gewoon een diagnose

http://lezerscolumns.metronieuws.nl/view/d6p8/src:aside_top

"Ik loop er al een aantal jaar tegenaan.') tot een extreem ontwikkeld reukvermogen. De verschrikkelijke mij in alles belemmerende moeheid en uiteindelijk de depressie. En dit zijn slechts een paar voorbeelden. Een pervasieve ontwikkelingsstoornis, dus ingrijpend op alle vlakken van mijn leven. Dat is autisme. En dat was het antwoord. Vanaf mijn 29e had ik de kennis die ik miste eindelijk in handen. Kon ik alles echt verklaren. Ermee om leren gaan. Beginnen met verwerken en met opbouwen. En stapje voor stapje gaan léven.

Nu kan ik binnen mijn beperkingen, mijn talenten benutten. Een diagnose, heel normaal. En zo belangrijk. Had ik het maar eerder... Wie denigrerend praat over, zogenaamd op verzoek van veeleisende ouders geplakte, 'etiketjes', mag een gemakkelijke stoel pakken en zich voorbereiden op mijn levensverhaal. Geen zorgen. Het verhaal loopt goed af."