Autisme dreumes 2 jaar

audiologisch centrum

Kan, hoeft niet. Aangezien hij ook al laat was met lopen. Kinderen spelen op deze leeftijd nog niet echt samen. Is hij net twee?
Ik zou hem laten onderzoeken bij een audiologisch centrum. Daar worden ook meteen de oortjes nagekeken. Kinderen die niet goed horen lijken ook autistisch. Goed om eea uit te laten sluiten en daar wordt je verder verwezen als dat nodig is.
Je kan bij de huisarts om een verwijzing vragen.

Kan

Mijn kind met autisme had een vlotte taalontwikkeling. Het kind met niets praatte pas na haar 2e verjaardag en heeft tot haar 8e gefladderd bij het leven.
Je kind is nog zo jong. Ik zou hem wel laten testen, maar me zeker nog geen zorgen maken.

hoe

eerder je duidelijkheid hebt hoe beter. Het is namelijk wel belangrijk zo vroeg mogelijk wat aan die taalontwikkeling te doen. Bij het audiologisch centrum kijken ze oa ook naar autisme en kunnen ze je verwijzen naar een speciaal taalklasje of logopedist.

eens

Laat hem testen bij een audiologisch centrum. Verder wil ik reageren op dit: "vanaf het begin al alles te benoemen maar het lijkt alsof het geen baat heeft."

Blijf dat doen. Blijf voorlezen, zingen, spelletjes doen, puzzelen, met hem spelen, taal uitlokken door gekke vragen te stellen (waar zijn je schoenen, in de koelkast? nee? zijn je schoenen in de wasmachine? ook niet? waar zijn je schoenen dan?....dat triggert hem op een speelse manier om iets te zeggen).

Als je kind verder niks mankeert, kan het geen kwaad. Als je kind toch autistisch is of een taalstoornis heeft, kan het hem helpen, en dan is het goed om zo vroeg mogelijk extra begeleiding te bieden. En bedenk (mocht hij autistisch zijn): wat je doet heeft waarschijnlijk wel baat, maar misschien heel laat. Je ziet misschien niet zo snel vooruitgang. Dat geeft niks, hij heeft dan gewoon (veel) meer tijd nodig om dingen te leren.
Maar enfin, zover ben je nog lang niet en het maakt ook wel uit of hij 2j1m is of al bijna 3.

Hier

Ik heb al voor de 2 jaar een verwijzing gevraagd om zijn gehoor te testen en dat kreeg ik gewoon.

Voordat je ergens bent (logopedie of zo), ben je alweer maanden verder. Voordat je effect ziet of niet, weer weken of maanden verder.

In ons geval begreep hij wel alles (teveel zelfs) en dat was al vanaf kleine baby duidelijk, dus daar ging het meer om de productie, maar het begrip testen ze ook bij die testjes.

Kan

Autisme zou kunnen. Heeft hij ook behoefte aan duidelijkheid? En is het hem snel te druk? Dat zijn belangrijke kenmerken.
Het is nu ook al even geleden, is het onderzoek al geweest? En wat kwam eruit?

Het is idd al even geleden maar hoop dat je dit toch ziet. Ben heel benieuwd wat eruit kwam. Mijn kindje is 2 en fladdert idd ook en lijkt niet veel te begrijpen. Was ook slechthorend en met buisjes maar denk wel autistisch. Hij was ook heel laat met lopen 23 maanden. Heeft veel op zijn knieën gelopen... Hij bladert ook in boekjes zonder echt te kijken. 

Hij bladert ook in boekjes zonder echt te kijken

Misschien ziet hij niet goed?

Ik heb een nichtje die ik op haar derde verjaardag ook een tas gaf met kinderboekjes die wij hier niet meer lezen. Ze pakte ze een voor een, sloeg ze open en sloeg ze weer dicht: 'uit'!

En ik zag ook een kindje in de bieb, van nog geen 2 jaar die geïnteresseerd in een boekje ging zitten kijken en geluidjes maken en blaadjes omslaan.

Allebei deze kinderen kunnen nu hoogst waarschijnlijk al lang lezen en hebben boekjes thuis. Geen autisme voor zover ik het weet.

