Aan 100 dingen tegelijk denken

Herkenbaar

Is dat niet typisch adhd, aan honder dingen tegelijk denken?
Hier is het ook zo. Als hij vroeger een som moest maken, ging hij niet uitrekenen wat het wel was, maar ging hij kijken wat het niet was. Altijd beredeneert hij dingen via een omweg.
Wat enigszins helpt, is het hardop maken van plannen. Eerst dit, dan dat, dan dat. En het doel voor ogen houden.
Maar ik weet dus ook geen oplossingen.

Zelf laten benoemen

Zoon krijgt een opdracht en moet die hardop herhalen. Dan mag hij vertellen hoe hij het aan gaat pakken. In stappen. Dan kan hij beginnen bij stap 1.
Hij moet niet alleen de opdracht horen maar er ook een beeld bij krijgen. Dat lukt beter als hij het zelf herhaalt.
Mijn zoon heeft hier enorme problemen mee. Er zit van alles in zijn hoofd maar het komt er niet uit. Geen ADHD, wel slim met een enorme v/p kloof.

Pirata

'Nou, het zou best ADHD kunnen zijn, dat heeft ie ook tenslotte...' Weet ik toch, meisje, weet ik toch.'

Je vraagt om een spel, en dan vraag ik me af: doet hij weleens spellen, activiteiten, waarbij je onderscheid moet maken tussen hoofd- en bijzaken? Ik denk aan lego, die spelletjes waarbij je figuren moet zoeken in een chaotische tekening, strategiespellen op de computer, tekenen, kamer opruimen, zelf een avondmaaltijd plannen incl. boodschappen, set, kolonisten van katan, euhm, verder weet ik niet zo snel iets, maar snap je wat ik bedoel. Dat je zoiets met hem gaat doen en dan het proces benoemen en hem er alert op maken dat hij keuzes maakt en waarom hij die keuzes maakt?

Nou ja, het is maar een idee. Ik zou ook denken aan een therapie. Spel therapie, of zo. Waarbij dan de nadruk ligt op structureren en het maken van een plan van aanpak.

Therapeut

Ja, ik vind het altijd lastig in te schatten wat ik moet herhalen qua stoornisriedeltje hier, en ik vind het ook zelf lastig om te zeggen waar het door komt.. Daarbij twijfel ik nog steeds heel erg aan het PDD-Nos gedeelte dat er ook bij zit, ik krijg nu eerder het idee dat die chaos en dat (soms) inflexibele komt door een overvol hoofd. Alles kwam bij het oudergesprek op school steeds terug op teveel dingen erbij halen en niet kunnen filteren van wat er toe doet.
Ik heb gelijk de therapeut waar hij bij zit ingeschakeld. Die heeft vast ook goede ideeën, maar we zijn daar pas over 2 weken weer en elke week sneller iets aanpakken is winst. Aangezien het allemaal best langetermijnwerk is voordat een vaardigheid is ingesleten (en bij sommige lukt het misschien nooit, maar niet geschoten altijd mis).

Oh en wat doet hij al

Hij doet zoveel qua spellen, sociale dingen, muziek, sport, hij is reuze goed bezig, dat zien ze op school nu ook in trouwens (eindelijk, viva de AB-er).
Maar nog geen strategiespel, waar moet ik dan aan denken?
Tekenen en zijn kamer opruimen doet ie uit zichzelf

Strategiespel

Pirata, Er zijn heel veel strategiespellen op de computer, maar veel zijn er wel 12+. http://www.bol.com/nl/l/games/strategie-management/N/5284/No/10/index.html

Mijn zoon heeft juist dat spel Anno 2070 gekocht en dat vindt hij ook leuk om te spelen. Het zijn spellen waarbij je een organisatie (samenleving, leger, of dierentuin bijv. ) moet vormgeven. Daarbij moet je rekening houden met allerlei omstandigheden, zoals voorraden, omgeving, en de ontwikkeling van de verschillende figuren in je spel. Uit al die factoren moet je de meest optimale situatie proberen creeren.
Het lijkt een beetje op Kolonisten van Katan, of Risk, maar dan op de computer en veel ingewikkelder.
Nou ja, ik weet niet of het echt zal helpen hoor, maar ik heb altijd de indruk dat onze zoon veel leert van die spellen.

Heeft hij een ds?

Daarop kun je Age of Empires spelen. Het is een 12+ spel maar zeker op de ds kan een veel jongere leeftijd ook (er wordt gevochten maar dat is op een ds scherm helemaal niet realistisch, hetzelfde spel op een computerscherm ziet er heel anders uit).
En...... het is een strategiespel.

