Tijgeroog
24-02-2013 om 21:07
Add, en nu?
We hebben kort geleden voor onze zoon de diagnose add gekregen. We hebben daarna goede gesprekken gehad met de orthopedagoog, school en huisarts en daarbij adviezen gekregen over mogelijkheden voor therapie en medicatie. Dat moet allemaal nog even bezinken, maar daar gaan we wel uitkomen.
Waar ik niet helemaal uitkom zijn de mogelijkheden om met name therapie vergoed te krijgen. De orthopedagoog heeft voor nu speltherapie (en later cognitieve gedragdstherapie) geadviseerd, en daarbij een praktijk in de buurt aangeraden waarvan ze denkt dat dat goed aansluit. Op de website van deze praktijk staat dat ze betaald worden uit pgb's, maar wij hebben geen pgb. En het was ook eigenlijk niet in me opgekomen om dat (voor zover nog mogelijk) aan te vragen, dat leek me meer voor mensen met veel grotere problemen dan wij hebben.
Wat nu? Zelf betalen, (aanvullende?) verzekering of toch een of andere pgb-mogelijkheid?
mari39
25-02-2013 om 09:37
Verzekering
die zou ik eens goed naslaan. Zeker als je een aanv. verzekering hebt dan kan er nog wel eens wat vergoed worden. Wij hebben een balans collectief en dat is best ok. Wel zitten er vaak voorwaarden aan het aantal behandelingen en het bedrag dat per behandeling vergoed wordt.
Wel even goed checken of de behandelaar en verzekering ook een contract hebben afgesloten!
PGB, tja, volgens mij zijn ze daar niet erg scheutig mee.Je kunt het proberen. Er zijn bureautjes die je met de aanvraag kunnen ondersteunen, dus wellicht kunnen die je helpen.
Zelf betalen kan uiteraard ook maar is wel prijzig. Hier gaat zoon naar psychomotorische kindertherapie en dat kost 60,- per keer. 25 behandelingen dus reken maar uit. En ik vraag me af of het heel erg veel zoden aan de dijk zet. Dat is moeilijk meetbaar.
gonniegans
25-02-2013 om 12:52
Huh
Therapie mag toch helemaal niet uit PGB betaald worden?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
An-NA
25-02-2013 om 17:04
Niet alleen add
Hallo Tijgeroog,
Voor alleen ADD krijg je geen PGB, dan moet er toch echt meer aan de hand zijn.
Ik wens je in ieder geval sterkte. Mogelijk krijgt je kind op termijn aandachtondersteunende medicatie. RT is een optie, probeer eea via school te verkrijgen. Niet alle scholen doen dit alleen via een rugzakje. Praat erover in een open gesprek wat de mogelijkheden via school zijn. Ons ene kind zonder rugzak heeft ook extra begeleiding gehad, het kan dus wel. Nomgaals sterkte!
Tijgeroog
26-02-2013 om 21:05
Dank
Hartelijk dank voor de reacties. Mijn gevoel dat PGB niet voor ons bedoeld is klopt dus. Ik zal wat verder zoeken richting verzekeringen.
Een goed gesprek met school hebben we gehad, samen met de orthopedagoog erbij. Er zijn veel zinnige dingen gezegd.
RT hebben ze niet bij ons op school, dit word door de leerkrachten zelf ingevuld. Ik denk ook niet dat het nodig is, zoon kan nog gewoon meekomen, maar wel onder het niveau waarvan we denken dat hij kan werken. Alleen op spelling valt hij uit, volgens mij komt dat echt door de add. (Hij zit trouwens in groep 4)
De juf doet al veel om hem te helpen. Oa dictees een-op-een afnemen, (op verzoek van zoon) dan gaat het al een stuk beter. Ze gaat hem voortaan op de computer spelling laten doen, dat is intensiever. De meeste adviezen die door de orthopedagoog aangedragen werden, werden al toegepast op school, dus dat zit wel goed. We zijn erg blij met de juf.
Tijgeroog
27-02-2013 om 14:27
Nog een verzekeringsvraag
Hoe werkt dat eigenlijk... Ik heb vergoedingen voor m'n zoon nodig, maar die is uiteraard gratis verzekerd. Kan ik dan voor hem ook gratis een aanvullende verzekering afsluiten, kan ik voor hem een betaalde aanvullende verzekering afsluiten of moet ik mezelf aanvullend verzekeren waardoor hij dan ook de aanvullende dekking krijgt?
mari39
27-02-2013 om 14:40
De laatste
Kinderen gaan mee op de verzekering van de ouders. Als die geen aanv. verzekering hebben, dan is het kind ook niet aanv. verzekerd. Welke verzekering de ouders hebben en betalen, hebben de kinderen ook.
Hier is het zo: man heeft alleen een basis, ik heb een aanv. verzkering afgesloten die behandeling van zoon vergoedt maar ook mijn bril voor een behoorlijk bedrag. Hebben we er allebei profijt van.
Moppeke
01-03-2013 om 14:33
Add en spelling
Mijn ADD-er heeft ook dyslexie. Dat schijnt meer voor te komen. Wees daar even alert op.
Er zijn voor ADD-ers ook geheugentrainingen (er zijn computerprogramma's ontwikkeld), maar veel therapieen staan nog in de kinderschoenen.
Hier is gekozen voor medicatie, daar zijn we onlangs mee gestart en nog zoekende naar de juiste dosering.
Wat fijn voor jullie dat het zo jong is geconstateerd, daar kun je goed mee uit de voeten. Bij mijn dochter is het in de eerste klas VO pas vastgesteld, na jarenlang zoeken wat nou het kortsluitinkje was. De jaren basisschool zijn daardoor extra stroef verlopen.
