Even gelachen (en trots)
Reed ik vanmorgen in een feloranje stoet naar school, met twee ineens-wel-heel-nadrukkelijk-niet-oranje-kinderen (vinden ze een lelijke kleur). Vroeg aan Oudste of hij het toch niet jammer vond, zo als enige met niets oranje. Schouderophalend antwoord: "Neuh, ik ben niet zo neurotypical..." Reed bijna op mijn voorgangers vh lachen 
Whoehahaha...
Leuk! wees maar lekker trots, ik ging ook naar school met twee heel NIET ORANJE kinderen, "dat gedoe..." ik heb ze dit jaar zo ver gekregen om met carnaval een rood-groen-geel sjaaltje om te doen 
das al heel wat, je gaat toch niet aan iedere hype meedoen zeg! hihihi...
(hoe oud zijn ze trouwens?)
gr. Tess
Trots?
Moet ik me nu schamen omdat mijn kinderen wel in het oranje naar school wilden? Heb ik kuddedieren? Meelopers? Ben je beter dan de rest als je niet meedoet?
Welnee joh!
Maar als jou kind er altijd buiten valt is het ook wel leuk om er eens om te kunnen lachen. Meestal is het allesbehalve lachwekkend als je kind buiten de groep staat en er niet bij hoort vanwege zijn gedrag. Lekker sociaal meekunnen in de groep is heel belangrijk, dus ben maar blij als kuddediertje, ik voel me allesbehalve beter dan de rest
Tess
Tess
Ik had alweer spijt van mijn bericht. Verkeerde been uit bed. Bedankt voor je sportieve reactie.
Lief
Ach wat leuk, gewoon de boodschap: Ik ben anders mam, maar dat is oke! Die boodschap doet mij altijd goed.
Onze zoon (adhd met stemmingsstoornis) kreeg de baard in zijn keel. Toen zei hij: 'Oei, ik heb last van stemmingswisselingen.'
Idd,
Tess en Karmijn, dat was idd de boodschap: ik ben wel anders maar that's fine. En niet: 'kijk die anderen eens meeloperig oranje doen', totaal niet. Gewoon, fijn om te zien dat hij zichzelf goed vindt zo, dat is ook wel eens anders en daarom dus trots!
(Nada, ik ken dat, dat je even verkeerdebenerig reageert en het niet meer ongedaan kan maken. Het forum heeft een edit/ delete-knop nodig!)
Nada
Dat maakt dan twee! Ik vind jouw reactie namelijk ook heel erg sportief. Uit je slof schieten is niet zo erg, het gaat erom wat je ermee doet...
Hier juist
Een totaal hyperblij vetnje dat Eindelijk vlaggetjesschmink kon smeren!
En er amper mee kon stoppen uiteraard haha. Hij viel met zijn zelf bedachte uitdossing nou eens Niet op in de kudde - denk ik, want ik heb t niet gezien.
S Avonds plofte hij natuurlijk na alle spanning..
En hier
Goed dat een kind zich er niet rot onder voelt om een beetje af te wijken!
Hier wilde zoon van 10 geen schmink op, maar heeft wel het oranje T-shirt aangetrokken. Dat moest ook wel want hij was Groepsleider voor de spelletjes die vrijdag op school gedaan moesten worden. Dus begeleider van een kleine kudde 4- tot 9-jarigen. Vooraf had ik me al afgevraagd hoe hij die in de hand zou houden, maar mijn zorgen waren voor niks. "Mam, die middenbouwers waren lastig en ze renden steeds alle kanten op. Toen heb ik gewoon een afspraak met ze gemaakt. Dat alle middenbouwers een kleuter bij het handje moesten houden.". Kijk, en toen lukte het zelfs mijn PDD-Nosser om een groep wildebrassen te bestieren! (jaja, wel een beetje trots)
