CITO verknald…..wat is er aan de hand? Help
De leerkracht van zoon (9, groep 6, geen diagnose) wat zeer verbaasd over zijn CITO- resultaten.
Dit is niet zoals zij zoon kent in de klas.
Afeglopen week de middentoetsen gehad van CITO. Zoon moest begrijpend lezen doen en was in 25 min. klaar (waar 50 min voor stond), Juf vroeg of hij alles had nagekeken….Ja hoor. Volgens hem wel.
Resultaat E-score.
Rekenen idem dito, Snel klaar en niet of nauwelijks nakijken. E-score.
Juf snapt er niets van want in de klas snapt hij alles. De CITO scores zijn compleet het tegenover gestelde van wat hij in de klas laat zien en hoe ze hem kent zegmaar.
Nu hebben wij hem als 5-jarige laten testen war Klassiek Autisme uitkwam. Bij een second opinion kwam er NIETS uit. Hij communiceerde te goed. Daarna ging het even goed en nu dit…….
Thuis merken wij dat hij moeilijk zijn huiswerk maakt. Ja, even snel afraffelen…gaat direct naar de antwoorden en bepaalt snel wat er het dichtst bij het goede antwoord komt. Dat schatten leren ze ook, maar het gaat er bij de CITO om dat ze de sommen echt ook uitrekenen. Daar heb ik mijn twijfels bij. Hij doet maar wat.
Hij vergeet ook dingen, hij is ontzettend slordig. Kleed zich niet aan. Als ik niets doe, dan zou hij standaard iedere dag te laat op school verschijnen. Komt misschien ook door mijzelf omdat ik hem ook aankleed. Ik hou het daarmee wel in stand.
We hebben afgelopen week een weekplanner gemaakt en die duidelijk in het zicht op de koelkast geplakt. We merken dat hij daarop kijkt en daar steun aan heeft.
Ik twijfel of hij geen ADD heeft……mijn man wil er niets van horen, maar zoals het nu gaat, gaat het echt verkeerd. Aan zijn IQ ligt het niet. Het is een slim kind.
Hij zit ook op toneel waar hij helemaal uit zijn dak gaat, Mijn man schaamt zich voor het compleet losgeslagen gedrag dat hij vertoont. Alle registers gaan dan open (lijkt wel een soort ontlading).
S'avonds loopt hij in zijn kamer doelloos rondjes door de kamer. "Om mijn hoofd leeg te maken" , zegt hij zelf.
Wat zou dit nu kunnen zijn? Help.
aanpak
we hebben thuis ook nagedacht over een goede aanpak. Zo moeten ze bij hem in de groep iedere week een blx. redactiesommen maken die ze dan klassikaal nakijken.
Deze sommen zijn echter aan de rechterzijde voorzien van een rij antwoordmogelijkheden. Zoon heeft kennelijk een techniek ontwikkeld om heel snel het juiste antwoord te schatten. 9 van de 10keer is dat ook goed…..maar hij leest de vraag niet echt. Daar kwamen we van de week achter toen we hem redactiesommen lieten maken zonder de antwoordmogelijkheden erbij.
Hij wilde te snel erdoor heen (alsof het een tempotoets betrof), schreef direct het antwoord op terwijl de som nog verder ging……en hij dus maar een deel van het antwoord had en dus nog even verder had moeten lezen. Zo zonde. tja, en als je dan een CITO moet doen op die manier.,,,,
We draaien de sommen dus uit zonder de antwoorden erbij en laten hem die maken.We spelen daarbij een beetje in op zijn fantasie en kleden de sommen een beetje leuk aan met figuurtjes die hem heel erg aanspreken. Dat lijkt we te werken. Hij vindt het heel erg leuk. We moeten nu proberen om hem af te remmen en hem te stimuleren om de som rustig te lezen en notities te maken (iets wat hij nooit doet). Ik ben erg benieuwd.
Verder is hij heel rechtlijnig is zijn denken. Hij leert erg snel en goed (de leervakken zijn een eitje voor hem en hij onthoud erg veel ook).
Flanagan: bedankt voor de tips met het lezen. Hij leest graag en voorlezen vindt hij ook heel leuk. Dat kan zeker helpen evenals het pakketje kleren klaarleggen.
We komen er wel.
Ik hou jullie op de hoogte.
Multiple choice
Eigenlijk is multiple choice ook heel raar voor rekenen. Ik kan me voorstellen dat dit bij een kind dat goed schattend kan rekenen de indruk wekt dat hij pp zijn gevoel af kan gaan.
