6 jaar en adhd
Hoi iedereen die dit leest,
Mijn zoon is van oktober 6 jaar, en er is bij hem de diagnose ADHD uitgekomen. Hij is begonnen met de retalin en nu zit hij aan de Strattera. Ik ben niet tevreden over bijde medicijnen, retalin deed niks bij hem en de strattera ken ik mijn eigen kind niet meer terug. Hij is heel emotioneel en er argressief. Nu heeft hij hier wwer andere tabletjes bij gekregen die de woede aanvallen verminderen. < aar hij ziet zo slecht hij bleek, rode wallen onder zijn ogen en hij heeft vaker van uit het niets pijn ergens. Nu ben ik aan het denken om te gaan stoppen met aldie rommel en zijn lichaam zelf te laten werken. Want toen hij niet aan de medicijnen was ging het veel beter met hem, hij was wel druk maar nu ken ik hem vaker niet meer terug. Er is verder ook niemand in onze omgeving bij wie wij ook eens advies kunnen vragen. Donderdag moet hij wwer op controle bij de kinder psygoloog, maar we zijn las ouders even de kluts kwijt. We willen graag nze gezond zoon weer terug en hij is nu zo smal en zo bleek dat de mensen soms vragne is hij ziek.
HELP wie kan ons advies geven hij is nog maar 6 jaar.
Omgeving
Ach ja, de reacties, de zogenaamde vrienden... bedenk wel dat een kind met dit gedrag vroeger ook niet overal met open armen werd binengehaald. Ik ken een familie die echt nergens meer op een feestje mochten komen omdat hun zoontjes overal doorheen stuiterden 
nu er kleinkinderen komen heeft de een na de ander de diagnose adhd, vreemd he? (niet dus) maar als je dacht dat er nu meer begrip is??? Wat het nog extra moeilijk maakt is de erfelijke factor; probeer als adhd-er maar eens een kind op te voeden dat extra rust en structuur nodig heeft .... Ik weet dat ze in een moeilijke situatie zitten, ik heb er wel begrip voor, ik weet ook wat adhd is, en toch... ik kan de familie in kwestie ook niet langer dan een paar uurtjes in mijn buurt hebben het continu van de hak op de tak springen, drukte, lawaai, gespring, altijd een hoop gedoe om niks... en dan praat ik dus niet alleen over de kinderen.
Maar goed, zelf heb ik dus twee kinderen met autisme. En dat is een soortgelijk verhaal, ook in erfelijke variant, dus ik pleit mezelf niet helemaal vrij. Mijn kinderen zijn dus van die watjes die zich terugtrekken, stil worden, snel gaan huilen, nu ze groter worden lopen ze "gewoon" weg als het te druk is.
Begrip voor kinderen die anders zijn moet je vaak met een vergrootglas zoeken, en de eerste reactie is bijna altijd "het zal wel aan de opvoeding liggen" en daarmee wordt ook nog 9 van de 10 keer de moeder bedoeld, alsof vader er niks mee te maken heeft gehad als je dan een verklaring krijgt zoals adhd kan dat een stukje opluchting geven, zie je wel, het ligt niet allemaal aan mij! maar dan is het besef er nog niet dat het vervolg hierop wel aan jou ligt want de omgeving stuurt ontzettend veel in het versterken of afzwakken van ahdh of autisme, dat weet je nu, dus zul je er op den duur ook iets mee moeten doen. Helemaal alleen sta je daar gelukkig niet in, er is meer hulp dan 25 jaar geleden, je moet alleen de juiste vinden,
groetjes, Tess.
Alcedo
De jongen die ik ken kwam wel degelijk eerst bij een kinderarts terecht die gespecialiseerd was in ADHD. Aangezien hij soms dagenlang helemaal niet aan dat beeld voldeed, en zijn moeder iets las over het Feingolddieet, is besloten hem door te sturen naar de allergoloog.
Overigens, het gebeurt maar zelden dat je slechts op een voedingsmiddel reageert. Ik had zelf de "mazzel" dat mijn oudste zoon, inmiddels 19, al een koemelkintolerantie had als baby, omdat ik toen vanaf allereerste bijvoeding alles rustig heb kunnen introduceren. Want ook hij heeft als klein kind gereageerd op sommige voeding op een dusdanige manier dat je echt zou denken dat hij ADHD had.
Heel veel tips.
Ten eerste iedereen bedankt voor de tips en opbeurende reactie waar we wat aan hebben. We gaan maandag met de verzekering praten wat de mogelijk heden zijn en wat er precies verzekerd is word. Op zich zijn we wel goed verzekerd maar we laten ons eens goed informeren. Over de medicijnen zijn mijn man en ik het er over eens dat we willen gaan stoppen met strattera. Wat we allemaal gelezen hebben op internet maakt het me helemaal niet blij. We willen eigenlijk eens kijken met voeding en de natuur zijn gang laten gaan. Ik weet het ook niet meer. Hij heeft geen rem gaat maar door en door en door en door en ................................. door.
