Ik zie het niet meer zitten

Medicatie?

Mijn zoon heeft ook ADHD en hij heeft veel baat bij medicatie. Hij gebruikt het met name op school. Thuis is de medicatie uitgewerkt en is het nog wel eens lastig met hem. Maar sinds hij medicatie krijgt, gaat het echt stukken beter.
Mogelijk houdt je zoon zich enorm in op school en gaat hij daarom thuis los. Misschien, als hij dat nog niet krijgt, is medicatie voor hem prettig, zodat zijn buien op school wat worden afgevlakt en hij zich dan niet zo hoeft in te houden, waardoor hij thuis zich minder hoeft af te reageren. Maar ik weet hoe wanhopig je kunt voelen als het hele gezin lijdt onder de buien van één kind. Heb je verder wel hulp bij de opvoeding van deze bijzondere zoon?

Hanny61

We hebben 3 soorten medicatie bij hem uitgeprobeert. Bij de eerste Retalin waren we erg te spreken maar na een half jaar was de werking bij hem weg en een hogere dosis mag niet bij zijn leeftijd. Hij is pas 7 jaar. Bij een andere strattera had hij heel veel last van bij werkingen en bij concerta die was niet of te krijgen. Dus zijn we op advies van de kinderpsycho en kinderarts moeten stoppen want hij zag er zo slecht uit. toen zijn we over gegaan naar een andere school, voor kinderen met gedrags problemen daar gaat het heel goed. hij is wel druk en de leeraar moet hem wel eens terug roepen maar niet dat hij zoiets heeft van hij beinvloed de hele klas. Want op school zijn ze voor zo min mogelijk medicatie (inzien mogelijk) We hebben woensdag weer een afspraak bij kinderpsychologe. hij heeft vanavond tot 21.30 ligen schreeuwen in bed en is nu pas stil. Ben hem echt gaan troosten net zodat hij maar rustig werd. Hij wilde labello op zijn lippen en ik was aan het bellen met mijn vriendin en had hem niet op tijd gehoord hij was alweer zo boos geworden.

Christientje

De concerta kregen we niet bij hem af we hebben het meer als een week geprobeert met vanalles maar hij slikte hem niet af. We hebben een programma gevolgd om de thuis situstie anders aan te pakken tot bepaalde hoogte helpt dat maar ook daar zijn we nu even de weg in kwijt. Gelukkig gaan we wel nog steeds met hem onder controle. Ze hadden het vorig jaar willen afsluiten omdat het zo goed ging, ben blij dat we dat niet gedaan hebben. Zijn hoofdje zit zo vol en hij zegt inderdaad heel vaak mama ik kan er niks aan doen. En dat geloof ik ook wel maar je bent zo machteloos. De hele dag die strijd, geen vriendjes die met hem willen spelen omdat de ouders hem te druk vinden. Terwijl ze hier wel welkom zijn dat frustreert hem allemaal. Laatst zei een moeder tegen hem ijskoud Nee want je bent te druk en sinds dien merk ik heel erg dat hij steeds drukker begint te worden.

Herkenning en...

Hey Ik heb er twee,

Wat jij schrijft is zoo herkenbaar. Er zijn zoveel kinderen (en ouders) die door hetzelfde gaan. Ken je de website van Balans al? Balans is een ouderorganisatie voor ouders van kinderen met een stoornis. Ze weten daar echt heel erg veel van adhd af, zorgen ook dat ze op de hoogte blijven van de laatste ontwikkelingen. Er is een advies en informatielijn, die je gratis kunt mailen of bellen. http://www.steunpuntadhd.nl/

Het klinkt alsof je zoontje een negatief zelfbeeld aan het ontwikkelen is. Hij denkt dat hij niet goed genoeg is en reageert dat dan op jullie thuis af. Dat doen heel veel kinderen met adhd. De negatieve reacties en afwijzingen die zij de hele dag krijgen op school, zijn overweldigend.

In het boek 'Bijsturen als alle remmen los zitten', over adhd, geeft de schrijver vier handvatten. Ik vind dat altijd lekker overzichtelijk en duidelijk.

