Gedragstherapeut -jongen van 9
Hoi, ik vroeg mij af of iemand een goede gedragstherapeut mij zou kunnen aanbevelen, in Amsterdam en het liefst een man? Uiteraard niks ten nadele van vrouwelijke therapeuten maar ik heb het gevoel dat mijn zoon beter naar mannen luistert en eerder dingen van hen aanneemt. Zijn vader en ik zijn jaren geleden gescheiden en ook al heb ik al jaren een nieuwe relatie, de opvoeding komt toch grotendeels op mij neer. Bovendien wordt hij veel omringd door vrouwen (juffen op school, op de naschoolse opvang, oppassen thuis etc.). De reden waarom ik een therapeut zoek is zijn gedrag, al jaren luistert hij slecht, maar de laatste tijd is het behoorlijk uit de hand aan het lopen, hij wordt erg snel explosief boos, reageert agressief en is ongelooflijk brutaal. Hij wordt dit jaar 10. Ben al wel bij een paar psychologen met hem geweest maar het heeft niet mogen baten. Hoop dat iemand nu De tip heeft!
Outback Explorers
Geen idee of het bij jullie in de buurt zit, en of het past bij jullie. Maar hoorde laatst iemand vertellen over goede ervaringen met Outback Explorers. Hulpverlening speciaal gericht op jongens.
hilversum?
Is Hilversum haalbaar voor jullie? Dan zou je even op de website van praktijk Kik kunnen kijken (en dan speciaal de mannelijke therapeut). We zijn er alweer een paar jaar niet geweest, maar iets langer geleden is onze zoon heel goed door hem geholpen, in meerdere fasen van zijn basisschooltijd.
Ik word trouwens wel getriggerd door jouw opmerking dat je al bij meerdere psychologen bent geweest en 'het niet heeft mogen baten'. Heb je wel realistische verwachtingen van wat een therapeut kan betekenen? En dat jij als ouder waarschijnlijk ook heel hard aan de bak zal moeten om je zoon op een andere manier te gaan begeleiden? Een quick fix bestaat niet....
Bedankt!
Dank jullie wel voor de reacties! Byciclette- uiteraard weet ik dat ik als ouder ook zelf aan de slag zal moeten, voorzover ik het niet al doe, want ik doe zeker iets met de tips die ik van de andere therapeuten heb gekregen, praat erover met anderen (die ons allebei goed kennen), lees me suf, etc. Wat ik ook doe, het lijkt weinig te helpen, en ik maak mij er behoorlijk zorgen over want dit gedrag, zijn buitensporige driftbuien keren steeds terug. Ik heb geen onrealistische verwachtingen van welke therapeut dan ook, maar zoek iemand met wie mijn zoon een goede klik zou hebben- en als ik zie hoe zeer hij naar mannen toe trekt, krijg ik het gevoel dat een mannelijke therapeut beter tot hem zou kunnen doordringen.
heftig
Ja, het is heftig he, als je kind driftbuien heeft. Ik weet nog goed dat wij rond die leeftijd soms ook echt met onze handen in het haar zaten. Zo snel gefrustreerd, zulke hoge eisen aan zichzelf stellen, soms zoveel moeite om de omgeving te begrijpen.
De therapeut die ik noemde is psychomotorisch therapeut. Er wordt dus niet geknutseld, geschilderd of muziek gemaakt, maar lekker gesport. Dat paste bij onze driftkikker heel goed. Zo bouwden ze een band op. En daarna begon het echte werk. Zoon kon bijvoorbeeld echt niet tegen zijn verlies. En natuurlijk verloor hij een potje judo of voetbal van de volwassen therapeut, met drift tot gevolg. Daar gingen ze dan mee aan de slag. Dus heel praktisch en toepasbaar. Wat doe je als je boos word, hoe kun je reageren? Wie zou je daarbij kunnen steunen/helpen? (uitraas-kamer op school, een doos Donald Duckjes, iemand die een stukje mee gaat lopen of wat dan ook maar). Maar ook: hoe groot is eigenlijk de kans dat je van een volwassen kans wint, kloppen je verwachtingen wel, hoe kun je daaraan werken?
En dan huiswerk mee. Thuis situaties oefenen, en bijhouden wat er goed ging en wat niet, en waarom.
Inmiddels is onze zoon alweer bijna 17 en het gaat eigenlijk heel goed met hem. Hij kan nog steeds geïrriteerd raken als dingen niet lukken, maar driftbuien heeft hij al jaren niet meer. Hij kent zijn tekortkomingen inmiddels gewoon heel goed en kan er steeds beter mee omgaan.
heel heftig
Ja, bicyclette, het is echt verschrikkelijk, en wat voel je je dan machteloos als ouder. Word je voor de zoveelste keer gebeld door de school, oppas etc.- uw zoon is erg brutaal, vertoont ongewenst gedrag. Inmiddels denk ik 'daar gaan we weer'- erg eigenlijk dat je gewend raakt aan het dwarse gedrag van je kind en nergens meer van op kijkt. Maar wat goed om te horen dat het bij jullie goed is gekomen, er is dus nog hoop 
Dat sporten met een therapeut ipv knutselen of spelen klinkt als iets dat ook bij mijn zoon zou passen met zijn tomeloze energie. Hoop nog steeds op een gouden tip in Amsterdam
