Bijzonder
onze 13-jarige autistische adhd-er is met sinterklaas altijd een ramp. Hij kan niet geduldig wachten tot een kado'tje is uitgepakt, schiet volledig in de stress en zou, als we dat zouden toelaten, de hele boel verzieken.
Nu zit hij voor het eerst op de middelbare school en komt dus vanmiddag wat later thuis dan de jongeren en vroeg hij gisteravond of wij dan niet alvast sint konden doen, dan zou hij bij thuiskomst zijn kado'tjes wel uitpakken.
Hij voelt schijnbaar inmiddels aan dat hij er niet goed mee overweg kan, dat vindt hij moeilijk en dit zou voor hem een goede oplossing zijn. We hebben gezegd dat we dat niet doen, hij doet 'gewoon' mee. Het is een familiefeest en de familie is niet compleet zonder hem!
Ik vond het wel heel lief en aandoenlijk...
Jons
Tegemoet komen?
Kun je hem niet toch wat tegemoet komen Jons? Natuurlijk hoort hij erbij maar je weet nu dat hij vandaag de hele dag in de stress zal zitten vanwege het gedoe vanavond.
Dat probeer ik bij mijn kinderen toch te voorkomen. Want zo is zo'n feest echt niet leuk voor hen. Het geduld en het vermogen om er wel mee om te gaan komt later wel als ze zaken beter kunnen relativeren en er over nadenken hoe ze die stress zelf kunnen voorkomen.
Waarom niet?
Ik vind het een superidee van hem! Waarom moet hij "gewoon" meedoen, als het hem zoveel stress oplevert? Of begin alvast met de jongere kinderen, zodat jullie al bijna klaar zijn en hij pas op het einde aanschuift. Het Sint-gevoel blijft toch nog wel een paar uur nasuizen, door het spelen met de kadootjes en het gezellige samenzijn.
Bedenken
Mocht je je bedenken Jons, kun je dat dan aan hem sms-en? Dat scheelt weer in de stress en maakt zaken voorspelbaar.
Overigens
Overigens verloopt alles hier op rolletjes, er wordt wel iets meer gestuiterd dan anders en ons zorgenkind verzuchtte vanmorgen: "Oh, zoooooooo jammer dat het vanavond weer afgelopen is...". Waarop ik voorstelde om het dan een weekje later te vieren, maar dat vond hij toch ook weer geen goed plan.
We houden het hier wel simpel, één surprise maken voor school is genoeg voor hem. Vanmiddag/avond gewoon alleen kadootjes uitpakken. De kinderen een beetje meer dan de volwassenen. Het enige waar ik bang voor ben is dat hij zeker wil weten dat alles eerlijk gaat en er dus voor zijn broertje geen cent meer is uitgegeven dan voor hem. Ja, dat weet ik dus niet exact en de kadootjes voor zijn broertje zijn ook groter in omvang, dus in kubieke centimeters is het ook niet 100% eerlijk.
Jammer
Wat goed dat je kind dit zo zelf aan geeft. En wat jammer dat je niet mee gaat in zijn wens, alleen maar omdat je zelf vindt dat het zo niet 'hoort'. Wat is er op tegen -a;s hij dat zelf graag zo wil- om hem later zijn cadeautjes uit te laten pakken? De anderen kunnen daar toch bij aanwezig zijn, hij kan vervolgens nog zien wat zij gekregen hebben, je kunt nog gezamenlijk iets feestelijks eten.. mogelijkheden genoeg om er iets gezelligs van te maken. Wees flexibel, en sta open voor andere mogelijkheden dan alleen dat wat je zelf voor ogen hebt. Ik vind het een gemiste kans hoor.
Rekening houden
tuurlijk houden we wel rekening met hem, anders is het geen doen. Elk jaar op dezelfde manier, met dezelfde mensen en als het hem teveel wordt, springen we heus wel in. Maar nee, we gaan er niet helemaal aan toegeven. Hij leert het langzaam maar zeker en ik vind hem in de aanloop nu, al rustiger dan voorgaande jaren. Ik denk dat het wel gaat lukken, vanmiddag. Expres al niet vanavond, dan is het wachten te lang, dus pakjesmiddag... Maar daar staat wel de streep wat mij betreft.
Jons
Klassieke tegenstelling
Wel of niet toegeven is zo'n klassieke tegenstelling die je met andere ouders en omstanders kunt hebben over het toegeven aan zo'n vraag van je kind. Natuurlijk moet je daar als ouder een balans in zoeken en als je denkt dat je zoon het aankan en de stress niet te hoog oploopt dat het dan ook kan.
Mogelijk dat er nog een moment kan zijn waarop je met je kind kunt bespreken hoe die de blijkbaar toch optredende stress te lijf kan gaan en er meer plezier uit kan halen. Samen puzzelen dus.
Maar zo'n feestje gewoon omdat het zo hoort, je zoon weet vast wel hoe het hoort, het is alleen een grote opgaaf, groter dan voor andere kinderen en zo vroeg in de feestmaand, de laatste weken voor Kerst zijn ook vaak vol wijzigingen op school en andere aktiviteiten, ook thuis, en de Kerst moet er nog aankomen, lijkt me juist handig dat je kind zelf aangeeft hoe dat in goede banen te leiden. Het zal ook van je eigen idee over zaken afhangen, maar ik zou die vraag zonder meer honoreren, alleen al om zoon er zelf over nagedacht heeft en er een redelijke oplossing voor gevonden heeft. Ik zou je zoon die controle over zaken gewoon gunnen. Ik denk dat omstanders vaak niet beseffen hoeveel onnodige energie zoiets kost, en hoe dat dan ten koste gaat van zaken die belangrijker zijn als school, slapen, de dag doorkomen.