Het is geen signaal. Maar ik zou zeker ogen en oren laten controleren en blijven controleren. Overigens ook in de gaten houden of er geen andere lichamelijke klachten zijn. Hier, bij autisme, ook (vastgestelde) darmproblemen en (vastgestelde) allergie. Veel mensen verslijten je al snel voor gek, maar autisme kan, ook in de literatuur, in een groot aantal gevallen gepaard gaan met darmklachten en allergie.

Allebei mijn kinderen hebben een behoorlijke oogafwijking en een bril. Dat hebben we vastgesteld bij de huisarts toen ze al op school zaten en al behoorlijk konden lezen. Jammer dat we dat niet eerder wisten, het kost dan zoveel energie en dat komt er allemaal bij terwijl hun dag al extra energie kan vragen.

Ik weet ook niet of je dit nog checkt, maar epilepsie kan ook nog-zonder dat je 't merkt dmv aanvallen overdag- een rol spelen. Autisme vind ik erg vroeg- ook met drie om al te constateren. Al kan het natuurlijk achteraf wel kloppen. Veel meer dan rust en regelmaat bieden zijn dan toch nog nu niet aan de orde voor hem. En het kan zeker geen kwaad om het voorlezen te blijven proberen .

Jouw omschrijving van jullie zoon komt voor 100% overeen met de omschrijving van mijn jongste, Nina. Ik heb inmiddels aangeklopt bij het consultatiebureau en zijn nu in afwachting van volgende stappen. De volgende stap gaat een observatie zijn op het kinderdagverblijf.

Toevallig is onze meid ook met name geïnteresseerd in de tv, en met name Peppa Pig.

Nina liep met 20 maand, luistert niet naar haar naam, reageert sowieso nauwelijks op ons, communiceert niet (en geeft dus ook niet aan of ze iets nodig is), maakt geen oogcontact, zit continue in haar eigen wereld, knutselen is een no go. 

Ik ben erg benieuwd hoe het nu met jullie zoon gaat en of er al wat duidelijk is. 

Groetjes!

Mama van LLN, ik hoop dat je aliassen voor je dochters hebt verzonnen. Zo niet, dan zou ik een andere nick kiezen want hiermee ben je nogal herkenbaar. Of je moet dat geen probleem vinden, natuurlijk. 

@MoedervanA

Ik herken jouw verhaal wel.
Vooropgesteld: ik heb werkelijk niets met 't consultatieburo, meningen van derden en al wat niet meer.

Mijn verhaal inzake onze dochter:
ze komt ten eerste voor uit 2 families die nogal wat hersens hebben en, zeker bij onze tak in de familie zijn we wellicht iets anders dan anders. Zo is 't bij ons in de familie zo dat kinderen relatief laat praten. Afijn, noem het erfelijk belast  

Onze dochter is nu 3 jaar en alles gaat op het eigen tempo, ze is ook meer een denker dan doener.

Haar gedrag leverde (en levert) wat "probelemen" op, zo speelde ze op de opvang niet meer andere kinderen (gaat nu wat beter)..ze observeerde alleen maar! Kijken, kijken en kijken.
Een tijd geleden is er actie ondernomen. "Uw dochter kan wel autisme hebben". Nou, dat is geweldig, ik zit er niet mee (anderen hebben er meer moeite mee, ze doen alsof 't een zwaarwegende kwestie welke een klap in het gezicht veroorzaakt) 

D'r is iemand geweest die haar op de opvang geobserveerd heeft, we hebben gesprekken gehad, ze heeft testen gehad in Zwolle, uiteindelijk logopedie

Mijns inziens geneuzel om niks.

Bij de logopedie kwam ik met dochterlief, de dame vroeg waarom wij er waren. Gezegd dat ik niet weet waarom we daar zaten (nogmaals, ik zit er niet mee) en de dame keek vreemd op.
Heb haar gevraagd of ze ooit weleens een normaal kind (zonder aangeboren "gebreken" of soortgelijk) in de praktijk had gehad die uiteindelijk niet kon praten. Nee zei ze.
Mooi, dat was het antwoord wat ik zocht: dit is een normale meid en het komt dus wel goed.

Inmiddels is de logopediste, na een paar bezoeken, van dezelfde mening voorzien en moeten we nog een keer of 2, met lange tussenpozen, langskomen.

