Hoe dochter zich laten richten op andere vriendinnetjes?

Tja

"ik mag me van haar nergens mee bemoeien."

Vaak is het al genoeg als je als moeder een luisterend oor biedt, een kus en een knuffel en je er verder inderdaad niet mee bemoeit. Moeilijk soms, maar je dochter vindt echt zelf wel haar weg in vriendschappen. Vriendschappen komen en ze gaan vaak weer over. Als je als moeder altijd denkt goede raad, kant en klare oplossingen of zelfs denkt dat je met de moeders van de vriendinnen gesprekken moet gaan voeren dan ben je geen steun voor je dochter maar inderdaad te bemoeizuchtig.
Je dochter wil gewoon haar verhaal en teleurstelling bij je kwijt, wat begrip is ook fijn. Maar nu maak je alles groter dan het is en daar help je haar niet mee.
Welke therapie gaat je dochter volgen? En hoe oud is ze?

Nou wil,

Als mijn dochter zoveel problemen heeft dat ze er niet meer door slaapt en steeds onzekerder wordt en in haar schulp kruipt en vervolgens therapie nodig heeft, vind ik mezelf niet bemoeizuchtig als ik een andere moeder daarop aanspreek.. Moet ik dan alles op zijn beloop laten? Dit gaat al een paar maanden zo en dochter heeft hierdoor een bar slechte zomervakantie gehad en wij ook! Het is niet zomaar even iets hoor wat wel weer overwaait, het is pesten!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Pesten

Nog een dingetje (alsof mijn vorige post nog niet lang genoeg was). Je beschrijft het als pesten.
Ik zie het meer als een wederzijdse afhankelijkheid in een dramadriehoek. http://www.hetwormgat.nl/dramadriehoek-1-over-het-hoe-en-wat/ Jouw dochter het slachtoffer, jij de redder/aanklager. Vriendinnetje redder/aanklager. Jouw dochter zoekt zelf de situatie op. Gaat bij het vriendinnetje spelen. Als ze mijn dochter was, zou ik willen/eisen/aandringen dat ze daar mee ophoudt. Want dat vind ik niet gezond.

Ik vind dat je het geen buitensluiten kan noemen. Het is meer dat je dochter zich in een afhankelijke positie heeft gemanouvreerd.

Maar dat is alleen op grond van wat je in dit draadje schrijft. Je vorige draad kan ik me nog vaag herinneren, maar daar ben ik de details van kwijt.

Pesten?

Ik zie het ook niet als pesten. Het vriendinnetje heeft niet veel zin meer in de vriendschap. Ook zij is nog jong en weet niet hoe ze dit tactisch moet aanpakken. De signalen pakt jou dochter niet op en zo gaat het kringetje maar rond. In de toekomst krijgt je dochter misschien wel een vriendje. Ook verkeringen gaan wel eens uit, of het bloedt dood. Hoort allemaal bij het leven. Het is vervelend om je kind verdrietig te zien, dat maakt iedere ouder mee. Ook mijn huisje gaat dit niet voorbij. Ik ben er voor de troost, het luisterende oor en na enige tijd stimuleer ik mijn kind om het los te laten. De vriendschap is over. Daar mag je dochter verdrietig om zijn en teleurgesteld. Er maanden/jaren in blijven hangen is een keuze.
Er zijn therapieën om te leren met teleurstellingen om te gaan, als je dochter daar baat bij heeft kan dat misschien ook helpen om hier sterker uit te komen. Daar heb ik geen ervaring mee.

Stalken

In aansluiting op de vorige schrijvers: jouw kind dringt zich op aan een meisje dat daar geen zin meer in heeft en dat op een onhandige manier uit. Jouw taak is om haar een andere kant op de sturen. En ik vind therapie dan meteen weer zo overdreven, kan je het als moeder niet alleen aan om je kind de juiste richting op te sturen?
Het is als moeder niet leuk om te merken dat iemand jouw kind niet als hartsvriendin wil, maar zo is het leven.

Sorry adinda? stalken?

Ten eerste ken je duidelijk mijn andere topics niet en ten tweede zitten we hier in de rubriek zorgenkinderen dus dat geeft aan dat mijn dochter een zorgenkind is..
Met de betreffende moeder heb ik een zodanig contact dat we dit soort dingen bespreken en is vriendinnetje onder invloed van een ander meisje wat de moeder ook weet.
Maar goed, ik ben het wel met de anderen eens dat ik me er misschien wat minder mee moet bemoeien en het probleem misschien groter maak dan het voor mijn dochter is.
Vriendinnetje is helemaal,niet zat van mijn dochter dat is het hem juist, dochter is soms wel zat van haar en daarom wil ik dat ze zich ook op andere meiden richt wat ze niet goed durft. Ik wil helemaal niet dat ze vriendinnetje laat vallen maar wil dat ze haar horizon verbreedt. En Adinda, of ik het als moeder allemaal alleen niet aan kan? Op dat soort opmerkingen zit ik al helemaal niet te wachten.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Mamma

Mamma, je kunt er hier niet vanuit gaan, dat mensen je andere topics kennen/opzoeken. Het is juist een beetje de gewoonte hier, dat je alleen reageert op wat mensen in 1 bepaald draadje aan informatie geven. Zonder voorkennis zeg maar.
Je geeft nergens de leeftijd van je kind (terwijl daar naar gevraagd is door mij een door iemand anders) en ook niet of ze een diagnose heeft of zo. Dan kun je niet van mensen verwachten dat ze dan wel weten.

