Zou dit zorgverlof (langdurig) kunnen zijn?
Om een lang verhaal kort te maken, mijn moeder heeft een hele zware operatie ondergaan 2 jaar geleden. Ze kan heel veel niet meer, door altijd hoofdpijn te hebben, en dan bedoel ik geen tv kijken, computer, lezen. Wel een rondje lopen en praten. Ik en mijn zus gingen iedere avond naar haar toe. Nu door corona kan ik in de middag en zus in avond. Ze is hier zo blij mee omdat haar dag zo lang duurt. Ze woont wel met mijn vader, maar daar heeft ze niet aan wat ze aan ons heeft. Daarbij kan vader dan ook even weg.
Nu ben ik aan het denken hoe ik dit voort kan zetten na de corona tijd. Ik zou 3 keer per week een half uur eerder van mijn werk weg moeten zodat het haalbaar is om in de middag te komen. Ik heb gekeken naar zorgverlof, ik heb geen idee of dit eronder zou kunnen vallen. Iemand hier ervaring mee?
Of wat zou een andere manier kunnen zijn?
Vind het heel lief dat jullie meedenken, ben zo blij met een forum.
Maar na 2 jaar is alles al voorbij gekomen, vanalles al geprobeerd.
wat naar
Wat naar Kikki, ja ik snap nu dat een vrijwilliger ook niet kan, als de kleinkinderen al teveel zijn.
En ergens is het ook wel fijn om er veel voor je moeder te kunnen zijn nu, dat je haar zo helpen kan. Nu is ze nog bij jullie en (ik weet niet hoe oud ze is) maar er komt een dag dat dat niet meer zo is en dan kan je hopelijk ook wel met een fijn gevoel terugkijken op de gesprekken en wandelingen die jullie hebben kunnen doen. Dat is meer waard dan die half uurtjes die je vrij hebt moeten nemen (of misschien wel kunt regelen via zorgverlof)
Mijn moeder is net overleden, dus ik ben blij dat ik zoveel bij haar ben geweest, juist nu zelfs nog vaker ivm corona
Kikki39
Hoe oud is je moeder eigenlijk?
Is 70
Zorgverlof
Het licht eraan hoe zwart/wit je werkgever is. De dochter van een vriendin lag met ernstige bloedvergiftiging in het ziekenhuis. Kind was 8.
Moeder kreeg geen zorgverlof, want in het ziekenhuis werd het kind verzorgd, dus kon moeder gewoon naar werk komen.
Volgens de letter van de regeling heeft de werkgever gelijk, maar het is wel keihard.
Marsy
Klopt maar tijdens bijvoorbeeld de toestand met de opname had calamiteitenverlof een mogelijkheid kunnen zijn. Bedenk ook dat je tegenwoordig vlot ontslagen wordt en dan heeft moeder ook het zorgverlof nog nodig als dochter wel thuis is. Verder kun je zorgverlof opvragen als het gaat om belangrijke gesprekken in het ziekenhuis met de artsen als dat onder werktijd zou zijn.
Maar vaak is gewoon onbetaald verlof altijd wel mogelijk. Wat heeft moeder aan 2x 1 week zorgverlof met 70% als daarna langdurig onbetaald zorgverlof nodig is? Aan kortdurend is ook een maximum.
Dit is wel heel hard
==Moeder kreeg geen zorgverlof, want in het ziekenhuis werd het kind verzorgd, dus kon moeder gewoon naar werk komen.==
Helaas heb ik heel wat ervaring als moeder met kind in het ziekenhuis. Gelukkig ook wat minder ernstige zaken maar ook 2x kantje boord.
Was blij dat de werkgever van mijn man dat helemaal begreep. 1 ouder met kind in het ziekenhuis en de ander met het andere kind thuis.
Werkgever had ook kunnen zeggen: Je vrouw werkt niet dus kom jij maar werken.
Denk alleen niet dat mannen dan heel productief was geweest, hij was dan vast met zijn gedachten in het ziekenhuis en bij zijn andere kind dat bij een lieve oma was.
En kind ernstig ziek in het ziekenhuis heeft effect op het hele gezin en dan moet het wel maar even wachten.
Voor kikkie het advies om met de werkgever te overleggen er idee vaak meer mogelijk dan je denkt.
Na de laatste ziekenhuis opname van onze jongste; de meest ernstige, is de werkgever ook heel coulant geweest met de nasleep van de opname. Steeds controles, revalidatie, fysiotherapie, psychologie ook voor de rest van het gezin om het trauma te verwerken.
