Zorgenkinderen Zorgenkinderen

Zorgenkinderen

Lees ook op
Bloemen aan de waterkant

Bloemen aan de waterkant

09-06-2016 om 09:48

Afstemming medicatie door huisarts

Een paar jaar geleden is bij mijn zoon ADD (10 jr) geconstateerd door een kinderpsychiater. Hij kreeg medicatie en wij zijn ons erin gaan verdiepen (boeken, gesprekken, forum). Maar omdat wij verder geen hulpvragen hadden waar wij bij haar terecht konden (met name vragen mbt tot leren en gesprek richting school), zijn wij na een jaartje overgegaan naar de huisarts. Prima huisarts, kan goed met haar door een deur maar ik merk dat ook daar de kennis over ADD klein is en dat de hele medicatiemolen teveel naar mij schuift (heb ik het gevoel) vwb verantwoording. En ik heb 't dus gemist (ik kijk niet mee tijdens school).

Afgelopen cito toets begonnen wij te vermoeden dat hij niet meer goed afgestemd was op de medicatie (groeispurt): vaker veel dwarsigheid, niet willen beginnen aan iets (of niet kunnen), vaker dingen vergeten, steeds vaker iets herhalen etc.. Dat duurde even voor wij dat door hadden en dat was na de cito dus. Heel vervelend, onder niveau gemaakt uiteindelijk. Dat wil ik proberen te voorkomen in de toekomst.

In het begin is dit ondervangen doordat wij een formulier meekregen van de kinderpsychiater voor de leerkracht. Om de zoveel tijd vroegen wij haar die in te vullen. Die vulde het dan in en gaf het mee terug, waarna de k-psychiater daaruit de juiste afstemming kon lezen. Maar omdat wij nu niet bij de k-psychiater zijn, hebben we ook geen formulier etc.. en werkt de huisarts zo ook niet.

Het fijne van zo'n formulier, vond ik, is dat de leerkracht heel gericht moet kijken en invullen, over een periode van een week (of verspreid over 2 weken). Ik merk dat de kennis die ik mee geef over ADD aan de leerkracht niet hetzelfde effect heeft.

Omdat hij zo hard groeit (en dus regelmatig een verhoging moet), zou zoiets wel heel handig zijn. Hoe zou dit het beste te ondervangen zijn?

Psychiater

Kun je niet bij de psychiater blijven voor de medicatie?

Li

Li

09-06-2016 om 11:16

AnneJ en TS

Tegenwoordig schoppen psychiaters je er helaas zo snel mogelijk uit. Heeft de onze ook gedaan en wij zitten met een flauwvallende zombie en nu dus maar even zonder pillen, terwijl we op de wachtlijst staan voor de psychiater. Als een kind verder niet zo veel nodig heeft, ben je helaas niet zo interessant voor een psychiater.

De oplossing lijkt me om toch maar stevig te pushen bij de huisarts dat je weer met de psychiater moet afstemmen. Die groei lijkt me een goede reden. Hou wel rekening met wachttijden (die de huisarts ook weer iets kan verkorten als ze er achteraan gaat). Huisartsen hebben niet veel kennis van dit soort medicatie en geven dat ook gewoon toe. Het zijn geen snoepjes en psychiaters zijn ervoor.

Li

Li

09-06-2016 om 11:25

CITO

Hou dat in de gaten, CITO's vanaf groep 6 zijn bepalend voor het schooladvies. Mocht dat ooit gaan spelen, dan is het handig als je nu al in een mail bij school aangeeft wat de reden is dat hij het niet zo goed gedaan heeft als verwacht. Bij mijn zoon scheelt wel of geen pillen 2 schoolniveaus, maar je kan die kennis niet verwachten van een basisschool.

Bloemen aan de waterkant

Bloemen aan de waterkant

09-06-2016 om 11:58

Terug, dat is de vraag

Ik weet niet of we terug kunnen naar de vorige k-ps. Wij waren inderdaad niet zo erg interessant voor de k-psychiater omdat wij zelf al zoveel kennis hadden dat oudergesprekken geen meerwaarde was. De overstap is versneld toen zij met zwangerschapsverlof ging. Het is toch wel een beetje vreemd om terug te gaan. lijkt mij.