Skyrama

Eh, hij speelde eerst wel Skyrama op internet, daar moet je vliegvelden bouwen en vluchten naar andere vliegvelden laten gaan, lading halen zodat je hamburgerzaak genoeg voorraad heeft etc. etc. Dat is ook iets met strategie toch? Alleen speelt hij dat niet meer, sinds hij Flight Simulator X heeft ontdekt.
Ik zal eens even wat gerichten gaan zoeken naar die strategiespellen (al dan niet voor DS). Alles dat bijdraagt tot het leren onderscheiden van hoofd- en bijzaken helpt tenslotte, al is het maar een beetje. En het is voor thuis, dus het moet wel een beetje ontspannen zijn.
Therapeut gaat trouwens overleggen met de Ambulant Begeleider over de aanpak (dan kunnen ze het van 2 kanten tegelijk aanpakken, maar wel zodanig dat het elkaar niet bijt). Dit móet echt binnen nu en 1,5 jaar gaan verbeteren, want we hebben gehoord dat hij straks zonder rugzak of LWOO naar het VO moet. Ik houd mijn hart vast.

Pirata

Ik weet niet of het echt helpt hoor, maar volgens onze zoon wel. Maar ja, hij is een van die mensen die vol gloed kan betogen dat pc-tijd erg goed is voor je. Dat de wereld verbeterd wordt door computers! Computers zijn overal goed voor, als je dat maar weet! (je snapt hier kost het veel moeite om zoon af en toe van zijn beeldscherm los te weken, we hebben de pc beneden in de kamer staan, anders zien we zoon nooit meer)

De appel valt niet ver van de boom, want zijn vader was in zijn puberteit, tot diep in de nacht programmaatjes aan het schrijven op de bakelieten computer van zijn buurjongen. Dus....

Haha

Ja, grappig die passies, zo kan zoon hier betogen dat de hele wereld zoals wij die kennen zou instorten zonder wiskunde. (dat heeft hij niet van zijn ouders overigens)

Zelf ook last van

Als volwassene heb ik het probleem nog steeds. Prioriteiten stellen, kan ik niet en komt voort uit hetzelfde chaotische denken. Ben nog steeds op zoek naar een goede oplosong hiervoor. Ik denk dat ik die wel weet,maar voor een volwassene in een goedbetaalde zelfstandige functie moeilijker in te stellen.

Maar ik hoop dat het voor je zoon misschien wel werkt.

En dat is om hem allegedachten die hij opdoet bij het krijgen van zo'n opdracht op te laten schrijven. Pak een leeg vel papier en laat hem tekenen, woorden plaatsen, zinnen (wat er maarin zijn hoofd opkomt). Je zult zien hoeveel dat is en waarom de wanhoop toeslaat en kind maar niet begint. Maar samen met hem kan je vervolgens gaan structureren. Waar je waarschijnlijk ook tegenaan gaat lopen, is de discussie wat er nu eigenlijk met de opdracht wordt bedoeld, wat er van hem wordt gevraagd. Ik kon, en kan, hier heel gefrustreerd van worden en neiging hebben om alles te laten voor de chaos die het in mijn hoofd is en iets heel anders te gaan doen.

Het vraagt dus een hoop geduld en begrip van degene die ondersteunt. Maar door samen met hem verbindingen te leggen tussen al zijn gedachten en te laten zien wat de eerste stap is en wat vervolgens de tweede zou kunnen zijn en derde, wordt de chaos geordend.

Een mindmap kan hierbij helpen. Belangrijkst is vervolgens dat er een keuze wordt gemaakt en dat de andere keuzes dus afvallen. Dikke streep erdoor visualiseert dat en geeft de rust dat daar niet meer overgedacht hoeft te worden.

Gedurende de uitwerking blijven er gedachten en mogelijkheden en toekomstige overdaad aan mogelijkheden en struikelblokken naar boven komen. Maar laat hem die dan ook uitspreken en opschrijven. Dan beslissen of er nu wat mee gedaan moet worden of dat het pas later aan de orde zal komen en dan opgelost en ook dat weer visualiseren in de mindmap. En zo stap voor stap het proces afronden.

Als alles mogelijk is, het grenzeloze denken in mogelijkheden, dan is beslissen waar te beginnen schier onmogelijk. En toch is elke start beter dan geen start. Orden de stroom aan gedachten, is het belangrijkst dat hij moet zien te leren, zodat hijniet meer verdwaalt en verstrikt raakt in zijn eigen gedachten.