Dramanachten, wat doe ik eraan
Zo eens in de zoveel tijd hebben we een dramatische nacht dankzij onze 7-jarige zoon met ADHD. Hij wordt dan om de een of andere reden wakker, heeft het "eng" en komt niet meer in slaap. Hij blijft dan urenlang roepen, "zuigen" en iedereen uit de slaap houden. Hij is niet voor rede vatbaar op zulke momenten, dus alle methodes die we overdag succesvol toepassen werken totaal niet. Het enige dat helpt is AFSCHUWELIJK kwaad op hem worden.
Vannacht was het dus weer zover, hij werd om kwart voor 2 wakker, en begon te roepen (hoewel ik altijd zeg dat hij zachtjes naar onze kamer toe moet sluipen, zijn broertje slaapt tenslotte ook). OK, papa ging naar boven, gaf 'm het advies het licht aan te doen, een boekje te lezen en gaf hem ook nog een beetje melatonine. Papa weer terug naar bed. 1 Minuut later begon het gebler alweer: "IK HEB HET ENG!". Dus mama naar boven. Hielp niets, ik moest vertellen hoe laat het was, tot 5 keer toe, en dat het niet bijna ochtend was. Ik waarschuwde 'm dat hij nu echt zijn mond moest houden en niet meer mocht roepen, en ging weg. Je raadt het al: hij begon na 5 minuten alweer te bleren, en te zuigen over allerlei dingen die er niet toe deden. Uiteindelijk ben ik bij hem in bed gaan liggen, als een compromis en om de anderen in huis hun nachtrust te gunnen. Op voorwaarde dat hij stil zou zijn, anders zou ik weggaan. Toen is hij 3 kwartier stil geweest, ik was net in slaap gevallen, en toen begon hij alwéér te piepen. En hij gooide gelijk zijn beker water over mij heen, per ongeluk, maar GRRRR. Inmiddels was het al tegen half 4. Ik heb mijn boeltje gepakt en ben boos vertrokken naar mijn eigen bed. Toen begon hij weer te roepen. Dus papa ging héél nijdig naar boven (zolder), en heeft 'm met enorme stemverheffing uiteindelijk stil gekregen, waarna zoon in slaap is gevallen voor nog 3 uren nachtrust. Mijn man heeft toen zijn kleren aangetrokken en is buiten gaan wandelen om af te koelen van zijn woede.
We weten niet meer wat we hieraan moeten doen. Ik ben sowieso wel enigzins prikkelbaar, maar overdag gaat dat redelijk goed in combi met ADHD-zoon. Alleen 's nachts, dan kan ik weinig verdragen! Mijn nachtrust is me heilig, daar moeten ze vanaf blijven, helemaal sinds ik enkele jaren geleden te kampen heb gehad met een spokende baby/dreumes en ik per nacht niet meer dan 4 uur slaap kreeg.
Ik weet wel dat zoon er weinig aan kan doen, maar we zitten met de handen in het haar op zulke momenten. En als het zelfs niet helpt als ik bij hem in bed ga slapen, wat kan ik dan nog doen?
Gaat nu al 5 dagen goed
Het gaat nu gelukkig al 5 dagen behoorlijk goed! Wel geven we de melatonine eerder, zodat hij aardig loopt te gapen als hij naar boven moet. En ik had 'm ook beloofd om zijn (echte) tent op te zetten op 2e paasdag, als hij tenminste 4 dagen probleemloos zou gaan slapen 's avonds. Dit was een hele grote stimulans voor hem, nu ben ik op zoek naar een volgende beloning die hem zodanig stimuleert dat hij er zelfs voor over zijn angst heen wil stappen.
Hij maakte me er overigens op attent dat zijn dromenvanger het kennelijk niet deed. Dus die hebben we ook maar "leeggegooid", nu kunnen er weer heel wat nachtmerries in.
Fijn!
Fijn dat het slapen nu zo goed gaat! Wanneer geef je nu de melatonine? Ik ben nog aan het uitproberen of ik het het beste een uur of een halfuur vantevoren geef. Hier is het slapen erg wisselend; soms slaapt zoonlief om 21.00, soms pas tegen 24.00. Ik zit nog steeds niet relaxed op de bank 's avonds
Hij mag nu iets later naar bed en ik lees eerst een gedeelte van een verhaaltje voor, dan leest hij de rest.
Er tussen in
Precies tussen een half uur en een uur van te voren geven we nu de melatonine, 3 kwartier voordat hij naar boven moet dus. Eerst was dat een half uur. Dat kwartier maakt kennelijk net genoeg verschil uit!
Jammer, Elisa, dat je zoon nog steeds niet elke avond vroeg genoeg slaapt. Merk je verder wel een verbetering in zijn fitheid overdag?
Slapen
Het is even experimenteren met die melatonine, ja. Zoonlief is en blijft erg actief overdag; ook als hij slecht geslapen heeft vliegt hij over het voetbalveld (hij traint twee keer per week en heeft twee wedstrijden per week) en is gewoon lekker bezig, thuis en op school. Het enige wat je ziet als hij slecht geslapen heeft zijn een bleek gezichtje en wallen onder zijn ogen. Hij begint nu wel door te krijgen dat het slechte slapen in zijn koppie zit en dat hij wel goed kan slapen. Ook vindt hij naar bed gaan niet meer zo erg als eerst Ach, het is een proces en gelukkig is het niet meer zo dramatisch als zeg een jaar geleden...
Hier
doen wij het gelijk na het eten....dan werkt het tegen dat ze naar bed gaan ongeveer.....
