Hoogbegaafd maar toch niet?!?! [startposting aangepast - Forumbeheer]

Kan je het wat duidelijker opschrijven?

Ik begrijp eruit dat er onderzoek is gedaan bij je kind van 7 en dat er sprake is of kan zijn van hoogbegaafdheid. Wat is er nu precies aan de hand en wat is je vraag? Het kan best zijn dat ik de ervaring of een paar antwoorden heb waar jullie naar op zoek zijn. Maar het spijt me echt maar ik snap niet precies wat je vragen zijn.

Sorry voor de onduidelijkheid

Onze zoon voldoet aan 99% aan de kenmerken van hoogbegaafdheid en door problemen op school hebben we hem laten testen maar de wisc test geeft wel een hoge score aan verbaal maar over het geheel mist hij 16 punten om hoogbegaafdheid te zijn. Nu weten we niet hoe we hiermee verder moeten. Zo door blijven gaan kan niet meer voor hem en voor ons.

Kloof?

Uit het beetje dat je opschrijft, begrijp ik dat je zoon een hoog verbaal iq heeft maar toch 16 punten onder hb-grens zit (gem iq 114). Betekent dat dat hij een (veel lager) performaal iq heeft? Dat kan namelijk ook problemen opleveren: alles goed uitleggen, vertellen maar het moeilijk(er) uit kunnen voeren. Vaak worden dergelijke kinderen hoger ingeschat omdat ze verbaal zo sterk zijn.
Google maar eens op disharmonisch profiel of v/p kloof of verbaal/performaal kloof, bijv http://www.pharosnl.nl/?v-p-kloof
en http://www.balansdigitaal.nl/media/9856/20-23-Disharmonisch-BM3-2008%20[1648].PDF

Kloof

Het verbale IQ schijnt veel meer te zeggen over hoe het op school gaat dan het performale.

Een kind met een normaal performaal IQ en een hoog verbaal IQ zal makkelijk leren op school en zich mogelijk vervelen. Andersom is dit veel minder het geval.

Ik citeer een website over hoogbegaafdheid, van Luc Kumps

"Er is een grote correlatie (verband) tussen schoolse prestaties en de vaardigheden die men in de VIQ subtesten meet. Deze correlatie is veel kleiner met het PIQ. Zo is er bijvoorbeeld nauwelijks sprake van enige correlatie (verband) tussen PIQ gemeten met een WPPSI-R test en de prestaties op school in de eerste drie schooljaren (Kaplan 1998), terwijl dergelijke correlatie met VIQ redelijk hoog is.

Dit betekent dat het een vergissing is om te verwachten dat een kind met een TIQ (totaal IQ) van 130, maar met een VIQ van 111 en een PIQ van 145, tot zeer hoge schoolse prestaties zou moeten komen, of dat het nood zou hebben aan verregaande differentiatie, versnelling of een kangoeroeklas.

Bij eenzelfde TIQ, maar met een VIQ van 145 en een PIQ van 111 ligt zulks immers veel meer in de lijn der verwachtingen.

Alleen afgaan op TIQ (totaal IQ) bij het nemen van belangrijke schoolse beslissingen is dus uit den boze: VIQ geeft op schools vlak een veel betere indicatie. Dit wil niet zeggen dat de vaardigheden gemeten in de performale subtests minder waarde zouden hebben, enkel dat deze vaardigheden -zeker in de basisschool- niet deze zijn die men nodig heeft om hoge prestaties neer te zetten op school".

Bron: http://www.eduratio.be/iqtest.html

Deze man gelooft niet in zo'n kloof:
http://www.eduratio.be/vpkloof.html

Wel herkenbaar

Ik vind het wel herkenbaar.
Wij hebben ookaltijd gedacht dat onze dochter,die ons al heel wat hoofdbrekens gekost heeft qua gedrag, HB is. Ik heb in de loop van de jaren al heel wat verzameld daarover, en onderstreept, en meende einedlijk te begrijpen dat haar gedrag een gevolg is van HB zijn'.
Het schetste dan ook onze grote verbazing (ookbij de hulpverl) dat ze na het afnemen van een test (om dingen uit te sluiten, ze was toen inmiddels 11), niet HB bleek. Ze scoorde wel prima, en op sommige gebieden zelfs extreem hoog, maar als je het gemiddelde neemt, is het geen hoogbegaafdheid. Ze kan ontzettend goed meekomen, ging met haar 10e naar het VO, maar heeft al die jaren veel uitdaging nodig gehad op school,met de nodige problemen thuis.
Soms moeten dingen even een poosje op zijn beloop gelaten worden. We weten nu wat ze heeft: PDD-Nos (ja , ik weet het, een etiketje uit de grote vergaarbak).
Ik denk dat ze zich 200% inzet op school, maar nog gaat dat zonder moeite...

Niet alles is goed te testen

Ik vertrouw niet meer op IQ testen... er wordt een hele hoop aan opgehangen, en het is maar een cijfertje, een moment opname, en als er ook nog sprake is van andere problematiek komt er vaak een heel vertekend beeld uit. (wat je toch jarenlang blijft achtervolgen...)
Voor mijn kinderen dacht ik dat het allemaal best klopte; die iq test; dochter is iets bovengemiddeld (en heeft pdd-nos) zoon was iets beneden gemiddeld (en heeft klassiek autisme, die diagnoses zijn natuurlijk uit andere tests gekomen ))
Toch ziet school nu vooral bij mijn zoon een heel ander beeld; hij is allesbehalve beneden gemiddeld, hij draait goed mee op de meeste vakken, en ligt bij sommige vakken zelfs behoorlijk voor! Dochter is al wat verder, heeft behoorlijke schommelingen in leervermogen laten zien (mede ook door een wissel van school) maar krijgt nu een vwo advies.
Wat de grote instinker is, is hun sociale inzicht... dat hapert bij dochter flink, bij zoon lijkt het soms zelfs totaal afwezig )
Ik hou er dan ook helemaal niet van als het sociale en de intelligentie aan elkaar gekoppeld wordt, het staat volledig los van elkaar! Ja, mijn kinderen zijn intelligent, en daardoor ook leerbaar, maar in dat woord zit het hem: LEERBAAR, ze moeten het wel aangeleerd krijgen, terwijl het bij andere kinderen vanzelf gaat! Wat een geluk dat ze gemakkelijk leren in vakken als taal en rekenen ) dan is er nog wat tijd en energie over om te leren waarom je antwoord moet geven als iemand iets vraagt, en waarom je andere kinderen niet zomaar omver kunt duwen als ze in de weg staan enz.
Gelukkig hebben we een school gevonden die dit goed begrepen heeft...
Mijn dochter is inmiddels 11, klasgenootjes gaan aardig op de puberteit af, zij ook... maar op haar eigen manier. Meidengedoe ontgaat haar volledig, haantjes gedrag van de jongens ervaart ze als zeer storend... we gaan nog een uitdagende periode tegemoet.
Gelukkig is ze slim genoeg, misschien zelfs hoogbegaafd, maar het aanleren van sociale regels kost zoveel dat het er op andere punten wel in moet hakken, en dus komt er minder uit dan er puur qua intelligentie in zou zitten. Ook in de tests... die we nu dus niet meer doen. Eigenlijk zou ze voor de brugklas opnieuw een iq test krijgen, maar ik wil hem niet meer, haar scores zijn al bovengemiddeld, en bovengemiddeld of heel erg bovengemiddeld... dat voegt voor haar niks toe.
groetjes, Tess