Slim met rugzak, nu middelbare school

Snel in gesprek

Als ik jou was zou ik heel snel in gesprek gaan. Eerst met de basisschool. Wat is hun advies?
En dan met de zorgcoordinators van de mogelijke vervolgscholen. Je hoeft echt niet te wachten tot de open dagen. Je wilt weten wat zij je zoon kunnen bieden, hoe hun coaching eruit gaat zien? Zien ze het zitten met een kind als het jouwe?

Ik vind dat je een beetje aan de late kant bent, dus ik zou er wel haast mee maken. Heeft de AB-er er niets over gezegd? Bij ons was die in groep 7 al bezig met de middelbare schoolkeuze van zoon.

Alles vergeten....

Mijn oudste, geen rugzakje, geen diagnose, en ook superslim is ook altijd vanalles kwijt en mist ook nog wel eens wat qua informatie. Hij zit in de 2e en redt het daar toch wel, ondanks dat hij nogal eens achter de feiten aanloopt. Juist omdat hij wel heel slim is, heeft hij de mogelijkheid om een tandje erbij te zetten en op z'n tijd wat te compenseren. En verder heeft hij een uitgebreid netwerk van schoolvrienden waar hij langs gaat als ie weer eens wat kwijt is...
Tja ach, ze kennen hem ondertussen en het is verder een schappelijke jongen.

Ik zou zeker het gesprek aangaan op school, maar ik denk dat je beeld van de supergeorganiseerde gymnast wat te rooskleurig is. Je kent toch wel het prototype van de verstrooide professor? Nou dat is mijn zoon dus ten voeten uit

Onderwijsconsulenten

Je kunt ook contact opnemen met onderwijsconsulenten. Mogelijk dat zij goed zicht hebben op het zorgaanbod in jou regio, wat werkelijk een goed aanbod is en wat voor de buhne is.

Gymnasium

Volgens mij loopt er op de meeste gymnasia een bovengemiddeld percentage kinderen met autisme rond. Dat zijn ze daar echt gewend, dat hoor ik ook van een vriendin die op een gymnasium lesgeeft.

Bovendien doen ASS'ers het meestal slecht als ze zich vervelen. Ze zien de noodzaak niet in van iets doen "omdat de juf het zegt", terwijl ze het zelf niet interessant vinden. Alle reden dus om je zoon's hersens flink aan het werk te zetten.

Anne, zijn onderwijsconsulenten niet alleen maar voor conflicten? Anders benader ik ze misschien ook voor mijn zoon (ook slim met rugzak).

Kosteloos advies evanlyn

http://www.onderwijsconsulenten.nl/
Onderwijsconsulenten: kosteloos advies en begeleiding rond onderwijs aan geindiceerde kinderen. Net als ieder kind in de leerplichtige leeftijd hebben kinderen met een handicap, ziekte of stoornis recht op goed onderwijs. Dat kan betekenen dat zij op hun school speciale begeleiding en/of voorzieningen nodig hebben.

Een mailtje met een vraag is goed. In mijn ervaring krijg je ook nog snel antwoord. Ze weten vaak heel goed de weg om je bijvoorbeeld te verwijzen of wat realistisch is.

Misschien wel een rec 4 vwo?

Wat misschien ook mogelijk is: een vwo voor kinderen met autisme. Mijn zoon is op zo'n school in september gestart. Wij zijn erg blij, dat we voor deze school hebben gekozen. Zoon krijgt begeleiding in het plannen (hard nodig), klassen zijn klein (max 14 leerlingen), leerkrachten hebben affiniteit met autisme, zijn erg duidelijk, kleine school.
De bedoeling van deze school is dat de leerlingen op termijn doorstromen naar het regulier onderwijs, ongeveer 60 % van de kinderen stromen idd door.
Ivm de afstand wordt hij gehaald en gebracht met leerlingenvervoer (taxi).
Overigens kon onze zoon zich op de basisschool goed redden, wij hebben het rugzakje pas aangevraagd voor de middelbare school.

Hier

Ja, mijn zoon van 11 (ADHD, OCD, hb) heeft sinds groep 8 een rugzakje en zit nu in 2 Gymnasium. Hij is ondanks medicatie die verder goed werkt verschrikkelijk ongeorganiseerd en vergeetachtig. Het is dat zijn kop vastzit anders zou hij die nog vergeten...
Ik heb in groep 8 al een gesprek aangevraagd met de zorgcoordinatoren van een paar middelbare scholen die we op het oog hadden. Gevraagd hoe zij staan tegenover kinderen met een etiketje, of ze daar specifieke begeleiding/kennis voor hebben en welke/hoe. Verder heb ik aan diverse andere ouders met al een kind op een van deze scholen gevraagd hoe een school hen en hun kind beviel.
Natuurlijk ook de open dagen bezocht en uiteindelijk stak een school er bovenuit; het belangrijkste was dat zoon zelf zich er meteen thuisvoelde.
Het is een reguliere scholengemeenschap en dit Gymnasium is een Gymnasium gebaseerd op Plus-onderwijs/Leonardovisie dus voor hb kinderen. In die klas zitten wel meer kinderen met problematieken; misschien dat er een echte "nerd" bij zit maar de rest is allemaal type verstrooide professor
Kleine klassen en veel individuele begeleiding. Alle docenten weten van de specifieke problematieken van een kind en zij helpen bij het opschrijven van het huiswerk. Daarnaast heeft ieder kind een eigen mentor, die tevens rugzakbegeleider is. Hij/zij helpt waar mogelijk en een keer in de week is er een gesprek; ook met de leerlingbegeleider, over zaken als plannen, huiswerk maken etc. De kinderen helpen elkaar ook met dingen niet vergeten.
Verder kan je zelf als ouder veel doen: overal een sticker met naam, klas etc. opplakken. Alles (schriften, potloden, geodriehoeken) in viervoud kopen. Helpen met tas inpakken, plannen, agenda beheren, overhoren.
Met veel vallen en opstaan (vooral het eerste jaar was moeilijk) gaat het nu goed. Ik moet er echt bovenop en achteraan blijven zitten en nog steeds raakt hij regelmatig iets kwijt of vergeet hij iets maar al doende leer je. Eigenlijk was het lastigste nog dat zoon opeens moest leren leren; waar hij op de basisschool nog wegkwam met iets een keer doorlezen moet hij nu echt leren en hij wist niet hoe. Daarvoor heeft hij extra studiebegeleiding gekregen, vergoed uit het rugzakje. En dat hielp enorm.
Kortom, informeer en vraag rond. Verzamel praktische tips en handvaten. Een speciale agenda is ook handig; zoon heeft de Citruspers-agenda http://www.citruspers.net/content.aspx?i=1
En maak je niet al te veel zorgen: de overstap naar de middelbare school is voor ieder kind, ook zonder etiketje, heel groot. Geef het minstens tot de kerst de tijd om te wennen en je eigen draai te vinden. Met geduld en hulp komt het vast wel goed!

