Niet te stillen honger naar kennis

Kennishonger

Fijn dat je dochter het weer leuk vindt op school. Is je dochter nog niet getest op hoogbegaafdheid? Ik zou dat wel doen want dan krijg je beter inzicht in hoe je kind informatie opneemt, verwerkt en reproduceert. Wij (school en ik) kregen ook gericht advies en tips. Boeken, lesmateriaal, websites, het kind zelf antwoorden laten opzoeken etc. Zeker in combinatie met de ADHD warenen zijn dat waardevolle adviezen en praktische handvaten.
"hoe ik deze honger kan bevredigen zonder dat ze voor gaat lopen op het schoolschema of met een kans op eenzijdige interesses." Hoezo? Het is alleen maar toe te juichen en aan te moedigen om nieuwsgierigheid en honger naar kennis te bevredigen; in welke mate en op welke manier dan ook. Voorlopen op het schoolschema gebeurt sowieso wel en daar moet school iets mee doen, hetzij door extra verdiepings/verrijkingsmateriaal en/of door versnellen. Voor eenzijdige interesses zou ik al helemaal niet bang zijn. Daarnaast, bij kinderen verlopen interesses in fases. Dan vinden ze dit weer interessant, dan weer dat. Gewoon inspelen op die interesses.

Heerlijk toch

Mooi toch om te zien hoe een kind de wereld om haar heen ontdekt en allemaal interesses begint te ontwikkelen. Ik zou haar zeker niet ontmoedigen maar zoveel mogelijk aan haar zucht naar kennis tegemoet komen door haar veel boekjes en dingen aan te bieden en op haar vragen antwoord te geven. Voorlopen op het schoolschema zou ik niet bang voor zijn. Het schoolschema is gebaseerd op een gemiddelde. Sommige kinderen zijn (veel) sneller en sommige kinderen zijn (veel) langzamer. Als ouder en als school moet je proberen om de kinderen zoveel mogelijk op hun eigen niveau te laten werken.

Eenzijdige ontwikkeling zou ik ook niet bang voor zijn. Op school krijgt ze toch ook gewoon alle vakken? Ze zal dus toch een deel van haar tijd moeten besteden aan andere dingen.

Thuis zou ik haar gewoon haar gang laten gaan.Grote kans trouwens dat het inderdaad over een paar maanden weer wat anders is.

En als het altijd rekenen blijft dan is dat haar passie en dan is het heerlijk voor haar dat ze zo'n passie heeft en wie weet wordt ze ooit wel een briljant wiskundige.

Ideetje voor sinterklaas

Met haar interesse in rekenen is het boek "de telduivel" van Hans Magnus Enzensberger een aanrader!

"eenzijdige interesse"

Noem die "eenzijdige interesse" hobby en dan is het geen probleem meer Lekker rekenen, waarom niet?

Straks komt alles goed

Als het kind eenmaal op de universiteit zit, vindt iedereen het volkomen normaal.

Interesses

... zelfs straks op de middelbare school, zeker op een Gymnasium, past je dochter er naadloos tussen. Mijn zoon (11, hb, ADHD) zit nu in 2 Gym en kan naar hartelust zijn hart ophalen, vragen spuien en leergierig zijn. En die interesses veranderen echt met de tijd; zoonlief was en is ook heel goed in rekenen maar nu is hij tot ieders verbazing helemaal into Latijn, Grieks en de moderne talen En sommige interesses blijven; nog steeds is hij zeer geinteresseerd in dinosauriers en het heelal.

Gerustgesteld

Ik ben grotendeels gerustgesteld door jullie reacties. Dat boek lijkt me geweldig. Dat krijgt ze van de Sint. We gaan het gewoon een hobby noemen. Het plezier staat voorop. Inderdaad, dat hoeven we ons toch niet te ontzeggen.
Door jullie wordt hb geopperd. Ik vraag me af of dat zo is. Ze is uitgebreid getest voor de adhd en daar is toen niets van hb uitgekomen. En eerlijk gezegd verwacht ik niet dat het nu anders is. Misschien wel een idee om in overweging te nemen, later.
Mocht er ooit hb uitkomen, wat kan dat betekenen (schoolwerk)? Of moet je het zo zien dat het een extra diagnose is (een andere manier van leren)? Ik ken namelijk wel wat hoogbegaafde klasgenoten van vroeger en ik kan ze niet benijden. Ze kwamen op mij toch redelijk vaak over als diep ongelukkig en eenzaam. Natuurlijk was school flink onder hun niveau maar ze waren ook slimmer dan de rest (en dus wat eenzaam op dat vlak). Dat wil je niet voor je kind. In die zin, leek het mij, tot ik dit forum leerde kennen, altijd een soort vloek. Maja, je hebt het of je hebt het niet.
Kennelijk is er wat veranderd. Hoe is dat nu eigenlijk?

