Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
lina

lina

02-07-2014 om 11:56

mijn zoon van 7 jaar mag niet meer school!

goedemorgen ouders,

ik heb een zoon van 7 jaar en zit momenteel in groep3.
het begon allemaal in de kleuterklas op een vorige school. hij kreeg boze buien waar hij lang in bleef hangen. werd vaak apart gezet of uit de klas gehaald.
hij zit sinds 8 maanden op deze school in Spijkenisse samen met zijn twee andere zussen. sinds het begin ging het fout.
de juffen zeggen van(hij heeft er twee op verschillende dagen)dat mijn zoon onvoorspelbaar is en ze moeten vaak op hun tenen lopen. het is een klas van 15 kinderen en mijn zoon heeft genoeg vrienden,maar na verschillende gesprekken op school en psychologische onderzoek is er gezegd dat mijn zoon een heel gespannen kind is,zet de lat hoog voor zichzelf, word snel boos als iets net wilt lukken en kan erin blijven hangen, als hij iets wilt moet gelijk meteen gebeuren, vraagt constant aandacht van de juf, gooit met zijn spullen en schreeuwt en huilt als hij boos is, neemt alles letterlijk.
wat mijn zoon zou kunnen hebben weten niemand!
maar het feit is dat hij zeker geholpen moet worden en dat weet ik.
maar het is zover gekomen dat hij niet meer welkom is op deze school. en er is geadviseerd dat hij naar speciale school gaat cluster4 en dat ze daar hopen dat rust krijgt en zo beter begeleidt wordt.
mijn zoon krijgt nu ook therapie op school dat is begonnen na de meivakantie en er komt ook iemand thuis om mij thuis tips te geven.
er wordt ook gezegd dat omdat de school zoveel eisen aan hem stelt en wij thuis niet dat het daardoor zou kunnen komen dat het op school zo uit de hand loopt met hem dan thuis.
vind het jammer en teleurstellend dat school hem niet zijn schooljaar heeft laten afronden en ben best wel het vertrouwen in deze school kwijt geraakt.
nu zijn we bezig met alles te regelen zodat hij kan starten na de zomervakantie in speciale school verderop van hier.
of dat het beste is voor mijn kind weet ik niet en had eigenlijk gehoopt dat er een andere school zou zijn hier in de wijk die hem hiermee beter zou kunnen begeleiden, maar omdat het kortdag is en mijn zoon toch al een stempel heeft dat hij een probleemkind is, zal geen andere school hem willen aan nemen. we hebben nog een gesprek op school aanstaande maandag en dan wordt het officieel dat hij deze school vertrekt en naar een speciale onderwijs gaat.
vroeg me af of er andere ouders zijn die ook zoiets mee gemaakt hebben en of het herkenbaar is?
mijn zoon is zo jong en om niet te weten wat hij heeft en waar hij naartoe zou kunnen gaan waar hij uiteindelijk geholpen zou kunnen worden is echt moeilijk voor me.en om mijn dochtertje van 6 daar te laten op deze school is ook moeilijk echt.
is het voor iemand herkenbaar boos en gespannen niet om kunnen gaan met hun emoties bij hun kindje?
het zou me enorm helpen als ik er met iemand erover zou kunnen praten
oj ja de psychologe zei ook dat mijn zoon de wereld en de volwassenen niet veilig vind en een soort van muur trekt als er iemand te dichtbij komt...
alvast bedankt voor jullie reacties
groeten, lina een bezorgde moeder

Hanne.

Hanne.

02-07-2014 om 12:05

oude draadje

Bekend verhaal, het oude draadje staat nog open, daar zijn al veel tips gegeven.

http://www.ouders.nl/forum/ouders-en-school/mijn-zoon-van-7-jaar-niet-meer-welkom-op-school-wegens-zijn-boze-buien

karmijn

karmijn

02-07-2014 om 13:23

tip

Een van de tips was, om de vraag ook in ' zorgenkinderen' te plaatsen.

karmijn

karmijn

02-07-2014 om 13:34

emoties

Je hebt nog een vraag over omgaan met emoties. Dat is voor veel kinderen moeilijk, bijna alle kinderen met een stoornis, worstelen daarmee. Onze zoon heeft adhd en zijn emoties zijn zijn grootste probleem. Niet het concentreren of het drukke gedrag. Vanmorgen nog. (

Wij hebben ongelooflijk veel gehad aan het boek 'het explosieve kind'. Misschien goed om dat ns te lezen? De schrijver heet ross greene. Zijn website heet www.livesinthebalance.org .
Het boek kun je bij de bieb lenen, of kopen, het is iets van twintig euro. Ik heb toen het boek de eerste keer huilend gelezen, ik was zo blij met de erkenning, de herkenning. Pas later ging ik ook de methode toepassen. Eerst was alleen de herkenning en de liefdevolle niet-veroordelende visie van de schrijver genoeg om het alweer een heel stuk beter te laten gaan hier.
Een groot voordeel van het boek is, dat het niet specifiek op een bepaalde diagnose is gericht. Omdat jullie nog niet precies weten wat nu precies achter het gedrag van je kind zit, kan ditboek je alvast een zetje in de goede richting geven.

Hanne.

Hanne.

02-07-2014 om 13:48

Ah, ik kijk alleen via 'recente inhoud' dan zie je niet in welke categorie een bericht staat

lina

lina

02-07-2014 om 16:06

karmijn

karmijn
ben net naar de site gegaan en begon al te lezen.
moet alleen me nog in verdiepen.
groeten lina

karmijn

karmijn

02-07-2014 om 16:09

best pittig

Als je meer wilt weten, moet je het msar vragen. Het is niet zo heel erg makkelijk, die methode. Maar iedere keer een boos kind, daar weet ik alles van. Dat is onbeschrijflijk frustrerend en moeilijk. Voor het kind, maar ook voor de mensen er om heen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.