Hoogbegaafd of niet?

Tja

Bij je zoon zijn er natuurlijk veel mogelijke oorzaken voor depressie.
Als niet onderkende hoogbegaafdheid en school daar ook een rol in speelt, dan zou je dat misschien kunnen merken aan de volgende dingen: waar leeft hij van op? Is het minder in de vakanties? Welke indicaties heb je behalve de voetbal en de vragen?

Melatonine kan je prima proberen. Begin met 3 Mg, kijk of het werkt en zo ja, bouw af tot de dosis waar het nog werkt.

Hoe gaat het met jou na al die narigheid? Zit jij wel goed 'n je vel? Dat kan ook veel effect hebben.
Loes

Kinderpsychiater

Er speelt zo te lezen een heleboel en ik zou je aanraden om met hem naar een goede kinderpsychiater te gaan. Dit gaat jou boven het hoofd en een homeopaat helpt hier echt niet. Een kinderpsychiater kan de boel ontrafelen (wat komt waardoor), de problemen helpen aan te pakken en hem eventueel laten testen op hoogbegaafdheid. En het belangrijkste, hem helpen met zijn depressieve gevoelens want dat soort gevoelens zijn ernstig. Slapeloosheid hoort er ook bij. Je kan wel iets als melatonine proberen maar dat is symptoombestrijding en neemt de oorzaak niet weg. Bovendien heeft het geen zin als er geen verstoring is in de melatonine-aanmaak; melatonine is geen natuurlijk substituut voor slaapmiddelen.

boeken

Je zegt dat hij boeken verslindt. Wat leest hij zoal?
Het zou natuurlijk kunnen dat er hoogbegaafdheid speelt. Het kan ook zijn dat hij alleen een hoog verbaal IQ heeft. Dit levert ook weleens problemen op. Ik zou hem laten testen op intelligentie en persoonlijkheid. Dan weet je meer.
En om meer in balans te komen: sport hij? Doet hij iets creatiefs?

'Slechts' een hoog verbaal IQ

Verbaal IQ gebruik je voor alle vakken op school, ook voor de rekenvakken. Performaal IQ heeft nauwelijks iets met schoolse vaardigheden te maken.

http://www.eduratio.be/vpkloof.html

Een kind met een hoog verbaal IQ is zijn leeftijd genoten op schools gebied wel degelijk ver vooruit, en kan dus wel degelijk tegen hoogbegaafden problemen aan lopen.

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/127854-het-interpreteren-van-een-iq-score-of-testuitslag.html

het woord slechts

Heb jij ervan gemaakt anoniempje. Ik trek geen conclusies maar geef aan wat er aan de hand kan zijn. Een hoog verbaal IQ kan soms voor problemen zorgen. Punt. Advies is om het uit te laten zoeken. Dus nogmaals: het is geen waarde oordeel. Rustig aan maar.

happig

Ik geef toe, ben een beetje happig hierop, omdat ik merk dat deze kinderen soms als niet écht slim worden gezien, maar als 'gemidddelde' kinderen met gewoon een 'vlotte babbel'. Een hoog verbaal IQ is wel meer dan dat.

Voetbal

Ik zou zeker je kind laten testen. IQ test en daarnaast een psychologische onderzoek. Misschien kan die kinderpsycholoog dit zelf doen, misschien moet je verder zoeken, bijv. bij GGZ.
Daarnaast zou je melatonine best kunnen proberen. Onze zoon slikt het ook, sinds zijn 7e en slaapt er veel sneller door in. Je kan het bij de drogist kopen, wij hebben die van Sleepz, maar er is ook een ander merk.
Tenslotte nog even over voetbal. Ik denk niet dat je op basis van alles weten over voetbal kan zeggen dat een kind hoogbegaafd is. Het is dan meer een specifieke interesse. Zoon hier is 10 en heeft een lager dan gemiddeld IQ (75) maar weet ook nagenoeg alles over voetbal. Daarin komt hij dus heel slim over.

.....

Kijk, dit is nu weer nieuw voor me: verbaal IQ en performaal IQ.
Waar kan ik mijn kind hierop laten testen? De kinderpsycholoog zal het natuurlijk ook wel weten, dus ik kan het ook aan haar vragen.
De boeken die hij leest zijn heel uiteenlopend, strips, jongensverhalen, fantasieverhalen (beetje eng zeg maar) maar ook informatieboeken over bijvoorbeeld geschiedenis, het menselijk lichaam en oorlog.
Hij voetbalt in F2. Hij traint 2x in de week en op zaterdags spelen ze wedstrijden.
Als hij dreigt te verliezen met zijn team vindt hij dat verschrikkelijk. Dan zit ie zich helemaal op te vreten en loopt hij zijn tranen te bedwingen. Het is een ontzettende streber. Hij moet winnen en overal de beste in zijn.
Hij weet ook echt alles van voetbal. Echt ongelofelijk, hij leest er veel over en kijkt voetbalverslagen en onthoudt alles.

