Dochter weigert hulpverlening
Onze dochter heeft best complexe problemen op sociaal emotioneel gebied, ze heeft een diagnose Ass.
Helaas wil ze geen hulp, van niemand, ook niet van ons. Zelfs naar de dokter is een groot drama.
Toch heeft ze wel hulp nodig, heeft allerlei zorgen en angsten, is erg gevoelig, en heeft last van chronische hyperventilatie.
Ook haar eetpatroon is zeer eenzijdig, ze eet en drinkt bijna niets gezonds en altijd hetzelfde.
Wij hebben wel eens hulp ingeschakeld waar we haar met veel problemen naar toe moesten brengen. Ze raakt dan helemaal overstuur en op die manier wil het bij de hulpverlener ook niet. Ze is erg onzeker en faalangstig, heeft een negatief zelfbeeld.
Ik wil dit doorbreken maar weet niet hoe we dit aan moeten pakken zonder drama.
Het lijkt misschien of wij te soft zijn maar als je ziet en meemaakt hoe het gaat als we het proberen.. Het lijkt onmogelijk maar ergens moet toch een oplossing zijn?
Huisarts
Ga praten met je huisarts, en leg de problemen uit, en ook dat ze niet naar de hulpverlening wil of durft.
Hi kan je dan verder verwijzen/helpen.
Hoe oud is je dochter?
Wat vindt ze leuk en kan ze goed?
Hulpverlening kan ook bestaan uit muziektherapie, kunstzinnige therapie, creatieve therapie, of speltherapie.
Mijn zoon heeft kunstzinnige therapie gedaan. Gezellig samen schilderen en tekenen en ondertussen rust vinden in zichzelf en met aandacht werken en zo successen behalen. Daar ontstond ook ruimte om zijn zorgen te delen, zonder dat het meteen een Gesprek Over Problemen werd.
Hij heeft er veel aan gehad.
Sterkte! Maw.
kinderpsychiater
Ik zou een goede kinderpsychiater zoeken. Iemand die haar angsten kan peilen en kan beoordelen en zonodig (tijdelijk) medicatie kan voorschrijven.
Daar is mijn dochter nogal van opgeknapt. Maar ook helpt het als ze samen kunnen leren en spelen met andere kinderen met autisme, ze herkennen elkaar vaak en hebben daar toch wat steun aan en krijgen vaak ook tips van elkaar.
Ook kan het helpen als je je eigen houding kunt verbeteren en de relatie met je dochter, zonder dwang, te verbeteren.
Haptoptherapie kan ook ontspanning geven.
Maar om uit de impasse te komen kan het helpen om wat medicatie te geven.
Gaat ze nog naar regulier onderwijs?
Oh ja natuurlijk
Ik moet er wel bij vertellen dat wat ik voorstel een begin is. Om weer wat vertrouwen te krijgen en steun van een volwassene te durven aanvaarden.
Het lijkt me heel verstandig om in de tussentijd zelf op zoek te gaan naar een goede kinderpsychiater, zoals AnneJ zegt.
Groeten, Maw.
een kinderpsychiater kan jou ook handvatten geven zolang je dochter niet wil/kan komen. Dan ben je zelf de psychiater.