Ondertussen heeft de huisarts verwezen naar de praktijkondersteuner (ivm afstemming school) en terug naar huis bedacht ik mij dat ik daar eerder een gesprek mee had gehad (met een zeer hoog gehalte -ik wil niet zeggen dat ik het niet weet maar ik zeg wel dat je in je kracht moet staan en het zelf uit moet zoeken-). Ik ben erg praktisch in gesteld, hands on, vooral een rationele denker (meestal dan), dus waar het 'in je kracht staan' van komt, geen idee. Eerder een uitspraak die wel leuk staat en overal toepasbaar is. Een gesprek van een kant, eigenlijk (ik werd steeds stiller). Nu kan ik daar om lachen, toen niet. Als het gesprek hetzelfde is, zal ik het uitzitten (hoop ik) en terug naar huisarts.

Heb ik toch het gevoel dat ik weer loop te leuren met mijn kind. Heel vervelend gevoel is dat. Dat kan ik zo goed van voor de diagnose. Daar kan ik toch wel verdrietig van worden.

Bloemen aan de waterkant

Bloemen aan de waterkant

09-06-2016 om 13:03

Dank voor de goede tip (mail aan school): dat ga ik meteen ns doen!

Li

Li

09-06-2016 om 13:03

niet vreemd

Het was eerst niet meer nodig, maar nu weer wel, dus ga je terug. Of je zoekt een andere, maar dan zit je wel weer met wachtlijsten. Misschien weet de huisarts wel iemand. En die praktijkondersteuner zou ik verder links laten liggen, tenzij ze geïnteresseerd is in een door jou gegegven college over ADD. Verspilling van energie die je beter kan gebruiken.

Ik zit dus in hetzelfde schuitje en het is idd. ongelooflijk irritant. Maar het maakt wel mijn vechtlust wakker. Iedereen krijgt precies van me te horen wat ik van ze wil hebben en waarom.

Wilgenroosje

Wilgenroosje

09-06-2016 om 13:03

Kinderarts

Zou je zoon baat kunnen hebben bij controles bij een kinderarts die gespecialiseerd is in AD(H)D? Dat is misschien wat toegankelijker dan een psychiater, maar je hebt wel alles bij de hand. (AD(H)D-verpleegkundige, psycholoog ed.) Onze ervaring daarmee is erg goed. 1 keer per jaar uitgebreide lichamelijke controle en als er tussendoor vragen of twijfels zijn kun je vrij snel bij iemand terecht, desnoods via een telefonisch consult. Communicatie onderling gaat ook prima.

Is je zoon trouwens niet erg jong om het via de huisarts te doen? Geen idee hoor, kan best normaal zijn, maar ik dacht dat dat niet gebruikelijk was. Zeker niet op deze leeftijd.

Li

Li

09-06-2016 om 13:04

Graag gedaan!

Nou

Je kunt ook terug naar je huisarts en melden dat je, bij nader inzien, gezien je eerdere contact waarin bleek dat de ondersteuner daar niet veel tekst bij had, daar van af ziet en liever een doorverwijzing voor de psychiater ontvangt gezien zijn deskundigheid op het gebied van medicatie die de ondersteuner niet heeft.
Zoek altijd de kortste route zodra je die weet.
Ik heb ook spijt van de doorverwijzing naar de psycholoog in de huisartsenpraktijk toen ik al voor een doorverwijzing naar de psychiater kwam. Het heeft de zaak alleen maar opgehouden.

Bovendien

Ook hulpverleners dragen graag bij. En als jij ze opzet voor een faalervaring zijn ze daar niet blij mee en gaan toch anders naar jou kijken.

Vogel

Vogel

09-06-2016 om 13:44

Kinderpsychiatrisch centrum?

