IADH-zoon en vervolgschool, wat staat ons te wachten?
Onze jongste zoon van 11 (groep 8), word momenteel op 3 verschillende terreinen onderzocht. Psychisch, genetisch en motorisch. Het psychologisch onderzoek is zojuist afgerond en daar komt ADD uit, een IQ van 114 (PIQ 95 en VIQ 122). Er zijn voldoende aanwijzingen voor ASS en voor dyslexie (wordt beide eventueel in april verder onderzocht, na gebruik medicatie en extra RT op school). Motorisch wordt hij binnenkort geobserveerd door het Kinderrevalidatie-team, daar zal wel een DCD (dyspraxie) diagnose uitkomen. Een genetische component is niet ondenkbaar en wordt nu ook onderzocht. De hele heisa wordt door de Kinderarts en mij aangestuurd.
Tot nu toe weet hij zich wel te redden, een veilige (montessori) school en veel steun en hulp thuis. Maar volgend jaar gaat hij naar de Middelbare school en ik zie door de bomen het bos niet meer. Regulier onderwijs met laptopondersteuning, redt ie het daarmee? Of naar een Cluster 4 school op zijn niveau (Havo), speciaal voor autistische kinderen. Als ik de toelatingsvoorwaarden van die school zie, dan vliegt het me aan, is het zo erg? Maar zoon zelf ziet het helemaal zitten. Het alternatief, een reguliere school, dat wordt dan een grote scholengemeenschap. Goed onderwijs, passend te maken, maar nog steeds heel groot.
Binnenkort is er een gesprek op school. Ik heb niet zo heel veel vertrouwen in hun schooladviezen en heb ook wel zelf graag de regie. Immers, school heeft nooit geadviseerd om zoon te laten onderzoeken, hij krijgt wat RT, maar mondjesmaat. Waar moet ik nou op letten? Of is het in de basis een goed idee om adviezen van de leerkrachten op te volgen. Wat het ook niet makkelijk maakt is dat onze omgeving vooral de lieve vrolijke gelukkige jongen ziet, het is voor hen niet echt nodig om mee te denken, er zijn immers geen problemen. Daarom kom ik hier polsen, om de problematiek van onze zoon in de juiste proporties te zien. Want hoe gelukkig hij ook is, er is echt wel iets aan de hand.
Vast heel erg bedankt voor het meedenken!
Nu naar vo
Als ik jou was, zou ik ongeveer rond deze tijd, een gesprek aanvragen op het reguliere onderwijs, waar je over twijfelt. En dan aan de hand van dat gesprek kijken, of je er vertrouwen in kunt hebben.
Wij hadden als voorwaarde, dat de school echt de indruk moest geven 'het te zien zitten', dat ze eerlijk waren over hun beperkingen. Want die zijn natuurlijk talloos, ze kunnen ook niet toveren. En dat ze een duidelijke manier hadden, waarop wij met ze kunnen communiceren.
Tot nu toe gaat het hier uitstekend. Onze zoon is met een rugzak naar het vo gegaan, maar heeft die inmiddels allang niet meer nodig. Ondanks het vervallen van de rugzak, blijft de school zich houden aan de communicatie afspraken en verdiepen leraren zich in zijn geschiedenis, als ze er niet uitkomen.
Kijk, dan wil het wel lukken.
hier
Precies zo'n zoon, zij het dat hij al op rec4 basisschool zit. Ik ben wel al met een reguliere school wezen praten en vindt dat zij goede ondersteuning zouden kunnen bieden. Wel is hier in het samenwerkingsverband de afspraak dat middelbare scholen het advies van de basisschool volgen. Adviseren zij speciaal onderwijs, dan kom je hier niet op het regulier. Onze zoon ziet dat ook n iet zo zitten, zoveel kinderen in een klas, in de gangen. Hij zou zo maar aar eens ondergesneeuwd raken, dat zie ik ook wel.
Heb je wel eens aan lwoo gedacht? Regulier met extra ondersteuning? Deze regio heeft alleen vmbo met lwoo, maar sommige regios ook havo.
Ik snap dat jou zoon kleinere klassrn wil, voor kinderen net kenmerken als jouw en mijn zoon, is dat heel overweldigend. De teksten uit die schoolgidsen zijn akelig, en voor sommige kinderen zijn de problemen ook groot. Maar niet voor alle kinderen. Ik zou het niet uitsluiten, en gewoon eens gaan kijken.
Met scholen praten
Wij hebben vorig jaar nog voor de open dagen een aantal scholen bezocht. Op die scholen hadden we steeds een afspraak met de zorgcoordinator of iemand anders die over de zorg ging. Zo wisten we al wat van de scholen konden verwachten.
Aanvullend op de vorige schrijvers
Het is bijna nooit een goed idee om op de adviezen van de basisschool te vertrouwen t.a.v. vervolgonderwijs voor speciale kinderen.
Ga vooral door met kritisch te zijn, onderzoek te doen, ervaringen op het VO te horen en zelf te beoordelen welke optie de juiste is....
ik sta hier ook voor
En het kost me ook wel slapeloze nachten. Onze psych, die ons al een paar jaar kent, vindt dat hij prima op regulier kan: hij het er nu ook. Maar ja, een reguliere basisschool is toch wel wat anders dan zo'n enorme leerfabriek!