Ik denk dat hier toch onbegrip voor je zoon meespeelt.
Zelf zou je ook een oplossing zoeken als het je teveel wordt. Teveel en conflictueuze kerstdrukte, verplichte familiebezoekjes. Je gunt iedereen dat die daar een weg in vind die aansluit bij de eigen mogelijkheden en de eigen beleving. Dat gun je je kind ook ook al is het wat onorthodox.
Onze oplossing
Zoon kreeg alle cadeautjes die voor hem waren van tevoren te zien, voordat ze ingepakt werden. Dat nam al heel wat stress weg. Op Sinterklaas pakte hij ze dan gewoon uit, net als iedereen, en ook dat vond hij nog best spannend. Maar niet tè spannend. Zo konden wij altijd Sinterklaas vieren met alles erop en eraan. Ik vind het heel leuk, heb het ook als volwassene altijd gevierd.
Nu hoeft dat tevoren bekijken niet meer (zoon is 10), maar als het zou moeten zou ik het zo weer doen. Het belangrijkste was dat hij zelf had aangegeven wat voor hem de spanning zou verminderen. Hij weet overigens wel altijd tevoren ongeveer wat hij gaat krijgen, dat nog wel.
Surprise
Surprises maakt hij trouwens niet, maar daarin is hij niet de enige in de familie. Zusje en ik draaien overuren, maar wij vinden het nu eenmaal leuk om te doen.
Plezier
In de periode dat het heel slecht ging met mijn kinderen viel het me ook op dat ze nergens gewoon plezier in hadden, alles was een opgaaf en een stress. Daarom zette ik ook alles op alles om ze die ruimte te geven dat ze weer wel konden genieten en plezier hebben, al was het maar een momentje. Als alles een opgaaf en een stress is, is je leven niet leuk. Tja, dat klinkt wat extreem, maar dat is het nou eenmaal vaak als je autisme hebt. Het zijn gewone menselijke dingen, opzien tegen de spanning van het feest, maar dat slaat door in stress en de onmogelijkheid om te genieten. Blijft dan de opluchting als het weer voorbij is. Dat is niet leuk voor een kind.
Onze zoon
Weet ook al jaren wat hij krijgt. Geeft al een heleboel rust! Wij hebben het zondag bij mijn zus gevierd. Zoon heeft een nieuw dik boek meegenomen en heeft heerlijk zitten lezen. Hij weet niet eens wat iedereen gekregen heeft. Voor onze zoon werkt dit heel goed (autisme, 12 jaar)
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Tja knurf
Misschien is de vorm waarin die familie Sinterklaas viert niet jouw vorm, en vind jij het "niet wat Sinterklaas vieren inhoudt", maar misschien denken zij zelf daar heel anders over? Om het nu gelijk af te doen als "graaien" en het geval van het Sinterklaasfeest van Jons daarmee te vergelijken vind ik wel weer erg ver gaan.
Overigens mag je best je eigen grenzen stellen voor wat betreft de nukken van (alle) kinderen, maar wij kennen de gezinnen waar het hier over gaat (Jons en jouw familie) niet persoonlijk, dus het blijft lastig om van buitenaf te beoordelen wat in een bepaald gezin wijsheid is.
Ook vooraf
Hier een zoon die niet autistisch is, maar altijd wel enorm van slag in de aanloop naar Sint en verjaardag, en bij hem hielp het ook om de kado's vooraf te laten zien of te vertellen wat hij kreeg. Werkte uitstekend! Het bleef allemaal ontzettend leuk en spannend maar de stress was weg.
Ging goed
Het ging echt goed met knul! We hadden afgesproken, dat als we zijn stress te hoog zouden zien oplopen, we 2 of 3 kado's tegelijk aan hem zouden geven. Maar de stapel was redelijk overzichtelijk, hij wist wat hij kon verwachten (in grote lijnen) en hij heeft het heel goed gedaan. Toen ik bij het naar bed gaan nog vroeg of hij het ook goed vond gaan, gaf hij dat zelf ook toe 
Bedankt voor alle betrokken reacties, of ik er nu wel of niet iets mee doe, jullie betrokkenheid doet goed!
Bedankt,
Jons
Hier is alles van te voren bekend
Zoon (9 jr mcdd) besteld voor sinterklaas en verjaardag zelf zijn kado's online. Zo weet hij precies wat hij krijgt.
Wel doe ik er elk jaar een of twee kado's bij die voor hem een verrassing zijn, alleen maar om hem te laten ervaren dat ook een verrassing leuk kan zijn.
Het was een geslaagde avond, en zelfs de verrassingen waren leuk 
Meelezer.
Ik lees regelmatig in deze rubriek. Ik heb een IADH-kind. Regelmatig ontmoet ik onbegrip. Juist over zulke dingen als hierboven. Het ontroert me dat jullie zo ver mee gaan in wat jullie kinderen nodig hebben. Zelf de kadootjes bestellen, of laten zien wat er ingepakt wordt, een dik boek lezen tijdens een Sinterklaasfeest... Ik vind het mooi. En liefdevol.