Hij zegt zelf dat hij al 4 jaar ongelukkig is. En wat mij opviel is dat hij sinds die tijd heel boos kon doen. Om alles. Als we moesten eten, als we weg gingen, als hij naar bed moest,enz. Dit is nooit meer opgehouden. Tot op de dag van vandaag kan hij hier boos en huilerig over doen. Ik heb gelezen dat veel hoogbegaafde kinderen over dit soort dingen een eeuwige discussie kunnen voeren. Precies mijn zoon.
Hij riep heel groep 3 dat hij alles al wist en niets meer hoefde te leren. Ik heb dat altijd lacherig weggewuifd, maar nu vraag ik me ten strengste af of hij zich toen ook al niet dood verveelde.

snap je niet

Je kind geeft al jaren aan dat het NIET goed gaat op school, wordt hierin door jou niet serieus genomen, en je weet niet goed wat je moet doen?
Je kind luidt de noodklok. Je kind wil dat het NU beter gaat op school!
Ik snap niet waarom zijn iq cijfer er toe zou doen op dit moment, veel belangrijker lijkt me dat hij serieus genomen wordt. Wat doet school?

gelijk

Herman heeft natuurlijk gelijk. Een gesprek met de leerkracht is ook heel belangrijk. Misschien kan kind met een kleine aanpassing al beter in zijn vel gaan steken. Betrek je kind bij de oplossingen.

Op school.

Hij is 7 en zit in groep 5, wordt hij binnenkort 8? Ik zou ook als eerste op school gaan praten. Ziet de leerkracht ook dat hij ongelukkig is? Heeft hij leuke contacten in de klas, wordt hij niet gepest? Vindt school hem ook bijzonder intelligent, wordt hij gezien?
Een iq test kan wat duidelijkheid geven, voor jezelf en school, maar of daar de prioriteit ligt?
Op de leeftijd van 7 jaar 2x een papa kwijtraken lijkt me al heftig genoeg om depressief van te raken. Je zoon heeft geen contact met zijn biologische vader en zijn stiefvader is depressief. Heb jij wel anderen die je steunen bij de opvoeding? Familie, vrienden?
Ik zou niet allerlei therapeuten aflopen met je kind en van alles uitproberen.
Een goed overleg op school en naar een kinderpsychiater.

Kinderpsychiater

Ik vind die IQ test in deze omstandigheden beslist geen prioriteit. De depressiviteit, die andere ernstige negatieve gevoelens en alle trauma's uit het verleden moeten eerst aangepakt en behandeld worden. En gezien de aard en mate van klachten is een kinderpsychiater daarvoor de meest aangewezen persoon. Niet die kinderpsycholoog; temeer omdat je aangeeft dat je zoontje er niet veel aan heeft.
Een kinderpsychiater kan je dan eventueel doorverwijzen naar iemand die een IQ test kan afnemen. Ondertussen zou ik met school gaan praten en kijken wat zij ervan denken en of ze hem alvast verbreding/verdieping/verrijking kunnen aanbieden zodat hij op dat vlak uitgedaagd kan worden.

school en thuis

Hopelijk kan school helpen om het daar voor je zoon beter te maken. Hopelijk kan de psycholoog helpen met traumaverwerking.
Maar thuis kun je ook wat doen. Het liefst samen.
Samen naar de bibliotheek en boeken zoeken die je zoon leuk en interessant en uitdagend genoeg vind.
Samen naar feitelijke tvprogramma's kijken op national geographic maar ook op de publieke omroep.
Is er een knutselclub in de buurt of iets waar je wat met je handen kunt doen?
In het gewone leven is ook veel intellectuele en andere uitdaging te vinden voor een kind.
Neem een museumjaarkaart, er zijn zoveel leuke musea voor kinderen waar ze tegenwoordig ook van alles zelf mee mogen doen.
Neemt niet weg dat een kind zoveel tijd op school doorbrengt dat het daar ook goed terecht moet kunnen.

ja maar

De depressieve gevoelens kunnen best ook van school komen. Die krijg je dan niet weg met een kleine aanpassing, misschien heeft hij wel veel meer nodig op school.
Ik zeg niet dat dat het enige is dat nodig is, daar is de posting te summier voor. Maar het zou best kunnen dat het genoeg is. Ik vind het echt vreemd om eerst peuten af te gaan lopen en niet eens eerst een kind serieus te gaan nemen in wat hij al jaren zegt.