Eén school is in elk geval al afgevallen. Toen ik vroeg wat het pestbeleid was, zei de zorgcoördinator dat aan pesten helaas weinig te doen viel. Ik wist niet hoe snel ik mijn jas weer moest pakken. En zo word je steeds wijzer.
Het advies kan trouwens wel eens veel te laag uitvallen. Gelukkig heeft de basisschool op ons verzoek een aanvullende NIO laten doen, ik hoop dat het helpt als ik een (hopelijk) goed resultaat aan de VO scholen laat zien. Maar jij hebt al een WISC uitslag door de diagnose, dat is ook mooi.
Goede moed
Niet voor alle iadh kinderen, is de middelbare school slechter dan de basisschool. Onze zoon doet het op de middelbare veel beter. Dit komt door:
Het is veel en veel duidelijker, wat er van de kinderen wordt verwacht. Geen vage weektaken, geen lessen met een dubbele inhoud, geen morele verwachtingen. Gewoon duidelijk, we beginnen bij hoofdstuk 1, dan is er toets, dan moet je een verslag maken, etc.
De docenten weten vakinhoudelijk waar ze het over hebben. Zoon heeft nu ten minste het gevoel dat hij wat opsteekt van de lessen.
Het lesrooster is een verademing. Dan en dan wordt je daar en daar verwacht, met die en die boeken. Glashelder.
Het niveau waarop de kinderen worden benaderd, is minder betuttelend en bevoogdend.
Als je het goed doet, dan laat men je heerlijk met rust. Geen gewilde gesprekjes, met goed bedoelende juffen. Heerlijk vindt hij dat.
ga bij beide scholen kijken
Ga bij beide scholen kijken en leg je gedachten voor. Laat je niet gek maken door de negatieve aanmeldcriteria, want in de praktijk is dat alles bij 80% van de leerlingen helemaal niet aan de hand. Puur bureaucratisch geneuzel. En laat je zoon meegaan, rondkijken en geef hem een stem in de beslissing. Hij moet het uiteindelijk gaan doen.
Laranja
Jouw vraag had mijn vraag kunnen zijn! Ik worstel met precies hetzelfde op dit moment.
Hoe kijkt je kind er zelf tegenaan? Ziet hij een reguliere school zitten, de lessen, de structuur enz? Dat laat ik zelf in ieder geval wel zwaar meewegen.
Wat bedoel je trouwens met laptopondersteuning?
Syl
Ik bedoelde eigenlijk dat ie hopelijk een dyslexie verklaring krijgt en dan op school met een laptop mag werken (o.a.).
Zoon laat zich nog vrij makkelijk sturen, hij vindt het wel fijn dat er goed wordt nagedacht en bekeken wat voor hem de beste school is. Vooralsnog worden twee scholen bezocht. De reguliere die een dichtgetimmerd zorgplan heeft, en het speciaal onderwijs, om eens te proeven hoe het daar is. Het berichtje van Karmijn heeft me wel veel goed gedaan, het kan ook juist beter uitpakken dan op de basisschool!
Nu vast reuze bedankt voor de tips, we gaan rustig rondkijken.
Ook helemaal opgebloeid
Onze zoon is inderdaad ook helemaal opgebloeid op het vo. Duidelijke structuur en weten wat er van je verwacht wordt. Gewoon per vak kijken wat je moet doen en je lijstje afwerken. Een verademing vergeleken met de basisschool.
Nog een keer
Nog een vraagje, hebben jullie kinderen dat ook? Dat er van alles aan de hand is, en dat het ook gewoon een kind is. Het is vooral de hoeveelheid van diagnoses waardoor ik zo twijfel. Mijn oudste zoon heeft "alleen" ADHD, daar heb ik helemaal niet getwijfeld, hij heeft zelf gekozen voor de school die het beste bij hem past. En dat is de school met een gebrekkig zorgplan, waar het vooral heel leuk is. Hij kan dat prima aan.
Maar een kind kan dus ook prima meerdere issues hebben, en toch gewoon zijn. Dat is een nieuwe gedachte (en wel zo fijn). Of leg ik dat nou heel raar uit?
Ik begrijp wat je bedoelt. Op de basisschool waren we heel erg bezig met zoon met behandelplannen, RT en ons druk maken hoe het toch verder zou moeten. Nu zit hij op het vo en blijkt dat er heel veel jongens zijn zoals hij, die het samen heel leuk hebben. Hij doet vmbo en op zijn school is het voor de kinderen totaal geen issue om 'een etiket' te hebben. Hij zit hier op zijn plek en daardoor zijn we minder bezig met zijn diagnoses.
Ik begrijp wat je bedoelt. Op de basisschool waren we heel erg bezig met zoon met behandelplannen, RT en ons druk maken hoe het toch verder zou moeten. Nu zit hij op het vo en blijkt dat er heel veel jongens zijn zoals hij, die het samen heel leuk hebben. Hij doet vmbo en op zijn school is het voor de kinderen totaal geen issue om 'een etiket' te hebben. Hij zit hier op zijn plek en daardoor zijn we minder bezig met zijn diagnoses.
