Paar vragen over Asperger
Omdat er hier een aantal mensen rondloopt die erg veel van autisme weten, wil ik hier graag wat opheldering vragen over Asperger.
In mijn omgeving is een jongen met Asperger. Vroeger (basisschoolleeftijd) heeft hij, als hij iets niet mocht hebben, geld gestolen van zijn ouders. Ook heeft hij door een niet al te handige actie (bewust of onbewust) het huis bijna in de fik gestoken.
Volgens zijn ouders ligt dit aan het feit dat hij Asperger heeft. Ik kan daar echter niks over vinden op internet en ik ken zelf ook genoeg mensen die als kind ook zulke acties hebben uitgehaald, zonder syndroom van Asperger.
Nu vraag ik me dus af in hoeverre dit aan Asperger te wijten is. Ik ben gewoon nieuwsgierig. Met zijn ouders zijn wij niet meer 'on speaking terms' dus daar vraag ik het liever niet aan.
Is mogelijk.
Bij een aantal mensen uit autisme zich o.a. in het niet kunnen inschatten van "oorzaak/gevolg".
Ik weet niet wat er is gebeurd bij het bijna in de fik steken van het huis, maar mijn puber-asperger wilde ooit een eitje bakken. Het spetterde nogal omdat de pan niet goed droog was gemaakt. Daar schrok hij van en toen is hij weggelopen naar zijn kamer zonder het vuur uit te zetten.
Gelukkig was ik net in de buurt. Sindsdien mag hij alleen koken onder toezicht.
vragen
Wil je dan graag dit kunnen beoordelen? Waarom houdt je je hiermee bezig?
Wat maakt het uit? Ja kan. Maar niet elke persoon met Asperger doet dit. Het is al moeilijk genoeg voor die ouders, jammer dat je niet meer in de gelegenheid bent om begrip te tonen. Die hebben het zo te lezen al zwaar genoeg zonder al die oordelen.
gerelateerd aan het denken
Mensen en kinderen met Asperger kunnen dingen doen die je als fout beoordeeld door hun eigen manier van denken en op hun eigen manier.
Vaak vallen ze daarbij op door hun naiviteit. Waar andere mensen mee weg komen omdat ze het weten te verbergen, is dat voor mensen die de gevolgen en de omgeving niet goed weten in te schatten veel moeilijker.
Als de juf de klas uitgaat gaan er altijd een paar kinderen gezellig donderjagen. Maar ze horen haar weer aankomen en stuiven naar hun stoel. Het kind met Asperger staat nog te lachen als de juf binnenkomt en wordt er uit gepikt.
Heel vaak zijn ze namelijk zelf niet vaardig genoeg om situaties te veroorzaken maar worden dan wel als de boosdoener aangemerkt.
Mijn dochter heeft een keer geld gestolen omdat ze letterlijk niet kon wachten tot ze haar Sinterklaascadeau kreeg. Die spanning was voor haar zo onverdraaglijk dat ze daarbij met name haar eigen grenzen overtrad. Ze stal geld, dat vond ze vreselijk, en bovendien ondanks haar angst sprong ze op de fiets om alleen naar de speelgoed winkel te gaan en het beoogde cadeau aan te schaffen.
'Normaal' ging ze nog niet eens alleen naar de bakker die bij ons op de stoep was op een steenworp afstand, zo bang was ze.
Zoon heeft een fascinatie voor vuur en experimenten gehad. Ik houd hem nog steeds in de gaten. Gelukkig was hij tegelijkertijd heel braaf. Ik had een afspraak met hem dat hij mocht experimenteren als ik thuis was omdat ik dan kon zorgen dat er geen gevaarlijke situaties ontstonden. Dat deed ik dan ook van harte, geen smoesjes, en zoon wachtte altijd op mij. Desondanks ging er vorig jaar nog eens iets mis waar ik bij was en niet in de gaten had dat hij iets stoms deed waarna de stoppen doorsloegen. Weer wat geleerd, maar inderdaad wat Hortensia al zegt: je niet goed kunnen verbeelden wat de mogelijke consequenties kunnen zijn.
Als er foute of criminele dingen gebeuren heeft het vaak te maken met de manier van denken en gebeurt het op een manier typerend daarvoor.
Maar mensen met Asperger zijn juist vaak brave burgers omdat ze de regels juist niet willen overtreden. Ze kunnen wel door anderen, door hun naiviteit, aangezet worden tot strafbare zaken.
Bedankt!
Hortensia en AnneJ, bedankt, dat verheldert een heleboel! Ik heb ook geen idee hoe dat 'bijna in de fik steken van het huis' is gegaan, of dat nou een ongeluk met iets bakken was of dat hij bewust iets in de fik heeft gestoken.
Mijntje, waar haal jij uit dat ik een oordeel heb over de ouders? Dat doe jij nu naar mij toe lijkt me. Ik ben gewoon erg nieuwsgierig van aard, en kon hier niks over vinden. Dat wil niet meteen zeggen dat ik die ouders niet geloof hoor. Maar meer dat ik me af vroeg in hoeverre het aan Asperger kan liggen of dat het 'normaal' gedrag is.
mmm, lastig
Mijn schoonmoeder heeft asperger. Ze is heel slim, maar ook erg voorzichtig omdat ze bang is dingen verkeerd te doen. Juist vanuit die onzekerheid, angst en zaken niet juist in te kunnen schatten, doen ze dingen die juist erg gevaarlijk zijn.
Door die angst is ze vaak onhandig en doet dan dingen die een ander nooit zou doen. Daar moet je wel op bedacht zijn. Je vraagt je dan af: Waarom doet ze dat nou (want ze is heel slim). Juist dat maakt het zo gevaarlijk.
Ik zal mijn kleintjes nooit aan haar toevertrouwen. Ze overziet dingen al snel niet meer en laat dingen toe waarvan je al ziet dat het fout gaat. Ze schat het gevaar gewoon anders in en schat sowieso dingen anders in.
Ik denk dat het ook zo met je zoon is. Laat het hem wel doen, maar gewoon samen. Vaak schrikken ze zo erg dat het nooit meer doen. Dat is het andere uiterste en ook niet nodig.
Dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn en die wij zonder erbij na te denken doen, zijn dat voor mensen met Asperger niet.
en
Als er veel mensen in de buurt zijn (bijv. tijdens een verjaardag). Dan raakt ze het overzicht kwijt. Op zulke momenten moeten we als ouders erop letten dat onze kinderen (7 en 5) niet bij oma in de keuken staan want oma overziet het niet meer. Ze wil de kinderen graag laten helpen, maar dat gaat dan fout. Te hete dingen krijgen ze in hun handen om naar de kamer te brengen bijv.
In zulke situaties zou je de kinderen even weg kunnen sturen, of een volwassene even kunnen vragen te helpen, maar dat doet schoonmoeder dan niet. We moeten daar echt op bedacht zijn.
