onderzoek-umcutrecht...

toevallig

Hebben we volgende week een afspraak in het UMCU met onze dochter van 5 ivm ADHD. Wat ik heb begrepen is dat je ca. 5 weken na het (uitgebreide) eerste bezoek, een adviesgesprek krijgt. Pas dan hoor je dus ook meer over het vervolgtraject en eventuele medicatie.
Verder kan ik je (nog) niet helpen. Succes in ieder geval!

Tip

Ik zou deze vragen vooral ook opschrijven.

Wij hebben zelf onlangs de intake gehad bij psychiatrie UMC met onze dochter. Eerst de eindeloze vragenlijsten, daarna een intake van 2,5 uur. Nu moet onze dochter nog 2 ochtenden aanvullend neuropsychologisch onderzoek doen. Ze heeft overigens geen adhd, maar iets anders. Pas een aantal weken daarna hebben we het adviesgesprek en het behandelplan. Dat is allemaal in Utrecht.

Wat ik begrepen heb, is dat het UMC wel het behandelplan maakt, maar dat ze proberen zoveel mogelijk dingen door zorgverleners dichtbij te laten regelen. Dus bijv. een logopedist in je eigen woonplaats voor het spreken e.d.

Het is handig om je vragen op een lijstje te zetten, want je vergeet tijdens zo'n gesprek makkelijk dingen. De psychiater bij ons vroeg overigens minstens 10 keer of we nog vragen hadden, ze benadrukte ook dat we altijd konden bellen met nog meer vragen.

Ik had ze van te voren ook een paar keer gebeld en ik kreeg steeds heel goed en helder antwoord. Ik vond het erg prettig gaan.

dagbehandeling?

Kan ze niet in dagbehandeling? Dan kan ze thuis tot rust komen. Een kind in een vreemde omgeving krijgt ook stressgedrag door de opname. Dat wil je ook beperken. Jij kunt ook, samen met je dochter, rapporteren hoe het s'avonds en s'nachts gaat tijdens de observatieperiode.
Vraag aan je dochter wat er besproken is en wees ook beducht voor 'mishandelingsverhalen'. Dat kan een reden voor het opnameverzoek zijn.

Bloempje

Jeetje, wat heftig bij jullie! Wat lijkt me dat moeilijk. Ik hoop dat ze je dochter goed kunnen helpen en dat zo'n opname goed uitpakt. Ik heb er geen ervaring mee, dus ik kan je helaas niet helpen, maar ik heb wel een goede indruk gekregen van deze afdeling van het UMC, dus ik zou wel vertrouwen hebben in hun aanpak.

Hier is het allemaal een stuk minder heftig. Wij zijn van de week wel een hele ochtend zoet geweest met diverse gesprekken en onderzoeken. Onder andere een onderzoek waarbij wij met de psychiater achter een spiegelwand zaten en in de kamer ernaast iemand met onze dochter allerlei werkjes deed.

Ach, zo gemeen! Mocht ze bijvoorbeeld een cadeautje uitzoeken (gummetje, potlood zoiets) en dan kreeg ze een doos met puzzel en als ze de puzzel kon maken kreeg ze dan dat cadeautje. Begeleidster ging in een hoek (met rug naar dochter toe) zogenaamd aan het werk en dochter aan de slag met de puzzel. En dan ontbrak er 1 stukje. Kreeg dochter de boodschap: "tja, je hebt niet de hele puzzel gemaakt, dus je krijgt het cadeautje niet".

Of zette ze een hele tafel vol leuk speelgoed naast dochter, gaf dochter een vel papier en 3 krijtjes, ging dan eerst benoemen wat er allemaal was aan speelgoed en vervolgens:"maar je mag er niet aankomen, ga maar even tekenen", en dan ging de begeleidster even de kamer uit.

En nog meer van dat soort dingen... Omdat dochter in zo'n vreemde omgeving duidelijk heel anders reageert dat thuis, komen ze ook nog een keer bij ons thuis observeren. Over een paar weken hebben we dan een adviesgesprek en horen we hoe en wat verder.

We zijn trouwens ook net bezig met overstappen naar een andere school. Dochter is nu 2 weken aan het wennen in een speciale klas voor hoogbegaafde kinderen. Opvallend is dat het eigenlijk al veel beter met haar gaat. Ze heeft zeer zeker kenmerken van ADHD, met name op concentratie gebied, maar wellicht is een deel ook terug te voeren op haar hoogbegaafdheid in combinatie met een school die daar te weinig oog voor had.

Wij zijn zelf eigenlijk een beetje huiverig om haar te overvragen i.v.m. de ADHD. En twijfelen nog of ze wel op haar plek zit in deze klas, maar het lijkt haar tot nog toe juist veel goed te doen.

Afwachten dus maar.

