Ontluikende sexualiteit bij adhd/pdd-nos

Mailen?

Is het misschien een idee om de informatie naar hem te mailen?
Positief (niet ontkennend) formuleren.
Het voordeel van mailen is dat je zoon het nog eens rustig over kan lezen tot hij het begrepen heeft op een moment dat hem uitkomt.
En niet op een moment dat iedereen zich ongemakkelijk en misschien te emotioneel gedraagt vanwege een fout moment waarop hij betrapt is. Per mail kun je de emoties weglaten en het positief en concreet formuleren.

"Als jongere heb je alleen sex met jezelf.
Sex met jezelf doe je op je kamer of onder de douche met de deur op slot. 's avonds voor je gaat slapen is een handig tijdstip"

Afhankelijk van de mogelijkheden bij jullie thuis. Als de kamer niet op slot kan dan kun je afspreken dat er een briefje op de deur komt of een bordje, of je spreekt een signaal af dat hij privacy nodig heeft. Daar moet iedereen zich dan ook aan houden.

Het kan helpen om dit zo kort mogelijk te herhalen op een vast tijdstip. Per mail of gewoon zeggen voor je zoon gaat slapen.

Het duurt soms langer voor je zaken ingeprent krijgt. Deels door onbegrip. Ook al denk je dat je het duidelijk hebt gezegd toch kan de boodschap - sex met jezelf, niet met anderen, alleen in privacy- niet doorgedrongen zijn of je zoon is het nou eenmaal al fout gewend en moet eraan wennen om het anders te gaan doen. Het kan ook zijn dat hij een verkeerd voorbeeld heeft gehad. Een ander kind dat sexueel toenadering heeft gezocht en dat je zoon denkt dat dat dan normaal is.

Het is ook belangrijk om goed voorlichtingsmateriaal te zoeken. Indertijd heb ik met mijn zoon programma's op de BBC en op National Geographic gekeken over menselijke sexualiteit en hem het boekje 'vies is lekker' gegeven van Ivan Wolffers, en dat met hem besproken als hij dit aangaf.
Kinderen met autisme hebben meer expliciete uitleg nodig omdat de subtiliteiten ze mogelijk ontgaan en je wilt niet dat ze de kennis over sexualiteit opdoen van de straat of porno of andere dubieuze bronnen.

Jouw zorg

Als ik het begrijp, dan is jouw zorg, dat hij in de problemen zal komen, als iemand anders hem betrapt. Of dat hij in de problemen komt omdat hij iets voorstelt bij iemand en dat dan helemaal verkeerd uitgelegd wordt. (als hij dat voorstel dat hij bij zijn broertje deed, bij een neefje of buurjongetje doet, en die ouders begrijpen het probeert, dan is hij de sjaak). De algemeen heersende trend in de samenleving is keihard voor mensen die kinderen zo benaderen.

Weet hij dat? Heb je die zorg met hem gedeeld?

Het is natuurlijk een hele dubbele boodschap die je je kinderen moet geven. Seks is goed, seks is normaal. Maar pas op dat je geen 'verkeerde' signalen uitstraalt naar buren en anderen, want dan wordt je genadeloos afgemaakt. Je moet doen wat goed voelt voor jezelf, maar val anderen daar niet mee lastig.

We doen net alsof er geen taboes meer zijn, maar die zijn er natuurlijk wel. Keiharde taboes. En de ontluikende seksualiteit van een jongen van 14, die zijn eigen privacy niet goed bewaakt, is een van die taboes.

Ik zou het dus geloof ik zo uitleggen. Als iemand je ziet, dan ben je enorm de pineut. Mensen zullen je bestempelen als viezerik. Zo zijn mensen. Ze hebben geen gelijk, maar het is wel de realiteit. Daar krijg je dan enorm veel last mee. Dus pas toch op, pas toch op.
En dan heel duidelijk die regels van AnneJ communiceren.

En voorbeelden?

Wat hier altijd heel goed werkt (maar onze zoon heeft geen ass), is het vertellen van verhalen over anderen, die in de problemen zijn gekomen, door hun gedrag. Ik weet alleen niet of jouw zoon dat kan, door die pdd-nos. Verhalen van anderen op zichzelf projecteren.

Nu speelt jouw probleem niet bij ons, maar op andere gebieden werkt dat wel. Als er in de krant, of op internet een verhaal staat over een jongen van zijn leeftijd, die iets heeft uitgehaald, dan noem ik dat. Maar vanuit het perspectief van die jongen. Wat erg dat hem dit overkomen is. Hij deed zusenzo, had natuurlijk helemaal niet bedacht dat dit zo uit de hand zou kunnen lopen. En dan gebeurd dit.

Bijvoorbeeld van die jongens die de school bedreigd hadden vanuit een telefooncel een aantal jaren terug. Iedereen in rep en roer. Weet je nog? Dat is nu iets wat ik onze zoon zomaar zou zien doen. In een boze bui, ja hoor! Dus zo'n verhaal deel ik dan met hem.

Nu helpt dat ook maar matig, hij heeft een paar maanden terug zijn biolerares dood gewenst op twitter. (( Nooit gedacht dat hij zo stom zou kunnen zijn! Gelukkig controleer ik hun accounts!

Maar mijn gedachte is dan: ik heb in ieder geval gedaan wat ik kon. Dat geeft dan toch ook wel weer rust.

In het geval van je zoon, zou ik hem geloof ik ook wel gaan controleren. Waar is-ie? Wat doet-ie?

Zou het nog kunnen helpen om vervangend gedrag te zoeken? Hij doet het waarschijnlijk op die plekken omdat het spannender is? Of omdat hij daar dingen ziet waar hij opgewonden van raakt? Met zijn kamer op slot, is het natuurlijk helemaal niet spannend meer. Dan zou je met hem die dingen op een bepaalde manier naar zijn kamer kunnen brengen? Ik zit maar wat te denken hoor. Maar als hij laarzen opwindend vindt, zou je op zijn kamer laarzen kunnen neerleggen. Het is wel moeilijk want dan moet hij met jouw praten over dat soort onderwerpen en dat kan een 14-jarige natuurlijk maar moeilijk met zijn moeder. Is er een vader in beeld, die het kan oppakken?

Toevallig zit ik net 'In een mens', van John Irving te lezen. Een roman over de ontluikende seksualiteit van een 14-jarige jongen. Heel invoelend geschreven. Wel dik. Ik weet niet of je van lezen houdt?

Social stories

Ook bij autisme wordt geadviseerd om informatie door te geven via social stories. Het beste zijn verhalen uit je eigen geschiedenis familie of vrienden maar zeker ook uit de krant. En inderdaad attenderen, heb je dat gelezen/gezien. Voorop staat dat je een steunende neutrale houding hebt naar je kind.