Adhd bij focus

Gekeken

Interessant hoe in beide huishoudens de tv vaak leek aan te staan.

Dat de moeder haar dochter met een lading glas en babytweeling EN boodschapjes naat de super stuurde, vond ik best dapper - van beide

Wat mij ook opviel: dat een van de psychs zei dat de adhd-moeder kon worden aangezet tot het innemen van haar eigen pillen door haar moederschap in te zetten: 'ze kan een betere moeder zijn..' Enz.

Naja er is veel over te zeggen denk ik. Ben benieuwd of nog anderen het gezien hebben. Het heet toch 'dokument - diagnose - adhd'

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Mwah

Ik vond het niet echt een geweldig programma. Tien jaar geleden of zo, heb ik een bbc docu over adhd gezien, die veel meer herkenning gaf. Maar aan de andere kant, ik heb niet met kromme tenen vanwege de vooroordelen zitten kijken. Dat dan ook weer niet.
Het ging vooral om leerproblemen en beweeglijkheid. Nu vind ik persoonlijk de beweeglijkheid helemaal geen storend kenmerk van adhd, dus dan denk ik: Mens, waar maak je je druk om, laat dat kind lekker wiebelen, wat hindert dan nu?' En die leerproblemen, tja, om je kind nu aan de ritalin te willen om het een hoger schoolniveau te laten krijgen, vind ik een beetje triest.
Ik vond het jammer dat er weinig aandacht was voor de lange termijn gevolgen/gevaren van adhd. Vooral bij dat meisje zag je dat ze nu al worstelt met haar zelfbeeld. Daar is weinig aandacht aan besteed. En persoonlijk vind ik dat nu juist het meest 'gevaarlijke' kenmerk van adhd. Die moeder bleef maar zeggen: 'Jij bent toch geen dom kindje?' Nou en, stel nu dat ze wel een 'dom kindje' is, is dat erg? Ze is toch wie ze is, ze is toch geen cijfer op een entreetoets?
Het kenmerk impulsiviteit is helemaal niet aan bod gekomen (of ik moet niet goed opgelet hebben). Terwijl juist die impulsiviteit zo verbonden is met probleemgedrag en emotionele ontregeling.
Als mijn man op de tv zou gaan zitten klagen, dat hij vindt dat ik pillen moet slikken, omdat hij anders, als hij thuis komt, troep ziet liggen in onze huiskamer, dan zou ik geloof ik gaan scheiden. Man, mankeer je wat aan je handjes of zo?
Ik ben er ook niet zo van gecharmeerd dat een psychiater de diagnose vaststelde, zonder het kind zelfs maar gezien te hebben. Puur aan de hand van rapporten van anderen. Ik kan niet begrijpen dat een beroepsbeoefenaar daar zelf vrede mee kan hebben. Maar goed, dat is weer een andere discussie.

Hoge eisen

Ik vond dat er zeer hoge eisen aan het meisje werden gesteld, en dat er een vrij agressieve-defensieve manier was van communiceren. Een kind opzadelen met tassen vol glaswerk, een babytweeling en boodschappen (zonder lijstje!) vond ik wel heel veel vragen. En ze deed het allemaal netjes, in de goed volgorde, gaf de baby's aandacht, riep de hulp in om de juiste voeding (ofzo) te kopen. Petje af! Ik zag daarin niets impulsiefs, alleen maar heel verantwoordelijk gedrag. En dat werd vervolgens nauwelijks gewaardeerd. Alleen een opmerking over iets wat ze bijna vergeten was.
Ik geloof dat het met dit meisje in de volgende aflevering dus gruwelijk misgaat. En tja, ik heb ook mijn twijfels over de manier van diagnosticeren. Misschien dat als de onderzoekers de scenes terug zouden zien, dat ze ook andere conclusies zouden trekken.

Vooringenomen

Van wat ik eerder las in de vpro gids vond ik de maakster wel zeer vooringenomen. Zij wist al wat zij wilde vertellen, leek het mij. Daarop heeft zij waarschijnlijk ook de gezinnen uitgezocht.
Ik vond het meisje inderdaad geweldig goed boodschappen doen met de tweeling, bijzonder knap. En ik vond haar moeder haar ook nogal de grond in boren, heel zielig. Van allebei de kinderen begreep ik de diagnose niet en ik vond het dus jammer dat ze niet wat 'moeilijker' gevallen lieten zien om een beter beeld te krijgen van adhd. Nu leek medicatie niet nodig.

Vooringenomen, maar....

maak maar eens een docu waar geen vooroordelen in zitten? Mijn beeld van adhd wijkt niet veel af van wat hier geschetst werd. Iets minder zwart-wit (want de gezinssituaties hier leken wel erg in scene gezet), maar de gezinnen die ik ken waar kinderen adhd hebben, daar herken ik wel heel duidelijk uitspraken als "hij/zij kan veel beter maar het komt er niet uit" (dus we denken aan ritalin want dan haalt Pietje/Mientje betere cijfers), kinderen die onrustig zijn maar tegelijk ook 4(!) middagen/avonden in de week een (sport)club hebben, terwijl ze nog maar 5 zijn. Of waar de jonge kinderen pas om 9 uur 's avonds naar bed gaan en dus net als in het filmpje tot die tijd tv kijken.