Het eerste is: Positief blijven. Kinderen met adhd krijgen heel veel afwijzingen en correcties. Het is heel belangrijk dat ze positief benaderd worden. Benoemen wat ze wel goed doen. Dan niet zeggen: 'Zie je wel, je kunt het wel, als je maar wil'. Maar juist zeggen: 'Jeetje wat knap!' Wij hebben onze zoon een tijdje overspoeld met complimenten. Hij vond dat heerlijk. 'Heb je je boterham al op, lekker hoor, dan kan ik je nog even knuffelen.' 'Ben je gestopt bij de stoeprand, wat goed van je, dat is heel veilig.' 'Heb je zelf je sokken al aangetrokken? Geweldig.' Er zijn heel veel momenten op een dag, waarop je zulke complimenten kan geven. Verder hielp het ook, om elke dag, tien minuutjes met hem te spelen. Een op een, geen andere kinderen erbij. En dan alleen maar doen wat hij wil. Geen vragen, geen kritiek, weinig praten, alleen maar spelen. Dat hebben wij echt jaren gedaan en het is heerlijk. Want als je zo een druk kind hebt, vergeet je weleens om gewoon 'bij' hem te zijn.
Punt 2 uit dat boek is Kalm blijven. Kinderen met adhd zijn zelf niet kalm. Ze kunnen ook moeilijk denken en beslissingen nemen, vanwege hun impulsiviteit. Als dan de volwassenen om hen heen de druk opvoeren, boos worden, schreeuwen, streng gaan doen, paniekerig doen, etc.. Hierdoor krijgt het kind met adhd een adrenaline boost en kan het al helemaal niet meer goed nadenken. Als de gemoederen oververhit raken, moeten de volwassenen proberen kalm te blijven. Rustig praten, ruimte geven, weglopen (als dat veilig is) en het kind tot zichzelf laten komen. Onze zoon had op zijn kamer een veilig hoekje, met een matras en een slaapzak. Als hij overspoeld raakte door prikkels en emoties, ging hij daar in alle rust liggen. Dan kwam ik later bij hem en dan vroeg ik of ik met hem kon praten. Zo niet, dan bleef ik rustig op een afstandje zitten, net zo lang, tot hij weer aanspreekbaar was.
3 is georganiseerd blijven. Je kind zijn hoofd is een chaos. Alle gedachten buitelen door elkaar heen. Het is heel moeilijk om dan aan dingen te denken. Sommige dingen kunnen ontzettend goed helpen. Dingen die zoon mee moet nemen naar school, leggen we bij zijn jas neer, 's morgens. Sleutels, boeken, pennen e.d. liggen altijd op dezelfde plek. In zijn kast liggen geen kleren die hij niet nodig heeft. Wij zitten aan tafel, altijd op dezelfde plek. Er zijn heldere afspraken wie wanneer op de pc mag, wie wanneer mag bepalen waar de tv op staat, hoe laat iedereen naar bed gaat, wanneer er gedoucht gaat worden, ... etc.
En dan de laatste: Blijf doorgaan. Dat betekent dat je een lange adem moet hebben. Adhd gaat niet over. Dus je zult lange tijd door moeten gaan met je zoon zo te benaderen. Zorg dus ook voor jezelf. Leef gezond. Zorg dat je af en toe even wat voor jezelf kunt doen. Vergeef je zelf, als het weer een rotdag is geweest en je weer tegen je kind hebt lopen schreeuwen. Het is onwijs zwaar en lastig. Ik heb zelf een tijdje gesprekken met een psycholoog gehad, om daar in het reine mee te komen.

Andere medicatie ter ondersteuning

Poeh, wat een heftig verhaal, ik leef erg met jullie mee!
Hebben jullie alternatieve medicatie overwogen? Medikinet CR werkt bijvoorbeeld ook langer dan Ritalin, en je kunt het als korreltjes innemen op een lepeltje met vla oid. Zolang hij er maar niet op kauwt. Wat ook kan helpen om rust in zijn hoofd te creeëren is een natuurlijk middel als valeriaan. Die heb je ook als kleine pilletjes met een suikerlaagje erom heen. Misschien helpt dat vooral bij het naar bed gaan om het wat gemakkelijker te laten verlopen, maar het kan natuurlijk ook zijn dat op dat moment van de dag alle spanning er extra heftig uitkomt, dus dat hij meer baat heeft bij een rustiger hoofd gedurende de dag.
Blijf eraan denken dat het onmacht is van je kind en geen onwil. Hoe ongelooflijk moeilijk dat soms ook is.

