Probleemjongere
Hallo,
Mijn zoon is recent 17 geworden en heeft dat uitbundig gevierd. Hierdoor kwam hij te laat op de afspraak bij mijn Ex waar hij momenteel ook woont. Hij is al verschillende keren zijn afspraken niet nagekomen maar in mijn ogen nooit cruciale zaken.
Nu heeft de nieuwe man van mijn Ex besloten dat hij niet langer welkom is en gooit hem dus zo buiten. Hij is zelf ook geen lieverdje en heeft wat zaken uitgehaald die in mijn ogen ook niet door de beugel kunnen, maar mijn Ex is zijn slaafje.Probleem is dat mijn zoon hier wat problemen heeft gehad met hangjongeren en absoluut niet naar mij terug wil. Hij heeft daar inmiddels ook een BBL -opleiding en werk gevonden.
Hoe kijken jullie hier tegen aan:
- Rechtzaak - dit zal de onderlinge verstandhouding zeker verstoren
- Aankaarten bij de raad voor kinderbescherming
- Hulp zoeken met het uit hus plaatsen van mijn zoon (Woongroep of zo)
School
Wat wil je zoon zelf? Ik zou als eerste naar de school gaan en daar aankaarten. Dat zijn onderwijs doorgaat is namelijk zeer belangrijk. En mogelijk dat school wel vaker met het bijltje heeft gehakt en wegwijzer kan zijn naar oplossingen die aansluiten bij zijn scholing.
De 2e mogelijkheid is de huisarts, mogelijk dat die maatschappelijk werk voor jongeren kent dat echt voor huisvesting, een dak boven zijn hoofd, kan zorgen.
Houd je doel voor ogen. Huisvesting en scholing voor je zoon.
Voor je het weet verdwaal je in procedures en wachtlijsten.
Met je zoon om tafel
Hij is 'pas' 17, maar ik zou met hem om de tafel gaan zitten en de opties bekijken. En heb je al geprobeerd met je ex en zoon samen te bespreken hoe het nu verder moet? Je ex is tenslotte ook ouder van je zoon, jullie hebben in ieder geval tot zijn 18e samen nog de verantwoordelijkheid voor hem. En daarna voorlopig nog financieel. De man van je ex heeft hier (nog even) niks mee te maken, eerst is het zaak dat je ex, je zoon en jij het hierover hebben.
Wat AnneJ zegt lijkt me een goede eerste stap, misschien heeft school suggesties. Het is in ieder geval ook in hun belang dat je zoon de opleiding blijft volgen, zonder (al teveel) problemen. Vraag op school naar begeleiding door maatschappelijk werk. Ook als persoonlijke begeleiding voor je zoon, want ik krijg het idee dat hij zeker nog begeleiding nodig heeft.
Je zou kunnen denken aan ouderwets op kamers bij een hospita, maar misschien is je zoon zelfstandig genoeg om op zichzelf te wonen. Of misschien zijn er familieleden of vrienden in de buurt van zijn school waar hij op kamers zou kunnen?
Sterkte, het lijkt me geen makkelijke situatie.
Wat wil hij zelf?
'Probleem is dat mijn zoon hier wat problemen heeft gehad met hangjongeren en absoluut niet naar mij terug wil.' Heeft hij dan wel een idee wat hij zelf wil?
Hij doet BBL, dus dan heeft hij werk waarvoor hij betaald wordt. Is 'op kamers wonen' een mogelijkheid?
Jouw opties zijn nogal fors. Met een rechtszaak afdwingen dat hij ergens gaat wonen waar hij niet welkom is of niet wil wonen zal weinig resultaat opleveren.
De raad voor de kinderbescherming begint vaak niet aan een huisvestingsprobleem van een 17-jarige, tenzij er meer signalen zijn van riskant gedrag en risico's op ontsporing van je zoon.
Je zoon uit huis plaatsen lijkt mij nogal fors. Ik zou het eerder vertalen in de vorm van 'je zoon helpen om zelfstandige huisvesting te vinden'. Advies geven (woongroep, familie) kan altijd. 17 jaar is jong, maar een 17-jarige dwingen om bij vader te wonen is ook lastig als hij dat niet wil. Bovendien hoop ik dat hij aan jou een goede achterwacht heeft, die hem helpt bij de eerste perikelen, zeker als hij straks 18 wordt.
Er is een optie: hij kan bij jou wonen. Van daaruit kan hij zelf betere opties aandragen.
Tsjor
Ondertussen
Ondertussen is er wel iets wat je kunt doen, namelijk -als je zoon dat goed vindt- hem overschrijven bij de gemeente naar jouw adres. Maakt niet uit waar hij daadwerkelijk woont, hij moet een woonadres hebben. Op die manier heb je meer mogelijkheden om hem te helpen zijn problemen op te lossen.
Je ex kan daar zeer boos om worden, als in het convenant staat dat de hoofdverblijfplaats bij haar is. Het scheelt haar kinderbijslag, kindgebonden budget wellicht en kinderalimentatie. Zij zal dan naar de rechter kunnen stappen om het terug te draaien. Tegen die tijd is hij bijna 18. Overschrijven kan digitaal, het kost weinig moeite. Jij moet akkoord geven dat hij daar komt wonen.
Tsjor
Nou Tsjor
'Maakt niet uit waar hij daadwerkelijk woont, hij moet een woonadres hebben'
Het maakt wel degelijk uit waar zoon daadwerkelijk woont. In ieder geval niet -zoals ik uit het verhaal begrijp- bij zijn vader. Dus een BRP-inschrijving bij de vader is een valse aangifte.
'Zij zal dan naar de rechter kunnen stappen om het terug te draaien'
Daarvoor hoeft moeder niet naar de rechter hoor. Zij kan gewoon zoon weer op haar adres laten inschrijven. Bij twijfel of zoon daadwerkelijk op haar adres woont kan worden gevraagd welke school zoon bezoekt of er kan een controlebezoek op moeders adres worden afgelegd.
Valse aangifte
Maar als moeder hem weer terug schrijft, terwijl hij daar niet meer mag wonen, dan is dat ook een valse aangifte.
Voordat je het weet heeft de jongen geen verblijfplaats meer.
Ik kan me de situatie voorstellen dat de jongen tijdelijk ergens bij een vriend logeert.: moeder gooit hem eruit, bij vader wil hij niet. Dan is de vriend (voorbeeld) geen vaste verblijfplaats, maar een tijdelijke opvangplek. Het heeft geen zin en is ook niet goed om hem dan op die plek in te schrijven in het GBA. Je gaat een kind ook niet overschrijven als het ergens logeert.
Als vader dan iets voor zijn zoon wil doen is het beter als hij op zijn adres staat ingeschreven. Vader kan dan eventueel vanuit die positie de gesprekken starten met school, jeugdzorg, de financiële dingen regelen, ziektekostenverzekering etc. Alle post komt dan bij vader, ook de eventuele boetes bijvoorbeeld.
Stel: vader schrijft over, moeder schrijft terug, dan wil ze blijkbaar dat hij wel bij haar komt wonen.
Stel: vader doet niets, jongen blijft bij moeder ingeschreven, maar woont daar niet meer. Dan krijg je problemen: post komt niet meer bij jongen terecht, niemand regelt hulp, niemand praat met school etc.
Ik zou er in zo'n situatie alles aan doen om het kind in elk geval officieel naar me toe te trekken en van daaruit zorgen dat er goede hulp komt.
Tsjor
