Puberzoon isoleert zichzelf
Beste mede-ouders,
De laatste tijd hebben mijn man en ik steeds meer zorgen rondom onze zoon van 17. Hij heeft een depressie, ASS en soms psychotische symptomen. Hij gaat hierom niet meer naar school en hij zit alleen maar op zijn kamer thuis. Hij slaapt veel en als hij niet slaapt leest of gamet hij om 'uit de hel te ontsnappen' (zijn woorden). Als we hem aansporen eens zijn boek weg te leggen wordt hij boos. Hij heeft therapie, maar dit slaat nauwelijks aan. Door zijn ASS heeft hij veel last van geluiden. Thuis loopt hij daarom altijd met een geluidsdichte hoofdtelefoon om geen geluid te horen. We wonen in de randstad en hij heeft veel last van het geluid van buiten maar ook van geluiden binnen. De laatste keer dat hij met iemand van school of uit de buurt heeft gepraat is misschien wel een jaar geleden. Als wij hem voorstellen om eens iemand uit te nodigen thuis wordt hij boos. Ook iemand appen om mee te praten vindt hij een slecht idee. Hij heeft een broertje en een zusje, en ook met hen praat hij niet. Niet dat er iets mis is met minder sociaal zijn, maar dit baart ons wel zorgen. Wij snappen dat dingen doen door zijn depressie lastig is maar naar ons idee wordt het zo alleen maar erger.
Wij weten niet meer wat we met hem moeten. Moeten we hem de hele dag in zijn bed laten lezen of moeten we hem aansporen om wellicht dingen met anderen te doen? Heeft iemand tips voor hoe we hem kunnen helpen?
Therapie
Zolang je zoon nog naar therapie gaat heeft hij er zelf in elk geval wat aan want anders zou zijn motivatie bij een depressie en een ASS er wel voor zorgen dat hij al snel niet meer gaat.
Bespreek met de therapeut wat je nog meer voor hem kunt betekenen als dat al zo is.
Overigens kun je het meer of minder treffen met de kennis over autisme van een therapeut. De meest deskundige mensen zitten bij de Leo Kannerstichting en het kan zinvol zijn om daar eens je licht op te steken.
Het is in elk geval belangrijk om te zorgen dat hij zich lichamelijk goed verzorgt en dat hij zijn rommel, met hulp, opruimt. Ook wordt het regelen van zijn financiele zaken belangrijk. Zodra hij 18 is moet hij het zelf doen en ik zou hem in deze staat niet los laten. Maar het samen met hem gaan doen.
Lezen en gamen zou ik verder met rust laten. Mogelijk dat hij via internet contacten heeft? Vraag daar eens naar.
Ik begrijp dat je je zorgen maakt. Maar zorgen voor de basale dingen kan al genoeg zijn. Is hij verder wel goed gezond? Heeft hij een bril nodig, hoort hij het wel (te) goed. Aan overgevoeligheid van de zintuigen kun je niet veel doen dan inderdaad de omgeving te beperken echter als iemand ergens extreem voor gemotiveerd is is het soms mogelijk om meer te verdragen. Maar dat is nu niet aan de orde.
Hij heeft blijkbaar wel hobbies. Lezen en gamen. Is daar iets mee te doen?
In een tijd dat het met mijn zoon heel slecht ging en hij niemand en zeker geen gesprekjes verdroeg communiceerden we per computer. Ik stuurde hem een berichtje met een vraag: kort en concreet. Of overhoorde zijn woordjes via de mail. Een woordje tegelijk.
Kijk wat er mogelijk is en dwing hem niet te doen wat je denkt dat 'zou moeten'.
Therapie
Bedankt voor je reactie.
Het is inderdaad zo dat hij wat aan de therapie heeft, anders zou hij niet meer gaan. Nu gaat hij meestal ongewassen en met zijn vuile kleren er heen, maar hij gaat wel. Ik probeer hem te helpen met het opruimen van zijn kamer, maar hij trekt dat niet zegt hij. Hij is te moe.
Over contacten online had ik nog niet nagedacht, maar ik zal het hem zeker vandaag eens vragen. Ook zal ik vandaag zijn therapeute eens mailen om met haar te overleggen.
Verder eet hij amper dus hij krijgt weinig nodige voedingsstoffen binnen, dus gezond is hij niet echt. We proberen hem aan te sporen om beter te eten, maar hij krijgt geen hap door zijn keel. Dwingen doen we niet.
rotleeftijd
Die leeftijd is, gecombineerd met ASS, een rotleeftijd. Ik denk dat jullie al genoeg doen en hij ook. Hij is te moe, zeg je zelf. Dat klopt. ASS is als een loodzware bal-aan-een-ketting en rond die leeftijd is het extra zwaar, heb ik zelf bij mijn eigen ASS-kinderen meegemaakt en herinner ik mijzelf ook uit mijn eigen puberteit.
Aansporen geeft alleen maar extra prikkels. Maar soms is het wel nodig. Zo heb ik nooit toegestaan dat er in vuile of kapotte kleding de deur werd uitgegaan. En toch maar af en toe die kamer opruimen, want troep prikkelt ook enorm. Soms hield ik een kind een dag thuis van school om te ontprikkelen. Dat ze zich veel terugtrokken zag ik maar als ontprikkelen.
De één is er vanzelf uitgekomen (heeft heel diep gezeten, inclusief zelfmoordgedachten) en staat tegenwoordig een stuk positiever in het leven, de ander heeft het al een jaar of vier steeds heel zwaar en zit inmiddels aan de antidepressiva. Je staat volkomen machteloos, want ook al zijn er therapeuten en begeleiders, het lijkt wel een fase waar ze doorheen moeten, want ik hoor het vaker van ouders van ASS-kinderen, dat dat eind van die puberteit zo'n verschrikkelijke periode is.
Sterkte!
Routine
Het is handig als je elke dag een routine hebt van even samen door de kamer en aandacht voor zelfverzorging. Op een vast moment zodat hij er aan gewend is.
Niet onderhandelen of steeds bespreken maar zeggen wat je gaat doen en je er aan houden. Al ruim je alleen even wat op voor hem. Kalm. Als hij weet hoe laat je komt kan hij ook even naar de toilet vluchten of zo.
Kleding opruimen en klaar leggen zodat hij zelf kan douchen als hij wil. Geduld tot hij mee kan veren.
Keus
Je kunt beginnen en dan als de tijd daar is, het moment, vragen wat hij zelf een goede tijd vind. Zodat hij er zoveel mogelijk controle over houdt.
Interessant artikel
Onze zoon met autisme, had ook een (sub)diagnose ADD. Daarom mocht hij Ritalin gaan gebruiken. We hebben een andere zoon gekregen. 
Dit artikel had over hem kunnen gaan.
Biochemie
Bij ass speelt op lichamelijk vlak de biochemie van het lichaam een grote rol; verstoorde darmflora, overmaat aan exorfinen en tekort aan DPP-IV, ontregelde neurotransmitters, tekorten aan voedingsstoffen enz. Wat doen aan de basis kan de ass niet oplossen maar er wel voor zorgen dat iemand beter in z'n vel komt te zitten. Onder andere stofjes als magnesium en vitamine B voeden het zenuwstelsel, wat kan schelen in de prikkelgevoeligheid.
en niet te vergeten, Guppie . . .
oestro-geen-dominantie, natuurlijk ook bij baby's, jongens, oudenvandagen, Guppie's, linkshandigen, autobezitters, werkelijk iedereen heeft er last van.
gr Angela
