Hulpeloos
Help!! 16 jarige zoon cd diagnose. Ik zelf overtuigd odd .symptomen adhd
Vanaf zijn 2e jaar liep ik alle cursussen af " omgaan met je peuter" "omgaan met je kleuter" enz.enz. af met de vraag hoe ik om moest gaan met de boosheid bij "nee" zeggen van mijn zoontje. De standaard antwoorden volgde ik netjes op. Ik wilde zo mijn best doen om goed op te voeden. Ja onzekerheid . Mijn eerste kindje verloren aan wiegedood, in het verdriet gedoken om er zo goed mogelijk mee te leren leven, jarenlang telefoondiensten gedaan voor de stichting, zoveel ouders geholpen met mijn "herkennings" ervaring. Zo belangrijk!! Een zus met borderline waarvan ik van zo dichtbij meemaak hoe ouders er bijna aan onderdoor kunnen gaan door beschuldigingen van niet genoeg aandacht, liefde en luisteren dat ik dat nooit een ouder zou toewensen een kind met die persoonlijkheidsstoornis te hebben. Na Tony 3 prachtkinderen gekregen die mijn alles zijn. Mijn jongste zoon (middelste kind hier op aarde)van kleins af aan al zo'n vermoeden gehad dat er "iets" was met hem. Zoeken, googlen, vragen stellen, geen herkenning vinden ergens. Bij het woord "Nee" kon en kan hij helemaal doorslaan. Dat ging en gaat gepaard met materiele schade. Hij wilde en eist directe bevrediging op zijn behoeften op dat moment.Gesloten zijn, zijn gevoelens niet kunnen tonen of uiten en met name verdriet, irriteren en kwetsen van zijn broer en zusje is aan de orde van de dag. Ik herkende dit niet terug in de andere kinderen. Klopte ook bij ieder aan hoe ik daar het beste mee om kon gaan. Duidelijke antwoorden kreeg ik niet echt buiten de gebruikelijke :negatief gedrag negeren en positief gedrag belonen. Maar het werkte niet. Niet voldoende. Nu is mijn ventje 16, zit gigantisch in zijn hoofd in oorlog met alle gevoelens die hij geen plek of uiting kan geven. Een tikkende tijdbom. Al 2 jaar zoek ik intensief hulp. ART trainingen, Diagnose eindelijk gesteld na vechten, gedragsstoornis CD! Nee! Odd Ja! Maar in de afgelopen weken komt hij zo door verlies van zijn beste vriend verder in de problemen. Thuis lijden er nog eens 4 mensen onder. Oudste zoon wil het huis uit omdat hij er niet meer tegen kan. Er is geen deur meer zonder gat, muren kapot, auto deuken in, zoveel vazen kapot. Materiele schade vind ik niet zo'n ramp. De emotionele bij iedereen , ook bij hem zelf , maakt me kapot. Dochtertje van 11 die hier al jaren psychisch door beschadigd raakt, wil alles weer gezellig maken.Donderdag de zwaarste escaltie ooit zeiden man en oudste zoon, ik was er weer niet bij. Maar vannacht heeft hij zelfs de deuren ingetrapt bij zijn beste vrienden(zijn alles want daar heeft hij meer voor over dan wie dan ook)waar hij een paar dagen moest logeren na de bom van donderdag. Justitie in zijn nek, drank is de duivel op zijn stoornis. Hij geeft aan dat hij kkgek in zijn kop wordt. Hij is zo lang doodongelukkig zegt hij. Hij wil dood op die waanzinmomenten. Steeds krijg ik te horen dat er geen medicatie is. Googlen maakt me wanhopig en sinds vandaag heb ik eindelijk een pagina gevonden waar een medicijn op stond wat zou helpen. Hij moet hier weg want ik moet ook de rest van het gezin beschermen maar..... wat voel je als moeder die ziet dat de aanrichter van zoveel verdriet, zo hulpeloos ook om hulp roept... wat doe je als moeder als de rest van het gezin zegt:" hij moet weg". Nooit gedacht dat mijn leven zo zwaar zou worden nog na het verlies van mijn kindje maar dit komt heel dichtbij.
odd /cd
De trigger zegt hij zelf zijn zijn vader en broer. Zoals bij de stoornis hoort ligt het probleem nooit bij hem. Hij kan dagenlang boos en bedreigend doen naar de mensen die hem "verraden" hebben.
Mijn oproep/verhaal smeek ik om herkenning en zo graag handvatten waar ik hem op de juiste plek krijg qua hulp. Ik wil het liefst MST en Methylfenidaat en hoop van jullie ervaring te kunnen leren.
afstand
Wat klink je wanhopig en wat lijkt het me een moeilijke situatie.
Is het mogelijk om ervoor te zorgen dat je zoon afstand kan nemen van jullie gezin? Als ik het zo lees, is het allemaal veel te zwaar en veel te emotioneel voor hem. En slaat hij daardoor steevast door.