Daar zitten wij bij, voornamelijk voor medicatie van zoon. (Met een andere diagnose maar dat doet er niet zo toe lijkt me.)
Mijn ervaring is ook dat een paychiater niet heel toegankelijk is, maar daar zien wij een kinderarts met veel expertise op dit gebied, en de kinderpsychiater op de achtergrond consulteerbaar.
Plus snelle toegang tot therapie en/of ouderbegeleiding als dat nodig is.
Zit er bij jou in de buurt zoiets?

Liever vrijgevestigd

De kinderarts lijkt me nog wel een goede tip. Maar zo'n centrum lijkt me niet geschikt. Je bent op zoek naar deskundigheid op het gebied van adhd en medicatie en deskundigheid op het gebied van adhd en omgaan met school.
Het eerste zoek je in een psychiater en het tweede heeft zo'n centrum over het algemeen ook niet te bieden. Bovendien kan zo'n centrum ook soms zaken onnodig compliceren als ze betrokken raken bij problemen met school. Er zijn altijd juffrouwen die de kindermishandelingskaart gaan spelen of op de hand van scholen zijn waar ze mee samen werken.

http://www.steunpuntadhd.nl/adhd-op-school/
Zoek de begeleiding liever zelf uit of kijk bij welke mensen op school of in het samenwerkingsverband de deskundigheid op het gebied van begeleiding wel aanwezig is.

Onderwijsconsulenten

Wat de schoolse begeleiding betreft kun je je beter verhouden met zonodig onderwijsconsulenten, huiswerkbegeleiding of een gespecialiseerde coach.
Als de school zelf geen geschikte mensen heeft. En zoek het voortgezet onderwijs er ook op uit.

Li

Li

09-06-2016 om 14:01

onderwijsconsulenten

zijn overbezet, dus als er geen grote conflicten zijn verwijzen ze naar het Samenwerkingsverband (dat vervolgens niks doet). Been there, done it. Maar een vrijgevestigde psychiater is een goede tip. Ik heb er net een gevonden via de huisarts.

Vogel

Vogel

09-06-2016 om 18:27

@AnneJ

Mijn ervaringen zijn anders. School (cluster 4, vo) is ook betrokken na onze toestemming.
Wat op de ene plek niet werkt, kan elders heel goed lopen. 't Blijft mensenwerk....

Syl

Syl

09-06-2016 om 22:47

terug naar psychiater

Ik zou idd een terugverwijzing naar de psych vragen bij de ha. Ik denk heel logisch gezien de groei die hij nu maar ook juist de komende tijd gaat doormaken. De goede ervaring die je had (met die speciale vragenlijsten) kun je toch gewoon als reden opgeven?

Herken het trouwens helemaal: hier ook en psych die jarenlang geprobeerd heeft zoon naar ha terug te verwijzen. Omdat onze ha er totaal geen kaas van gegeten heeft, heb ik dat altijd ferm afgehouden. En laatst zei psych juist dat zoon beter niet terug naar ha kon ivm zijn dubbele diagnose .... (die had hij jaren geleden ook al, dus kennelijk is het beleid toch iets aangepast)

Bloemen aan de waterkant

Bloemen aan de waterkant

10-06-2016 om 15:03

reactie

Bedankt voor je jullie reacties. Sorry dat ik wat laat reageer, ik was gisteren veel weg.

Vogel & Wilgenroosje: geen idee of zoiets bij ons in de buurt zit. Ik kan het natuurlijk aan de huisarts vragen maar die heeft denk ik geen idee. Hoe vind ik zoiets in onze regio? Hier geen dubbele diagnose dus ik denk dat een kinderarts (die gespecialiseerd is in AD(H)D) het beste is.