(dient overigens gezegd te worden dat de opvang ook een formulier moest invullen om dat traject te starten. Ik was écht niet blij met die lui, er stond in beschreven dat ze in 't begin lange tijd dachten dat ze doof was (waarom wisten wij dat niet??) en meer van dat soort praat. Tevens zichzelf als opvang wel de hemel in prijzen dat ze er alles aan doen blabla. Kwader kan je mij niet krijgen)

Afijn, mijn eindconclusie: trek je niet te veel aan van die lui. Elk kind ontwikkelt zich anders, dat gaat ook al ettelijke duizenden jaren goed.
Vandaag de dag heeft iedereen wel een mening over je kind, allemaal zogeheten professionals...elk gedrag heeft wel weer een naam/hokje en moet weer onderzocht worden enz. enz. enz. 
Neem nou die gewichtscurve: ze mikken de cijfertjes van een zootje kinderen wereldwijd, van Ethiopie tot Nederland, op een hoop, daar komen wat cijfertjes uit en daar moet je kind aan voldoen. Schiet mij maar lek. 

Sruikelde je vroeger als kind over een stoeptegel dan moest je simpelweg kijken waar je loopt, tegenwoordig ben je wellicht motorisch gestoord, snel afgeleid, misschien last van ADHD en weet ik wat niet meer.

Inzake onze dochter: ze is nu 3, praat enigszins..je kan er vaak wel wat van maken.
Het lopen? joh, ik heb talloze keren geprobeerd om dat aan te leren...ze "liep" ooit een weekje of 2 aan de hand een paar stapjes, ineens was dat definitief over.
Wat ik ook probeerde: ze zakte direct door de knieën en kroop verder. Dit heeft wel een paar maand geduurd.
Tot op een gegeven dag, out of the blue...mevrouw stond opeens op en liep alsof ze nooit anders had gedaan! Een bizarre ervaring.

In de eerste week dat ze liep dan denk je: traplopen duurt nog wel even.
Wel, wederom "out of the blue" (ze had nooit interesse in de trap) liep ze de trap op alsof ze nooit anders had gedaan. Gewoon netjes de reling vasthouden, gewoon zoals wij ook de trap op lopen. Eenmaal boven zei ik "ja, nu zijn we boven, maar we moeten ook weer naar beneden".
Dan denk je "dat wordt niks", maar ze keek een klein minuutje naar beneden, pakte de leuning weer en liep gewoon voorwaarts naar beneden. Er mankeerde niets aan!
Sindsdien loopt ze de trap op en neer, op sokken/blote voeten of met schoenen, nog nooit gevallen (of ook maar iets wat er op leek).

Dát wijd ik dus aan dat vele observeren...ze is met andere dingen wellicht wat trager, andere dingen pikt ze weer verdomd snel op.

Elk kind is anders, accepteer dat.
De mening van een ander? Ik hoor het aan en leg het naast me neer.
En al zal zo'n kind autistisch zijn: je kan er toch niks aan veranderen. 

Bij de politie hebben ze ook autisten aan 't werk, o.a. om die relschoppers te traceren op videobeelden. Dát kunnen autisten bijv. goed. Ik denk dat menig werkgever wel een autist in dienst wil hebben gezien bepaalde kwaliteiten die ze hebben. Kortom: ik zou er trots op zijn als mijn kind toch autistisch was en dergelijke bijdrages levert. Maar wie ben ik....
 
Autisten zijn niet dom, niet wereldvreemd, niet achterlijk, niet kansloos op de arbeidsmarkt. 

hoi hoi,

Dit is precies mijn zoon hoe je alles omschrijft.
Vandaag een gesprek gehad met het ziekenhuis en die zeggen dus ook autisme. Nu de molen in om te kijken voor een speciale opvang en volgende week naar het consultatiebureau om het 1 en ander te bespreken.

Hoe is het nu met jou zoon ? 
Al wat meer informatie gekregen ?

Als je je echt zorgen blijft maken, zit je beter bij integrale vroeghulp: https://integralevroeghulp.nl/

Zij komen eventueel op huisbezoek en kunnen doorverwijzen naar bijvoorbeeld een centrum voor vroegdiagnostisering.

Veel mensen denken dat 2 veel te jong is voor een diagnose. Maar bij een ernstige vorm van autisme en eventueel een ontwikkelingsachterstand is dit wel degelijk vast te stellen bij 2,5 a 3 jaar. Dagbehandeling (na diagnose) is er al vanaf 3 jaar. Hoe eerder je erbij bent hoe beter...