Groeten, Maw.
eenouder
Ik ken die bladen, die had mijn jongste ook (was overigens voor hem te hoog gegrepen). Was het niet multiple choice waarbij de gekozen letters nog een woord ofzo vormden?
Afdekken
@eenouder, als je de antwoorden afdekt, heb je kans dat je zoon bij eerste de beste mc-toets weer gaat schatten. Dek het niet af, maar leer (door training) dat hij zich niet moet laten afleiden door een antwoordkeuze.
Bij begrijpend lezen is het soms wel zinvol om naar de antwoorden te kijken voor je de betreffende regels in de tekst lees. In een voorbeeldsom uit het draadje rekentoets VO stond: hoe oud is een 9- jarige jongen 18 jaar geleden. Antwoord: dat hij over 9 jaar geboren wordt. Wie verzint nu zoiets..
Soms kunnen de antwoorden een leidraad zijn bij een onduidelijke vraagstelling. Maar de som dient wel gemaakt te worden. Dus haal het niet weg maar leer er met de juiste manier mee omgaan.
Controleren
Het schatten kan een karaktertrekje zijn van je zoon, een manier van denken en reageren.
De keuze voor een antwoord is een instinctmatig gevoelskwestie. Leer hem aan te controleren of zijn instinct juist is.
Een kind dat in het leven staat door instinctief te denken, is gekwetst als een ouder zegt dat dat niet mag. Dan twijfelt de ouder blijkbaar aan het denkvermogen van een kind. Dat is juist bij slimme kinderen die best wel aanvoelen dat ze slim zijn, een teken van geen vertrouwen hebben. Heb respect door zijn inzicht. Zelfs als hij pas 9 is. Mocht je zoon kriegel worden als de antwoorden door de jullie worden afgedekt, vraag dan waarom en pas je tactiek daarop aan.
Eerst lezen en inprenten
Van toetsen leer je niet. Hier leg ik er de nadruk op om zaken eerst goed in te prenten. Anders leren ze zaken ook nog fout aan en ze denken dat de antwoorden ergens in hun hoofd zitten.
Maar eerst lees je zaken goed door en prent ze in. Verzin manieren om ze in te prenten. De kennis staat in het boek of op je laptop. De kennis is er al.
Natuurlijk weet je vaak al iets of een beetje maar om het precies te weten is het belangrijk dat je het eerst goed inprent.
Door die obsessie met toetsen wordt het leren en inprenten makkelijk overgeslagen.
wel toetsen oefenen
juist, want daar gaat het mis. Dan kun je de toetsen ook goed uitleggen en ze de betekenis geven die ze hebben. Uitleggen dat het 'maar' toetsen zijn maar dat er belang aan gehecht wordt. En er een spelletje van maken om de toetsen samen te leren maken. Proberen te voldoen aan dat wat er verwacht wordt. Dat dit soms los kan staan van eigen, andere vermogens.
sommen en teksten
Ik dek de sommen niet af, maar heb ze overgetypt zonder de antwoordmogelijkheden. Nee, het zijn geen antwoorden die een woord vormen ofzo. Wel A t/m E antwoorden.
In sommige sommen (ook bij de CITO-toets) moeten ze wel kiezen uit vooraf gegeven mogelijkheden en die geef ik dan ook. Dan moeten ze schatten.
Inderdaad moet hij leren de som goed door te nemen/lezen en te beredeneren wat er nu aan de hand is in de som en wat ze precies willen weten. Die rust heeft hij kennelijk niet. Dat is iets waar we zeker aan moeten werken.
Zo ook bij begrijpend lezen. Hij leest kennelijk de teksten niet goed. Leest ze snel en gaat te snel naar de vragen. Als je hem zou vragen, "vertel nou eens wat er geschreven is'". weet hij de helft niet eens.
antwoord zoon
We hadden het gisteren over de CITO en het gesprek kwam op het maken van de CITO. Wij opperden dat het hem toch wel zou helpen om een kladblok te gebruiken en niet alles uit zijn hoofd probeert te maken in 15min. Ipv 50min dat ervoor staat.
Hij werd boos en wees ons erop dat het allemaal papierverspilling was. Dat voor die kladblokken bomen worden gekapt en dat die bomen voor ons zo belangrijk zijn.
En hij zei ook dat er zelfs kinderen waten die niet alles afkregen in 50min. Dus dat hij het dan maar even heel snel deed.