Misschien kan hij een tijdje bij iemand anders wonen? Waar er wat meer emotionele afstand is? Zodat iedereen wat tot rust kan komen, jullie uit de vicieuze cirkel kunnen stappen. Bij mijn ouders kwamen vroeger regelmatig neven logeren, die het thuis niet meer gezellig konden houden. Mijn vader is het zwijgzame type, dat werkt dan wel. Geen gepsychologiseer, maar ritme en regelmaat.
En dan gaan kijken wat er op de lange termijn voor een mogelijkheden zijn?
Ik weet niet wat je bedoelt met MST?
Is het mogelijk dat hij stemmen hoort, of waangedachten heeft? Want het is wel heel heftig met die agressie. Als dat zo is, of als je dat vermoedt, zou ik weer terug gaan naar de psychiater of een andere zoeken. Want als hij psychotische kenmerken heeft, heeft hij daar gespecialiseerde hulp bij nodig.
Komt de agressie voort uit het niets of gaat er een conflict aan vooraf?
Als dat laatste het geval is, zou ik er voor kiezen om eerst nu zoveel mogelijk plan C te doen.
(plan A is jouw wil op leggen, plan B is onderhandelen met je kind en samen oplossingen zoeken voor problemen, plan c is conflicten vermijden en geen eisen aan je kind stellen, zodat hij tot rust kan komen)
Onze zoon was ook explosief (hij was toen negen jaar) en wij zijn enorm geholpen met het boek 'Het explosieve kind' van Ross Greene. De website van de schrijver is www.livesinthebalance.org Hij gaat ervan uit dat kinderen het goed willen, maar dat niet kunnen. Bij jouw zoon lijkt er ook sprake te zijn van enorm veel onvermogen. Bijvoorbeeld door dit: 'hij geeft aan dat hij gek wordt in zijn kkop.' Vooral omdat je schrijft dat het zijn hele leven al heel moeilijk voor hem is geweest om zijn emoties te reguleren.
Wat ook helpt is: Zelf rustig blijven. Ten allen tijden. Geen ultimatums stellen. Niet gaan schreeuwen, geen 'ferme taal', geen 'correcties'. Elke emotie van de omgeving, zal er voor zorgen dat de bui heftiger wordt, langer blijft hangen en de schade groter wordt. Dus alle emotie thuis laten.
Het klinkt alsof zijn vader en zijn broer dat al helemaal niet zo lukt. Dus die moeten werkelijk een stap terug doen. Want anders zal het blijven escaleren.
Natuurlijk zoekt hij de oorzaak van zijn problemen in de omstandigheden. Dat doen zestienjarige jongens sowieso graag. Vooral zestienjarige jongens die door de stress en emoties geen raad meer weten. En helemaal zestienjarige jongens die CD of Odd hebben. Probeer uit welles-nietes en wie-zijn-schuld-is-dit discussies te blijven. Het is zoals het is. Daar gaan jullie zo goed mogelijk verbetering in aan proberen te brengen. Dat gaat erg moeilijk worden, maar het kan wel lukken.
Ik wens je heel veel sterkte, ik weet hoe erg het is, als je het hele leven van je gezin in het teken staat van de buien van je kind. En ik heb plaatsvervangend heel veel medelijden, ook met je zoon. Want wat moet hij zich rot, alleen en bedreigd voelen.
Geen MST
Het is geen opvoedingsprobleem. En ik denk dat hier nog wel wat meer deskundigheid nodig is dan MST jou kan bieden helaas.
Helemaal eens met Karmijn. Zoek een emotieneutrale plek voor hem om te wonen, waar geen hoge eisen aan hem gesteld worden (valt echt niet mee om dat te vinden helaas) en zoek een meer dan uitstekende psychiater die bereid is om ook zonodig medicatie te geven in plaats van drank.
Een vrijgevestigde psychiater.
Inderdaad Ross Greene, en lees ook op sites van Balans en de NVA.
Dit klinkt als een jongen die andere zorg en benadering nodig heeft en heeft gehad dan een gemiddelde opvoedcursus. Geen PITT, geen Triple P, verdiep je ook eens in autisme.
ODD kan een reactie zijn op een levenlang onbegrip en te hoge en voor hem onbegrijpelijke eisen.
Als de stress minder is zou ik op zoek gaan naar manieren om met emoties te leren omgaan en met je woede. Niet zomaar een cursus. Maar snap eerst wat er in hem zelf omgaat. En wat hij wil leren. Waar hij voor te motiveren is.
Inderdaad, wat zal je zoon zich afschuwelijk voelen. Maar ook, dit is voor de rest van je gezin een absoluut onhoudbare situatie.
Je man en andere zoon versterken het negatieve gedrag van deze zoon. Alleen al om die reden zou je een andere omgeving moeten zoeken.
Het is moeilijk maar inderdaad, zoek in je omgeving naar mensen die kalm en afstandelijk kunnen zijn en kijk op de site van de NVA bij wonen. En vraag naar de mogelijkheden bij jou in de buurt voor jongeren. Misschien is er wel een geschikt gezinshuis waar ze iets kunnen met je zoon.
