Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
13-03-2012 om 21:37
Het is wel duidelijk dat onze zoon (7) moeite heeft met duidelijk spreken en correcte zinsopbouw. We hebben dan ook logopedie voor hem geregeld. Dwz, hij is er tot nu toe 3x geweest en men denkt dat er eerder een concentratieprobleem is. Dat werd vorige week ook bevestigd door een neuropsycholoog.
We hebben hem sinds een paar dagen een beetje meer geobserveerd in zijn spelen, praten en omgang met ons en ik schrok eigenlijk van wat ik zag; een heel neurotische, soms gefrustreerde zoon die gewoon niet op 1 plaats kan blijven staan zonder te moeten wiebelen of over de grond te dweilen. Als hij eens probeert iets te vertellen zit er noch kop noch staart aan en maakt hij meer geluidjes dan behoorlijke zinnen.
Wat ons wel erg verwonderde, is dat de psy na 20 min. kon zien dat onze zoon wel een behoorlijke leercapaciteit heeft maar dat er gewoon 'iets' bij hem in de weg zit. Sociaal is hij zeker goed ontwikkeld en lijkt niet onzeker.
Nu is mijn vraag; zijn er ouders van kinderen die ditzelfde probleem hebben en toen speciaal onderwijs voor hun kind hebben gezocht, of was het gewoon een kwestie van leerkracht inlichten en verwachten dat zij hiermee om kunnen gaan? Ikzelf stel me namelijk de vraag hoe en wat ik tegen zoon moet zeggen als hij zo hakkelt; rustig blijven & begrip tonen of een beetje streng zijn & een duwtje geven? Ik zal eea wel vragen op ons volgende afspraak maar die is pas 9 april.
We zitten dus nog in het onderzoektraject maar het is altijd fijn als mensen hun ervaringen alvast willen delen.
13-03-2012 om 21:48
Per kind verschillend
tja. Misschien moet je je niet zo druk maken? Je kind is 7 jaar oud! Laat hem toch lekker spelen joh!
14-03-2012 om 09:48
Rustig aan
Ik zou zeggen: doe rustig aan. Je hoeft nog helemaal geen bijzondere stappen te zetten. Laat staan dat je op zoek moet gaan naar een andere vorm van onderwijs.
Heeft school überhaupt aangegeven dat er een probleem is? Veel scholen zijn heus wel wat gewend met bijzondere kinderen, mogelijk dat hij met wat extra aandacht uitstekend floreert op zijn huidige school.
Ik krijg wel de indruk dat je zoon iets dwars zit, en dat hij daar op reageert met afwijkend gedrag. Dat zou best door zijn spraak kunnen komen, de vraag is hoe hij daarmee kan leren omgaan en weer ontspannen in het leven kan staan. Uiteraard is dit zuiver speculatief.
Hoe je met dat hakkelen om moet gaan weet ik niet, in elk geval met geduld. En wellicht kan hij zijn gevoelens op een andere manier leren uiten: tekenen bijvoorbeeld. De logopedist kan je vast verder helpen, en misschien moet je je afspraak vervroegen?
14-03-2012 om 10:52
Ik ga voor rust en begrip
'Ikzelf stel me namelijk de vraag hoe en wat ik tegen zoon moet zeggen als hij zo hakkelt; rustig blijven & begrip tonen of een beetje streng zijn & een duwtje geven?'
Nou, dat is wel duidelijk. Je zoon heeft ergens moeite mee. Hij kan de woorden niet vinden, of het lukt hem niet om zijn zin vloeiend te zeggen, omdat hij de motoriek daar voor mist. Of er is iets heel anders aan de hand, ik heb geen verstand van spraakproblemen.
Maar in ieder geval gaat iets niet helemaal lekker. En mijn overtuiging is: als je boos wordt, ongeduldig wordt, geergerd wordt, kortom, ALLE negatieve emotie, werkt dat averechts.
Je kind heeft zijn hersencapaciteit nodig, om te doen wat hij van plan was (iets zeggen). Als jij er emotie aan toevoegt, verliest hij hersencapaciteit aan het reageren op jouw emotie.
Sommige kinderen gaan dan uit angst voor deze emotie wel wenselijk gedrag laten zien, maar dat is dan een schijnoplossing. Als ik tegen mijn de straat oprennend kind, heel hard schreeuw: 'STOP', dan stopt hij gelukkig. Maar hij schrikt zich dood en er is energie en tijd nodig, om het weer allemaal ok te maken.
Doe dat dus ook niet als je kind ergens moeite mee heeft.
Als ouder kun je het beste: Kalm blijven, positief blijven, georganiseerd blijven en vooral doorgaan daarmee.
En verder ben ik het met Quin eens. Rustig aan hoor, geen paniek. Je denkt veel te ver aan de toekomst, met speciaal onderwijs en zo.
Wij hebben een neefje van 11, die nog steeds moeite heeft met spreken en bijna onverstaanbaar is. Hij gaat volgend jaar gewoon naar de HAVO, slissend, hakkelend en al.