De Triple-test
Het lijkt bijna een wonder te noemen dat kinderen met een beperking de wereld nog niet uit zijn. Zeker met de mogelijkheden van tegenwoordig. Het is tegenwoordig met prenataal genetisch onderzoek mogelijk om vroegtijdige afwijkingen aan te kunnen tonen. De Triple – test maakt het mogelijk om vooraf te horen of ouders een baby met een afwijking krijgen. Bij een Triple – test worden de cellen uit het vruchtwater onderzocht om afwijkende chromosomen te ontdekken. Op deze manier is vroegtijdig te zien of kinderen met een handicap geboren worden.
Ouders kunnen doormiddel van deze tests kiezen of ze het kind, met of zonder afwijking, geboren laten worden. Door deze keuze worden ouders verplicht te kiezen voor een wezentje (met afwijking) of de zwangerschap stop te laten zetten. Stop zetten, alsof ouders een schakelaar van een lamp aan en uit knippen. Stop zetten, terwijl het kindje inmiddels al enige tijd groeit. Stop zetten, terwijl het kindje een gelukkig leven kan leiden net als ieder ander gezond kind. Stop zetten, omdat de mogelijkheid er is en omdat ouders voor vrijheid kiezen. Daarnaast komt de omgeving regelmatig in opstand omdat zij zorgen uiten over het welzijn en de ontwikkeling van het kindje. Het kindje gaat tijd kosten, zorgt voor onrust in het gezin omdat het om aandacht vraagt, kan geen vrienden maken, kan zich maar tot op zekere hoogte ontwikkelen, kan zich niet verweren tegen anderen en het ziet er niet uit zoals een kindje eruit hoort te zien. Vooroordelen en negatieve verwachtingen geven de ouders het idee dat ze beter af zijn zonder een kind met een afwijking.
Veel mensen hebben een negatief beeld van kinderen met een afwijking, bijvoorbeeld het syndroom van Down. Deze keuze is volgens onze visie niet meer objectief. Wij vinden dat kinderen met een afwijking of het syndroom van Down heel veel kwaliteiten hebben. Ze zijn hartelijk, zorgzaam, behulpzaam, vriendelijk en zorgen voor gezelschap. Ze brengen anderen positiviteit met de energie die ze uitstralen. Deze mensen zijn een verrijking voor de samenleving.
De kans op een lichte of ernstige verstandelijke handicap is inderdaad aanwezig bij een zwangerschap. Volgens ons is dat geen reden om tests te laten blijven bestaan waarop afwijkingen zichtbaar zijn. Mensen met een afwijking zien er wel net wat anders uit en blijven enigszins achter in de ontwikkeling, maar er zijn veel mensen met een handicap die gelukkig en zelfredzaam zijn. Tot slot zit niemand te wachten op een samenleving waarin alles perfect is. Stel je eens voor dat je bij de scheiding van jouw ouders voor één van hen moet kiezen. Voor één van hen, terwijl het jouw vader en moeder zijn waar je zielsveel van houdt. Voor één van hen, terwijl je aan zowel je vader als aan je moeder loyaal bent. Eén kindje of geen kindje, zo stellen wij het ons voor als ouders, na de uitslag van de scan, voor de keuze van het behouden of weg laten halen van het kindje komen te staan. Hoe denkt u hierover?
Wat als,
In je verhaal mis ik het wat als ..
Wat als je een zwangerschap afbreekt en je de rest van je leven je pijnlijk afvraagt of het wel juist was. Had ik nou maar niet al die testen gedaan.
Kinderen maken doe je met zijn tweeën, ervoor zorgen ook, een goede basis is essentieël voor elk kind.
Ik heb bewust elke test geweigerd
Want die keuze wilde/kon ik niet maken.
Na je 40ste zwanger, dan kom je in aanmerking voor allerlei testen.
Die je dan voor een keuze plaatsen wanneer er een genetische afwijking is.
Mijn zoon is met een gedeelte van het Syndroom van Poland geboren.
Hij mist de grote borstspier en een tepel.
Moet er niet aan denken te moeten leven zonder deze schat en dat ik bij zo'n klein defect en deze diagnose, de zwangerschap had afgebroken, uit angst voor het resultaat.
