Beloningssysteem ADHD/ASS kenmerken - formuleren van doelstellingen

Misschien.....

Als je behaald gedrag wil veranderen opschrijven: Als iemand zegt iets niet leuk te vinden en hij vraagt mij ermee te stoppen dan doe ik dat. Als hij bv irritante geluiden maakt dan heel duidelijk zeggen dat je er last van hebt en of hij ermee wil stoppen. Pfffff wel lastig hè. Hier hetzelfde probleem. Eerlijk gezegd moet ik zelf wat meer consequent zij maar dat is nu juist zo lastig vol te houden.

overal doorheen praten

Om er even eentje uit te pikken: dat deed onze dochter ook altijd. Vooral tijdens het eten. Niemand kon ooit iets gewoon vertellen zonder tig onderbrekingen. Toen hebben we haar een opschrijfboekje gegeven en mag ze wat ze zo dringend te zeggen heeft even op schrijven. Als de ander dan uitgepraat is, mag ze het alsnog vertellen.
Feilloos is het niet natuurlijk, maar het werkt hier redelijk goed.

Verder vragen we haar soms om even iets 'zonder gelui' te doen. Om anderen niet te storen, niet omdat we 'haar geluiden zo irritant vinden'. Daar hebben we haar broers ook in opgevoed, dat ze dat op een positieve manier moeten benoemen en vragen. Het lukt haar lang niet altijd om dan ook echt stil te zijn, en dan bedenk ik iets voor haar om te doen zodat de anderen geen last van haar hebben.
En ja, soms word ik ook wel eens knetter van haar voordturende geluidenstroom maar dat zie ik als mijn probleem, en niet het hare. Dat helpt ook

Ik houd zelf niet zo van beloningssystemen en al helemaal niet van een systeem waarbij je punten/smileys/whatever weer kwijt kunt raken bij 'fout' gedrag. Volgens mij is dat niet bevorderlijk voor het zelfbeeld van 'zulke' kinderen.

positief/negatief

Mijn kinderen hadden moeite met de betekenis van 'netjes uit laten praten'. Het is positief gesteld, dus heel goed maar voor kinderen kan het ongrijpbaar zijn. Met mijn kinderen waren gesprekjes over hoe je kan zien dat iemand bezig is, praktischer. We kwamen uit op dat je kan zien of iemand zijn aandacht, oren en ogen nog vol heeft met andere dingen (of als het verhaal is afgerond of ...). Je kan ook een voorwerp nemen dat 'met het woord mogen voeren' door gegeven wordt.

Niet met je broertje bemoeien, kan je formuleren als 'richt je op jezelf' en om te zorgen dat je daar niet heel egocentrisch wordt 'zorg goed voor jezelf en voor anderen', 'geef elkaar een compliment' (dat kan je ook met elkaar oefenen) en 'probeer te zeggen wat je wel (van elkaar) wil ipv wat je niet wil'. Uit te breiden met 'gebruik daarvoor eens een vriendelijk woord' (dank je wel, alsjeblieft: wij noemden dat toverwoorden omdat ze een beetje magisch zijn). Onder goed voor jezelf zorgen, verstaan wij hier ook geen ruzie maken als het niet nodig is (ruzie maken kan je altijd nog, kijk eerst welke oplossing je kan vinden. Maar soms is ruzie wel nodig voor kinderen; helemaal geen ruzie maken is niet logisch en daar leer je ook niets van).

Voor wat betreft aanstaren en geluid maken, dat lijkt typisch richting autisme te gaan. Je moet ook bedenken dat niet alles te corrigeren is. Als hij onrustig is bij stilzitten aan tafel, kan je overwegen een wiebelkussen aan te schaffen. Bedenk ook dat hij geluid nodig kan hebben om zich te kunnen concentreren. Als je dus niet meer wil dat hij tikt, ontneem je hem zijn concentratie. Daarom, in een groter plaatje, ga eens naar een Sensorisch Intergratie Therapeut die voor deze dingen ongetwijfeld een praktische oplossing kan bedenken: ook heel praktisch voor op school!

