Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
08-07-2012 om 15:52
Delfos ontwikkelde MAS1P: Mental Age Spectrum within 1 Person. Herkenbaar voor ouders met een kind met een ontwikkelingsstoornis of ontwikkelingsverschil. Vaak in testen te zien als een disharmonisch profiel, snap ik eindelijk ook eens waar die term vandaan komt.
Voor hechting (Hoofdstuk 7, het is nooit te laat) geeft ze een lijstje met de normale ontwikkeling (in maanden!) en dan een overzicht hoe dat bij mensen met autisme globaal eruit kan zien. Wat voor mij frappant is is om te zien dat mensen met autisme zelfs op volwassen leeftijd nog ontwikkelingsstadia laten zien van een kind van een aantal maanden, zo groot is het verschil wanneer iemand er aan toe kan zijn!
Een basisschoolkind kan in de eenkennigheidsfase terechtkomen en een tijdje de 1e verzorger aanklampen en nodig hebben. Dat is het moment om veel bevestiging te geven en dan ook is het kind gericht op de ouder om de signalen te leren welke mensen te vertrouwen zijn door dat van de ouder te leren. Uitleggen, geruststellen, bevestigen en geleid met andere mensen omgaan. Niet echt makkelijk als van je kind verwacht wordt om de hele dag op school te zitten en daar leeftijdsadekwaat gedrag te vertonen en zelfverzekerd te zijn. Wordt daar niet aan toe gekomen dan kan dat angst opleveren of apathie in plaats van kennis en groei.
Met mijn dochter ben ik nog steeds bezig haar aan te moedigen en te leren wie je wel en niet kunt vertrouwen en hoe je aan kunt geven wat je nodig hebt en mensen leert inschatten. Ik moet vaak heel erg nadenken hoe ik dan met haar omga maar mijn leidraad is dan toch erkennen, helpen nadenken over oplossingen of de situatie vertrouwd maken door uit te leggen en haar met mij mee te laten kijken wat mijn inschattingen zijn en haar weer dat zetje te geven in de hoop dat het goed voor haar uitpakt. Want het blijft ook voor anderen verwarrend hoe om te gaan met mijn dochter. En dochter heeft behoefte aan succeservaringen om verder te groeien realiseer ik me nu des te beter.
Niet goed is om een kind te dwingen, te straffen, kunstjes te leren, of te accepteren dat het nou eenmaal autistisch is. Dan zie je de ontwikkelingskans niet. Het is wel een uitdaging om daar aan tegemoet te komen en het kan ook weer stagneren door gebrek aan begrip van de omgeving, of van jezelf.
Door het hele boek geeft Delfos aansprekende voorbeelden van het verschil in ontwikkeling en waar dat toe leidt en wat dan, opvallend creatief, de oplossing is.
Een jongeman van 21 die blij is dat zijn ouders goed met elkaar zijn, wil niet met zijn vader. Blijkt dat hij een jaloersheidsfase heeft. Vergelijkbaar met kinderen die alleen door 1 ouder naar bed gebracht willen worden en de andere ouder niet. Kan een momentje zijn in het leven van een klein kind maar een onbegrepen zaak als je al 21 bent. Maar ook als je 21 bent en er wordt goed op gereageerd, met acceptatie en benoemen van het gevoel: jaloezie, ontstaat er groei. Mooi voorbeeld vond ik dat.
08-07-2012 om 15:57
Moeilijke kant
De onderzoekers vragen aan de ouders wat de hulpverleners nodig hebben om hun kind te begrijpen.
De ouders vragen begrip voor hun kind die een moeilijke kant heeft en daar waarschuwen ze voor. Daar moet begrip voor zijn omdat het onmacht is en geen onwil. En als je ze daarom slecht gaat behandelen gaat het kind zichzelf slecht behandelen.
En dan nu maar weer even stoppen want ik moet op mijn tanden bijten over de slechte behandeling die ik en mijn kinderen kregen uit onbegrip over hun moeilijke kant juist door autismedeskundigen.