We willen van alles proberen

We zijn eigenlijk aan het denken aan homeopathie, omdat we niet zo goede ervaringen hebben gehad met de medicatie buiten retalin dan maar dat werkte te kort bij hem en een hogere dosis mag hij niet hebben.
En als hij die innam klaagde hij altijd van hoofdpijn en sliep hij veel slechter.
Het is ook niet dat ik echt niet van hem hou, ik zou niet zonder hem kunnen. Want vandaag is hij ziek geworden en dan ligt hij zo lekker tegen mij aan en dan denk ik was je altijd maar zo rustig. Ik heb gewoon heel vaak met hem te doen.
Ik ga inderdaad eens kijken voor dat boek wat je zei Karmijn.
En ik heb ook al eens gehoord dat Neurofeedback ook kan helpen.
We gaan woensdag ons eens goed laten informeren wat we het beste kunnen doen voor hem. we weten dat we positief moeten benaderen en kort moeten benaderen maar soms dan zie je het even niet meer zitten en bij ons in de buurt is nu werkelijk niemand met wie je er over kan praten. Een vriendin van mij die werk wel op een school met kinderen met beperkingen en ze steunt me wel waar het kan. Maar zei heeft zelf ook een gezin en ik wil haar ook niet altijd lastig vallen. Dus als moeder kun je nergens met je gevoel naar toe. En het doet pijn dat andere ouders je kind zo laten vallen omdat hij een naam heeft, een beperking heeft waar hij niks aan kan doen.
Het maakt me heel vaak zo boos hoe ze een kind kunnen kwetsen.
We hebben ook al heel vaak vogel en rescue en vsm enz. Van alles hebben we geprobeert maar alles werkt maar voor korte duur bij hem, dan denken we ja we hebben iets waar hij rustig van word en dan raakt zijn lichaam er gewend aan en doet het niks meer.

Totdat je volkomen murw een week lang zit te huilen op de bank.

Uiteindelijk zullen de meeste moeders van gedrags- en ontwikkelingsgestoorde kinderen zo eindigen.
Of zoals een moeder vandaag tegen mij zei: "Ik heb zes jaar met mijn dochter bij de GGZ gelopen, ze heeft bakken met medicijnen geslikt en allerlei therapieën gevolgd en alle moeite en energie is gewoon in een vergiet gegooid, we zijn eigenlijk geen stap verder gekomen".
Iedereen hier die denkt dat medicijnen uitkomst bieden komt vroeg of laat bedrogen uit. Genezen is namelijk iets heel anders dan het bestrijden van symptomen. Als je dan daadwerkelijk een oplossing wil, verdiep je dan in de CEASE-therapie. Dit is de enige therapie die echt werkt en deze kinderen kan genezen. Natuurlijk komt dit op een gegeven moment in het nieuws maar dan is het voor veel kinderen te laat en dat is jammer.

Omg

daar komt onno weer, die ruikt wanhoop. Arg! Uit zo'n totaal objectieve post is toch ook geen hulp uit te halen?! Onno heb je zelf kinderen?

Extreem druk `s avonds

Zodra jij aankondigt dat het bijna bedtijd is gaat hij extreem druk worden en doordraaien. Kan je er achter komen wat hij dan voelt? Deze kinderen hebben vaak een wirwar van gevoelens die ze zelf ook niet helemaal begrijpen. Gevoelens uitleggen is al helemaal lastig. Misschien is hij bijvoorbeeld bang in het donker? Of kan hij slecht tegen alleen zijn? Ik heb zelf gemerkt in de loop der jaren dat ik de problemen van mijn kind niet "even" op kan lossen. Dat je constant moet zoeken naar handvatten. De kleinste verbetering is weer een vooruitgang. Het gaat in stapjes, die zijn zo klein, dat is vaak frustrerend. Als het ene probleem is opgelost volgt er weer een nieuwe.
Maar soms zijn er ook dingen die toch wel eenvoudig zijn op te lossen. Dat kost eerst een periode van zoeken waarom hij dit gedrag laat zien. Als hij `s avonds rustig en eerder gaat slapen heb jij ook weer wat aan je avond, scheelt een hoop stress.

