Nav overprikkeld.. eigen rust zoeken
Nav het draadje over overprikkeld door zingen, zoon hier kan ook erg overprikkeld zijn door, wat wij onschuldige geluiden of gedragingen vinden. Zoals topicstartser hierboven ook aangaf, zoon hier weigert dan zelf zijn rust boven of buiten te zoeken. Hij wil dat beneden, en daar moet broertje zich maar aan aanpassen. Gewoon praten, een beetje lachen, kijken, grote broer kan hetniet handelen. En dan loopt het uiteindelijk uit de hand. Hoe voorkom je dat? We kunnen toch moeilijk met zijn allen muisstil zijn of boven zzitten en zoon met ass beneden? Overigens maakt zoon zelf veel geluiden, is continu boos op kleinebroer, bemoeit zich op agressieve wijze met opvoeden van broertje, kortom hij staat op scherp.
Ik word er verdrietig van en ook moedeloos... gaat dit ooit goed komen? Therapie wil hij niet (meer).
Regels opstellen?
Bij ons is de openbare ruimte, de huiskamer, er voor iedereen.
Waar je met respect met elkaar omgaat en rekening houdt met alle aanwezigen. Daar wordt gewoon gepraat en gelachen.
Kan je daar niet tegen, dan hebt een een eigen ruimte om je terug te trekken. We hebben er allemaal eentje, ik ook.
Willen de kinderen 's avonds TV kijken, dan kunnen ze dat in de eigen prive ruimte/slaapkamer, doen of in overleg met ons in de huiskamer. Wil je muziek luisteren, dan kan er achtergrond muziek aan, of doe je een koptelefoon op. Er wordt niet geskyped in de huiskamer. De rommel die je maakt, ruim je zelf op. Als je brood, boter en kaas kunt pakken, kun je het ook weer terug zetten. De kinderen hebben het beheer over de afstandsbediening van de TV van 6.30 tot 18.00 uur, daarna hebben mijn man en ik het voor het zeggen of de TV aan is, en wat er gekeken wordt.
Tijdens het eten, geen TV en geen telefoons/what's app.
Iedereen weet hier de regels voor de huiskamer.
kinderen zijn 13 en 16 jaar
dit soort regels hebben wij ook,
Zij het niet zo expliciet gemaakt en misschien moet ik dat eens doen. Alleen in overprikkelde toedtand kan zoon met aa, 11 jaar, zich hier niet aanhouden. Dwz dat hij dan niet zijn nodige rust in zijn eigen kamer zoekt. Wegsturenervaart hij als een afwijzing, wijzen op de rechten van de huisgenoten (wij mogen hier ook leven), ziet hij als een afwijzing. Rekening houden met et elkaar is voor hem alleen maar rekening houden met hem, hij niet met ons. Gevolg is verl boosheid en daar baal ik van. Die boosheid blijft hangen bij hem.
Het leeftihdsverschil tussen de kinderen maakt het niet makkelijker (6 en11).
acceptabel
Oplossingen die je bedenkt voor de problemen van een kind, moeten wel voor alle partijen acceptabel zijn. Volgens mij voldoet de oplossing van je zoon: Iedereen moet zijn mond houden, want ik ben overprikkeld, niet aan deze eis. Dit is geen oplossing, want het is onmogelijk voor zijn broertje en jullie om hem niet verder te overprikkelen. Dus zoeken naar een andere manier om de overprikkeling te verminderen. Wat zou kunnen helpen?
Een paar dingen die hier helpen: zorgen dat hij op school minder aan prikkels wordt blootgesteld (bij onze zoon met adhd werkt concerta op die manier). Zorgen dat er voldoende rust en regelmaat is in het dagprogramma. Zorgen dat hij eerst tot zichzelf kan komen, als hij thuis komt (bijvoorbeeld, het eerste half uur/drie kwartier is de huiskamer voor hem, daarna niet meer; onze zoon gaat altijd uit school, gelijk achter de pc, om daar bij te komen van al het gedoe en de stress). Zorgen dat hij voldoende energie heeft. Onze zoon moet altijd wat eten en drinken uit school, omdat hij ook lichtgeraakt wordt door dorst en trek.
