Loslaten zoon (20)
Iemand ervaring met het loslaten van een zorgenkind waarvan je eigenlijk weet dat hij/zij het alleen niet gaat redden? Waarvan je weet dat zaken als financien, hygiene en werk zoeken problemen gaan opleveren? Hier een 20-jarige zoon, die niets liever wil dan op zichzelf wonen, en ik moet zeggen: Mijn zegen heeft hij. Ik ben moegestreden, heb zoveel energie in hem gestoken terwijl het niets heeft opgeleverd, jongere zus is hem volledig zat en praat al een maand niet meer tegen hem. Maar het blijft mijn kind, en ik wil niet dat hij in de goot beland.
Beschermd/ begeleid
Kun je niet kiezen voor een tussenvorm, niet loslaten maar de zorg aan anderen overdoen?
Coach
Je zou kunnen voorstellen dat hij een coach krijgt. dat kan een professioneel iemand zijn, of iemand uit zijn omgeving.
Ik weet dat er ook instellingen zijn, die gespecialiseerd zijn in het begeleiden tot zelfstandigheid. Het is wel een erg versnipperd aanbod. Kun je daar misschien iets over vinden bij een belangenvereniging?
Reactie
Begeleid/beschermd wonen is voor hem geen optie. 'Hij wil niet tussen de (excusez le mot) debielen wonen'. Verder is hij alleen gebaat bij dagelijkse begeleiding.
Wat betreft een coach: Geloof me, we hebben alles, maar dan ook alles geprobeerd. GGZ, Cardea Jeugdzorg, rugzakje aangevraagd, extra begeleiding op school, tot aan een privécoach vorig jaar. Niets heeft daadwerkelijk geholpen.
Wat is het probleem?
Ik weet natuurlijk niet wat zijn probleem is, maar als hij niet zelfstandig kan en niet wil wonen tussen de debielen, dan komt hij misschien in aanmerking voor wonen tussen de gekken. 
Normale iq, maar door psychiatrische stoornis ook op begeleid aangewezen.
Wat is de reden dat instanties als GGZ niet kunnen helpen?
Hoe
Gaat je zoon op zichzelf wonen. Heeft hij wel werk en inkomen? Ik weet dat er moeders zijn die dan het kind helpen met boodschappen, administratie en het huis op orde houden en dat is soms heel lang nodig. En soms worden ze langzaam maar zeker zelfstandiger. Is dat een mogelijkheid?
Samen zoeken naar woonruimte en deze zaken samen opzetten. Je kunt het wel aan anderen over willen laten maar als je zoon dat niet wil gebeurt het niet. Ook al omdat niet alle hulpverleners die handson mentaliteit hebben die daarvoor nodig is, de noodzaak de hele route met zo'n kind samen te gaan.