Hij ruikt geld

Nou, ik denk dat Onno geld ruikt..., :-p
Ik-heb-er-twee, ik kan me je voorbehoud rondom medicatie goed voorstellen, maar die Medikinet CR werkt dus langer dan Ritalin, je hoeft de dosering dan helemaal niet te verhogen en het kan zóveel rust geven in zijn bolletje.
Verder kan ik niet uit je bericht opmaken of je al valeriaan hebt geprobeerd. Valeriaan werkt inderdaad maar kort, dus je moet het meerdere malen per dag geven. Is niet homeopatisch trouwens maar plantaardig. Waar ik hier altijd reclame voor loop te maken is lecithinekorrels, elke dag een lepeltje door de straciatellayoghurt (vanwege het korrelige) en wij hebben een heel ander functionerend kind. Het werkt vast niet bij iedereen maar de resultaten zijn hier opmerkelijk (en langdurig). Deze man triggerde mij om het te gaan proberen: http://www.pdd-nos.nl/columns/2011col/col_aug_11.html
Ik kan natuurlijk niet wetenschappelijk aantonen dat de verbeteringen bij onze zoon hierdoor komen, want dit is natuurlijk niet het enige dat we inzetten, maar het is op zijn minst érg toevallig.
Houd in gedachten dat de ODD vaak samenhangt met het niet goed kunnen omgaan met de ADHD. Heb je de ADHD beter onder controle, dan zullen veelal ook de ODD-verschijnselen verminderen. Tenminste, dat heb ik hier op het forum geleerd in oudere draadjes.

Midikinet

Mijn zoon heeft ook van alles geprobeerd. Het beste was Ritalin, maar hij moest er zelf om denken om het tussen de middag te slikken. Dat ging nogal eens mis. Hij slikt nu sinds een klein jaar Medikinet en dat gaat heel goed. Eén pil in de ochtend bij het ontbijt. Misschien toch de moeite waard om te proberen?

Ach gos...

Ach gos, wat sneu zeg... Zo'n opmerking die jouw kind te horen kreeg, hakt er natuurlijk enórm in. Arm kind. En dat terwijl hij er werkelijk niets aan kan doen. Ik ben eens op het schoolplein benaderd door iemand die zei 'mijn kind is anders dan jouw kind, want die van mij is niet gehandicapt !' Gehandicapt. Ik dacht dat mijn kind zou ontploffen ! ik ben niet gehandicapt, gilde het terug naar die moeder. Onnadenkend en gevoelloos, dat is wat sommige mensen zijn.

Ook ik heb al diverse keren gehoord 'jij moet eens gaan opvoeden, je bent veel te soft' Joh, ik denk dat je wat dit betreft genoeg herkenning zult vinden, op dit forum. Hou voor ogen, dat jij het écht WEL goed doet. Je vraagt hier om raad en hebt het beste met je kind voor. En ondanks alle frustratie houd je intens veel van hem. Je bent heus een goede moeder, hoe zwaar de dagen soms zullen zijn. Je kind kan hier ook werkelijk niets aan doen. Net als mijn kinderen... ze willen zich heel graag goed gedragen, ze willen heel graag massa's vriendjes, maar ze weten niet hoe !
Daarbij komt ook nog dat ze supergevoelig zijn, en mijn verdriet hierin goed aanvoelen. Dus probeer vooral altijd kalm te blijven en niet gefrustreerd, hoe moeilijk dit ook is.

De tips die ik hier voorbij zag komen zijn super ! Daar heb je absoluut iets aan. Ik heb persoonlijk erg veel gehad aan de hulp van St. Mee. Je hebt verschillende mogelijkheden, hulp thuis voor jezelf, maar ook voor je kind, je kunt cursussen volgen, in contact komen met andere mensen, er zijn veel mogelijkheden.

De reactie van Onno, daar kan ik persoonlijk niets mee. Mijn kinderen zijn NIET te genezen. Geloof mij... wanneer er iets bestond dat het autisme, en de odd, ongedaan kon maken, dan zou ik mijn huis verkopen om dit te kunnen betalen. Autisme is niet te genezen, en odd is ook niet te genezen. Natuurlijk heeft iedereen een andere opvatting wat medicatie betreft. Dat moet ieder voor zich weten. Het is net zo'n soort opmerking als mensen -die mij niet kennen- wel eens maken; ga eens opvoeden ! geef ze maar een week aan mij ! je moet vaker straffen ! etc etc. Ik vind het gewoon harteloos om dit soort opmerkingen te maken. Wanneer de methode van Onno werkelijk zou werken, dan zou hij intussen wereldberoemd moeten zijn, en ik heb nog niet eerder van zijn methode gehoord.