Ik vertelde hem dat voor de kladblokken speciaal bomen worden geplant en gekapt, maar dat ze ook teruggeplant worden. Ik kreeg als antwoord dat dat niet voor alle bomen geldt. Nee, dat klopt, maar daar worden geen kladblokken van gemaakt. Pffff, hoe ik dat dan Eker kon weten..
Ik legde hem ook uit dat hij beter de volle 50min. Kon besteden en dan maar een pAr sommen niet maken dan binnen 15 min. Klaar zijn er bijna alles fout hebben.
De zelfgemaakte plaatjes bij de redactiesommen leidden hem helaas te veel af. Hij was meer daarmee bezig dan de som.
maak je borst maar nat
Poeh, herkenbaar.
Hier krijg je een heel lastige dobber aan. Het enige dat naar mijn idee kan helpen; krijg hem mee. Probeer zijn motivatie te prikkelen. Heb je zijn motivatie niet, kun je het vergeten.
Wat daar voor nodig is, is natuurlijk afhankelijk van je zoon. Wat ik iig zou doen is veel met hem praten (toekomst, wat wil hij) en vooral veel info geven. Wat betekenen de scores, wat zijn de consequenties daarvan. Heel veel uitleggen zodat hij zelf hierin keuzes gaat maken. Als hij de patronen snapt en gemotiveerd is dan zal hij zelf de toetsen prima gaan maken.
Voor hem (autonoom kind) is het belangrijk dat hij een hoog advies krijgt. Hoe hoger het niveau straks hoe groter de kans op meer vrijheid. Zorg dat hij dat snapt, maar dring hem niets op.
Succes van game-spelletjes
Dat kinderen graag een computerspelletje spelen, komt omdat hun prestatie direct wordt omgezet in klinklare punten welke tijdens het spel in aantal toenemen.
Vragen overtypen (waarom eigenlijk niet een kopietje bij de supermarkt?), komt dwingend over; kind zal en moet de vraag maken. Begrijp mij niet verkeerd, maar kruip in het hoofd van je kind.
Je kind heeft kriegel gereageerd. Een ander taktiek is oefenen in rekensommen op de pc. Er bestaan verschillende rekenprogramma en begrijpend lezen programma's voor op de pc.. Een bibliotheek bezit vast een aantal. Misschien heeft de school zelf ook het SP3 oefen cd-r. Het mooie van dit soort oefenprogramma's is het feit dat ze punten sparen en zo zichzelf kunnen belonen met een spelletje.
Er zijn dus meer manieren om zorgvuldig lezen te bereiken. Als de cd-rom rekensommetjes van groep 6 te simpel zijn, probeer je de verhaalsommen van groep 7.
probeer eens
stof te vinden die echt moeilijk voor hem is, hoe doet hij het dan?
Flanagan en wenda
Flanagan. Ja, daar heb je een punt. Hij vindt het verschrikkelijk. Ik heb hem uitgelegd dat de CITO's belangrijk zijn omdat de school waar bij graag naartoe wil kijkt naar zijn prestaties. Hij wil graag robots ed. ontwerpen en maken. Prima, maar daar heb je dus een bepaalde vooropleiding voor nodig wat hij met de huidige CITO-uitslagen zeer zeker niet gaat halen als hij zo door blijft gaan. Zijn aandacht had ik. Dus als hij zijn best doet dat hij dan naar de school kan waar hij graag heen wil.
Flanagan: we zijn op zoek naar leuke spelletjes op o.a. Squla die ook zijn kennis toetsen. Hij vindt het prachtig en is zeer fanatiek daarmee. Op papier is het kennelijk te saai. Tja, kinderen van deze tijd he 
Ik ga verder zoeken.
Wenda: waarom moet ik stof voor hem vinden dat heel moeilijk voor hem is? Hij doet de huidige CITO al niet eens goed en is totaal niet gemotiveerd. Misschiet dat het helpt….ik vind dit best eng.
Keuze programma
Als ik squla met Einstein vergelijk vind ik einstein meer in lijn met Cito en squla is zo druk en afleidend. Zo te zien is Einstein ook paper maand en per 6 maanden te bestellen. Hij kan tevens medailles winnen.
uitproberen
Sommige kinderen scoren beter als het moeilijker is. Het lijkt me de moeite waard om dat eens uit te proberen. Als het moeilijker is wordt hij als het ware gedwongen zich beter te concentreren. Je zegt dat hij geen moeite met de stof an sich heeft. Misschien verveelt hij zich zo dat hij zijn eigen 'spelletjes' verzint om toch maar zo'n toets te maken.