Eenzijdige interesse

Eenzijdige interesse.. zou je ook passie kunnen noemen. (al was Serwe me voor met die observatie, haha)

Hoogbegaafd

Uit je beschrijving maak ik op dat je dochter zeker hoogbegaafd zou kunnen zijn. Ik ben het zelf en mijn zoon is dus ook hb en heeft ADHD. Hij werd met ruim 6 jaar getest op hb en daaruit kwam toen het vermoeden dat hij ook ADHD zou kunnen hebben vanwege snel afgeleid zijn, veel slordigheidsfoutjes etc. Hij vertoonde en vertoont ook enkele zaken die veel kinderen met hb hebben zoals faalangst en perfectionisme. Veel symptomen van hb komen overeen met die van ADHD en andersom; en ook de combinatie ADHD en hb komt vaak voor. De ADHD zit dan de hb in de weg en andersom.
Wat zo'n test je oplevert is in ieder geval zekerheid danwel uitsluitsel. In het geval van hb kan je zoals eerder gezegd veel nuttige tips en praktische handvaten krijgen en dat is met name belangrijk voor school. Want je dochter wordt ouder en het kan zo zijn dat alleen wat pluswerk straks niet genoeg is. En zo'n kind moet leren leren; dat gaf bij het begin van de middelbare school wel wat problemen. De basisschool van mijn zoon heeft een hb-adviesbureau voor scholen ingeschakeld en zijn juf heeft toen een hb-cursus voor leraren gevolgd. Na twee versnellingen (van groep 4 naar groep 6 en van groep 6 naar groep 8) mocht hij ook naar de Plusklas, maar daarvoor moest hij dus wel als hb getest zijn.
Voor ons was en is zo'n diagnose een bevestiging en een hulpmiddel. Het biedt ook veel er- en herkenning; zeker als je op fora en met andere ouders praat over hun kinderen die ook hb zijn.
Hb heeft naast voordelen ook nadelen; zoals alles. Maar wij zien het als een cadeautje; een talent wat met de juiste hulp en begeleiding mooi gebruikt en benut kan worden. In combinatie met de ADHD is dat een uitdaging maar als ik zie hoe goed zoon het nu doet, in 2 Gym (reguliere school maar wel een Gymnasium+ voor mb en hb kinderen), dan heeft het allemaal goed uitgepakt. Met dank aan de inzet van leraren en docenten en natuurlijk ook die van mij
Kortom, ik zou als ik jou was toch eens kijken of je je dochter kan laten testen. Dat kan via een orthopedagogisch bureau of een hb-instantie.

En...

Mijn dochter vond op die leeftijd leren schaken ook geweldig!

Eenzaamheid

De eenzaamheid van vroeger hoeft op de goede school niet meer, net zoals het vervelen. Mijn dochter is niet getest, maar pikt dingen snel en goed op en is zeer leergierig. Alle leervakken krijgt ze nu (groep 4), in compacte vorm. Hierdoor heeft ze heel veel tijd over voor extra werk. Niet sneller dan de rest, wel breder, dieper en anders aangeboden. In groep 3 maakte ze bijvoorbeeld veel sudoku's.
Daarnaast werkt ze in haar plusklasmap. 1 keer per week is er plusklas, met 4 kindjes. Leuke onderwerpen, leuke opdrachten en vooral: samen met kindjes die het net als jij leuk vinden om nieuwe dingen te leren.
Het is een zorg soms om haar voldoende te faciliteren, maar ik vind het toch vooral leuk. Maar ik was vroeger dan ook net zo, herken er veel in.
Loes

Hoogbegaafd versus 'gewoon'.

Bijzonder trouwens wel dat hier meteen de link naar hb wordt gelegd, zelfs nadat TS heeft gezegd dat van hb verder niks is gebleken.

Kunnen gewone kinderen niet net zo leergierig zijn? Of zijn ze dat gemiddeld minder?