Ik wens je werkelijk veel sterkte, en heb je vragen, stel ze hier op het forum.
Christientje

Reactie van mijn moeder

"Ook ik heb al diverse keren gehoord \'jij moet eens gaan opvoeden, je bent veel te soft\'

Standaard reactie van mijn moeder op dit soort opmerkingen: "Wil je d'r een maandje hebben dan, mag jij het proberen." En dan gevolgd door het medicijn regime, waar ze de luiers konden halen en nog allerlei noodzakelijks. Dan hoeven ze niet meer, gek hè?

Ja amk

Ja, inderdaad en dan heel blij reageren dat die mensen onbewust aanbieden om het kind in kwestie een tijdje over te nemen! "Goh, wat een ontzettend fijn aanbod, ik ben echt blij dat er mensen zijn die me willen ondersteunen in de opvoeding!"

1 x gedaan

heeft mijn moeder een koffertje ingepakt, medcijnen, wat luiers en toen aangebeld. "ja maar je wilde haar toch wel hebben, nou ik kom haar gelijk maar even brengen"
Scheen ook niet de bedoeling te zijn.
Die persoon heeft nooit meer een opmerking gemaakt.

Amk & mensen die het zo goed weten incl onno

Ik heb ook het één en ander meegemaakt met twee autistische kinderen en een expartner (hun vader) die het niet wilde erkennen en dus alle methodes toepasten die averechts werken op autistische kinderen (schreeuwen, opjagen).
Mijn moeder vond ook dat ik gewoon wat consequenter moest zijn. Pas nu, jaren later, zegt ze dat ze het zo erg vindt dat ik het zo zwaar heb. Tja... Het zwaarste heb ik inmiddels allang achter de rug (hoewel het kunst- en vliegwerk blijft), en ik ben natuurlijk blij dat ze eindelijk in ziet dat dit geen doorsnee gezinnetje is, maar wat zou het fijn zijn geweest als ik in die eenzame rotjaren al een beetje steun van haar had mogen hebben.

Maar goed, het is zo en niet anders. En ook al heeft het me heel veel gekost (een mooie carrière, nieuwe relaties na mijn scheiding, vriendschappen en zelfs mijn gezondheid), het heeft me wel sterker gemaakt en ervoor gezorgd dat ik

En doorsnee? Nee, dat dat zullen we nooit meer worden. Maar ik geloof dat ik daar ook niet meer aan kan wennen

In ieder geval zijn types als Onno er als de kippen bij om een wanhopige, kwetsbare ouder in zijn klauwen te krijgen. Ik zou hem ook smekend hebben aangekeken: help ons, ik weet het niet meer... Maar ja, met een simpele verzekering zoals ik destijds had (want gescheiden, ziek en baan kwijt) krijg je waarschijnlijk weinig tot geen vergoeding en ik geloof nooit dat Onno wanhopige ouders die dit niet kunnen betalen op eigen kosten wil helpen, eventueel in ruil voor reclame: kijk wat mijn kind wel heeft geholpen!

Ik weet dat iemand hier in het verleden zoiets aan Onno heeft gevraagd. Die persoon bood zichzelf en haar kind aan om geholpen te worden. Onno is daar nooit op in gegaan. Jammer, Onno, gemiste kans. Want ik weet zeker dat die ouder, als Onno had kunnen helpen, Onno had gesteund in zijn OOL-berichten. Soms moet je investeren om jezelf positiever bekend te maken. Dat kan bijvoorbeeld door wanhopige ouders die het niet breed hebben te helpen in ruil voor goede reviews als het werkelijk zo succesvol is als Onno beweert.

Tot die tijd schaar ik Onno onder de kwakzalvers die snel roepen maar net zo snel terugschieten als het er op aan komt.

Pirata en amk

Ik heb dat ook herhaaldelijk gezegd. HEt vervelende is dat mijn moeder zei dat dat niet kon, mijn vader is namelijk niet goed gezond en kon er niet tegen. Dat mijn neefjes en nichtjes wel van harte welkom waren met regelmatige logeerpartijtjes, steekt me na al die jaren nog steeds een beetje, hoewel ik inmiddels met de meeste dingen goed in staat ben mijn schouders op te halen.