Kijk, mamahippie

Dat is nu precies de reden waarom de ervaringsdeskundigen hier liever een wat minder clichématige documentaire hadden gehad. Omdat op deze manier alleen de huis- tuin- en keukenvooroordelen over ADHD worden getoond. Dan dringt de conclusie zich op dat de kinderen druk zijn omdat het bij hen thuis een zootje ongeregeld is, ipv het meer waarschijnlijke scenario dat het verdomd moeilijk is een strak geregeld soepel lopend voorbeeldig mamahippiehuishouden te voeren als je kind(eren) ADHD hebben (en een van de ouders misschien ook).
Misschien dienen die sporten als uitlaatklep, bijvoorbeeld, voor het wegsluizen van de overtollige energie (slapen ze beter). Misschien dient dat filmpje als rustmoment (voorlezen zou ook kunnen, maar niet ieder kind kan dat hebben, en voorlezen aan iemand die ondertussen het bed afhaalt, zijn sokkenla reorganiseert of jou 'even' die mop wil vertellen in die oude Duck, waar ligt die nou..., daar moet je engelengeduld voor hebben.)
Als je het echt wilt snappen, ga dan bij het bekijken van dit soort programma's of het lezen van draadjes over ADHD uit van het gegeven dat het bestaat, en niet wordt veroorzaakt door slechte ouders. Zoals jij nu kijkt en leest, zoek je alleen naar bevestiging van je ongefundeerde vooroordelen. En die vind je dan ook.
Ten slotte: niemand verwacht dat haar eenbenige kind later de marathon gaat lopen, maar als de keuze is tussen een prothese waarmee je de avondvierdaagse kunt uitlopen of thuis blijven zitten, zou jij het dan laten? Zou je een slechtziend kind een bril ontzeggen als het daardoor moeite heeft met leren lezen, terwijl ze de hersens heeft om gewoon alle leesniveaus te halen? Ben je een streber en een pusher als je dat kind een bril geeft?
Je opent met "vooringenomen, maar..." Als je dan weet dat je vooringenomen bent, waarom doe je daar niet iets aan?

Gebrek aan inzicht

Ik kan het alleen maar met Krin eens zijn. Je interpretatie van de situaties getuigt m.i. van een beperkt inzicht.

"hij/zij kan veel beter maar het komt er niet uit" is letterlijk wat er over mijn kind gezegd werd, ja hij is (inmiddels) aan de ritalin en ja zijn schoolprestaties zijn verbeterd.

Maar er is meer. Hij heeft tegenwoordig weer vrienden, kan sociaal beter mee komen, raakt niet meer gefrustreerd omdat hij (te) vaak niet snapt wat de bedoeling is.

Stel je voor dat jij samen met je collega's een taak moet doen waarbij zij de hele instructie krijgen en jij de helft. Wie beneden gemiddeld presteert mag voortaan de koffie zetten en de plantjes water geven. Wat zou jij er voor over hebben om de hele instructie te krijgen??

Mamahippie

Je hebt inderdaad een vreemd beeld van ADHD. Wist je bijvoorbeeld dat sommige kinderen met ADHD echt enorm gaan muiten als je ze dwingt tot ijzeren rust en regelmaat? Bij mijn zoon zou het juist dan gierend mis gaan.
En weet je hoe hij het lekkerst in slaap valt? Koptelefoon op en muziek aan. (hij houdt van metal)
En ja, bij hem kwam er niet uit wat erin zat, dus met medicatie kon hij veel beter leren. Uiteraard kan medicatie een keerzijde hebben, hij doet het nu zonder. Maar je leest in deze rubriek toch genoeg om te weten dat je beeld inderdaad helemaal niet klopt.

Maar waarom

niet eens een ander beeld dan het vooringenomen standpunt op tv/in de krant/waar dan ook? Ik zie zoveel kinderen in mijn omgeving waar wat mee is (probleem bij kind gelegd wordt) maar andere oorzaken niet worden aangepakt. De aflevering van vanavond bevestigde dat beeld toch weer. En als ik hier op het forum lees, zijn er stiekem ook vaak andere problemen in het gezin.

En ik

Ik vraag me altijd af, wie er zo stom kan zijn, om mee te doen aan dit soort programma's. Dat doe je je kind toch niet aan? Ongelooflijk naief.

En juist daardoor

krijg je vaak een 'niet-ideaal' voorbeeldgezin te zien in zo'n programma, want de 'doorsnee oo-gezinnen' hebben er geen trek in.

Ik heb het ook weer gezien en had erg te doen met Tiffany. Moeder heeft vast niet in de gaten dat ze haar naar beneden praat door te zeggen dat vwo vast te hoog gegrepen is voor haar.

Tja en met die dreumesen en hond erbij.. en de man die zo min mogelijk in beeld leek te willen. Naja, allemaal projecties maar wel deprimerend.