Fred

Ik weet heel zeker dat gewone kinderen met zo leergierig zijn, en dat hoeft inderdaad niks met hb te maken te hebben. Er werd op de basisschool altijd gemopperd op mijn zoon, hij zou lui zijn en niet willen leren. Dat klopte deels, hij wilde niet leren wat hun aanbod was. Hij weet alles,alles over dieren en speelt inmiddels geweldig gitaar. Maar ja, dat leer je niet op de basisschool..

Aanbod

"Dat klopte deels, hij wilde niet leren wat hun aanbod was. Hij weet alles,alles over dieren en speelt inmiddels geweldig gitaar. Maar ja, dat leer je niet op de basisschool.."

Inderdaad. Leergierigheid lijkt me meer een algemeen iets dat bij (mits lekker in hun vel zittend)alle kinderen voorkomt, dan een uitzondering die wijst op een hoge intelligentie. Kinderen ontdekken de wereld om zich heen.

Of het onderwerp van hun interesse overeenkomt met het aanbod van de school, dat is een heel ander verhaal...

Lekker laten leren

Ik neig naar lekker laten leren wat ze wil leren. Ze zit in groep 3 en gaat daar goed, ze krijgt pluswerk wat ze leuk vindt, juf is tevreden, maar kind niet.
Hier heb ik een oudste die juist heel graag leest, da's best handig in groep 3 want je kunt de avi-niveau's dan direct loslaten. Misschien is dat bij jouw dochter ook een idee, die beginboekjes waren zo dodelijk saai. Later kunnen ze uit de bibliotheek ook boeken halen over wat hen interesseert. Misschien vindt ze een muziekinstrument leren bespelen wel heel leuk, blokfluit is meestal in groepjes (lees: kost geen fortuin) en is een prima beginnersinstrument.
Mocht aan het einde van groep 3 alles dik in de A en de A+ zitten, kun je tegen die tijd wel aan een erg slim kind gaan denken, mocht het niet zo zijn heb je gewoon een heerlijk leergierig kind dat daardoor het ver gaat schoppen. Maar probeer die leerhonger te belonen, da's veel leuker voor kind en ouders, zeker op de langere termijn.

Hoogbegaafdheid: vroeger en nu

Vergeleken met vroeger is er omtrent hoogbegaafdheid nog niet veel veranderd. Men denkt nog steeds dat hoogbegaafdheid iets te maken heeft met snel lerende kinderen.

Wat je in feite ziet in die plusklasjes zijn gewoon begaafde kinderen, en een enkele hoogbegaafde, die voldoen aan dat beeld wat men van hoogbegaafdheid heeft. Deze kinderen zijn wat sneller dan gemiddeld in staat om taal en reken opdrachtjes te maken. Dat gewone basisscholen zich met deze kinderen profileren als excellent draagt niet bepaald bij aan de juiste beeldvorming over hoogbegaafdheid.

Hoogbegaafde kinderen denken veel verder dan een gemiddeld mens ooit kan bevatten. Deze kinderen bekijken alles vanuit verschillende invalshoeken. Het is daarom ook niet zo verwonderlijk dat die eenvoudige opdrachtjes van school te saai voor ze zijn en dat ze hier opzettelijk totaal andere uitkomsten aan geven.

Daarbij zijn hoogbegaafde kinderen veel fijngevoeliger. Ze pikken alle signalen op die er om hun heen plaats vinden. Hun emoties gieren door hun lijf. De symptomen van hoogbegaafde kinderen lijken sterk overeen te komen met adhd. Zeker als de eigenschap hoogbegaafdheid van het kind niet wordt herkent en begrepen. Veel van deze kinderen worden daarom onjuist gediagnosticeerd waarna hun hersenen worden lam gelegd met kinderdrugs. Zodat ze weer wat meer in het gareel passen van de maatschappij.

Er is slechts een handjevol orthopedagogen in Nederland die kinderen op hoogbegaafdheid kan testen. De rest begrijpt niet waar ze het over hebben.

Gelukkig is er een beweging gaande van eigenwijze ouders die hun kinderen wel zien zoals ze zijn en voor hun kinderen opkomen. Vandaar ook dat er steeds meer bekendheid wordt gegeven aan hoogbegaafdheid. Natuurlijk heb je altijd van die ouders, met een wat sneller lerend kind, die daar bij willen horen. Ik snap dat niet. Hoogbegaafdheid is toch een hele andere manier van denken. Dat zo'n kind daarbij razendsnel sommetjes kan oplossen, of een moeilijk boek kan lezen, is slechts bijzaak.

Mocht je een vermoeden hebben dat je kind hoogbegaafd is, schroom dan niet om je daar in te verdiepen.