Iedereen

Inderdaad er klinkt me heel veel bekend in de oren over jullie verhalen. Ik heb inderdaad schoonouders waar de kleinkinderen welkom zijn en mijn zoon niet omdat het een lastig kind is. Hij is druk en luisterd niet en schreeuwd. En ze snapt maar niet als ze hem alleen heeft dat het dan perfect gaat. Hij heeft niks zegt ze dan hij wil gewoon aandacht. Mijn man heeft nu het contact verbroken tot dat ze accepteren dat onze zoon anders is als hun kleinkinderen. Ik heb heel veel tips van jullie gekregen en we gaan daar zeker woensdag mee werken met de kinderarts.
We hebben wel al eens valeriaan geprobeert maar dat werkt maar voor korte duur. De korreltjes hebben we nog niet geprobeert wil ik wel eens gaan doen. We zijn nu s'avonds met de melatonine begonnen en hij gaat nu wat rustiger slapen. Met een bed vol knuffels en een lampje aan, even cars kijken en hij valt in slaapt. Het is tegen ons principe in maar als hij daar rustig van word vind ik de tv even prima. ik ben blij met alle bruikbare tips van jullie ik zag het echt even nietmeer zitten. Pap en mam van mij nemen dit weekend onze kleine man mee zodat we wat tijd aan onze grote man kunnen geven. Even van elkaar genieten dat zal hij even nodig hebben.

Pirata..

hoi pirata

zou je me wat meer kunnen vertellen over de
lecithinekorrels....
mijn zoontje van 4enhalf.heeft pdd-nos-met adhd trekkjes...
we zijn 3maanden geleden gestopt met de medicijnen...
omdat-1 het niks meer deed-en 2-omdat het zo goed ging dat we het ook zonder wilde proberen....hij is met behulp van de medicijnen zo veel voor uit gegaan ....dat we het wel aandurfde om zonder te proberen.....maar toch blijft het wel moeilijk.....hij kan heel boos doen...en onrustig zijn....en slapen gaat ook moeilijk...hij valt wel makkelijk in slaap maar wordt vervolgens wakker en is dan een beetje in paniek en gaat huiilen....ik heb ook al melatotine geprobeerd maar dat helpt ook niet altijd....valt er wel mee in slaap maar wordt vervolgens toch weer wakker.....
maar om nou daarvoor alleen weer medicijnen te gaan geven vind ik ook weer niet nodig ...want in pricipe gaat het wel goed...
snap je het nog?!....

zou je me wat meer kunnnen vertellen over wat het precies doet....na hoelang het werkt...en waar ik het kan kopen.....en wat is nou beter korrels....of tabeleten.. en hoeveel mg???......ik heb ook die link gelezen die jij gaf en dat geeft ook vertrouwen!....maar die man had het dus over tabeleten?......

alvast bedankt...
gr kaboutertje

*negeert onno volledig*

Ik kan je alleen maar sterkte wensen.... Ik herken het gevoel, 2 kinderen met een diagnose, 1 zonder, maar wel een zeer pittige dame.... Ik wens je alle goeds!

Lecithine

Natuurlijk wil ik daar wat extra's over vertellen. Wij hebben net zoals de meeste mensen hier ook allerlei alternatieven een aanvullingen op de medicatie geprobeerd. Tenslotte, je kunt nu niet echt uitsluiten dat er sprake is van een tekort aan een bepaald voedingsbestanddeel dat het gedrag van het kind veroorzaakt. Dus wij hebben het hele riedeltje geprobeerd, incl. visolie en carnitine. De enige vrij verkrijgbare middelen die hier werken zijn dus melatonine voor het slapen, valeriaan om de drukte in het hoofd te verminderen en dus lecithine. Over dat laatste: wij zijn dat gaan proberen in verschillende vormen, je kunt het in allerlei vormen krijgen. Maar de enige vorm die ik naar binnen krijg bij een kind is lecithine in de vorm van granulaat (korreltjes). Anders krijg je onmogelijk grote capsules die een kind echt niet weg kan werken, voor een volwassene misschien wel geslaagd maar een jong kind met mogelijk al een mondgevoeligheid krijgt dat niet weg. Dus wij hebben nu een grote pot lecithine van De Tuinen, kost een tientje maar het gaat echt máánden mee. Voor onze 10-jarige is een theelepel granules per dag voldoende (in de praktijk uitgeprobeerd). Die doen we dus in zijn straciatellayoghurt of we proppen het in een marshmellow, uiteraard met zijn medeweten want echt verstoppen lukt niet.
De resultaten: als wij de lecithine geregeld geven in de juiste hoeveelheid, dan is onze zoon veel kalmer, minder explosief, heeft meer geduld met zijn omgeving, communiceert beter. Hij krijgt er ook nog gewone medicatie bij (medikinet CR), dat wel. Zodra wij de lecithine een paar dagen vergeten of te weinig geven, dan merken wij dat direct aan moeilijker gedrag. We gaan dan weer lecithine geven en binnen enkele dagen verbetert het gedrag weer.
Eh, geen garanties natuurlijk want dit is wetenschappelijk nogal slecht (niet) onderbouwd. Maar het is geen duur middel in het gebruik, veel goedkoper dan allerlei dure visoliecapsules bijvoorbeeld, dus je kunt het altijd een paar weken uitproberen om te zien of het bij jouw kind werkt.

