetsen inhalen omdat ze eerder ziek was... het doet haar niks. Ze komt moe thuis van andere zaken; een andere juf in de klas, onrust onder andere leerlingen, sportdag, carnaval, en andere "leuke" dingen, ook de pauze kan haar echt opbreken; ze wordt gelukkig niet gepest, maar het sociale kost haar veel moeite, met meidenvenijn kan ze idd ook niet omgaan, en pauzes zijn gewoon niet ingevulde tijd met veel induidelijkheid. Eigenlijk kun je haar nog beter binnen laten zitten met een boek (en ja, dat mag best een moeilijk boek zijn ) ze leest alles) Maar goed, ik begrijp best dat ze later WEL mee moet gaan draaien in deze maatschappij, en het schoolplein is de ideale oefenruimte, hoe veel moeite dat soms ook kost.
Ze zit nu ook op een heel klein beschermend schooltje, precies goed voor haar, iedereen kent elkaar, en haar broertje zit er ook. Die overstap straks, naar een scholengemeenschap van meer dan 2000 leerlingen... pfoeh! ik denk dat dat ons nog heel wat begeleiding en geduld gaat kosten. De twee scholen die we nu nog op het oog hebben zijn trouwens wel iets kleiner, en werken met een apart deel voor de eerste twee jaar, zodat ze niet meteen in dat hele grote gebouw hun weg moeten zoeken. Beide scholen zijn een stuk reizen, ook weer een verhaal apart. Maar ik heb me al voorgenomen als het haar lukt om wel een reguliere brugklas aan te gaan, dat we het reizen als een heel voorzichtig stappenplan oppakken; en dat betekend dat ik nog een deel blijf brengen en halen.
Een buitenbeentje zal ze toch op een bepaalde manier blijven, dus mama met de auto voor de deur voegt daar niet zo heel veel aan toe
Tess

Schoolfabrieken

Het is moeilijk om vooruit zekerheid te krijgen of je kind het gaat redden en je kunt ook niet altijd zaken uitsluiten. Ik ken ook een kind dat via een goede middelgrote school met goede begeleiding die ook faalde, via het Luzac, hielp ook al niet, goed landde in zo'n fabriek. Toevallig omdat de leiding daar serieus omging met de verschillende soorten kinderen en er ook echte deskundigen rondlopen (psycholoog met echt verstand van zaken bijvoorbeeld).

Schoolplein

Eerlijk gezegd denk ik niet dat een schoolplein nou zo leerzaam is. Het kan ook juist zorgen voor gepest worden, faalangst, sociale angst en fout aangeleerde strategieën.
Het is ook nodig dat een kind begeleiding krijgt bij de sociale activiteiten op een schoolplein. En dat ligt toch minder voor de hand.
Schoolpleinen bleken een plaag voor mijn kinderen, afijn, hele verhalen weer.
Ik denk dat sommige kinderen beter thuis onderwijs kunnen krijgen. Als ze ouder zijn dan is er meer ruimte om de sociale vaardigheden te ontwikkelen, als ze bijvoorbeeld geestelijk rijper zijn en meer verbaal. Het misverstand is dat alle kinderen sociaal gedrag spontaan aanleren. en dat klopt niet bij een kind als dat van mij.

Schoolpleinen

Het hele schoolplein/ pauze verhaal is voor deze kinderen natuurlijk extra moeilijk, toch zullen ze hun sociale vaardigheden op een bepaalde manier moeten oefenen, met thuisonderwijs zou dat hier maar heel sporadisch lukken, mijn kinderen willen nl nooit ergens naartoe, en als we wel ergens naartoe gaan maken ze helemaal geen contact met andere kinderen (zoals op de camping of zo). Gelukkig worden ze niet gepest, ze gaan gewoon hun eigen gang, als iemand dat niet accepteerd kunnen er bij zoon nogal eens rake klappen vallen trouwens dochter reageert gewoon... niet... is dus daarom ook geen leuk pestobject.
Spontaan leren ze het niet, dat klopt, maar ik zal ze toch her en der wat los moeten laten zodat ze zichzelf leren redden in het sociale, ik kan er niet continu achter staan en ze vertellen hoe ze moeten reageren en wat ze moeten doen, daar moeten ze voor een deel ook hun eigen weg in vinden, en ja, dat is een andere weg dan die van het gemiddelde kind. School weet dat, en werkt ook klassikaal aan dit soort punten.

Slimme ass-er

hoi Tess,

Onze zoon is een gruweljk slim kind. Toevallig net de cito van havo/vwo afgerond. Wederom vwo scores. Toch gaat hij naar havo 3. Niet wegens gebrek aan intelligentie maar door zijn ziek zijn, autismemuren waar hij tegenaan loopt en het onvermogen om te plannen. Dat gelardeed met een lekker sausje van gierende puberhormonen icm bijbehorende desinterresse en ze belanden op de havo

Wij hebben gelukkig ingezien dat hij vwo met veel ondersteuning wel zal redden maar hij er niets mee kan. Wel hebben we het een kans gegeven. Je mag me mailen als je details wilt.

Lastig

Volgend jaar moeten wij ons hier ook op voorbereiden. Ik neig toch naar VWO op de grote leerfabriek, omdat die gewend zijn met allerlei problematiek om te gaan. En ze staan genoemd op de site van de NVA. Maar het blijft een gok natuurlijk.

Voordeel gymnasium

Het voordeel van het gymnasium was voor mijn dochter dat ze drie jaar lang dezelfde klas had. Wel met een huiswerkklas erbij omdat ze niet kan plannen. In de vierde heb je wisselende klassamenstellingen per vak. Afstromen kan altijd nog.

Verschilt per school

op het plaatselijke gymnasium wisselen de klassen ieder jaar. Dat is dus geen wet van meden en perzen, dat je de eerste drie jaar dezelfde klas houdt.