(complete syndroom van Poland: zwemvliezen tussen vingers en tenen, het ontbreken van een rib, de grote en kleine borstspier en van één tepel, vervorming van de bovenarm, een kippenborst (vervorming).
en waarom
Wil je weten hoe 'wij' hierover denken?
Ik vind trouwens dat je het hebben van een handicap wel erg rooskleurig voorstelt.
"Mensen met een afwijking zien er wel net wat anders uit en blijven enigszins achter in de ontwikkeling, maar er zijn veel mensen met een handicap die gelukkig en zelfredzaam zijn"
Oh ja, waar baseer je dat op?
en dit:
"Tot slot zit niemand te wachten op een samenleving waarin alles perfect is"
vind ik wel een heel rare opmerking in dit verband. Daarmee zeg je dus eigenlijk dat als er geen 'gehandicapten' meer zouden zijn, alles in de samenleving perfect zou zijn.
Mag ik even heel hard lachen?
".. Mensen met een afwijking zien er wel net wat anders uit en blijven enigszins achter in de ontwikkeling."
Ja hier kan ik ook heel hard om lachen. Maar jij hebt kennelijk nooit rondgekeken op een kinderdagcentrum voor ernstig verstandelijk gehandicapte kinderen. Gezellig hoor 
Bij die van mij zie je niks aan het uiterlijk en blijft ernstig achter in de ontwikkeling. Maar natuurlijk kan en wil ik hem niet meer missen vanaf het moment dat hij geboren was. Zijn (unieke) genafwijking kwam niet uit de tripletest (volgens mij heette die test zo, alleen bloed van mij, geen gevaar voor de baby) Deze test geeft dus geen enkele garantie (ik was trouwens nog geen 40)
tja,
ik denk dat weinig ouders een leven beeindigen "alsof ze de schakelaar van een lamp aan en uit knippen". Ik denk dat ouders die slecht nieuws horen over hun ongeboren kindje een heel moeilijke en goed doordachte beslissing nemen.
Ik denk dat het aan die ouders is om de beslissing te nemen, welke dan ook.
Het is niet aan jou om te denken dat ze best wel een (zwaar) gehandicapt kind kunnen opvoeden. Jij mag beslissen over je eigen zwangerschap maar doe dat alstjeblieft niet over die van anderen.
De ouders die de beslissing nemen om de zwangerschap te beindigen zullen er al genoeg verdriet van hebben zonder zo'n stukje als je geschreven hebt. Ze weten vast wel hoe anderen erover kunnen denken, nog meer schuldgevoel aanpraten hoeft niet.
En dan dit over mensen met het syndroom van Down:
"Ze zijn hartelijk, zorgzaam, behulpzaam, vriendelijk en zorgen voor gezelschap. Ze brengen anderen positiviteit met de energie die ze uitstralen. Deze mensen zijn een verrijking voor de samenleving."
Pfff, ja hoor. Mensen met het syndroom van Down zijn vooral _mensen_, daar zijn dus ook krengen bij, mensen met zeer ernstige gezondheidsklachten, aggressievelingen en irritante zeurpieten.
Oh, ter verduidelijking: ik ben absoluut niet voor het afbreken van zwangerschappen van kindjes met een handicap. Maar dat is een beslissing die de ouders zullen moeten nemen.
Ons?
"Volgens ons is dat geen reden"
Wie is ons? En waarom post 'ons' deze propagandatekst anoniem? Zit hier een of andere politieke of religieuze club achter? Zo ja, gelieve dat er even bij te zetten.
Beste Anoniem
Ik raad je aan om eerst eens op een paar plekken te gaan kijken waar je échte 'kinderen met een afwijking' tegenkomt. En eens te gaan praten met ouders van zulke kinderen. En dan je eigen post nog eens na te lezen.
Echt niet alle handicaps en afwijkingen zijn leefbaar voor kinderen en hun gezinnen. Niet alle Downies zijn 'hartelijk, zorgzaam, behulpzaam, vriendelijk en zorgen voor gezelschap'. Echt niet. Het zijn wel allemaal zorgenkinderen, en een grote verantwoordelijkheid voor de ouders (en broers/zussen) die ze hun hele leven zullen moeten dragen. En wie zorgt er voor al deze kinderen als hun ouders overlijden??