Ik wil jullie in ieder geval heel veel sterkte wensen bloempje! Hopelijk gaat het gauw beter met jullie dochter.

helemaal niemand?

hallo allemaal.

niemand die zijn of haar kind opgenomen is geweest in utrecht
of ergens anders?
en dat met mij willen...zodat ik weet wat ik kan verwachten?!

het ziet er toch uit dat ze mijn dochtertje willen opnemen.
heb deze week een afspraak met een pychiater van de opnamen afdeling

ann-j
nee dat is niet beter alleen dagbehandeling.
dat is nog meer verwarrend voor haar...en ook elkedag ophalen en brengen naar utrecht...vind het zelfs jammer dat ze niet daar 7dagen kan zijn...begrijp jullie me niet verkeerd ik vind het niet leuk dat opgenomen wordt!....maar we hebben echt heel veel al geprobeerd met haar en niks slaat aan..
ik kan het haar ook niet uitleggen. dat ze wordt opgenomen en waarvoor..dat begrijpt ze nog niet.
en ze kan me ook niet vertellen hoe het gaat daar....
omdat ze taal en spraak achter stand heeft.....
ze begrijpt veel ....en vertelt op haar manier wat ze wil...en kent een paar woorden....ze kan zich goed duidelijk maken...

Nickelo..
hoe is het nu?

Jippox..hoe is het nu?

bloem..

zo maar een gedachte

Ik zou haar een laptop of een Ipad geven. Dan kan ze beter focussen en even nadenken wat ze wil zeggen. Dat kan ze dan intypen en aan jullie laten zien. Misschien ook wel even leuk voor haar om te doen voordat ze opgenomen wordt, iets positiefs.
Waarschijnlijk is een programma met aan te klikken woordjes of symbolen handig voor haar omdat ze ook een achterstand heeft.
Maar je hoort wel vaker, ook in de literatuur, dat een computer een kind helpt om beter te concentreren en om beter contact te leggen en te laten zien wat er in haar omgaat.

Ik ken een kind

Dat opgenomen is geweest in de Bascule. Dat was geen succes.
Teveel medewerkers die kinderen 'toespreken' in plaats van echt contact te maken en een kind op zijn gemak te stellen.
Ik snap wel dat het je teveel is en dat je zelf ook snakt naar een pauze. Maar je moet je afvragen of je kind niet erger terugkomt dan ze erheen gaat. Kinderen uit hun vertrouwde omgeving halen is geen kleinigheid.

AnneJ

Houd nu eens op mensen alsmaar angst aan te praten. Je weet te weinig van dit onderzoek en deze observatie om er een gefundeerd oordeel over te hebben. Het feit dat jij zelf.....of iemand die jij kent....zegt helemaal niets over de situatie van dit meisje over wat hen in het umcu is aangeraden.

Aagje

Wat is de toegevoegde waarde Aagje

Een kind met dit soort problemen is sterk afhankelijk van vastigheid en vaste verzorgers. Ze is pas 6 jaar!
Dan is een opname geen toegevoegde waarde. Ze mist de vertrouwde personen waarbij ze zich emotioneel veilig kan voelen en de vertrouwde omgeving waarin ze op zijn minst enige controle heeft over hoe het met haar gaat.
Dat wil je niet afnemen voor een opname.
Als de ouders er doorheen zitten is het natuurlijk een ander verhaal maar dan is het respijtzorg en beter voor je kind op de lange duur. Niemand is erbij gebaat dat ouders hun kind niet meer kunnen verzorgen.
Een kind is geen pakketje dat je wel even ergens anders kunt parkeren.
Daar hoef je geen 'deskundige' voor te zijn.

Bovendien

Een lichamelijk ziek kind, dat in de meeste gevallen psychisch goed functioneert mag zijn ouders zo vaak mogelijk om zich heen hebben. Hele opvanghuizen zijn er voor opgericht en rooming in.
Maar op dit soort afdelingen worden kinderen met name gescheiden van hun ouders en zijn eenzaam. Moeten zich per direct handhaven in een groep en met wisselende volwassenen. En dan hebben ze het psychisch al moeilijk.
Dat is geen hogere wiskunde Aagje.

Ervaring Jippox

Zelf heb ik geen ervaring maar ik vind de gemene voorvallen bij de dochter van Jippox, waarschijnlijk om een reactie uit te lokken, verontrustend. Valse beloftes maakt ieder kind in de war.

Flanagan

Die vond ik ook zeer eigenaardig. Wat denken ze te bereiken door een kind op zo'n lullige manier te frustreren?

gedrag

Ik kan me wel voorstellen dat ze een kind frustreren op een dergelijke manier. Juist om te proberen te triggeren dat gedrag waarvoor het kind onder behandeling is, ook tijdens de observatie zichtbaar wordt.

