Eindelijk op papier
Hallo allemaal,
Zal me even voorstellen. Ik ben een moeder van 45 met twee prachtige dochters, een van 13 en een van 11. En hoe verschillend kunnen twee kinderen zijn. Onze oudste zit tegen hoogbegaafdheid aan en onze jongste is een ZMLK kind.
Sinds vorig jaar hebben wij haar met veel pijn en moeite op een speciaal basisonderwijs gekregen. Puur op haar lagere IQ.
Toch bleef er bij ons iets knagen en hebben wij haar opnieuw laten testen, nu ook met insteek of ze niet iets van ADHD zou kunnen hebben.
Gisteren hebben we de uitslag gekregen. Haar IQ is niet veranderd in twee jaar tijd. Ze heeft wel kenmerken van ADHD maar niet genoeg om die diagnose te stellen.
Maar nu staat eindelijk op papier dat onze dochter licht verstandelijk beperkt is.
Waarom zeg ik eindelijk, omdat nu voor iedereen duidelijk kan worden dat ze wel graag wil, maar het dus echt niet kan omdat ze er nog niet of misschien wel nooit aan toe is.
Nu kunnen we ons eindelijk gaan richten op gerichte hulp voor een kind met een licht verstandelijke beperking ipv alleen op het feit dat ze moeilijk lerend is.
Ook op de school was de insteek heel sterk haar leervermogen en krijgen we regelmatig te horen dat ze sociaal emotioneel sterker zou moeten worden. Nu klopt dit natuurlijk wel, maar nu word eindelijk duidelijk dat haar sociaal emotionele niveau niet gelijk loopt met haar leeftijd en dus ook weinig te maken heeft met geen goede vaardigheden maar alles met dat ze het niet begrijpt.
En ondanks dat ik blij ben dat dit nu zwart op wit staat maak ik me ook zorgen om haar en haar toekomst.
Wij houden haar nu voor dat ze alles kan bereiken wat ze wil het duurt misschien alleen wat langer, maar dat maakt niet uit, ze is ons kind en we houden van haar om wie ze is.
Maar we merken ook dat doordat er nog zo vaak teveel van haar gevraagd word ze een zeer laag zelfbeeld heeft en veel angsten ontwikkeld daardoor. Daarbij is ze veel te zwaar, en ook daar maken ze zich zorgen over. En dit begrijp ik heel goed, maar ondanks dat ze overactief is, gezond eet gaat er niks van af en op ons verzoek hebben we dit punt geparkeerd totdat ze in ieder geval de juiste hulp heeft en zich daarin veilig en vertrouwd voelt.
Binnenkort hebben wij een gesprek met de psycholoog die haar getest heeft en school over de uitkomst en hoe nu verder.
Daarnaast zijn wij nu op zoek binnen de gemeente naar gerichtere hulp, ze krijgt nu speltherapie bij opdidakt en dat gaat redelijk, maar hun hebben binnen opdidakt niet het juiste specialisme voor wat onze dochter nodig heeft. Voorlopig blijven we de speltherapie volgen omdat ze sinds kort zich daar wel veilig en vertrouwd voelt.
Komt ineens een hele hoop op ons af, maar alles om onze dochter weer gelukkig te laten zijn met wie ze is. Met of zonder label.
Een heel verhaal, maar fijn dat ik het even kan delen met jullie😘
Fijn
Hoe moeilijk het ook kan zijn, ik begrijp dat dit een opluchting voor jullie is. Veel succes met alles!
Fijn dat het duidelijk is
Ik snap het als dit ook wat dubbel voelt, maar hoe meer je weet hoe beter.
Ik heb er zelf niet mee te maken, maar een vriendin wel. Haar dochter is inmiddels volwassen. Wat bij haar gebeurt, is dat dochter veel te enthousiast is in haar houding over wat ze allemaal kan. Dat is mooi zou je zeggen, maar daardoor krijgt ze geen wajong-uitkering. Ze kan werken, zegt ze met een blij gezicht zelf. De werkelijkheid is beduidend anders. Ze kan werken, op een te laag niveau voor een 'normale' werkgever. Ze woont en werkt nu op een zorgboerderij, zónder uitkering, maar met een tegemoetkoming van de gemeente die ver onder het bedrag van een uitkering ligt. Ik snap werkelijk niet dat de rechter zelfs in die situatie vindt dat ze haar geld zelf wel kan verdienen. Dat is niet zo.