Blog

http://www.lotus27.nl/alles/ncrvdocument-adhd/

http://www.lotus27.nl/alles/ncrvdokument-deel2/

Mooie blog van een volwassene met adhd. Zoals ze bij Impuls al tweetten spijker op de kop.

Pillen

Ongelooflijk trouwens, dat die ouders van Tiffany zelf hun kind die pillen laten pakken, delen en zo. Het zijn wel opiaten he!
Wij hebben de pillen in een weekdoosje zitten de pillen liggen bij de andere medicijnen in de hoge kast. Wij zijn degene die de medicatie aanreiken. Het gevaar van dubbele dosering omdat zoon zelf vergeten heeft dat hij de medicatie al eerder had genomen is enorm. Dat laat ik hem echt niet zelf regelen. En hij is inmiddels 14.

Kwestie van geld

ja karmijn, ik dacht hetzelfde. Dat zouden ze wel moeten zeggen bij het uitschrijven van het recept. Ze hebben ook als de sodemieter iemand op dat gezin afgestuurd (ook omdat het op tv kwam natuurlijk)
Maar het zal wel een kwestie van geld zijn. Pillen zijn minder arbeidsintensief dan gezinsbegeleiding.

Perspectief

Ik denk dat het blog geschreven is uit het perspectief van een ervaringsdeskundige en dat je het ook zo moet lezen. Het is een vrouw die in de schoenen van het meisje heeft gestaan. En zij vindt het heel erg om te zien dat het kind niet krijgt wat ze nodig heeft, omdat de ouders vooral met zichzelf bezig zijn.
En dat is triest. Dat vind ik ook.
En ik vind het zeker geen doorsnee adhd gezinnen. Ten minste ons gezin lijkt hier absoluut niet op. Ik herken er niet veel van. Het enige wat ik herken, is de staat van de kamer van dat meisje. Zo zien de kamers van mijn kinderen er ook uit, ongeveer. Ook van degenen zonder diagnose.

Maar zoals ik eerder al schreef, wie wil er nu meedoen met een programma als dit? Mij niet gezien. Ik vind de impact ervan voor mijn kinderen niet te voorspellen en niet te overzien. Ik vind het sowieso al dwalend ouderschap, als je met zo'n programma meedoet.
Ik vind het alleen jammer dat er weer een programma bij is, met een voor mij, onherkenbaar beeld van adhd.

Niet alleen

Niet alleen de kamers van mijn kinderen zien er zo uit, mijn hele huis! Twee kids met ADHD, waarvan één ernstig dyslectisch, 's ochtends ontploft er een bom van geluid, drie keer terug de trap op omdat er weer één zijn sokken vergat, en nog een keer terug voor een t-shirt. Afstreeplijstjes op de kast (kleren aan, tas ingepakt, medicatie geslikt, regenpak in je tas). MAAR, ik heb een fantastisch gezin, met prachtige jongens, die rommel zal wel. Drukte was nooit het probleem, wij hadden niet zo door dat ze het hebben, daar kwam school mee aanzetten. En inderdaad, sinds de diagnose en met Concerta gaat school een heel stuk beter. Voor de medicatie-critici, als we weer op een natuurlijke manier gaan leven is dat misschien allemaal niet nodig, maar hey, zien jullie je zelf weer op bizons jagen op de vlakte? Het is een kunstmatige wereld waarin we leven. Vond de vergelijking met een bril een stukje terug wel aardig. En trouwens zoveel rustiger wordt een kind er niet van, maar de concentratie wordt wel beter. Veel ADHD-ers hebben daar op latere leeftijd wel trucjes voor of kunnen zichzelf wat beter dwingen, maar om daar op te wachten en ondertussen op school vast te lopen lijkt me zonde (ben zelf niet gediagnosticeerd, maar vrees het ergste ).

Die mevrouw met haar blog, ik ken haar niet, maar met haar prikkelloze interieur lost ze het probleem van een puber met ADHD ook niet op. Een ADHD-er heeft eerder last van te weinig prikkels, vindt daarom de schoolstof saai (buiten spelen of gamen gaat immers wel prima), na vijf minuten niet meer te volgen, gedachten gaan alle kanten op. Gisteren zitten we huiswerk te overhoren van een puber die tegelijk een spelletje op de laptop doet en zijn Whatsapp in de gaten houdt, en ook nog de juiste antwoorden geeft. Geweldig! Toen die nog klein was en hem voorlas stond ie eerder op zijn kop in bed en dacht ik dat ie ongeïnteresseerd was, onzin dus, gewoon te weinig prikkels, saai dus.

Moet wel zeggen dat ik van de ADHD ook weinig terugzag in de docu (met een half oog gekeken hoor). Waren wel andere problemen aan de hand, alhoewel ik ook wel eens een moeder van een kind met ADHD heb gezien die er bepaald nier meer fris uitzag, en me afvraag of je dan nog jezelf bij elkaar kunt rapen en verstandig kunt opvoeden, dan ben je al te ver heen. Ga deel één van de week maar eens kijken.