Schoolweigering dochter autisme
Hallo allemaal,
Ik wil graag jullie mening en advies over het volgende. Mijn dochter van 14 gaat al een aantal maanden niet naar school.
Haar schoolgang is zoiezo nooit helemaal regelmatig geweest maar nooit zo erg.
Het begon in de eerste klas ze viel weken uit zonder verklaarbare reden. Het was na corona tijd dus wij dachten dat ze na de online lessen weer op gang moest komen.
Maar dat was niet zo ze werd depressief en heeft het jaar met moeite afgemaakt.
Het tweede jaar begon net zo, ze was nogsteeds depressief en beschadigde zichtzelf. Toen rond die tijd de diagnose autisme werd gesteld is zij overgeplaatst naar een kleine rustige groep in een speciaal gebouw. Wel dezelfde school. Dit wilde zij eigenlijk niet maar omdat ze depri was had ze niets te kiezen. Ze is toen ook van havo naar vmbo gt gegaan wat ze zelf heel erg vond.
Ze kwam eerst een een intregratieklas terecht daar zaten mensen die voor een deel nog lessen in de normale klas volgen. Ze had het daar wel oke, ze ging tenminste naar school. Toen ze werd overgezet naar haar nieuwe klas ging, ging ze bijna niet meer naar school. Sinds april zit ze eigenlijk constant thuis. We hebben met school gepraat, met haar psycholoog en met haarzelf. Maar ze kan eigenlijk niet aangsven wat het probleem is. Ze is snel overprikkeld en misschien was dit jaar teveel voor d,r. Maar voor het nieuwe jaar zien we nog niet veel kans.
ze is ondanks alles overgegaan naar 3gt (vindt ze zelf oneerlijk van school want ze heeft niet veel gedaan zegt ze). In dit jaar moet je ook weer in de normale klas een aantal lessen per week volgen. Hier ziet ze enorm tegenop. Ze is bang dat de kinderen haar zullen pesten. Ze is op havo ook gepest mede om haar gewicht.
Nu hebben wij gevraagt om een gezinscoach hopelijk gaat dat wat helpen. We hebben al veel geprobeerd dwingen, omkopen,meegaan etc. We weten het niet meer.
wat denken jullie, zou het dan thuisonderwijs moeten worden? Eigenlijk willen we dat niet we werken allebei en de andere kinderen willen dat dan ook. Die houden ook niet enorm van school.
hebben jullie als ouders psychoeducatie gehad? Meerdere sessies?
En jullie dochter?
Ja, we hebben allemaal psygoeducatie gehad en wij als ouders zijn er nog steeds mee bezig.
als je je autismebril opzet, hoe kijk je dan naar haar weigering?
Speciaal onderwijs al eens bekeken? Niks is ideaal, maar daar zijn er veel meer mogelijkheden met het volgen van onderwijs in wat jij op dat moment aan kan. Sommige kinderen vinden het fijn om eens tussen gelijke te zitten. Ze heeft veel wisselingen achter de rug, ook nog eens tegen haar zin. Dat hakt er ook in. Pffff. Best pittig lijkt me voor haar. Voor jullie uiteraard ook.
Speciaal onderwijs gaf hier het kind rust om bij te trekken om vanuit daar uit zichzelf weer stappen te maken waar zij zelf voor kiest. Dat laatste is erg belangrijk geweest in onze situatie, maar dat moet ook weer kunnen. In de periode waarin andere keuzes maakten was dit niet bevorderlijk voor de psyche.
Je kan altijd geheel vrijblijvend contact opnemen met een school om te gaan kijken of zoiets überhaupt een oplossing is voor je dochter. Wij vonden het een verademing als gezin. Iedereen snapt je en ze kijken nergens van op. VB: Kind besluit niet naar school te komen ivm de schoolfotograaf en meldt dit niet maar doet dit gewoon. Alle begrip kreeg het kind hiervoor met de verzekering voor de toekomst nooit op de foto te hoeven. Fijne vond ik dat zoiets heel klein gehouden wordt.
De angst voor pesten is in ieder geval duidelijk door haar benoemd. De leerplichtambtenaar heeft hier altijd meegedacht en ook de autismecoaches, ik had er voor elk kind één.