Jullie dochter is nog lang niet zo ver, dus lijkt mijn verhaal misschien nog wat ver van het bed, maar ik vertel het om dat toch al mee te geven. Er kunnen misverstanden ontstaan, omdat haar eigen beoordelingsvermogen misschien positiever is dan terecht is (negatiever kan ook natuurlijk). Voor het zelfvertrouwen... vooral niet de grond in boren uiteraard (bij een negatiever beeld juist wel werk aan de winkel), maar voor de buitenwereld iets om in de gaten te houden en er tussen te springen als dat kan.
alles worden wat ze wil
Je schrijft: Wij houden haar nu voor dat ze alles kan bereiken wat ze wil het duurt misschien alleen wat langer, maar dat maakt niet uit, ze is ons kind en we houden van haar om wie ze is.
Net als Kaaskopje heb ik ook vrienden met een verstandelijk beperkte dochter. Met moeite heeft ze MBO2 gehaald, maar dat is het hoogst haalbare. Ook zij denkt dat ze alles kan worden. Voor haar examen MBO2 had ze info opgevraagd om dierenarts te worden. Dat wilde ze graag. Of tandarts leek haar ook wel wat. Ze werkt nu bij de Hema in een kleine plaats, waar ze als extra kracht werkt, zonder dat ze productie hoeft te draaien. Ze boft met haar baas, maar zelfstandig kan ze niks.
Dus ik zou er toch voor oppassen om je dochter voor te houden dat ze alles kan wat ze maar wil.
Snap heel goed jullie reacties
En gelukkig zijn wij er ook van bewust dat niet alles kan, maar met juiste hulp en begeleiding kun je wel heel ver komen binnen je mogelijkheden.
En wij blijven haar echt voorhouden dat alles kan, ook omdat zij zich er wel goed van bewust is dat ze geen hoogvlieger is. De dingen die zij wil worden liggen veel lager dan bijvoorbeeld tandarts of dierenarts of iets dergelijks.
Geloven in onze dochter en de bij haar passende mogelijkheden en niet voor niks zit ze nu op speciaal basisonderwijs, word het hierna hoogstwaarschijnlijk maximaal praktijkonderwijs en zijn we nu op zoek naar de juiste begeleiding voor haar zodat ze nog beter leert omgaan met haar "beperking". Haar zelfbeeld en zelfvertrouwen is te laag omdat ze veel te lang overvraagd is en wie ben ik dan om bewust mijn kind nog minder over zichzelf te laten denken?
Ik weet ook echt wel dat niet alles kan en zij ook, maar daarentegen blijven we haar goede kanten en sterke kanten wel benadrukken omdat we nu een kind hebben dat denkt dat ze bijna niks kan. Oftewel haar eigen beoordelingsvermogen is juist heel negatief.
En ook binnen lvb zijn weer zat nuances aan te brengen in hoe het zich uit, wat het ene kind wel kan en het andere juist niet.
Het is net met elk ander etiketje iedereen is anders alleen de kenmerken zijn overeenkomend.
Maar dank jullie wel voor jullie advies en overwegingen
Vraagje
Even een vraagje, want ik begrijp niet helemaal wat je schrijft, Ilona. Je zegt dat jullie dochter een ZMLK kind is, maar ze zit op het speciaal basisonderwijs. Als ze echt ZMLK is zou ze toch op ZMLK onderwijs beter op haar plek zijn. Op SBO wordt ze dan nog steeds overvraagd. Dat lees ik ook in jouw verhaal. Maar misschien zie ik het verkeerd.
Tango, Je stelt een terechte vraag
Maar de basisschool waar ze eerst op zat wilde in eerste instantie überhaupt niet meewerken aan een overgang naar een andere school, ze konden het zelf wel aan met haar door meer extra lessen te geven, tja dat dus echt niet. En per ongeluk z voor de mlk gezet. En gelukkig is de SBO waar zij op zit wel goed qua leeromgeving en zit ze nu officieel groep 7 maar leert ze op groep 4 begin 5 niveau. Dat gaat gelukkig aardig goed. Maar haar uitstroom zal hopelijk rond groep 5 liggen.
Maar ze zit wel aan de onderrand van het mlk niveau.
Foutje is dus makkelijk gemaakt qua leerniveau.
