"hersenen doen pijn"

Nee

Ik ken het niet, maar wat een ellende zeg, sterkte!

Probeer

hem voor te bereiden op zo'n aanval. In die zin dat hij dan weet op dat moment dat het een vervelend gevoel is, maar dat het niet echt kwaad kan. En spreek met hem exact af wat hij op dat moment doet. Het klinkt een beetje als een paniekaanval. Op het moment dat hij het herkent en weet wat hem te doen staat, kan dat alleen al helpen.
Leer hem bijv. te concentreren op een nekoefening, n jouw massage of zo?
En misschien kan het helpen om voor het slapen beter te ontspannen. Ik herken van mijn zoon ook dat met name in spannende tijden het na een paar uur wakker worden. Met nachtangst, met slaapwandelen of een boze bui. Misschien is dat echt anders, weet ik niet maar het heeft bij hem toch veel te maken met verwerken van prikkels.
Sterkte hoor!

Dat denk ik ook koentje

Ik denk er hetzelfde van, Koentje. Ik heb hem ook uitgelegd dat het geen kwaad kan, en dat hij moet proberen het (letterlijk) losssssssss te laten. Vroeger heeft zoon wel een paar keer een pavor nocturnus gehad, maar nu al 5 jaar niet meer. En hij is er nu klaarwakker bij (gelukkig want dus nog wel aanspreekbaar).
Maar hoe leer ik hem ontspannen? En dan natuurlijk niet alleen op zo'n moment, maar altijd?

Is hij wel echt wakker?

Weet je zeker dat hij echt wakker is? Of is hij eigenlijk nog in slaap? Dat hij zelf praat of zijn ogen open heeft, is geen indicatie, dan nog kan hij eigenlijk slapen. Kan hij het voorval de volgende dag herinneren?

Prikkels / gedachten

Mijn zoon heeft een periode gehad waarin hij veel slaapwandelde ( 7 jaar oud). Je kon dan met hem praten, hij liep mee etc, maar sliep volledig.

Na verloop van tijd hadden we het door: Als er te veel prikkels waren, er te veel stres was van de dag, er nog "losse eindjes" waren voor een volgende keer etc.... dan was het te druk in zijn hoofd.

De kamer hebben we prikkelarm gemaakt. De dag zijn we met een kort rustig gesprek geëindigd. Als hij dan een uur sliep ging ik hem in zijn slaap nogmaals welterusten zeggen. en we maakte gebruik van etherische olie in zo'n verdamper.

Hij is van dit alles erg veranderd, werd meer uitgerust en het slaapwandelen is langzaam verdwenen. Zelf heb ik het idee dat de oliën hem het meeste brachten, hij genoot van de geur en ging met een glimlach slapen en werd meer uitgerust dan ooit tevoren wakker....

Hij is echt wakker

Ik heb het nog even bij hem nagevraagd en hij is echt wakker als dit speelt. Hij zei zelfs dat hij bij de rekenles hetzelfde gevoel in zijn hoofd kreeg. Vast iets minder heftig, maar toch, en dat terwijl hij best goed rekent.
Misschien moet je met zoiets naar een -peut of -oog? Om dit aan zijn psychiater voor te leggen, daar heb ik eerlijk gezegd weinig zin in (ik kom daar zo min mogelijk). Ik dacht dat het wellicht te maken zou kunnen hebben met veel stress, drukte, verandering, maar ik kan het niet echt aanwijzen. Wel zijn we net op vliegvakantie geweest, daar kreeg hij het voor het eerst, en nu 2 weken later thuis weer een paar keer. Wel had hij een drukke week vorige week, waarin hij moest leren voor toetsen en muziekoptreden. Maar ja, allemaal niet nieuw en uniek.

Misschien een domme vraag

Maar heeft hij niet (ook) gewoon hoofdpijn? Het één sluit het ander niet uit toch? En dan versterkt het één het ander. Brengt een sinaasprilletje misschien wat verlichting?

skik

Oorontsteking

Hup naar de huisarts en even laten kijken of er iets anders speelt. Misschien heeft hij wel een oorontsteking, of een gaatje in zijn kiezen. Daar moest ik vooral aan denken omdat je het over de vliegvakantie hebt.

Skik

Hij krijgt er in elk geval hoofdpijn ván. Dus een paracetamol kan idd geen kwaad. Helaas werkt dat ook pas na een half uur.

Hoofdpijn

Hier ook een zoon met regelmatig hoofdpijn. Veel drinken en 1 of 2 paracetamollen doet het gelukkig wel. Soms zijn ze te lui om iets te drinken te pakken zodat ik toch af en toe een fles uitreik, die worden hier hergebruikt voor dat doel.