Sterkte! 

Ik wil hier toch ook even reageren (niet alleen voor de schrijfster, maar ook voor eventuele meelezers), omdat ik mezelf maandenlang 'gek' heb gemaakt met autisme-lijstjes en allerlei foraberichten. Mijn zoontje is net twee geworden en liet in de eerste jaren autiform gedrag zien, zoals in de typische lijstjes beschreven staat. Ondertussen maak ik me geen zorgen meer. Dus als je je zorgen maakt, kun je natuurlijk altijd hulp zoeken (ik ben ook een keer extra naar het consultatiebureau gegaan), maar probeer ook te genieten. Ik heb een lange tijd best wel 'verpest', doordat ik zo gefocust was op 'eventuele kenmerken' en daardoor minder kon genieten van mijn zoontje. Even een paar voorbeelden:

• Zoontje luisterde bijna niet naar zijn naam gedurende lange tijd. Zéker niet wanneer hij aan het spelen was. Pas sinds een paar maanden luistert hij direct. Zelfs wanneer ik bijvoorbeeld in het bos loop en hij redelijk ver van me verwijderd is.
  
• Zoontje praatte nauwelijks en het brabbelen kwam pas echt vanaf een maand of 17. Ondertussen praat hij met tweewoordzinnetjes en komen er dagelijks nieuwe woorden bij. Dit is echt heel plots in een maand tijd gekomen. Het lezen van boekjes (aanwijsboek van Nijntje is top), het benoemen van alles rond je heen en het zingen van liedjes hielp en helpt hier enorm bij. Hij maakt zinnen in boekjes af, zingt liedjes mee en benoemt alles met me mee. 
  
• Zoontje kon zich vermaken met heen en weer rennen. Dit kon hij ook lang volhouden. Dit was voornamelijk, toen hij net kon rennen. Hij vond het fantastisch. Ondertussen doet hij dit niet/nauwelijks meer. 
  
• Zoontje maakte niet veel oogcontact en was geen echte knuffelaar. Ondertussen vindt hij het heerlijk om te knuffelen en is het oogcontact ook echt goed te noemen. We hebben echt een knuffelmoment in de dag ingebouwd (voor het slapen, op de schommelstoel tijdens het muziek van het mobieltje) en hij geniet er heel erg van. Ook op de bank tijdens het tv kijken of wanneer hij getroost wilt worden of me lange tijd niet ziet.
  
• Zaken als applaudiseren, hiep hiep hoera, zwaaien kwamen ook pas erg laat. Nu zwaait hij, zegt hij 'dag dag' tijdens het zwaaien, 'hip hip hoera' met de armen omhoog en klapt hij wanneer hij anderen ziet klappen. Ook wijst hij duidelijk naar wat hij wilt.

Ik zeg niet dat je geen hulp moet zoeken, als je je zorgen maakt. Maar weet ook dat sommige kindjes gewoon langer in 'hun bubbel' zitten en kijk ook naar je eigen persoonlijkheid. Ikzelf ben introvert en merk dat ook bij mijn zoontje. Weet dat elk kindje een eigen persoonlijkheid heeft en dat ook meespeelt. Wat ik vooral wil zeggen: geniet gewoon van je kindje, want ik heb er spijt van dat mijn focus op zijn gedrag sommige momenten minder leuk heeft gemaakt dan ze feitelijk waren.

hoi allemaal,

het lijkt mijn verhaal wel! We hebben een dochter van 14 maanden en maak me vreselijk veel zorgen. Met 10 maanden is ze gestopt met brabbelen. We krijgen geen oogcontact, reageert nergens op, zwaait en wijst niet, lacht niet,doet ons niet na en heeft totaal geen taalbegrip! Ze kan zich ontzettend goed alleen vermaken. Heeft wel een eigen willetje, maar is totaal niet vervelend. Ze slaapt heel erg goed en veel. Wij denken dus ook aan autisme.. ze leeft totaal in haar eigen wereldje. De huisarts en kinderarts willen wachten tot ze 2 is voordat er actie wordt ondernomen. Ik maak me zoveel zorgen om haar toekomst en dat we nooit contact met haar gaan krijgen.