Mijn ASS dochters zijn beide naar speciaal vervolgonderwijs gegaan. Daar zijn de ruimtes prikkelarm ingericht en hebben ze een eigen pauzeruimte. Deze school was onderdeel van een grotere VMBO-school en ze konden dus ook naar de grotere pauzeruimte als ze dat wilden.
Hele fijne school. Zo heeft ze ooit eens geoefend met het vangen van een bal, apart van de andere kinderen, bij wijze van gymles, omdat ze bang was voor ballen. Later kon ze daarna weer meedoen met gym.
Helaas is één van mijn dochters na het behalen van haar VMBO diploma alsnog (meerdere malen) afgehaakt voor een vervolgopleiding en nadat de leerplicht verviel, is ze naar een dagbesteding gegaan. Haar tweelingzus houdt het wel vol, die zit in een goede groep en heeft een beroepsdroom, dus die is gemotiveerd. Dat maakt een wereld van verschil, die motivatie.
Als ze dus wel wil maar niet kán, is er zeker wat mogelijk. Het is goed zoeken en het is veel werk om iets passends te vinden en elke mentor kende mij al nog voor het schooljaar goed en wel was begonnen 
maar die waren allemaal, zonder uitzondering, zeer behulpzaam.
Beril schreef op 17-08-2022 om 07:55:
Speciaal onderwijs al eens bekeken? Niks is ideaal, maar daar zijn er veel meer mogelijkheden met het volgen van onderwijs in wat jij op dat moment aan kan. Sommige kinderen vinden het fijn om eens tussen gelijke te zitten. Ze heeft veel wisselingen achter de rug, ook nog eens tegen haar zin. Dat hakt er ook in. Pffff. Best pittig lijkt me voor haar. Voor jullie uiteraard ook.
Speciaal onderwijs gaf hier het kind rust om bij te trekken om vanuit daar uit zichzelf weer stappen te maken waar zij zelf voor kiest. Dat laatste is erg belangrijk geweest in onze situatie, maar dat moet ook weer kunnen. In de periode waarin andere keuzes maakten was dit niet bevorderlijk voor de psyche.
Je kan altijd geheel vrijblijvend contact opnemen met een school om te gaan kijken of zoiets überhaupt een oplossing is voor je dochter. Wij vonden het een verademing als gezin. Iedereen snapt je en ze kijken nergens van op. VB: Kind besluit niet naar school te komen ivm de schoolfotograaf en meldt dit niet maar doet dit gewoon. Alle begrip kreeg het kind hiervoor met de verzekering voor de toekomst nooit op de foto te hoeven. Fijne vond ik dat zoiets heel klein gehouden wordt.
We hebben het in overweging genomen. Zou ze daar dan wel gaan vraag ik me af. Aangezien er niet precies weten wat ze oorzaak is. Wat fijn dat het voor jullie kind gewerkt heeft!
Mijn zoon liep op zijn 16e vast is 4 vwo. Hij bleek, naast ADD wat we al wisten, ook autisme te hebben. Vanwege zijn diagnose en depressie werd het speciaal onderwijs, overstap naar 4 havo. Dat vond hij uiteraard heel lastig, maar hij is wel gegaan. En binnen 2 jaar zijn diploma gehaald. We zijn die school echt oneindig dankbaar.