AnneJ, ik snap wat je zegt, ik noem dat zo: zodra je iemand overvraagt met een (ogenschijnlijke) kleine vraag, word je anders bekeken. Dan ben jij opeens raar. Dat ken ik van voor de diagnose, het leuren van je kind.
Wat betreft dat wat nodig is naast de medicatie, school is tot nu tot het probleem niet zozeer geweest (dwz na een schoolwissel, want school was het toen wel) om daarvoor de consulenten in te schakelen (verre van). De indruk die ik heb is dat school professioneel is, netjes met ouders omgaan doorgaans, kinderen doen het goed, werken hard, veel vriendjes. Maar daarmee loopt niet alles op rolletjes. En na een paar gesprekken over dit onderwerp is mij duidelijk dat ze van goede wil zijn maar niet weten hoe ze zoiets aanpakken. Ik weet dat ook niet, dus ik kan ze ook de weg niet wijzen (in de gevallen dat ik dat als ouder kan, is het soms ook lastig om de oplossing aan te dragen, dan wordt zoiets al snel een soort opdracht). Ik ben bang dat ik ze dan overvraag.

Huiswerkbegeleiding en gespecialiseerde coach: hoe vind ik die? ik ben een beetje huiverig geworden voor het grijze circuit. Op internet vind je veel als je adhd/add intypt maar het is niet allemaal even zuiver, is mijn ervaring.

Syl, natuurlij kan ik die reden opgeven bij de huisarts maar of de k-psychiater dat ook wil? Ze vindt ons niet zwaar genoeg, doet ook niets mbt school ed.. Ze kon verder niets aan ons verdienen (gesprekken voor ouders, niet dat ze het zo zwart-wit stelde, maar dat was haar aanbod). En ze had al gezegd dat ze inzake school ed, zij verwees naar anderen (en niet wist wie dan omdat zij dat nooit eerder had gedaan) dus terug daarnaar.. voelt niet goed.

Vogel

Vogel

10-06-2016 om 15:07

Zoeken

Kijk eens of je op de Zorgkaart iets kunt vinden.
Succes!

Begeleiding

Het vinden van begeleiding valt niet mee. Misschien helpt het als je goed weet te definieren wat voor hulp je kind mogelijk nodig heeft. En dan stel je die vraag in je omgeving, op school, bij de speciale school in je buurt, het wmo loket, hier op het forum enzovoort.
Mijn kinderen hadden dagelijks begeleiding nodig bij hun praktische functioneren, uitleg en conretisering, kalmering, en het maken van schoolse opdrachten.
Een op een. Dat heb ik ook helaas niet tijdig kunnen vinden. De gemeente had alleen huiswerkbegeleiding in grote groepen, dat was niets, en huiswerkbegeleiding prive zou dagelijks moeten zijn, dat leek me niet meer betaalbaar.
Ik heb wel de tip ter harte genomen van een buurman met autisme. Vroeger bij hem thuis in een groot gezin ging men na het eten samen aan tafel huiswerk maken. De ouderen hielpen de jongeren.
Dus dat heb ik gedaan. Kastje met schoolboeken en schriften naast de eettafel en na het afruimen direct door altijd op dezelfde tijd.
Dan konden ze voor het eten, na school, nog even landen.
Ik bleef er bij en als ze even wat alleen konden, ging ik even afwassen of de was doen, we hadden een open keuken, zodat ik direct weer beschikbaar was als het even niet vlotte of er was een vraag.
Zoon hielp ik bij de overgang naar de middelbare school het meest intensief. Dat liep al wat beter toen dochter er na twee jaar bij kwam voor het voortgezet onderwijs. Zij deed het makkelijker in de ochtend, dus dan maakten we soms afspraken. s' avonds eerst zoon en dan op een vastgesteld later tijdstip dochter en we ordenden het zo dat er dingen in de ochtend gedaan werden, bijvoorbeeld bij het opstaan of samen in de bus.
Maar ik had heel graag daar begeleiding bij gehad. Maar in die tijd was het al niet meer mogelijk om vanuit het pgb huiswerkbegeleiding te betalen of je moest het als 'begeleiding' algemeen formuleren, soort fraude dus.
Ik heb wel zelf veel geleerd doordat ik ook onderwijspersoneel tegenkwam bij de trainingen bij autisme centraal die ik gedaan heb. Die konden me wijzen op de aandachtspunten en de websites.
Ik weet dus niet goed hoe het met adhd of add gaat dan dat er vast ook meespeelt dat je de routines langduriger en systematische intraint. en een kind leert organisatorische hulpmiddelen goed te benutten. Maar je groeit er in als je er eenmaal mee bezig bent.
Je kunt bij wijze van spreken misschien beter iemand betalen om voor je te koken of andere taken over te nemen en dan zelf de begeleiding te doen.
Ik had het zonder mijn werkster ook niet overzien. En toen ik ziek werd kwam er af en toe iemand afwassen omdat ik mijn handen niet goed kon gebruiken, of de werkster waste af.