Je zou ook kunnen bedenken dat hij bepaalde tijden op zijn kamer gaat. Met op die kamer iets wat hem daar bezig kan houden?
ik denk
DAT JE EIGENLIJK AL TE LANG (sorry \) wacht. Nu moet je eerst zien dat het (bijna) mis gaat en stuur je hem weg. Dat is eigenlijk te laat. Je zou eens moeten observeren hoe lang hij ongeveer de prikkels aankan. En dan aan de hand van dat gegeven een schemaatje op te stellen. Dat je van te voren hem duidelijk maakt; je mag nu een uurtje spelen beneden en dan ga je muziek luisteren op je kamer. Bijv. Zo kun je ook het moment in de huiskamer positief afsluiten en hem juist niet de ervaring geven dathij straf krijgt. Sterker nog, je kunt afspreken dat hij een bepaalde beloning krijgt. \Bijv. voor het feit dat hij 'goed gespeeld heeft met broer in de buurt' of voor het direct naar boven gaan toen je het zei. Wel een aanradertje is om de overgang te vergemakkelijken: eerst even samen limonade drinken en/of snoepje en dan naar boven. Structuur erin dus!☺
tijd op kamer doorbrengen
Volgens schema of afspraken doet hij niet, hij wil dat niet.eerder geprobeerd om zo af te spreken, maar daar staat hij niet voor open. Dat leverde bij voorbaat al boosheid op. Hij wil enkel beneden zitten, soms gaat hij uit zichzelf naar boven. En hij kan boven genoeg doen, ipod, lego, muziek, alles wat ook beneden kan.
Zijn reacties zijn ook heel onvoorspelbaar, het kan weken goed gaan en dan ineens een fase dat hij bijv. Uit school direct overprikkeld is. Ik zie dat meteen, en bespreek dat meteen. Wat kunnen we er aan doen? Wat is verstandig? Meestal komen we dan wel ergens, soms ook niet.
communicatie?
Misschien probeert hij (veel) rekening te houden met jullie? Ook al wordt dat misschien niet opgepikt door jullie (omdat hij het niet kan tonen, te onhandig doet, te weinig effectief, niet kan lezen wat de ander nodig heeft) het zal toch frustrerend zijn voor hem de boodschap mee te krijgen het allemaal fout te doen. Voordat je in kunt steken op vaardigheden zou ik eerst de angels uit de sfeer halen. Misschien kun je insteken op een erg positieve benadering, alle kleine positieve signalen van hem uitvergroten? Het klinkt nu alsof hij nonstop in de verdediging schiet, dan kom je geen stap meer verder. Misschien even overdreven gaan verwennen zodat hij een beetje kan gaan ontspannen?
oeps wat herkenbaar.....
Ik lees mee mari39...
wat herkenbaar. Bij ons is de situatie iets omgekeerd, het is vooral de jongste (9) die overprikkeld is, en de oudste twee kunnen/willen niet helemaal aanpassen (dwz helemaal prikkelvrij beneden in de huiskamer zijn). Het maakt het er niet makkelijker op dat de oudste dochter ook ASS heeft en aan t puberen is...
Mijn zoon gaat uit school inderdaad meestal eerst achter de computer (Minecraft). Verder heeft hij ook z'n lego nu op zolder staan. En daar gaat hij inderdaad wel naar toe, maar nog niet op die momenten dat hij overprikkeld is.
Maar ik merk vooral dat ik er nu, omdat het zo lang al speelt (paar jaar), ik er zelf zo moe van wordt van elke keer die spanning, en dat is natuurlijk ook niet positief voor de situatie.
Kaatje
Stof!
Dat is een goede! Die neem ik voor mijzelf ook mee in mijn zak.
En dat schema, kan het een idee zijn, om hem daaraan te wennen, middels dat verwennen? Dus bijvoorbeeld: donderdag uit school, ga je eerst beneden een koek eten en wat drinken. Dan mag je broer tv kijken beneden en ga ik samen met jouw naar boven om...... (iets wat hij leuk vindt) te doen.
Zoiets? (ik zit maar wat te brainstormen)
reactie
Stof, daar heb je een punt. Het is, bij tijden, een terugkerend iets en ik word er moe van. Ik steek veel energie in het samen zoeken naar oplossingen, en dat breekt me op. Dus heel positief benader ik get niet meer, en verwacht ik ook teveel van beiden.
Vanmorgen weer eens besproken en hij gaf zelfaan rustig te worden van de luistercd's van harry potter. Dat vind hij heerlijk om op zijn kamer te luisteren en dan een beetje te rommelen. Vanmorgen maar direct naar de bieb geweest.