Man is maandenlang op vrijdagmiddag vrij geweest voor deze zaken en werkte dan elders in de week of op een avond een paar uurtjes extra.
Niemand die er wat van zei als hij af en toe een half uurtje of uurtje per week te kort kwam.
Sterkte met je moeder Kiki. 70 is nog best jong om nog zo weinig te kunnen.
kopzorg
"Man is maandenlang op vrijdagmiddag vrij geweest voor deze zaken en werkte dan elders in de week of op een avond een paar uurtjes extra."
Beetje makkelijk, dat kan nu eenmaal niet in elk beroep. Juist ook door het coronathuiswerken wordt dit alleen maar makkelijker geaccepteerd bij de 'thuiswerkberoepen' of beroepen die 2/3 dg per week thuis kunnen en dan ook op andere tijden dan tussen 9-17. Juist in deze beroepen verwacht ik dat de werkgever alle medewerking geeft. Dat gaat niet lukken als je zelf voor de klas staat, in een winkel werkt of aan de lopende band.
Zorgverlof
==Moeder kreeg geen zorgverlof, want in het ziekenhuis werd het kind verzorgd, dus kon moeder gewoon naar werk komen.==
Dan had de moeder vrije dagen kunnen opnemen. Vrije dagen heb je ook om af en toe vrij te nemen voor dingen die moeten, niet alleen voor vakantie.
Karin
Mocht ook niet, want de andere collega's waren met vakantie, het was namelijk in de zomervakantie
MarSy
Dat is lullig. Maar aan de andere kant. Ik zou gaan werken als mijn kind in het ziekenhuis wordt verzorgd en juist proberen vrij te nemen als hij weer thuis kwam. Meestal gaan kinderen niet de dag nadat ze uit het zkh komen meteen naar school.
Maar goed, ik erger me gewoon aan mensen die altijd maar denken dat de werknemer zomaar vrij kan nemen en de baas dat altijd maar betaalt. En dan bedoel ik niet Kiki in dit voorbeeld.
vorig jaar vroeg een collega van me hoe het zat met vrij krijgen bij overlijden. Dus ik zoek het op: alleen bij eerstegraads verwantschap. Alleen ouders en kinderen (en broers en zussen?) dus. Zegt mijn collega: maar het gaat om een vriend van mijn ouders die als een vader voor me is geweest. Hij vond dat hij recht had op een vrije dag. En dat terwijl mensen bij ons 144 + 204 uur vrij hebben per jaar = 44 dagen per jaar.
Karin
Lukkig is het zeker,zou jij je doodzieke kind van 8 jaar dat bang en verdrietig is alleen in het ziekenhuis laten?
Het voorbeeld dat jij niet t is simpel: gewoon een dag vrij nemen, heb ik ook gedaan toen mijn oppas opa overleed.
Zorgverlof is bedoeld om voor mensen te zorgen, maar door het regeltje "alleen als niemand anders dat kan" maakt dat er onnodige discussies ontstaan terwijl als je met gezond verstand een gesprek aangaat er veel kan.
in gesprek gaan
met de leidinggevende en dan samen tot een oplossing komen vind ik het beste. Onze zoon heeft als kind meerdere operaties ondergaan, een aantal keer kon ik kortdurend zorgverlof opnemen. De keren dat dit niet mogelijk was, konden we goed tot een andere oplossing komen zoals teveel gewerkte uren opnemen, plb opnemen of vakantie iets naar voren schuiven.
is het mogelijk
om ook na coronatijd af en toe thuis te werken of als je wel op locatie werkt, iets vroeger te beginnen zodat je dan ook eerder weg kunt?
Dat zou misschien wel kunnen om eerder te beginnen, alleen moet ik zelf wel even kijken of het voor mezelf allemaal haalbaar is.
kikki39
Ik herken je verhaal heel erg. Mijn beide ouders hebben dementie (gehad) mijn vader is inmiddels overleden. Wij wonen alle twee minimaal een half uur bij ze vandaan. Mijn moeder kan haar dag ook niet invullen. Nu heeft ze 3 dagen dagbesteding maar daarvoor gingen wij ook ieder 2-3 dagen per week bij haar langs aan het einde van de middag om samen te wandelen en te eten. Ik heb nooit zorgverlof genomen, ik werkte op andere momenten wat meer uren. Gelukkig is mijn werkgever heel flexibel. Als je een vrijwilliger vraagt wordt er eerst gevraagd of de kinderen het niet zelf kunnen doen. Omdat het om je ouders gaat heb je er veel voor over. Zij zijn er tenslotte ook altijd voor ons geweest. Maar het is zeker niet altijd makkelijk. Ik denk wel dat mensen dat gevoel niet begrijpen als je het zelf niet mee maakt. Continue in je achterhoofd hebben dat er "iets" kan zijn.