Oren

Zijn oren zijn goed, als hij oorontsteking heeft kondigt hij dat zelf altijd aan (veel ervaring mee :-p). En drinken doet hij met grote hoeveelheden. Ik denk werkelijk dat hij last heeft van malende PDD-NOS hersenen. Ik wist alleen niet dat dat zo'n pijn kon doen. Ik gooi 'm zo zijn bed in, ik zal hem even kort masseren en de dag doorspreken.

Paracetamol?

Natuurlijk werkt paracetamol.... of als pijnstiller, of als placebo... maar dit is de oorzaak niet!!! Zijn gedachten zijn de oorsprong van de onrust / pijn.

Ik krijg toch sterk de neiging daar naar te gaan kijken. Misschien helpt een rustiger kamer om meer tot rust te komen.... ( dit lijkt alternatief... maar nu al verslaafd maken aan medicijnen is echt niet de oplossing)

Voeten

Een oefeningetje dat je kunt proberen:
Bij veel piekeren helpt het om aan je voeten te denken. Laat hem voor het slapen gaan een tijdje naast z'n bed staan en laat hem voorstellen dat alle gedachtes voor de nacht even de grond ingaan. Dan kan hij ze de volgende ochtend weer oppikken. Daarbij moet hij proberen elke teen even te bewegen en te voelen en ook de zool van zijn voeten.

Ik doe dit soort oefeningetjes ook elke keer dat ik ga zitten, en het helpt me enorm om dwangpiekeren te bestrijden Nu gebeurt het bijna automatisch.

Quin

Ik heb even gereageerd via je hotmail-adres.

Inmiddels

Inmiddels hebben we het gedoe met het pijnlijke hoofd uitgebreid met zoon doorgesproken. En ook de vermoedelijke oorzaak (je hebt meer last van spanning doordat je je harder moet inspannen dan andere kinderen en dat doet bij jou letterlijk pijn aan je hoofd, omdat je gevoeliger bent dan de anderen).
Nu geeft hij het al aan als hij het voor het slapen gaan voelt opkomen, dan vraagt hij om een massage van zijn nek/schoudergebied. En ik probeer hem en passant te leren hoe hij zichzelf kan ontspannen en kan "los laten". Dat laatste lukt nog niet erg, maar Rome is ook niet op 1 dag gebouwd.
In elk geval, hij is de laatste dagen niet meer gillend van de gedachtenpijn naar ons toegekomen. Wat ik nu trouwens bedenk: het kan ook al langer spelen, maar we hebben zijn melatonine fors verlaagd van 0,9 mg naar 0,6 mg, het kan zijn dat hij voordien net in een diepere slaap lag dan nu, en daardoor niet wakker schrok van zijn eigen hoofd.
Bedankt in elk geval voor al het meedenken, daar kon ik zeker mee vooruit.

Oh, en max

Max, zijn kamer is al tamelijk rustig ingericht. In elk geval zoals hij het zelf graag ziet, maar zeker niet prikkelarm. Maar ik kan eens kijken hoe hij reageert als al zijn schatten, nu opgesteld naast zijn hoofdeinde, ergens anders staan. Ik denk alleen dat hij juist niét kan slapen zonder zijn kostbaarheden (beeldjes, vakantiesouvenirs, etc).

Quin

nu is dochter niet helemaal hetzelfde als jouw zoon maar ze is ook vrij gevoelig en kan vaak niet ophouden met piekeren. mijn laatjes zitten vol zegt ze dan. Wat wij tegenwoordig doen is niet meer voorlezen maar bij haar in bed kruipen en dan gewoon praten, kwartiertje, 20 minuten, zolang dat het duurt dat ze rustig is. We praten over van alles, niet perse over de dag maar over van alles. hoe ze was als baby, wat ze op tv heeft gezien, welk boek ze aan het lezen is. Ik merk aan haar dat ze hier echt van geniet, even solotijd voor haar, ze kan tegen me opkruipen, ze krijgt het lekker warm. En ik merk dat ze na die 20 minuten veel sneller in slaap valt dan eerst, ze is rustiger en minder hyper.Het hoeft natuurlijk voor jullie niet te werken maar bij ons werkt dit vrij aardig

Ayla

Dat doe ik tegenwoordig inderdaad, misschien ook iets dat van nature ontstaat als een kind ouder wordt: minder klassiek voorlezen bij het naar bed brengen maar meer praten. Erg prettig, even een goed gesprek voeren en nu probeer ik hem tegelijkertijd zich te laten ontspannen (al dan niet met massage). Dat laatste is nog erg lastig, want ga maar eens vertellen dat een kind alle stress (bv) naar zijn tenen moet laten zakken. Enig nadeel is dat het bedritueel nog langer duurt dan voorheen, want er is best veel te bespreken..