Karmijn

Klopt maar in zorgenkinderen zit je niet als je een gewoon kind hebt bij mijn weten en als je niks van de voorgeschiedenis weet terwijl er wel in mijn topic is aangegeven dat ik eerdere topics hierover heb gehad, hoef je niet zo te reageren als Adinda doet.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Mwah

Iedereen is hier vrij om te reageren, zolang het binnen de regels van het forum valt hoor. Ook mensen zonder zorgenkinderen. En 'zorgenkinderen' kunnen ook anderen lastig vallen en dan een ouder nodig hebben, die aan de rem trekt.
Misschien heeft Adinda wel aan de andere kant van de medaille gestaan. Heeft zij een dochter die 'gestalkt' werd door een kind (een zorgenkind). En heeft het meisje heel veel last gehad om haar grenzen aan te geven en het meisje duidelijk te maken haar met rust te laten. Dat zou kunnen.
De waarde van dit forum vind ik juist dat je weleens een reactie krijgt van mensen die compleet anders denken dan jezelf doet. Die de situatie van een heel andere kant bekijken. Dat heb ik juist voor mijn zorgenzoon, altijd heel erg zinnig gevonden. Soms doet het wel pijn, is het confronterend. Maar het kan je ook de ogen openen.
En soms kan ik er niets mee en gooi ik het over mijn schouder. Dat is het mooie, dat kun je hier helemaal zelf bepalen.

Mamma

Als je wil dat ik de hele forumgeschiedenis van jou en je dochter eerst lees voordat ik iets zeg over jouw vraag, is het misschien handig om wat links te geven. Wat een onzin, ik reageer alleen op wat ik nu lees.

Je schrijft: dochter blijft zich richten op 'beste vriendin' terwijl deze zich laat ringeloren door een ander kind. En. Vriendin is totaal niet geïnteresseerd in dochter, als dochter haar iets vertelt zegt vriendin oke, en gaat nergens op in.

Daaruit trok ik de conclusie dat vriendin niet meer geinteresseerd is in je dochter en dat je dochter dus beter niet wanhopig de vriendschap in stand moet blijven houden als die haar pijn doet.
Volkomen normale conclusie vind ik.

Verder weet ik niet hoe oud je dochter is, omdat ik je oude draadjes niet ken. Ik ging er eigenlijk vanuit dat ze ongeveer zes is en dan denk ik dat je als moeder gewoon kunt zeggen 'je speelt niet meer met dat meisje want ze doet niet lief tegen je' gaat het over een zestienjarige, dan kan je het ook uitleggen"

Maar oke, ga lekker naar een therapeut die waarschijnlijk hetzelfde tegen je dochter zegt als jij al doet.

Adinda

Of het een passende reactie (of zoals jij stelt, 'normale' reactie (interessante insteek!)) is in het algemene, kan je nog wel over discussiëren. Binnen 'Zorgenkinderen' vind ik 'm ongepast en in het licht van je laatste bericht, vind ik 'm, laten we zeggen, heel apart.

Natuurlijk kan je hier vanalles schrijven maar dat betekent ook dat lezers er vanalles van mogen vinden en schrijven.

Ik ben het dan ook niet eens met Karmijn. Misschien komt dat omdat voor mij de toon van het bericht voor een groot deel meetelt.

Dank je wel

Judith, het is idd ook de toon waarop dingen geschreven worden en het woord stalken waar ik over val. Mijn dochter is erg verlegen dus die zou niet eens durven stalken! Maar is gewoon slachtoffer van treiterijen van het ene meisje wat probeert haar beste vriendin af te pakken. Ook al heb je niet al mijn topics gelezen Adinda, dan nog vind ik dat je vreemd reageert.
Ik vind ook dat in de rubriek zorgenkinderen wel wat anders gereageerd kan worden, we zitten hier niet omdat onze kinderen het allemaal zo probleemloos doen tenslotte. Dan kunnen we wel wat prettiger reacties gebruiken, maar goed, ik ben in de buitenwereld niet anders gewend hoor, dus ik verbaas me nergens meer over.
Dochter is trouwens 10 jaar en erg jong voor haar leeftijd en niet opgewassen tegen het tienergeweld wat veel meiden van haar leeftijd al hebben.
Daar zoeken wij een oplossing voor in de vorm van een passende therapie. Ik wil namelijk niet dat er straks helemaal niks meer van haar overblijft en ben idd zo'n moeder die er dan bovenop zit! En terecht dacht ik!

Trouwens adinda

De conclusie dat dochter zich op anderen moet richten had ik zelf ook al getrokken zoals je misschien hebt gelezen.
Alleen lukt dat haar niet zo goed omdat ze een Ass stoornis heeft en erg verlegen is. Vriendin wil niet van haar af volgens moeder van vriendin, dus, waar hebben we het over?

zijdelings?

Misschien reageert je dochter wel op meer subtiele en indirecte opmerkingen over
'potentiele' vriendinnetjes. Terwijl je de krant leest of de tafel afruimt of als je haar net van school hebt gehaald, meisje x uit jouw klas vindt sporten/bewegen/lezen ook leuk. Net als jij. Alsof je even hardop nadenkt. Of dat je langs de neus weg zou zeggen, als losse opmerking, dat meisje is nu echt iemand die je eens kan vragen mee te gaan naar de verfilming van boek x. En als ze vragen stelt over hoe ze dat regelen kan, kan jij voorstellen dat als ze haar gevraagd heeft en iets hebben afgesproken, jij (eventueel met je dochter) zorgt voor de kaartjes en brengen en halen. Misschien dat jouw dochter het moeilijk vindt om een vriendschap te beginnen (want dat doe je dan met elkaar) en dat het makkelijker wordt als er wat structuur is omdat er een plan a (en een b) ligt & wat gemeenschappelijke interesses bekend zijn.