Als een kind te veel moet opletten tijdens een activiteit, kan het teveel worden waardoor de onrust toeneemt, meer gaat wiebelen en tikken, nauwelijks oog heeft voor volle ogen en oren van een ander etc..

En soms ontkom je niet aan iets negatief stellen (niet met je vingers in het stopcontact): niet positief maar wel weer heel duidelijk en praktisch.

Dat is een ander verhaal maar wel een verschrikkelijk bewerkelijk systeem voor een leerkracht. Ik heb liever dat ze goed les geeft in plaats van oplet of Pietje wel rustig stil zit.

Heet dat

kanjer-methode? Mijn onrustige kind had daar veel plezier in en heeft daar veel aan gehad.
Als het werkt, werkt het. Dat is prima. Het zorgt er ook voor dat regels duidelijk zijn en dat de klas 1 doel heeft. Dat zorgt voor harmonie en vermindert onderlinge irritaties omdat iedereen weet dat de leerkracht ermee bezig is.

Het wordt anders als je niet meer kijkt naar het individu. Kinderen met ADHD en dergelijke kunnen veel meer moeite hebben met bepaalde verwachtingen. Als je kan kijken naar de moeite die een kind ervoor doet en dat kan belonen, kan het heel positief werken. Als je gaat vergelijken (je buur kan wel stilzitten, jij niet) maak je het een kind heel moeilijk en dat werkt demotiverend.

houden zo

Ik ben ook niet zo vd beloningssystemen.
Maar fijn dat het op school zo goed werkt.
Ik zou heel huiverig zijn thuis iets vergelijkbaars te introduceren.
Je weet niet goed wat het succes ervan op school precies is. De chemie tussen zoon en juf, het groepsgevoel.
In ieder geval grote kans dat het thuis anders uitpakt. En dan misschien negatief effect heeft op het systeem van school..nee, ik zou het risico echt niet willen lopen.

Wees blij dat het op school werkt, en verzin thuis iets anders, zou ik zeggen. In ieder geval iets wat er voor hem niet op lijkt.
En in feite ook jammer voor thuis, want nu heeft je zoon een enorm leergierige leeftijd. Een spons. Laat hem op een goede manier zich ontwikkelen, spreek juist zijn intrinsieke motivatie aan. (Is op school soms niet te doen, te bewerkelijk, maar kan thuis prima)

tig dingen?

Als ik het goed begrijp wil je een systeem gaan gebruiken om op *tig* dingen tegelijk in te zetten. Maar waarom wil je zo'n alomvattend systeem? Kun je niet beter per periode op een paar kleine dingetjes inzetten? Het lijkt mij veel te veel gevraagd voor zo'n jong kind.
Dat op school een smiley moet worden ingeleverd als hij van zijn stoel valt, dat snap ik ook niet. Doethij het expres?
Alle beloningssystemen zijn hier al jaren geleden de prullebak in gegaan. Het werkte maar tijdelijk en ze hingen er soms een stickerkaart voor mij onder.
Wat zijn dan de dingen waar jullie tegen aan lopen, vraag ik me af? Wie weet kom je verder met meedenkers dan met een beloningssysteem.

Geheime code

"niet de hele tijd mensen aanstaren aan tafel', of 'niet continu hetzelfde ongelooflijk op mijn zenuwen werkende geluid maken', dat soort dingen"

Een positieve manier om om te gaan met dit soort tics is een geheime code: bv de afspraak dat jij twee keer over je neus wrijft als hij weer een geluid maakt of staart. Dan benoem je niet alleen het gedrag niet negatief, maar hoef je hem helemaal niet openlijk te corrigeren. Pikt ie het op, dan geef je een knipoog. Zo niet kun je nog een keertje kuchen, en anders maar niet. Vinden kinderen van die leeftijd vaak heel spannend, daar hoef je niet eens meer een beloning aan vast te koppelen.