Hier zijn de prikkels ook erg belangrijk. Hoe meer balans en rust in haar omgeving, des te beter het gaat en hoe relaxter ze is. Een toets maken in een rumoerige omgeving is funest, evenals een uitleg volgen in een rumoerige omgeving. Een toets maken in een afgezonderde ruimte levert zomaar 2 punten hoger op.
Qua vergoeding orthopedagoog: wij hebben nog nooit een rekening gezien en heeft dus blijkbaar de verzekeraar alles vergoed.
We zijn nu aan het kijken of we misschien overstappen naar medicatie met gereguleerde afgifte (concerta bv), want het blijkt in de praktijk toch erg lastig om de pilletjes op tijd in te nemen. Met gereguleerde afgifte heeft dan het voordeel dat ze er eentje aan het begin van de dag neemt, en die geld dat voor de hele dag.
Dat wordt gedeeltelijk door onze verzekering vergoed, niet helemaal.
Je kind lift overigens op de verzekering van de ouders mee, dus stel dat je nu geen aanvullende verzekering hebt omdat je dat niet nodig hebt, kan dat nu wel interessant zijn omdat je er mee vergoedingen voor je kind uit kunt halen die je ander zelf zou moeten betalen.
Tijgeroog
05-03-2013 om 12:03
Moppeke
Ik denk niet dat hij dyslexie heeft. Hij leest goed en graag en als je hem vraagt nog eens te controleren wat hij geschreven heeft kan hij er ook zo de fouten uithalen. En ik *zie* het echt gebeuren: hij is aan het schrijven, is heel even afgeleid, kijkt weg ofzo, en gaat ergens anders in het woord weer verder.
De juf denkt ook niet dat hij dyslexie heeft, zij heeft veel ervaring met dyslexie (zelf ook zwaar dyslectisch) en staat er op school om bekend dat heel goed de dyslectische kinderen eruit kan pikken. Dus daar gaan we nog maar even niet vanuit.
Als we voor medicatie gaan willen we alleen 's morgens medicatie geven, dan heeft hij spelling en rekenen op school en dat zijn de vakken waarbij de add een probleem is. 's Middags gaan ze lezen, wereldorientatie, handvaardigheid en dat soort dingen doen en dan is het allemaal niet meer zo'n probleem, en ook thuis kunnen we er prima mee overweg.
Ik vind de hele medicatie-beslissing nog wel lastig hoor. Enerzijds zijn er de orthopedagoog, de huisarts en de juf die positief over medicatie zijn en denken dat hij er heel veel baat bij heeft. Aan de andere kant de ib-er die wat gematigder is (maar die kent hem maar amper en kijkt vooral naar de cito's die net gemaakt zijn, en die heeft hij wel goed gedaan, want anders, dus leuk) en familie die het heel mooi weet te zeggen: hij is toch prima zo, niets mis mee, daar moet je geen medicijnen in gaan stoppen. En ik weet dat dat heel goed bedoeld is, zo voel ik het zelf ook, maar ik zie ook al anderhalf jaar z'n schoolresultaten, z'n werk dat hij nooit af krijgt en het verdrietige jongetje dat ik soms thuis heb, die school heel leuk vindt maar het zoooo vervelend vindt dat hij altijd als laatste klaar is met werken. En nou gaat dat dit jaar beter, want van deze juf hoeft hij z;n werk niet af te hebben, maar vorig jaar miste hij daardoor regelmatig buitenspelen, hoekenwerk, tekenen etc, want eerst moest z'n werk af. En nu hebben we wel een etiketje, dus volgend jaar, bij een andere leerkracht zal dat niet zomaar opnieuw gebeuren, maar toch... De kans op weer zo'n superjuf is niet heel groot...
Karmijn
05-03-2013 om 12:44
Zijwieltjes
Ik heb laatst een vergelijking geleerd, die ik mooi vind.
Frank van Strijen, de schrijver van het boek 'Hoera ik heb adhd', vergeleek in een interview, adhd-medicatie met zijwielen. Je hebt ze nodig, om te leren, om gewoontes in te slijten. En dan later kan je los.
Van de hele tijd vallen (falen/op je bek gaan/ gefrustreerd raken) leer je namelijk geen vaardigheden aan. Daar leer je vooral niet-helpende gedachten van. (het heeft toch geen zin, ik ben dom, waarom zou ik het nog proberen, dat kan ik niet....)
En vergis je niet, als je begonnen bent met medicatie, kun je ook weer stoppen.
Karmijn
05-03-2013 om 12:46
Bah,
Ik lees mijn stuk van daarnet. Ik vind het niet genuanceerd genoeg.
Het is natuurlijk een individuele beslissing en een ander kan nooit voor jouw bepalen, wat goed is. Ik wil niet zeggen dat jouw zoon medicatie moet gebruiken, ik ken hem niet eens. Maar ik vond die vergelijking met zijwielen, wel een mooie. Dus vandaar mijn post.
Tijgeroog
05-03-2013 om 13:22
Oh jee...
Laten de kinderen hier nou, met dank aan een loopfietsje, zonder zijwieltjes hebben leren fietsen.
Maar ik snap de vergelijking en ik kan hem ook waarderen, dank je wel daarvoor. E we houden inderdaad in ons achterhoofd dat we zodra we willen ook weer kunnen stoppen met medicatie.
M'n man en ik denken dat we zelf ook allebei add hebben, en wij kunnen ook best aardig functioneren. Maar we zien allebei ook heel goed waar het bij ons mis gaat en kunnen ons goed in onze zoon inleven. Als we het voor hem met zulke dingen wat makkelijker kunnen maken, graag....