Coach

Soms kan een kind geholpen zijn met iemand die wekelijks heeft in de gaten houd hoe het gaat met agendabeheer met het maken van de toetsen, de praktische vaardigheden die ze op scholen vaak aanbieden in het 'mentoruur' maar dat een kind met herhaling een op een beter kan volgen.
Dat kan iemand in school zijn of iemand die jij zelf inhuurt.
Ik hoor dat wel om mij heen. Ik ken ook wel iemand die voor haar zoon betaalde hulp kreeg van een vriendin die huiswerk begeleidde voor haar beroep en dan wisselend wat vaker aan huis kwam als het scheef dreigde te gaan.
Die had ook iemand anders die ze inhuurde, geen professional maar iemand met veel geduld en vermoedelijk ook een vorm van autisme, die met dit kind samen ging opruimen en ordenen in zijn kamer en hielp om te motiveren voor school en andere zaken.

Li

Li

10-06-2016 om 16:34

Stichting Zorgstudent

Dat is me destijds aanbevolen door het huiswerkbegeleidingsinstituut, omdat ze zelf ook wel zagen dat de gewone huiswerkbegeleiding niet wilde vlotten bij zoon. Ze werken landelijk en bemiddelen ook bij de dingen die AnneJ noemt, afhankelijk van wat je erover afspreekt. Een begeleider kost 10 euro per uur. Het zijn studenten pedagogiek etc., die het ook zien als een soort stage. Hun website is trouwens erg verwarrend, ik zou eerder bellen voor de mogelijkheden. Bij ons werkt het heel goed. Twee dagen ik, twee dagen zij.

Syl

Syl

10-06-2016 om 19:23

verdienen?

Dat vragenformulier scheen dus heel handig te zijn. Kun je bij de oude psych geen kopie van vragen? En kan je niet gewoon tijdelijk terug om weer goed in te regelen? Ik denk toch niet dat ze daar bezwaren tegen zal hebben? Ik zou zelf gewoon gaan en doen alsof m'n neus bloedt. Zeg, ze zit er voor jou hoor, jij komt daar niet voor haar!

Wilgenroosje

Wilgenroosje

10-06-2016 om 20:21

Bloemen aan de waterkant

Mooie naam gebruik je.

Je vraagt hoe je zo'n kinderarts kunt vinden. Als je ADHD-poli googeld, zie je veel poliklinieken van kinderartsen. Misschien kun je er een plaatsnaam bij ingeven bij jou in de buurt. En anders zou ik evt. even naar het ziekenhuis bellen om te vragen of ze een kinderarts hebben die daarin gespecialiseerd is. En anders weten ze misschien wel waar je wel terecht kan.

Li

Li

11-06-2016 om 08:37

Moeheid over leuren

Dat herken ik wel. Ik heb natuurlijk een ontwikkeling doorgemaakt en voor mij is het allemaal gesneden koek, maar dan zit ik weer tegenover zo'n docent aan wie ik het allemaal weer mag gaan uitleggen. Intelligente mensen, maar ze snappen het niet. Heel erg vermoeiend, ook emotioneel.

Ik denk dan altijd maar aan de uitspraken van Karmijn: ook de school heeft moeite met executieve vaardigheden en scheiden van feiten en emoties, het is geen onwil.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.