Het traject ernaartoe was ingewikkeld, en erg laat in het jaar. We hebben op de laatste dag voor de zomervakantie bij wijze van hoge uitzondering daar een rondleiding gehad, en er was een gesprek met een van de mentoren van de klas waar zoon terecht zou komen. Dus echt op het nippertje voor de vakantie moest zoon besluiten of deze school goed voelde, en moest deze school mensen en tijd beschikbaar stellen op een toch al heel druk en chaotisch moment. Ze hebben dat fantastisch gedaan. Alle tijd genomen voor zoon en voor ons, voor alle vragen, angsten en mitsen en maren. Tijdens de vakantie is er nog contact geweest. Er werd hem op het hart gedrukt dat hij iedere dag naar school moest komen, want hij moest daar weer routine in krijgen, en zij wilden hem leren kennen zodat ze wisten hoe ze hem het beste konden begeleiden. Hij hoefde de les niet in, hij hoefde alleen maar de school binnen te komen en de mentor gedag te zeggen. Als hij daarna naar huis wilde was dat prima. Die afspraak wilde hij wel maken. En dat is vanaf dag 1 prima gegaan, hij maakte gewoon de schooldag vol. Hij heeft wel na 2 weken een kleine terugval gehad, want hij heeft natuurlijk die 2 weken wel op zijn tenen gelopen. Dat was geen probleem, hij kon gewoon een paar dagen thuis blijven. Er zou wel iedere dag contact zijn. Er was maar 1 dag nodig, en de wetenschap dat hij echt zelf mocht bepalen waar zijn grens lag.
Wat ik wil zeggen is, dat speciaal onderwijs voor kinderen met autisme echt een zegening kan zijn. Maar het is natuurlijk wel heel erg afhankelijk van de school. Onze zoon ging naar het Westerbeek college in Den Haag. Het is intussen alweer een paar jaar geleden, dus hoe het er nu is zou ik niet durven zeggen. Maar ga met je dochter kijken op zo'n school, ga het gesprek aan. Wel is het een lang traject, want de huidige school moet een aanvraag doen. Maar je zou misschien kunnen mikken op na de herfstvakantie of kerstvakantie overstappen. Vraag ondersteuning van de lpa en jullie coach.
heb je samen met je dochter al een keer een speciale school bezocht? Wat scholen kunnen bieden verschilt heel erg per school. Het voortgezet speciaal onderwijs heeft veel te maken met thuiszitters en uitvallers. Je dochter is dan ineens ‘normaal’. Ook zijn ze vaak veel flexibeler dan een reguliere school.zeker de combinatie autisme, depressie en schoolweigeren komt veel voor en hierdoor is er veel kennis hoe hier mee om te gaan.
Sterkte ermee.
anomarie schreef op 17-08-2022 om 09:47:
heb je samen met je dochter al een keer een speciale school bezocht? Wat scholen kunnen bieden verschilt heel erg per school. Het voortgezet speciaal onderwijs heeft veel te maken met thuiszitters en uitvallers. Je dochter is dan ineens ‘normaal’. Ook zijn ze vaak veel flexibeler dan een reguliere school.zeker de combinatie autisme, depressie en schoolweigeren komt veel voor en hierdoor is er veel kennis hoe hier mee om te gaan.
Sterkte ermee.
Grappig dat je dat zegt. Mijn zoon kwam de eerste dag thuis en zei heel blij: "Ik ben de normaalste daar!". Nou zal dat misschien wat onaardig klinken, maar ik snapte helemaal wat hij bedoelde. Al zijn hele leven paste hij er net niet helemaal tussen, voelde hij zich altijd het buitenbeentje. En op deze school zaten alleen maar buitenbeentjes! Dat voelde voor hem heel veilig en prettig.
Mm39 schreef op 17-08-2022 om 08:52:
[..]
We hebben het in overweging genomen. Zou ze daar dan wel gaan vraag ik me af. Aangezien er niet precies weten wat ze oorzaak is. Wat fijn dat het voor jullie kind gewerkt heeft!
Weet je de redenen waarom ze nu niet gaat? Zo ja, dan kan je die daar bespreken. EDIT: ik heb je niet goed gelezen. Jullie weten niet exact de reden. Vermoed dat ern SO-school wel een menukaart heeft met mogelijke opties uit ervaring.
Het mooie is dat je met 1 uur per week mag beginnen als dat nodig is en de docenten je prijzen als je dat lukt. Mijn dochter wou ondanks een goede voorbereiding de eerste dag niet de SO school in lopen. Ik ben gewoon direct naar de docent gelopen( kind zat in de auto) Zij pakte dit heel handig op. En kind liep 20 minuten later uit eigen beweging zonder mij de school in.
Mijn advies, ga er eens heel vrijblijvend kijken. Je kan ze gewoon zelf opbellen en heel vrijblijvend eens bezoeken.
