IJskastmoeders
A.s. zaterdag bij 21.20 bij Andere Tijden een uitzending over autisme in de jaren ‘50 en ‘60, de stichting van het Leo Kannerhuis en ijskastmoeders.
Wat moet ik me voorstellen bij ijskastmoeders?
Ken dit begrip niet....
bedoeld
Met ijskastmoeder wordt bedoeld een moeder die weinig liefde/genegenheid voor haar kind toont. Dit zou dan de oorzaak zijn dat een kind autistisch is. Dat is heel lang de opvatting geweest, dat de verklaring voor autisme ligt bij de moeder door haar kilte.
Oorzaak en gevolg
Die onderzoekers hadden natuurlijk wel gelijk, dat auti-moeders een ogenschijnlijk minder affectieve relatie hebben met hun autistische kind. Die moeders hadden natuurlijk al lang geleerd dat ze geen oogcontact moesten maken, dat hun kind alleen maar overstuur raakte van aanraken en knuffelen, en dat emoties alleen maar verwarrend werkten. Alleen was dat een gevolg van het autisme, en niet de oorzaak.
Genen
Of zou het kunnen dat die ijskastmoeders (met auto-kinderen) zelf ook autistisch zijn en dus minder inleven en warm, oftewel dat de auti-kinderen op dit vlak de genen van de moeder hebben gekregen?
Geschiedenis
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/09/autisme-als-aanleiding-voor-een.html
Je hoopt ook dat hulpverleners naar dit programma kijken. Daar ontbreken nog al eens bovenstaande inzichten.
Dan herhaalt zich de geschiedenis.
Else
Het is een groot misverstand dat mensen met autisme zich minder inleven en warmte kunnen geven...elk mens is anders en dat geldt ook voor mensen met autisme. Dus je kunt er echt niks algemeens over zeggen.
Autisme
Nou, dan zou er ook geen woord voor nodig zijn.
Autisme is een spectrum en er wordt nog volop onderzoek naar gedaan. Vooralsnog is er geen allesomvattend verklaring of definitie. Wat de laatste jaren steeds meer terrein heeft gewonnen is de visie dat bij autisme in elk geval contextblindheid een grote rol speelt.
De theorie:
"Deze theorie gaat er vanuit dat het voor mensen met autisme lastig is betekenis te geven aan gebeurtenissen of aan dingen die zij waarnemen. Het lukt hen niet om deze in de juiste context te plaatsen, waardoor de wereld voor hen erg verwarrend wordt.
Wat betekenen bijvoorbeeld tranen op iemands gezicht: heeft iemand verdriet, plezier, pijn of is iemand aan het uien snijden?
Het juist interpreteren van wat je ziet, lukt alleen als je verder kijkt dan de letterlijke details. Dat is moeilijk voor mensen met autisme, met alle mogelijke gevolgen van dien. Want stel, er staat iemand met opgestoken hand midden op straat. Is dat een begroeting of een bevel tot stoppen? Als de persoon met autisme terugzwaait naar de agent en vervolgens doorrijdt, heeft hij een probleem.
Zo hebben mensen met autisme bij dergelijke en veel andere dagelijkse gebeurtenissen en omstandigheden, uitleg nodig om misverstanden in de communicatie en in de sociale omgang te voorkomen."
Dus dat speelt een rol in contekstrijke situaties, zoals sociale verhoudingen, moppen, etc. Betekent dat mensen met autisme zich niet in kunnen leven of geen empathie kennen? Nee, dat ook weer niet. Sommigen zijn er beter in dan anderen en dat zal zeker meehelpen als een voorval eerder is voorgekomen en ervaren.
Klopt
Mijn autistische puber zag dat de zon opa hinderde en knutselde ter plekke een zonnescherm in elkaar met behulp van een kussen en opa's rolstoel. Opa was hartstikke blij. Dan praat hij misschien wat anders dan anderen, maar hoeveel pubers zouden zoiets doen?
Precies en dat is natuurlijk heel snoezig. Waar mensen met autisme meestal wel goed in zijn is monitoren en het zien van details (maar dus niet het grote plaatje interpreteren). Ze zien soms dingen die een ander niet zou opvallen.
Ookal ben je er niet goed in, deels is dit op te vangen met handvatten icm de opvoeding (wat kennis over goede manieren), attent zijn en liefde voor zijn opa natuurlijk.
Als ik mijn tasje kwijt ben vraag ik het ook aan mijn puber, dat is inmiddels onze vaste grap! Inderdaad oog voor detail. En die liefde is er zeker, en wederzijds. Zoon manoeuvreert ook behendig en voorzichtig met de rolstoel en probeert te bedenken waar het misschien leuk voor Opa is om heen te gaan. Ik vind hem een zorgzame kanjer, al praat hij dan alleen over treinen (maar dat maakt Opa helemaal niets uit!).
Oh Li
Wat lief!
Man en ik liepen gistermiddag ergens heen en bij de spoorovergang stonden twee mensen. Mijn man zei dat die mensen daar elke dinsdag staan. Dan ga je je afvragen waarom dat is. Mijn man heeft het idee dat het om een persoon gaat die graag naar het spoor kijkt, treinen kijken dus en dat de ander óf zijn moeder is of wat natuurlijk ook kan, een begeleidster. Als hij dit goed inschat, is het mooi dat zo iemand trouw elke week de gelegenheid krijgt om dat te doen 
.
Vrienden van ons hebben een zoon die én geestelijk beperkt is (zwaar) én autistisch. Toen hij nog klein was, kon je hem ook een enorm plezier doen met treinen kijken.
schattig hè! Kon iedereen er maar zo naar kijken, dan hadden autistische kinderen en volwassenen het fijner. Want wat maakt het nou uit of je naar de kroeg gaat, naar voetbal, of naar de treinen? Het heeft allemaal niet direct nut, maar als je dat fijn vindt, prima toch?