Out there

"Wat je in feite ziet in die plusklasjes zijn gewoon begaafde kinderen, en een enkele hoogbegaafde, die voldoen aan dat beeld wat men van hoogbegaafdheid heeft. Deze kinderen zijn wat sneller dan gemiddeld in staat om taal en reken opdrachtjes te maken

Hoogbegaafde kinderen denken veel verder dan een gemiddeld mens ooit kan bevatten. Deze kinderen bekijken alles vanuit verschillende invalshoeken."

Ik ken een paar mensen die getest hoogbegaafd zijn, en dat zijn hele gewone mensen. Wel slim, dat zeker. Je kunt goed met ze praten over allerlei dingen die verder gaan dat het weer en bzv.

Maar dat ze echt helemaal 'out there' zijn, geniale mensen die zó anders denken dat het niet te bevatten is, nee.

Fred

Ja Fred, verder zijn het hele gewone mensen die ook moeten poepen en plassen. Je kunt er gewoon Nederlands mee praten. Alleen kunnen ze soms net even iets anders uit de hoek komen. Er is niks slims aan. Ook niks geniaals. Ook niet beter of slechter. Alleen de informatieverwerking loopt op een veel snellere manier. Daardoor kunnen ze wat makkelijker van alles in zich opnemen. Allerlei hele ingewikkelde verbanden leggen. Maar daardoor maken ze zich ook wat vaker druk om niks. Gelukkig hebben we niet allemaal dezelfde neus. Dat zou pas saai zijn.

Mijn 2 centjes.

Alleen de informatieverwerking loopt op een veel snellere manier. Daardoor kunnen ze wat makkelijker van alles in zich opnemen.

Wat ik bedoel, is dat er niet echt een breekpunt is tussen 'gewoon een beetje sneller' en hoogbegaafd (waarbij hb dan betekent dat je veel sneller bent en allerlei nieuwe verbanden kunt leggen). Het is een beetje een glijdende schaal.

Maar dat zijn mijn 2 centjes.

Hoogbegaafdheid

Ook hoogbegaafdheid komt in vele vormen, soorten en maten. Het is niet alleen een kwestie van een hoger IQ en sneller kunnen denken of verbanden zien die anderen niet zien. Niet alle hoogbegaafden zijn Einsteins. Een hoogbegaafd iemand kan ook een behoorlijke v/P of V/p kloof hebben, minder goed zijn in rekenen dan in verbale vaardigheden etc. Niks hebben met talen maar wel met cijfertjes.
Mijn zoon zit in een klas (2 Gymnasium+) met allemaal hoogbegaafde kinderen (dus allemaal getest en gediagnosticeerd volgens de WISC-II) en ze zijn allemaal anders. Er zit maar een jongen in die je kan bestempelen als echte "nerd". De rest is zo gevarieerd als je maar kan bedenken. De een is 11 jaar, de ander 14. De een heeft wel een fotografisch geheugen, de ander niet. De een bouwt hele computers en schrijft computerprogramma's, de ander tekent fantastisch. En toch vinden ze elkaar allemaal in iets wat ze gemeenschappelijk hebben. Hoe je het ook wilt noemen: een bepaalde manier van denken, van de wereld zien, van humor, van leren, van nieuwsgierigheid, van geen genoegen nemen met een simpel antwoord... Daarin zijn ze gelijk en daarom kunnen ze zo goed met elkaar opschieten en helpen ze elkaar waar mogelijk. Er wordt ook niet gepest. Heel mooi en leuk om deze kinderen met elkaar te zien omgaan. Voor de docenten is deze groep kinderen ook een enorme uitdaging en tegelijkertijd een fantastisch iets om aan les te kunnen geven.
Ja, veel, zo niet de meeste hoogbegaafden zijn ook hoogsensitief. Ze zijn als een spons die alles opzuigen en prikkels komen harder binnen. Soms lijkt het wel alsof ze al het leed van de wereld op hun schouders meedragen. Niet verwonderlijk dat hb vaak misgediagnosticeerd wordt met ADHD of Asperger maar ook dat het relatief vaak samen gaat, zoals bij mijn zoon (ADHD) en een aantal anderen in zijn klas.
Tja, en waar ligt "de grens" tussen "gewoon" slim zijn en hb? Je moet wel ergens een grens trekken en criteria opstellen en handhaven. Vandaar die testen. Neemt niet weg dat ieder kind, hb of niet, de uitdaging zou moeten kunnen krijgen op school die hij nodig heeft.