Kan ook zijn dat hij gewoon veel moeite heeft met stof/opdrachten die niet in zijn directe interessesfeer liggen. En kan ook heel goed dat beide speelt. Wijst wel een beetje uit je verhaal. En de aangeboden vorm lijkt dus ook mee te spelen. (afleidende plaatjes, plek in de klas)
andere boeg
Sorrie, ik heb niet alles gelezen, ik werd getriggerd door "als hij zo door blijft gaan". Hij heeft nog wel even te gaan, toch?
Misschien zie ik iets over het hoofd, maar ik zie zoveel aandacht (van jou) op iets wat niet goed gaat. En iets wat volgens mij op school moet gebeuren. Heeft school ideeën over een goede aanpak? En heb jij daar vertrouwen in? Waar is hij goed in? Wat doet hij graag? Wat laat zijn motor draaien? Die robots? Uitvindingen? Museumbezoek? Films? Ik zou je gewoon willen adviseren om niet je rol van moeder uit het oog te verliezen en dat bedoel ik niet onaardig. Soms word je als ouder een halve therapeut en studiebegeleider, soms móet dat ook even, maar soms is het goed om juist te investeren in wat wel goed en makkelijk en vanzelf gaat. Zodat je met elkaar weer vertrouwen krijgt in groei en ontwikkeling. Je blijvend richten op wat moeizaam gaat en zorg behoeft, kan de sfeer zo drukken, is mijn ervaring.
Ik heb hier gedurende groep 7 behoorlijk wat vrije tijd gestopt in de rekenachterstand van mijn oudste. Dat was echt verwaarloosd in de middenbouw. Vervelend en op verschillende manieren wel te verklaren, dat gaat hier wat te ver.
Bovendien was het een onderdeel van een complexer probleem. Moeite met concentreren, beelddenken, ADD, dyscalculie, slecht samenwerkende hersenhelften, nieuwe tijdskind, hoog sensitief, etc. etc. ik heb het allemaal gehoord en ook weer van mij af laten glijden.
Er moest iets gebeuren en dat kwam op school niet van de grond en mijn zoon was zelf ZEER gemotiveerd om beter te leren rekenen. Hij vond het echt niet leuk dat hij zo achter liep. Dus kreeg hij een training in focustechnieken (waarvan de werking zeer discutabel is, maar goed, het sloot wel bij hem aan) en fietsten wij elke week naar een gespecialiseerde RT-er.
Toen er op gebied van rekeningen wat succesjes werden geboekt, zijn we daarmee gestopt. Ik heb hem gezegd dat ik verwacht dat hij al zijn schooltijd serieus gebruikt om aan zijn doelen te werken, dat hij zijn planning goed afstemt met de leerkracht (waar ik een hoge pet van op heb) en dat hij zijn focus-technieken zoveel als hij kan gebruikt tijdens de toetsen.
Ik heb hem laten weten dat als hij dát doet, ik er volledig op vertrouw dat hij uitstroomt op het bij hem passende niveau. En dat hij dan goed terecht kan op die leuk VO school waar hij graag heen wil.
Ik heb hem laten weten dat hij, als hij zijn schooltijd ten volle benut, in zijn vrije tijd geheel vrij is om bezig te zijn met de dingen die hij echt leuk vindt: muziek luisteren, songteksten schrijven, muziek maken etc. Dat ik me dan niet meer hoef te bemoeien met rekenwerk, maar dat hij daarvoor naar zijn leerkracht gaat. En als ik geen dure RT meer hoef te betalen, dan kan er wel een extra muziekles vanaf.
Hij was hier enorm blij mee en is sindsdien erg goed bezig op school. Zo goed, dat hij gisteren al het doel heeft gehaald, dat de leerkracht voor eind groep 8 had gesteld. Dat was dus een feestje waard.
Ik bemoei me dus helemaal niet meer met toetsen. Ik verwijs hem daarvoor naar zijn leerkracht. Die spreek ik wel geregeld om te checken of het nog goed gaat. Maar goed, daarvoor moet je wel vertrouwen in de leerkracht hebben. En in je kind. En dingen durven loslaten.
Ik wilde het toch even delen. Succes!
Groeten, Maw.
Ja Emmawee
Goed om hier neer te zetten. Zo kan het ook gaan. Je merkt vanzelf of dat zo goed gaat en zo niet dan pak je het zelf weer op.