Gaat goed

Ik heb een dochter met Asperger die in de 3de klas van het gymnasium zit, met rugzak. Ze heeft eerst een jaar Vwo gedaan, maar dat ging sociaal erg mis. Op het gym heeft ze het enorm naar haar zin. Zo'n buitenbeentje is ze niet en hoewel ze geen hordes vriendinen wordt ze geaccepteerd in de klas.
School geeft een goede invulling aan de rugzak, ze krijgt wat ze nodig heeft. Hulp met organiseren krijgt ze ook. En er zijn veel brugklassers die totaal niet kunnen plannen enz. als ze er aan komen. Wordt aan gewerkt. Het scheelt dat je al vanaf het begin kan vertellen wat zijn zwakke punten zijn, dan kan er direct aan gewerkt worden.
Mijn neefje met Asperger zit nu in de brugklas en zijn ouders waren erg bang dat het niet goed zou gaan. Hij heeft ook veel moeite met plannen, organiseren en een lage werk tempo en hij heeft geen rugzak. Toch kan school hem wat extra hulp bieden, en verder doet hij het erg goed.
Ik zou gaan voor een categorale gym, ik denk dat je kind daar zich beter thuis kan voelen. En vergeet niet wat je als ouder ook kan doen om alles goed te laten verlopen.
Ten eerste zorg voor een goede agenda .Aangeraden voor Ass is de 1blick agenda. Ik gebruik het principe met mijn dochter en werkt erg goed.
Ik zou wel snel met school gaan praten.
En superkinderen zij het echt niet hoor!! Gewone kinderen, met gewoon wat meer hersens die vooral aan het puberen zijn.

gr. Loki

Uitspraak

Ik moet altijd denken aan de quasi-verzuchting van een aantal docenten van de Gymnasiumafdeling bij zoon op school: "het zijn stuk voor stuk heerlijke, unieke kinderen maar af en toe lijkt het net alsof ik een hele klas ratelende, stuiterende ADHDers voor me heb" LOL Waar ze dan meteen achteraan voegen dat ze zelf zo gemotiveerd en geinspireerd raken door deze kinderen juist omdat ze zo "out-of-the-box" denken en doen. Ik vind dat als je een school en docenten treft die er zo over denken en ieder kind nemen met hun eigen kwaliteiten en bijzonderheden alsook hun problematieken, dat dit een hele zorg minder is. Dat deze kinderen totaal niet als raar of moeilijk gezien en behandeld worden, maar juist als een uitdaging om er het beste uit te halen op een leuke manier.

Bezig

Hoi, wat goed om te lezen allemaal! De ab-er en ik zijn inderdaad al een tijdje bezig met welke middelbare school geschikt is, en deze week en volgende week ga ik bellen met de scholen. Vorig jaar ben ik al naar een aantal open dagen geweest en dit jaar naar een scholenmarkt. Bellen moest eigenlijk al eerder maar de tijd vliegt nogal, vooral in december! Maar goed, ik lees wel een paar geruststellende berichten! Een vwo voor autisten is hier niet direct, wel een huiswerkvrije school met extra begeleiding met een havo/vwo afdeling. Ga ik ook kijken maar ik ben toch een beetje huiverig om hem tussen allemaal 'zorgenkinderen' te zetten. Hij heeft eerder op een school gezeten met veel kinderen met adhd/pddnos/autisme ed en dat versterkte elkaar nogal. Verder denk ik dat de uitdaging goed zal zijn, en ook wel wennen. Hij heeft nooit hoeven leren, even kijken en hij weet het, nooit een laag cijfer. Dat zal nog wel wennen worden! Ik durf nu wel wat beter te bellen, op de een of andere manier zag ik er nogal tegenop. Groetjes, Marleen

En hier

Zoon met klassiek autisme (in hoeverre die term nog bestaat) op een gewoon atheneum. We hebben niet voor het gymnasium gekozen omdat deze te ver fietsen was, en aangezien zoon toen nog heel veel problemen had met zelfstandig fietsen door het verkeer, was het gymnasium geen optie. Deze school is dichtbij, zowel het juniorcollege als de bovenbouw, en dat gaat prima.
Wel hebben wij gekozen voor een zeer gedegen voorbereiding. Veel gesprekken op het VO en vanaf februari in groep 8 al wat vakken facultatief volgen op het VO, om zo te kunnen wennen aan huiswerk, de school, toetsen en alles wat er bij komt kijken. De overgang was hierdoor niet zo groot, hij kwam in een bekende wereld.
Succes met kiezen! Het komt vast goed.