school wil "verder onderzoek"
Zoontje is ooit bij de intern begeleidster terecht gekomen op verdenking van hoogbegaafdheid. Hij is cognitief erg voor ja, dat is erkend (geen iq test, wel gekeken naar niveau lezen en rekenen). Maar... ze vinden het belangrijker in te zetten op wat hij NIET kan. Sociaal emotioneel dus. En nu willen ze "verder onderzoek". Wat dat dan ook moge inhouden.
Ik zie geen voordelen in het labelen - van een redelijk normaal kind met soms wat gebruiksaanwijzingen - met bijvoorbeeld een ass diagnose, of zie ik dat verkeerd?
Wel zou het fijn zijn als ze (we) hem op de juiste manier aanspreken en stimuleren, maar dat gaat denk ik toch best wel goed. Zowel school als wij kennen zijn zwakke en sterke kanten en houden wat rekening hier en daar.
In hoeverre kan school vragen om onderzoek of mogen ze dat zelf doen? Ik heb ooit wel toestemming gegeven om te bekijken of hij evt klas over mocht slaan / onderzoek door schoolbegeleidingsdienst.
Anoniem
Een stoornis is alleen een stoornis als hij stoort. Ik zou proberen er achter te komen waarom ze dit nu willen. Als het OK gaat, en zowel school als jij hebben geen verdere handvatten nodig, dan is onderzoek onzinnig. Die ASS diagnose levert niks op, er is geen medicijn of zoiets. Er kunnen alleen handvatten gegeven worden (als je geluk hebt), en die had je zelf al.
Niemand schiet er dus mee op, maar ik ben wel benieuwd naar wat de school ermee denkt op te schieten. Misschien denken ze dat er een wondermiddel is, of proberen ze juist van je zoon af te komen, of hebben ze er helemaal niet over nagedacht. Dat zou ik wel willen weten.
onderwijskundig onderzoek
De school mag zelf onderzoeken (laten) verrichten op school en voor zover het over onderwijs gaat. Vaardigheidstoetsen, etc.
De school mag geen onderzoeken (laten) doen die betrekking hebben op gezondheid. Geestelijke gezondheid, zelfs IQ, is ook gezondheid.
De wet passend onderwijs bevat een constructie waarvan je kunt verwachten dat scholen er onrechtmatig mee aan de haal gaan.
Zeker gezien ook de centrale rol die gemeenten hebben bij Jeugdzorg én bij leerplicht én bij het voorzien in gebouwruimte van scholen. Het is wel zo makkelijk om met elkaar en zonder toestemming van de ouders de leerlingen daar te plaatsen waar ze het minst kosten/tot last zijn/etc.
Artikel 8 lid 4 wpo.
"Zo nodig treedt het bevoegd gezag daarbij in overleg met:
a. een stichting als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de jeugdzorg,
b. een instantie die jeugdgezondheidszorg uitvoert als bedoeld in artikel 5 van de Wet publieke gezondheid,
c. een instantie die maatschappelijke ondersteuning biedt als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, 2°, van de Wet maatschappelijke ondersteuning,
d. een zorgaanbieder als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder j, van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten of
e. een zorgaanbieder die geneeskundige geestelijke gezondheidszorg levert welke behoort tot de prestaties omschreven bij of krachtens de Zorgverzekeringswet."
Het is dus mogelijk dat de school op het standpunt staat dat men alles mag.
Blijf rustig, maak een dossier. Hou alles bij wat er gezegd en geschreven wordt en door wie, wanneer.
Bevestig zoveel mogelijk schriftelijk (ik begrijp dat u dit of dat bedoelt) en vraag zoveel mogelijk om schriftelijke verklaringen.
Wat is de onderzoeksvraag?
Bij wie willen ze dat onderzoeken?
Hoe lang gaat dat duren?
Wat kan een mogelijke uitkomst zijn?
Scholen moeten een zorgprofiel hebben. Heeft jouw school dat? (zie de schoolgids).
Verwacht de school dat de leerling in het Zorgprofiel van de school past of bestaat het vermoeden dat de leerling beter bij een andere school terecht kan?
Hoe zijn zijn schoolresultaten?
"Maar... ze vinden het belangrijker in te zetten op wat hij NIET kan. "
Dat is niet de bedoeling van de wet passend onderwijs. Leerlingen die voldoende resultaten hebben, worden geacht gewoon op school te blijven.
"Kan wel goed leren maar is een beetje raar" kan geen grond meer zijn om een leerling van school te doen verhuizen. Tenzij het samenwerkingsverband daarvoor een speciale klas/school heeft gemaakt.
ik denk
Ze willen niet van hem af, hij geeft geen overlast, is juist zo slim dat ze er later wellicht wel mee kunnen "scoren".
Hij reageert inderdaad soms wat kinderlijk, is communicatief niet heel vaardig, trekt zich in moeilijke situaties wat meer terug i.p.v. om hulp te vragen of uit te leggen waaróm hij niet meewerkt/boos is/...
Ik vind het jammer, en zou graag zien dat iemand hem iets leert, maar volgens mij is het ook weer geen heel vreemd gedrag voor een vijfjarige.
Na een gesprekje met de ib-er kom ik altijd thuis met het gevoel een zwaar psychisch gestoord kind te hebben en dat ik faal als moeder omdat ik hem niet als psychotherapeut benader. Gelukkig zie ik na een nacht lekker slapen dan meestal wel weer wat meer in hoe ze het bedoelt, maar toch. Het geeft me een naar gevoel. Bij de oudste was het precies andersom, zag ik overal beren op de weg die de school wegwuifde. Andere tijden, andere juffen, andere ib-er, ander (lekker onzichtbaar) kind.
M Lavell
Duidelijk! Dank
Mijn hemel...
Hij is VIJF en nog wat kinderlijk / communicatief niet vaardig, terwijl verder alles prima gaat. En dat moet dan verder onderzocht worden? Misschien kan je beter die IB'er laten onderzoeken, die lijkt me namelijk niet goed bij haar hoofd.
De juiste benadering van je zoon kan jij ze leren. En als het jou niet lukt, gaan ze het ook van een ander (psycholoog of zo) niet aannemen. Been there, done that. Als het alleen die IB'er is en de juffen/schoolleiding zijn verder prima zou ik het negeren, anders is een andere school misschien iets om over na te denken. Dat gaat nog makkelijk op deze leeftijd.
School moet zich beter inlezen
Slimme kinderen moet je op hun eigen niveau uitdagen. Daarvan komen ze beter in hun vel te zitten. En wordt het makkelijker om sociaal te doen.
Soms passen kinderen sociaal juist beter in een hogere klas.
Spreek met school af dat ze eerst inzetten op uitdaging. Daarna kijken jullie weer verder.
Hoeft niet
Moni, scholen zijn niet verplicht te lezen en al helemaal niet om zich te conformeren aan bestaande opvattingen over de omgang met bepaalde leerlingen.
Ze zijn wel verplicht om uit te leggen wat ze van plan zijn.
Een school die beweert dat er iets niet goed is, zal ook moeten laten zien wat men daar hoe aan gaat doen en op basis waarvan men meent dat dat gaat helpen.
Dat mag ook een plan zijn dat vooral uit bidden bestaat en de opvatting dat god of wie ook daardoor hulp zal bieden.