Vraag aan school of ze hem willen doortoetsen

Net zo lang doorgaan met de citotoetsen tot hij een lage C haalt. En dat voor in ieder geval begrijpend lezen, woordenschat en rekenen.
Daarmee kan school het aanbod beter aanpassen.

Een psycholoog is een goed idee. Niet per se voor een iq-test maar wel voor een soort persoonlijkheidsonderzoek en check op depressie e.d. Het kan goed zijn dat een iq-test er wel zit.

gesprek op school

Dat ik jarenlang niets door heb gehad over school, verwijt ik mezelf heel erg. Maar het is niet zo gek. Hij zei nooit veel over school,het was moeilijk iets los te krijgen. Daarnaast is hij een voorbeeldig kind. Dat wil zeggen: heeft veel vriendjes, maakt vaak grapjes, is fijn in de omgang en zorgde altijd dat zijn werk in orde is. Als je kind dan aangeeft dat het school niet leuk vindt, denk ik ja dat snap ik, ik vond school ook niet leuk maar het hoort erbij!
Hij zit nu al 2 weken thuis van school en geeft aan het echt niet te trekken. Ik gaf hier gehoor aan, ik werk aan huis dat is een voordeel.
Ik zie nu pas alle puzzelstukjes op zijn plek vallen. Hij zegt dat hij heel veel dingen te makkelijk vindt. Hij is dan heel snel klaar en moet dan iets voor zichzelf doen. Ik vroeg hem waarom hij dan niet een niveau hoger gaat. Ik heb de aap uit de mouw: dan moet straks de hele klas op hem wachten en dat wil hij niet. Hij is zoals ik zei graag een voorbeeldkind, wil niet uit de toom vallen en doet daardoor dus werk onder zijn niveau.ik wil hem wel graag laten testen. Al is het maar om er een duidelijke stempel op te geven en school in te laten zien dat er duidelijk een aanpassing moet komen.
Ik weet zeker dat dit een groot deel van zijn problemen weg kan nemen. Natuurlijk heeft hij ook andere zorgen, zijn vader en stiefvader bijvoorbeeld. Hij is onder behandeling bij de kinderpsycholoog en bij haar heb ik donderdag een gesprek. We gaan zijn dossier openen met deze nieuwe informatie en bij haar kan hij ook getest worden. Ik wacht af op haar advies voor een psychiater. Ik wil hem idd niet van hot naar her slepen bij verschillende therapeuten. Hij heeft inmiddels een band met haar en vindt het fijn bij haar.

Ik ben zenuwachtig over het gesprek met de meester morgen. School is tot nu toe erg lief voor hem geweest. Zijn juf vorig jaar liet hem geluksthermometertjes instrepen. Nou hij zat vaak op 0 of 1 en was duidelijk ongelukkig. Ze deed weinig. Ze probeerde te praten met hem wat hijniet wilde. Ze raadde aan hulp te zoeke, maar zover was ik zelf ook al.
De meester heeft hij 2 dagen de andere dagen is nog onbekend. Er komt een invaller. De huidige invaller is opgestapt.
Iemand tips voor het gesprek met de meester?
Ik wil hem aanmoedigen en steunen in de aanpak met mijn zoon. Ik lees heel veel dat school vaak heel onwetend is en deze kinderen vaak veel te weinig aandacht krijgen....

hou het feitelijk

Niet teveel invullen, niet teveel zorgen maken. Gelukkig kunnen scholen steeds beter inspelen op andere leerbehoeften. Geef gewoon aan wat zoon je aangeeft over school, en probeer samen tot een plan van aanpak te komen. Liefst ib'er erbij. Houdt je op de vlakte over 'andere' problemen, kan zijn dat school de oorzaak van ongelukkig zijn afwentelt op andere oorzaken en daarom geen verantwoording neemt. Dat kun je niet hebben. Hij heeft aanpassing nodig, of er nu wel of niet andere dingen meespelen.
Je zoon zou op school geen keuze moeten hebben over het niveau dat hij aangeboden krijgt, dat moet (meer) op niveau en dat moet vanzelfsprekend zijn.

Inderdaad

Verstandig advies van Herman. Houd het verlies van 2 vaders en de huiselijke omstandigheden buiten het gesprek met school.
Het is al moeilijk genoeg voor school om te zorgen dat een kind op school voldoende aanbod krijgt en als dat dan niet lukt loop je het risico dat school de problemen met je kind aan je thuissituatie wijdt.
Geef ze niet die kans.

praten

Mijn zoon heeft ook een hekel aan praten. Zijn rugzakbegeleidster kreeg hem wel eens aan de praat over zijn gevoelens. Die kwamen vooral neer op: school is stom en alle kinderen ook. Ik vroeg hem of hij het fijn zou vinden om ook met mij over zijn gevoelens te praten. Maar nee, hij vond het al erg genoeg dat hij dat met juf X moest doen!

