werken of niet?
Ik weet niet of ik mijn vraag bij het juiste draadje plaats, maar stel hem toch maar. Wellicht weten jullie direct antwoord.
Ik heb 2 kids en lig in een scheiding, maar is nog lang niet afgerond. Man heeft een goede baan en ik zorg voor de kinderen. oudste heeft een diagnose en meerdere problemen dus daar moet goed op gelet worden. Man vraagt mij nu steeds of ik al werk heb. Ik werk zeker al 15 jaar niet meer dus het zal voor mij een grote uitdaging worden om een baan voor vast te vinden. Dat ga ik zeker doen, maar is het handig om dit tijdens een scheiding te doen. Man blijft er maar naar vragen en daardoor heb ik twijfels gekregen.
"Bekeren"?
Dat heet gewoon fatsoen hoor. "Hoffelijkheid", "elementaire beleefdheid", ...
Was het geen 'Ollander die destijds etiquette omschreef als "de kleine ethiek"?
En van mijn "kerkelijke ambities" hebt u geen flauw benul. Zwijg daar dus beter over.
nounou
In de digitale wereld is het een komen en gaan. Ja, ik ben ook netjes opgevoed, maar niet iedereen bedankt op een online forum voor de reacties. Je kan tenslotte ook alle adviezen in de wind slaan 
Als je mensen echt wil bereiken kan je beter een ander beroep bezigen, in het echte leven, bedoel ik alleen maar
We bedanken enkel voor adviezen die we NIET in de wind slaan?
Dat is dan de menselijke omgang op zijn allersmalst.
Ik vind dat eigenlijk ook wel
De laatste tijd steeds eendagsvliegen. Een openingspost met daarna aardig wat mensen die hun best doen dingen op te zoeken, de weg te wijzen, eigen(soms pijnlijke) ervaringen te delen, de tijd die men neemt om te reageren, op te zoeken, uit te leggen en ga maar door en dan is de TS nergens meer te bekennen.
Het weerhoudt mij vaak van reageren.
Een reactie is toch het minst, zelfs al zeg je daarin dat je aan niemand iets hebt gehad bij wijze van.
Dat is in mijn ogen gewoon fatsoenlijk eigenlijk.