Zoals hiervoor ook al opgemerkt, mensen die voor deze keuze staan zullen die niet licht nemen. Ik vind je post niet getuigen van respect voor hun keuze.
Bovendien, als je ervoor kiest kinderen te krijgen, kies je sowieso niet voor vrijheid, wel voor zorg en verantwoordelijkheid.
Heb je zelf überhaupt wel kinderen?
Tenslotte: wat wil je nou eigenlijk met dit bericht? Dat de Triple-test wordt afgeschaft???
Ethisch reveil?
Schreeuw om Leven?
http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/29962/abortus-nee.html
http://www.schreeuwomleven.nl/
Lijkt me een verborgen propagandist.
reactie
Hallo,
Even voor de duidelijkheid wij zijn geen politieke of religieuze club.. Wij willen met dit bericht duidelijk maken dat we inderdaad tegen triple-test zijn. Ik werk al jaren in de gehandicaptenzorg, en weet niet beter hoe fijn het is om met deze mensen te mogen werken. Waarom dan de keuze om een triple-test te gaan doen? Elk kind is toch welkom, ongeacht zijn of haar handicap..
reactie
O, werkverschaffing.
Ik ben het met bovenstaande poster eens. Het is een persoonlijke keuze. Een kind moet bovenal gewenst zijn door de ouder.
Ik heb zelf afgezien van alle testen maar ik zou de Tripletest toch niet afschaffen. Anderen maken zelf een keuze.
Maar het is fijn om te horen dat er gemotiveerde medewerkers zijn die het werken met gehandicapte kinderen en mensen fijn vinden.
Want je grootste zorg als ouder is hoe je het alleen (niet) kunt doen.
voor en tegen
Het lijkt mij te beperkt om alleen iets te vinden van de triple test. Het is slechts een van de manieren om tijdens de zwangerschap iets te onderzoeken.
Met een deel van de opmerkingen van Anoniem ben ik het op zich wel eens. Het afgelopen jaar zijn er in Denemarken bijvoorbeeld vrijwel geen kinderen met Down meer geboren. Dat is nieuw en een rechtstreeks gevolg van het gratis aanbieden van een prenatale test. Natuurlijk is het geweldig dat we steeds beter in staat zijn om (zeer) ernstige handicaps van te voren op te sporen. En uiteraard is het een persoonlijke keuze of je wil laten testen, en wat je met de uitkomsten wil doen. Maar ingewikkeld is het wel. Ik vind dat Anoniem het wel erg romantisch neerzet (kindjes met down zijn zo zo lief en leuk en fijn gezelschap). Ik ben een positieve denker, maar laten we er nou ook weer geen feestje van maken. Hiep hiep hoera, mijn kind heeft een handicap! De triple-test is er trouwens niet alleen om down aan te tonen, maar ook open ruggetjes. Een deel van de kinderen met een open rug is niet levensvatbaar; dat is toch wel van een compleet andere orde dan down.
De mogelijkheid om te testen heeft ook nadelen. Het zorgt voor schijnveiligheid. "als we maar laten testen, dan weten we tenminste zeker dat er niets aan de hand is". Het grootste deel van de handicaps en stoornissen kan echter helemaal niet worden aangetoond, of ontstaat tijdens (of na) de geboorte. En wat ik zelf heb ervaren (toen wij bewust afzagen van de triple-test): onbegrip vanuit de omgeving. Ik heeft mij enorm verbaasd hoeveel mensen er zijn die stellen: "als je dan een kind met een handicap krijgt, is het je eigen keuze, en dan moet je vooral geen hulp verwachten, laat staan geld van de overheid." De maakbare samenleving.
testen
Er zijn maar een paar prenatale testen die vrij verkrijgbaar zijn, terwijl er legio aandoeningen en afwijkingen zijn. Vele komen pas jaren later aan het licht. Dus wat jij stelt "Het lijkt bijna een wonder te noemen dat kinderen met een beperking de wereld nog niet uit zijn. Zeker met de mogelijkheden van tegenwoordig." is echt complete onzin.
Omgekeerd is het wel schrijnend dat mensen die bewust kiezen om niet te testen, dit nu verweten wordt. Een vriendin van mij heeft een dochter met Down en krijgt regelmatig de vraag "heb je je niet laten testen?" of "wist je het echt niet?"