MST
Over Conduct Disorder
http://en.wikipedia.org/wiki/Conduct_disorder
The child-onset type has proved to be more impairing, and resilient, and thus may not respond as well.[48]
conduct disorder adhd en ass
http://www.wrongplanet.net/postt95998.html
"for quite awhile, the docs felt son had conduct disorder & not as.......as it turns out, the reason that he was exhibiting most of those behaviors (fights, lying, breaking rules) was due to the fact that he misunderstood people more often than he understood them, he felt misunderstood himself & he misinterpreted others' intentions- felt that others were out to get him."
misschien herken je er iets in.
en deze
http://www.wrongplanet.net/postp1976038.html&highlight=
"It goes with ADHD so I don't see why it couldn't go with AS: lots of negative experiences that arise from having AS, and feeling "wrong" all the time, turn into defiance."
executieve functies
Kan Karmijn beter uitleggen maar het onvermogen tot het organiseren van voor anderen relatief eenvoudige zaken, terwijl dat constant van je verwacht wordt, kan zeer frustrerend zijn.
Er is literatuur over.
http://www.wrongplanet.net/posts210426-start15.html
"'m sure a lot of people on this forum could meet 3 of the criteria from A as well as B,C,D. One of the features of conduct disorder is severe executive function problems. I think the context is important, for example- Noises can make an aspie irritable and aggressive and can lead to violent behavior. Impulsiveness or failure to plan.... Ummmm. "consistent irresponsibility, as indicated by repeated failure to sustain consistent work behavior or honor financial obligations", sounds familiar. In the past I think quite a few people on the spectrum were diagnosed with conduct disorder and AsPD. In the present I think people still are, I mean psychologists are still misdiagnosing AS as ADHD today."
Omdat je niet zoveel kunt met een diagnose als CD of ODD alleen al heeft het zin om te kijken waar het functioneren van je kind ondersteuning nodig heeft.
zo waar allemaal
Ik lees nu alle berichten van jullie en alles klopt van de bijlage die ik zie. Hij geeft ook aan dat vader en broer zijn triggers(de mongolen in huis zoals hij het noemt) zijn. broer is een heel rustig type die het tegenovergestelde is en mijn vermoeden heel frustrerend en jaloesie opwekt bij hem. Vader is zelf een driftkop en is al stukken toleranter geworden richting zoon maar heb altijd ook getwijfeld of daar een genetisch kantje van in zit. Kan ik niets mee want we zitten er midden in nu. Donderdag was de escalatie zo groot dat hij bij zijn beste vriend en moeder mocht logeren. (hij mocht ook niet meer thuis zijn van vader) Daar liep het zaterdagnacht na het voetbalgebeuren en dus blijkbaar de nodige drank na stappen, vreselijk uit de hand. Hij heeft een raam , deur en de deur van andere vriend ingetrapt. Dit was de eerste keer dat hij het buiten het gezin liet zien. De aangifte loopt voor vernieling en bedreiging van zijn eigen vrienden en is weer verraad voor hem. Er lopen nog 3 zaken en ik ben gisterochtend met hem rond gaan rijden om rust te creeren uren lang. Ook omdat de politie hem zocht. Ik wilde eerst dat hij tot rust zou komen, even slapen want dat had hij nog niet kunnen doen. Dus hij is weer thuis(kan niet meer bij vriend terecht, familie snapt er al helemaal geen reet van dus ga ik hem niet onderbrengen)We wachten op telefoontje dat hij op verhoor moet komen vandaag.Mijn angst is nu dat hij direct doorgaat naar een gesloten jeugdinstelling na de aangifte en ik weet dat hij daar helemaal kapot zal gaan. Ik ga nu reclassering bellen, de therapeuten, Er moet NU actie ondernomen worden voordat mijn gezin tot een van de gezinsdrama's nachtmerrie nieuws gaat behoren. Ik ga ook jullie literatuur zo lezen, eerst bellen nu.
En ik snap en kan me vinden in de reacties en zit waarheid overal in. Alleen leef ik niet alleen met hem . Dus die rust moet er komen voor hem. Hij wil niet weg want tegelijk is dit zijn veilige basis waar hij zijn woede durft te uiten.
sterkte
Ik wens je heel veel sterkte met je zoon en met de rest van je gezin. Hopelijk komt er wel een oplossing maar het is een hele hele moeilijke situatie waar de hulpverlening meestal ook niet veel mee kan. Reken eerder op jezelf dan op anderen.
Praat vooral ook met je zoon zelf. In dit soort situaties waarin ook al de politie betrokken is gaat iedereen om zo'n kind heen praten en gebeuren er allemaal dingen om hem heen waardoor hij zich nog machtelozer gaat voelen en meer angst en woede krijgt.
Doe wat je kunt en blijf kalm voor je kind. Heel veel sterkte.
woede
Wij hebben hier een oude kast waar zoon een gat in mag slaan. Dat gebeurt hooguit 1x per jaar nog.