Klinkt als

Positive Behaviour Support.
Dit systeem gebruiken ze op de basisschool van mijn kinderen ook.
On-topic heb ik nu nog geen advies.

ik heb altijd geleerd

Dat je een beloning nooit moet afpakken voor iets anders als je het eenmaal gegeven hebt. Of toegezegd.
Dat is veel te verwarrend. En het afpakken van een beloning is straf! Dat is niet zo handig, zeker niet als je je voorgenomen had om positief op te voeden. Het is dan juist handig om het ongewenst gedrag zoveel mogleijk te negeren en te belonen op het moment dat je goed gedrag ziet.

je kan in een situatie als 'van je stoel afvallen' beter belonen dat hij een dagdeel 'op zijn stoel is blijven zitten'. Zo verleg je je aandacht weer naar het goede.
Soms is het lastig om gedrag positief te labelen. Bijv. in de situatie dat je last hebt van bepaalde geluiden. dan is het handig om het te koppelen aan een situatie. Dat wordt bij:'Ik zit rustig of gezellig pratend aan tafel'

tegen bemoeizucht met broertje kun je bijv. positief labelen door te zeggen'Zelf spelen'. Ook daar kun je dit aan een situatie koppelen. Het kan handig zijn om te zorgen dat er speelmomenten zijn dat hij niet in de verleiding wordt gebracht door in aparte ruimtes te spelen en dan de momenten dat ze dat wel zijn, specifiek te benoemen in het beloningssysteem. Zo baken je het af en maak je exact concreet naar hem wat je van hem wil.

Zo gebruikte ik ook vaak items als'rustige praten'tegen schreeuwen. En/of:'Ik gebruik alleen nette taal'tegen schelden en vloeken.
'ik kom alleen aan mijzelf en mijn eigen spullen' tegen ruzie en agressie en 'Als mij iets dwars zit, kan ik dit gewoon vertellen'. 'Ik wacht met praten als papa en mama aan het praten zijn'

Dus zo kun je overal een mouw aan passen. Leuke is dat het ook voor jezelf werkt dat je rustiger en positiever blijft als je dit steeds op de positieve manier ook zegt als er iets mis gaat. Zeker als je een consequentie hebt als het toch mis blijft gaan. Dat er bijv. een time out volgt dan. Want ook dan kun je rustig en duidelijk zeggen dat dat staat te gebeuren zo nodig. Het maakt je minder machteloos.

haha Nimbo

Hier was het nog sterker; mijn kinderen vonden het niet-krijgen-van-een-beloning ook straf...schoten dus bij voorbaat al in de stress, wat als ik het niet krijg?
Dus nee, heb het snel afgeleerd!

haha hier ook

Beloningssystemen werden binnen een half uur strafsystemen.

Als je het wilt proberen, zou ik het bij een of twee doelen houden. Heel specifiek en concreet. Anders leert hij er niets van.

En realiseer je dat hij zich op school waarschijnlijk heel erg inperkt, nu hij niet meer van zijn stoel mag vallen. Dat kost heel veel energie. Hij levert een topprestatie. Het is zeker niet gewoon dat hem dat lukt. Mijn zoon zei eens: 'Op school, moet je niet laten merken wie je bent, want dan gebruiken ze dat tegen je.'

Als je nu thuis ook nog eisen gaat stellen waardoor hij zijn natuurlijke gedrag moet aanpassen aan buiten hem liggende normen, verhoog je de stress. Kan je kind dat aan?

Het zelfbeeld van kinderen met adhd is kwetsbaar. Het is belangrijk dat ze leren dat ze er mogen zijn, met hun gewiebel, gefriemel, impulsiviteit en dergelijke.

de enige beloning

De enige beloning die hier werkt, is als ik zeg: 'jeetje, ik zie dat je ... doet, wat goed van je.'