Verder heb ik beide broers aangesproken op hun huiskamergedrag, want beiden kunnen erg onverdraaglijk zijn.
Tot op dit momentgaat het goed vandaag!
rusig en positief begeleiden
Als ik naar mijn eigen kind kijk, dan merk ik dat hij gewoon hulp nodig heeft bij het zoeken naar eigen rust. Het vraagt veel oefening en begeleiding om voldoende zelfinzicht te krijgen en dan ook nog op het juiste moment en op de juiste manier te handelen. Op het moment dat je kind echt overprikkeld is, is het eigenlijk al te laat. De kunst is ook dat je kind leert inzien welke situaties stress opleveren, zodat hij die kan vermijden. Het is echt een leerproces.
Op het moment dat hij al wat overprikkeld, is rust en een positieve houding het enige dat werkt bij ons. Zeker niet boos worden of een discussie aangaan. Wel: een arm om hem heen, aangeven dat we zien dat hij het lastig heeft en met hem mee naar boven (of buiten of waar dan ook maar) lopen. Daar zelf even met hem gaan zitten met een muziekje of Donald Duckje. Verzuchten 'pfoe, wat een drukte beneden he?'. Dat is de manier die hier inmiddels wel goed werkt.
Zoon is nu bijna 12 en we hebben er bijna vier jaar bewust 'oefenen' op zitten. En hij kan het steeds beter zelf. Hij weet ook veel beter welke situaties voor stress zorgen. Je schrijft dat je kind 'onvoorspelbaar' is. Ik vermoed dat hij wel degelijk voorspelbaar is, maar dat je nog onvoldoende door hebt welke situaties voor die overprikkeling zorgen. Zou dat kunnen?
Vandaag fietsten we samen door het dorp en bij de supermarkt bleek een festival oid. Harde muziek, veel mensen. Toen gaf hij zelf aan dat hij via een andere route naar huis wilde fietsen, zodat we niet langs de mensenmassa hoefden te fietsen. Hartstikke goed van hem.
alcedo
Zijn heftige reacties zijn vooral als hij tv kijkt en zijn broertje maakt wat geluid. Dat geluid is niet overdreven hard, maar komt bij zoon hard aan. Ik probeer hem dan wel tot bedaren te brengen, want hij gaat ver in zijn reactie: schelden, schreeuwen en soms ook hard slaan. Ik kan ook geen woord zeggen dan, hij luistert niet, wil het niet horen. Een arm om hem heen slaan, zeggen zullen we even ergens rustig zitten, maakt hem alleen maar bozer. Hij wil dat broertje weg gaat uit de woonkamer of direct doet wat hij zegt/wil:muisstil zijn. En zo wil ik niet in de huiskamer leven.
Mari
Lastig he, zo'n overprikkeld kind. Ik realiseer mij door jouw verhaal dat wij het - vooralsnog in ieder geval - inmiddels redelijk onder controle hebben. Als de echte boze bui al is begonnen, dan helpt hier ook niets meer. Als jouw kind ongeveer net zo in elkaar steekt als die van mij, dan is het geluid van het broertje niet de oorzaak, maar de laatste druppel. De emmer zit dan eigenlijk al overvol. En zover moet het dus eigenlijk niet meer komen. Je schrijft ook dat het ook weken goed kan gaan. Dan zit de emmer blijkbaar niet vol, en kan hij het geluid wel verdragen. Ik denk dat je je dan ook niet teveel moet focussen op die laatste druppel, maar om die prikkels die ervoor zorgen dat de emmer soms te vol raakt.
Wat ik schreef over 'arm om heen heen etc.', werkt hier als de emmer vol raakt, maar nog niet vol zit. Het voorkomt dat het dus echt mis gaat.
Een quick fix is er denk ik niet...
de laatste druppel
Dat is het ook. Maar soms zie ik niet dat de emmer vol is, bijv als hij uit school komt en daar is de emmer vol. Hij kruipt hier ook altijd meteen achter de ipod, dat werkt dan wel. Maar niet altijd. En soms is het ook een leuke emmer, bijv nu. We gaan straks een paar dagen weg en dat vindt hij heel leuk, maar is ook doodzenuwachtig. We breiden zo goed mogelijk voor, maar hij blijft overprikkeld.
We gaan naar een grote en drukke stad, en van dat soort prikkels heeft hij nooit last. Hopelijk zakt het weg als we er zijn en is het weer het oude als we terug zijn.
Dank jullie wel.