Door dat op deze manier te doen, waarbij de ouder mee mag kijken, kan het kind na afloop ook van een vertrouwd persoon uitleg krijgen wat er gebeurd is en waarom.

reactie

De psycholoog die de testen uitvoerde bij mijn dochter heeft haar zelf ook nog achteraf verteld dat het allemaal bij het onderzoek hoorde. En uiteraard mocht ze het cadeautje tòch hebben. Ook wij hebben het er nog uitgebreid met haar over gehad.
Ik denk dat ze er echt wel wat uit kunnen halen, over hoe een kind op bepaalde situaties reageert. Ik vond het zeer zeker moeilijk om aan te zien, had echt met haar te doen. Maar ze heeft er in ieder geval niets nadeligs aan overgehouden.

Inmiddels is er ook een huisbezoek geweest (observatie). Volgende week hebben we een adviesgesprek met alle bevindingen. Ik ben benieuwd wat daar uit komt. In ieder geval gaat het al veel beter met onze dochter sinds ze op een andere school zit!

AnneJ, je mist het punt

Het gaat er om dat jij in bepaalde situaties in een Pavlov-reflex schiet en iets meteen afbrandt op basis van jouw ervaring, of de ervaring van mensen die je kent, of de ideeën die jij jein de loop van de tijd eigen hebt gemaakt. Maar jouw ervaringen, noch die van de mensen die je kent, noch jouw ideeën zijn universeel. Jij kent de situatie niet en kunt helemaal niet oordelen of er toegevoegde waarde is of niet. Dat je dat soort dingen meteen roept zegt meer over jouw pre-occupaties dan over de realiteit van ts en haar kind!
Ik ken de situatie niet, maar weet dat er in academische centra veel kennis en ervaring zit. Je kunt ervan uitgaan dat een dergelijk advies niet licht gegeven wordt en dan nog is het aan de ouders om op basis van eigen ervaringen, eigen vertrouwen of eigen wantrouwen een keuze te maken. Die hebben jouw bangmakerij niet nodig.

Aagje

update.....

hallo allemaal..

heb een gesprek gehad met de behandeld pyschiater
en hun vertelde dat het geen goed iedee is om haar om op te nemen.
ze heeft te grote achterstand en zou haar geen goed doen
en zou zelfs verzuipen tijdens een opnamen.
ze gaan nu overleggen over medicatie?.
ik zou graag meer willen vertellen.
maar ben bang om herkend te worden op dit forum!.

ik ga nu een ander topick maken
over mijn zoontje bij gezondheid
want ik denk dat het bij gezondheid hoort?!..

bloem.

Tja Aagje

Ik had ook gehoopt dat er iemand zou reageren met goede ervaringen met opname. En dan wat er goed aan was geweest.

Anne

Het gaat er niet om dat ik vind dat er het een of het ander moet gebeuren en dat ik hoop op positief ondersteunende verhalen. Ik kan geen oordeel hebben over deze specifieke situatie, want daarvoor heb ik te weinig kennis van de problematiek en van het kind waar het om gaat. Ik vind alleen dat jij niet altijd jouw wantrouwen moet proberen over te brengen op anderen. Hun situaties zijn niet gelijk aan die an jou.
Verder: er is al een keuze gemaakt, lees ik, met behulp van de behandelaar. Samen hebben ze wel zicht op de situatie en het kind: Bloempje, dan us dat vast een verantwoorde keuze van jullie. Sterkte met je zoontje!

Aagje

wantrouwen

Dat wantrouwen heeft een grond die niet alleen met mijn situatie te maken heeft Aagje.
De jeugdhulpverlening is geen warm bad maar een veld waar veel belangen en politieke en publieke discussies aan de orde komen. Als ouder is het belangrijk om je eigen positie goed te bewaken omdat je daar kwetsbaar in bent. Er gebeuren een hoop goede dingen maar er is ook veel onnodig leed. Zeker nu veel organisaties onder druk staan door de transitie, organisatieveranderingen en bezuinigingen.
Dat niet benoemen en doen alsof het je reddingsboei is en dokters belangeloos het beste voor hebben met jou en je kind lijkt me een mooie maar toch regelmatig wat naïeve voorstelling van zaken.

Veel onterecht positieve screeningen KM

UMC Utrecht is ook expertisecentrum kindermishandeling.

http://www.umcutrecht.nl/onderwijs/nieuws/2010/04/umc-expertisecentrum-kindermishandeling.htm
"Doet de screening wat hij moet doen: het opsporen van terechte gevallen van kindermishandeling? Voor zover er iets bekend is van de huidige screeningsprocedure lijkt het erop dat er veel onterechte positieve screeningen zijn: d.w.z. er is een verdenking op kindermishandeling, die uiteindelijk wordt verworpen na zorgvuldig onderzoek."

Dus: veel onterechte positieve screeningen

Dat is wat anders dan de 98% waar het eerste onderzoek naar 'hits' op de eerste hulp mee aankwam, de oosteuropese cijfers.

En dat gaat alleen nog maar over de eerste hulp. De kinder- en jeugdpsychiatrie is nog veel vager want mensen met kinderen komen al binnen met een 'zorg'. Altijd raak.

Ik denk dat Bloem daar inmiddels een soort ervaring mee heeft bij de Bascule. Lees haar bericht nog maar eens door.