Wat
Erg voor je vingerhoeden. Gelukkig heeft je moeder dagbesteding, maar je vind het toch erg dat ze veel alleen zit.
Fijn dat je werkgever wel flexibel is, ik mag hopen dat dat ik mij ook zo is.
kikki39
Ja het is super heftig en ik kan me heel goed voorstellen dat je al van alles geprobeerd hebt en tot de conclusie bent gekomen dat je dit alleen zelf kan doen. Ik hoop dat je werkgever flexibel is! Succes!
Ik heb nog een vraag, wil eigenlijk geen nieuw topic openen. Ik ga dus iedere dag naar mijn moeder en dan gaat het bijna alleen over de hoofdpijn, dus 1,5 uur lang en dan een half uur over wat anders. Ik luister altijd omdat ze dan haar ei kwijt kan, maar ik vind het ook wel zwaar. Nu zit ik erover na te denken dat ze dit bij mijn zus en vader ook doet, dus ze heeft het er minimaal 5 uur per dag over. Ik zit vannacht ie piekeren dat dit niet goed is voor haar herstel en misschien wel heel slecht. Maar ja, hoe zeg je zoiets? Wat vinden jullie? Of moet ze er juist net wel heel veel over praten?
Nee vijf uur lang praten over je hoofdpijn maakt de hoofdpijn niet minder, alleen maar groter. Ga je daar niet naar toe om haar juist afleiding te geven? Buiten wandelen, andere dingen zien. Als zij nu toch een vrijwilliger krijgt om dat met haar te doen zal ze wellicht de neiging hebben om niet over de hoofdpijn te praten. Ik kan mij niet voorstellen dat dit haar helpt. Dit gaan jullie allemaal niet volhouden.
Zou het voor haar fijn zijn om te praten met een psychotherapeut om te leren omgaan met haar handicap? Want nee, negeren van je pijn is niet goed, maar het er aldoor over hebben ook niet natuurlijk, zo krijg je nooit afleiding. Maar goed, je zal het maar hebben, zo'n erge hoofdpijn. En als je moeder dat niet wil of kan, misschien is het voor jou eens fijn om daar met een therapeut over te praten, hoe je haar het beste benaderen/helpen kan, tevens ben je ook je verhaal eens kwijt want het lijkt me voor jou en je zus en vader ook behoorlijk zwaar allemaal.
Ik ben daar voor de ontspanning, maar ze begint telkens met dit onderwerp. Iedere keer dacht ik laat haar haar verhaal maar doen, en ik wil het niet afkappen. Nu ben ik wel op een punt dat ik denk je moet hiermee stoppen, een kwartier is goed, maar dan stoppen. Maar ik weet niet of dat goed is.
Belangrijk lijkt me dat jij het volhoudt en een manier bedenkt om het deels door anderren te laten doen. Ik denk dat voor je moeder weinig dingen echt 'goed' of 'slecht' zijn in deze. Daarmee bedoel ik: echt fundamenteel helpen kun je niet, en ik denk dat uitproberen wat voor jou werkt ook goed is. Misschien laat ze zich beter 'leiden' dan je denkt, als je het uit oprechte zorg voor haar en jezelf doet (dat ze dat merkt).
gr Angela
Hoe bedoel je dat? Dat ze zich beter laat leiden dan dat ik denk?
Je kunt misschien beginnen met het gesprek wat te sturen door net wat andere vragen te stellen.
Kan ze zich nog voorstellen hoe het leven was zonder hoofdpijn?
Is er een plek in haar hoofd waar ze geen pijn voelt?
Als ze morgen wakker zou worden zonder hoofdpijn, wat zou ze dan als eerste doen?
Kikki39 schreef op 27-01-2021 om 12:54:Hoe bedoel je dat? Dat ze zich beter laat leiden dan dat ik denk?
je denkt misschien: als ik haar probeer af te leiden of op andere onderwerpen over te gaan, dan gaat ze protesteren en denkt ze dat ik haar niet serieus neem. En misschien valt dat wel mee, bedoel ik. Misschien dat ze makkelijker op andere tekst te brengen is. En dat kun je een aantal keren proberen, in het begin zal ze misschien heel snel weer terugkomen erop, maar misschien dat je wat onderwerpen tegenkomt waardoor ze zich laat afleiden. Herinneringen ophalen aan jeugd?!
gr Angela
Ja, dat ga ik doen... dank je