Dit

"Acetylcholine
Acetylcholine is de voornaamste chemische drager van gedachten en het geheugen. Deze opwekkende neurotransmitter is belangrijk voor zowel de opslag als het gebruik van het geheugen, en deels verantwoordelijk voor het concentratievermogen. In tegenstelling tot andere belangrijke neurotransmitters wordt acetylcholine niet opgebouwd uit aminozuren; de belangrijkste bouwsteen is choline.

Voedingsbronnen

Choline is aanwezig in voedingsbronnen met een hoog gehalte aan lecithine, zoals lecithine granulaat, sojabonen, volle graanproducten en scharreleieren."
Of dat ook allemaal echt zo is, geen idee natuurlijk.

Nee hoor onno,

ik zit écht niet een week lang te huilen op de bank omdat ik het niet meer weet. En ALS ik het niet meer weet ga ik écht niet naar zo'n kwakzalver (lees: Onno).

Het enige geblaat die ik van jou lees is anderen proberen wijs te maken hoe goed jij wel niet bent en hoe fout wij ouders zijn, die hun kinderen medicijnen durven te geven.

Onno

Onno je lijkt op mijn schoonmoeder, die zei ook al dat ik mijn kind drugs gaf.
Weet je soms heb je geen andere keus.

De kosten van de cease-therapie

De CEASE-terapie is verreweg de allergoedkoopste therapie voor al die kinderen met een labeltje.
Helaas is onze gezondheidszorg zo ingericht dat veel mensen niet verder kunnen komen dan regulier aanmodderen. Ook denk ik niet dat al die reguliere hulpverleners, psychiaters en apothekers vanuit liefdadigheid hun werk doen. Die worden echt wel betaald hoor, alleen draait de gemeenschap daar voor op.
Daarnaast zou een gezond kind mij alles waard zijn, maar gek genoeg beseffen de meeste ouders dat pas als ze inderdaad murw en volkomen uitgeput op de bank zitten.

Heel gek

maar ik was murw en volkomen uitgeput vóór de medicatie, zeker niet na de medicatie aan de kinderen! Integendeel, het gaat hier supergoed met mijn kids!

Kosten

"Het consult bij de behandelaar, ongeveer elke 6 tot 8 weken kost gemiddeld €100 tot 150-, per keer. De homeopathische ontstoringsreeksen kosten rond de €30-, per reeks.
De aanvullende voedingssupplementen, kosten rond de €50-, per maand."
Katsjing, kassa. Ik zou die bedragen niet kunnen missen Onno!

Nou ja!

Onno: ik schreef al... wanneer er iets bestond dat het autisme, en de odd, ongedaan kon maken, dan zou ik mijn huis verkopen om dit te kunnen betalen.

Denk je niet dat de meeste ouders er alles voor over hebben ? Jouw zin ''daarnaast zou een gezond kind mij alles waard zijn...'' vind ik daarom ook kwetsend. Een gezond kind is elke moeder alles waard ! Alleen gelooft niet iedereen in jouw therapie. Autisme is namelijk NIET te genezen. En zou jij het wél kunnen, met jouw therapie, dan zou je nu wereldberoemd zijn. Is het jou niet heel veel waard om al die kinderen met autisme te helpen dan ?
Christientje

Kwakzalver

Kan die man niet verwijderd worden van dit forum.
Je bent zeer KWETSEND.