Wat hielp was naar het VWO gaan. Helaas konden ze op de basisschool weinig voor hem doen. Maar dat betekent niet dat jij het niet moet proberen, alleen maar dat je er met praten niet altijd uit krijgt wat er aan schort. Soms moet je domweg iets proberen.

Een ander slimmerikje hier wilde absoluut geen pluswerk, want dan was ze anders dan de anderen. Het zit soms heel ingewikkeld...

Lezen

Misschien kan het al helpen als je zoon wat interessantere literatuur op school heeft. Als zijn werk af is kan hij dan iets beters lezen.
Ik gaf mijn kinderen eigen boeken mee. Die avi boekjes waren ze al snel ontgroeid en die waren ook veel te saai. Zoon las Harry Potter en dochter Anubis en dergelijken.

seksuele handelingen???

"Toen we verhuisde 6 maanden geleden vertelde hij dat hij seksuele handelingen moest doen bij een buurjongetje dat 3 jaar ouder was."

Heb je dat onderzocht/uitgezocht? Dit vind ik nogal wat hoor als een klein kind dat zegt. Alle alarmbellen zouden bij mij als moeder afgaan op zo'n moment. Wat als dat waar is?

slaapgebrek groot probleem

Beste Anno, mijn alarmbellen gingen ook af uiteraard! Hij vertelde mijn moeder, zijn oma dus, dat hij aan de piemel moest likken van zijn vriendje en hij dan een euro kreeg en het smaakte naar autobanden. Hij bracht het heel nonchalant. Ik heb er geprobeerd over te praten met hem, van goh, vertel eens, hoe ging dat dan? Er kwam weinig uit. Dat hij het zich niet meer kon herinneren en dat hij zoiets nooit zou doen, want dat is toch vies... wel zei hij dat vriendje dreigde om hem te schoppen als hij dat niet deed..
Meer is er nooit over gesproken, ook niet tegen de psycholoog. Er zal vast een kern van waarheid in zitten, maar precies zullen we het nooit weten. Ik heb een gesprek gehad met de moeder van dit vriendje. Ze stond versteld en zei nergens iets van te weten. Wat er wel bekend is, is dat dit vriendje computerspelletjes speelde met zijn vader voor 18+ heel geweldadig allemaal. Hij heeft mijn zoontje vaak verteld dat hij dood wilde en op welke vreselijke manieren hij dat wilde doen. Ik heb haar dat verteld, omdat ik me ook zorgen maakte over haar zoontje en ik hoop dat ze er iets mee gedaan heeft. Maar dat ligt verder bij haar. Uiteraard ziet mijn zoontje hem niet meer.

Ik heb een gesprek met de meester vandaag gehad en we hebben besloten dat hij nog 2 weken thuis blijft en woensdag na de vakantie weer op school komt. Hij gaat het bespreken met de ib-er om aangepast schoolwerk aan te bieden. Ik hoop dat alles beter zal gaan metmijn zoon en hij eindelijk plezier krijgt in school!
Momenteel maak ik me erg zorgen over zijn slaapprobleem. Hij is erg moe overdag, heeft ook hoofdpijn, zegt misselijk te zijn en zegt dat hij niet goed kan lopen. Hij lijkt soms een beetje wankel. Ik kan me voorstellen hoe hij zich moet voelen na weken slecht te slapen. Ik voel me al dizzy als ik 1 nacht weinig slaap. Ik heb de huisarts benaderd voor melatonine, maar de praktijk is dicht tot donderdag. Zal ik op eigen houtje melatonine kopen en toedienen? Of wachten tot de praktijk open is? Wat denken jullie?

huisarts!

Ik vind wankel zijn, slecht lopen en misselijkheid niet voor de hand liggende symptomen bij slaapgebrek. Zeker kinderen kunnen heel wat hebben.
Ik zou er meteen mee naar ha gaan.

huisarts ja

In elk geval een afspraak maken met de huisarts. Melatonine kun je zelf kopen, dat is goedkoper bij de drogist dan via een recept bij de apotheek. Je kunt een lage dosering geven (1 of 2 tabletjes, 0,1 mg per stuk). Voor hoge dosering zou ik met de huisarts overleggen.

Huisarts

Eens met Herman en Pirata. Naar de huisarts! Overigens heeft mijn zoon ruim 7 jaar last gehad van een ernstige slaapstoornis; een kind kan echt wel een tijdje zonder voldoende slaap zonder dat hij last krijgt van de klachten die jij noemt. Maar de oorzaak van het slechte slapen moet wel aangepakt worden dus dat is zaak voor de kinderpsycholoog of kinderpsychiater.